Απόδοση δικαιοσύνης για την κλεμμένη ηγεμονία των πολλών

Το κοινωνικό και οικονομικό σύστημα στο οποίο ζούμε, προσπαθεί εντελώς κυνικά να επανεκκινηθεί σε όλα τα θεσμικά επίπεδα με πιο εκμεταλλευτικούς και καταστροφικούς όρους.Μετά την πραξικοπηματική σφαγή ανθρώπινων ζωών, εργατικών μισθών, μικρών κεφαλαίων και κατακτημένων με θυσίες δικαιωμάτων δεν πρέπει να το αφήσουμε έτσι!Μαθαίνουμε, καταλαβαίνουμε, οργανωνόμαστε, συμμαχούμε και προετοιμαζόμαστε για τα χειρότερα που θα έρθουν για όλους και για όλα έτσι κι αλλιώς!Η Ιστορία μάς καλεί
να κάνουμε τους ζοφερούς και μίζερους καιρούς, συναρπαστικούς!...

Οι φτωχοί και η κοινωνία τους του σοσιαλισμού

Η υποχώρηση της ταξικής πάλης είναι μια προβλεπόμενη και φυσική κατάσταση από τις επιθέσεις τις διαψεύσεις και την κόπωση που φέρνουν.Η ταξική πάλη υποχωρεί και ανακάμπτει αναλόγως τους συσχετισμούς δυνάμεων στην πολιτική και στην οικονομία.Στην υποχώρηση του εργατικού και λαϊκού κινήματος παρ' όλα αυτά, δίνεται η ευκαιρία για διορθώσεις τακτικών λαθών ούτως ώστε στην βέβαιη ανάκαμψή του να είναι ακόμη πιο έτοιμο για τον στρατηγικό στόχο: τους αγώνες της αναγκαιότητας μιας άλλης κοινωνίας, μιας κοινωνίας που τα μέλη της θα νιώθουν πραγματικά ελεύθερα.Μπορεί να γίνει; χίλιες φορές θα το λέμε, απόλυτα.Γιατί δεν πέτυχε πριν το εγχείρημα; δεν τους άφησαν, τους πολέμησαν ανηλεώς τα ατομικά εγωμανή συμφέροντα, τους κατασυκοφάντησαν.Το μεγαλύτερο τακτικό λάθος που κρατάει από παλιά και το εκμεταλλεύεται η κυρίαρχη τάξη, βρίσκεται στην πολυδιάσπαση και τον μικροηγεμονισμό σε ατομικό και κομματικό επίπεδο από τα κάτω μέχρι και τα πάνω.Όλοι όσοι πιστεύουν τις αριστερές ιδέες στη βάση, όλοι, έχουν καλή πρόθεση και τις πιστεύουν.Το πρόβλημα ξεκινάει από την στιγμή που μπαίνουν τα δαιμόνια της αμφισβήτησης για το τι καπνό φουμάρει ο καθένας.Ο καθένας όμως και ο ρόλος του φαίνεται από χιλιάδες μέτρα και μπορούν να τον καταλάβουν οι πάντες.Συνεπώς κάτι άλλο γίνεται, τσιγκλάμε ανούσια τις καταστάσεις μεταξύ μας.Η ιδέα της αλληλέγγυας κοινωνίας δεν έχει κατανοηθεί σωστά.Γινόμαστε σύντροφοι για την πρόοδο όλων.Δεν πρόκειται για διαγωνισμό καλύτερης θεωρητικής, δημοφιλίας και ανταγωνιστικής αγωνιστικότητας.

Το δίκιο που πνίγεται απ' το άδικο διαλεκτικά ποτέ δεν κάνει πίσω

Με τους κάθε λογής αντεπαναστάτες, το μόνο που έχουμε να πούμε είναι ΤΙΠΟΤΑ!...Βιώνουμε την εποχή των άθλιων του Βίκτωρος Ουγκώ και του Κάρολου Ντίκενς σε υπερμεγέθυνση σε όλο το φάσμα της κοινωνίας.Το να κάνει κανείς τον Κινέζο για τις άθλιες πράξεις του που σκοτώνουν τα πάντα, αποτελεί σήμερα τον κανόνα μηδενίζοντας και τις όποιες εξαιρέσεις υπήρχαν κάποτε.Η ηλιθιότητα η ατιμία και το άδικο για μια θέση στον ψεύτικο ήλιο, επανεμφανίζονται πανδημικές.Το παρελθόν με το παρόν δεν ξεχωρίζουν και το μέλλον αναβάλλεται επ'άπειρον.Η κατάσταση είναι τόσο κρίσιμη και σοβαρή, που απαιτείται απόδοση δικαιοσύνης και πάλη για να κερδηθεί η πλειοψηφία εκείνων των ανθρώπων που κοιμούνται ακόμη και που δεν θέλουν να ξυπνήσουν από τον ύπνο του φόβου!

Κάθε φορά που μπαίνεις στο λαβύρινθο του καπιταλισμού να 'χεις μαζί σου τον μίτο της ταξικής συνείδησης για να ξαναβγείς

Μπορούν να καταργηθούν οι διαχωριστικές κοινωνικές τάξεις ή αυτό αποτελεί μια ουτοπική ιδέα; Απολύτως Ναι.Οι κοινωνικές τάξεις είναι από μόνες τους ήδη μια υπέρτατη ουτοπία, που εμπειρικά το ζούμε και το βλέπουμε (πάντα) που καταλήγουν, στη δυστοπία! Μια "κοινωνία" απόλυτης δυστυχίας.Αυτοκαταργώντας την ατομική μας πάλη (την ατομική μας "επιβίωση" μέσα σε μια συλλογική υπόψιν κοινωνία), με τους μικρούς και μεγάλους καταστρεπτικούς εγωισμούς της, ανοίγει διάπλατα ο δρόμος της συλλογικής ταξικής πάλης για την κατάργησή τους και την κοινωνική απελευθέρωση.

Χρειάζεται ένα σύστημα που δεν έχει σχέσεις με τις κοινωνικές τάξεις

Ερώτημα: Γιατί οι τάξεις είναι το μέγιστο εμπόδιο για την πραγματική δίχως όρια ανάπτυξη του ανθρώπου; Οι κοινωνικές τάξεις επινοήθηκαν από τους πρώτους συγκεντρωτικούς πολιτισμούς για να υπερασπίσουν απατηλά και εμπαθή συμφέροντα.Μέχρι σήμερα εξακολουθούν να υπάρχουν για το συγκεκριμένο λόγο.Κάθε μεμονωμένο ή ομαδοποιημένο συμφέρον έχει και το αντίθετο αποτέλεσμα.Κάποιος κερδίζει και κάποιος χάνει.Σε μια κοινή ύπαρξη έτσι; Η διαλεκτική ιδεαλιστική και υλιστική εξέλιξη, στην καλύτερη των περιπτώσεων ρετάρει και στην χειρότερη έχει σταματήσει εντελώς τις πραγματικές δυνατότητες.Και τις διανοητικές και τις χειρωνακτικές.Αυτομάτως η εν λόγω ανάπτυξη, δεν αντανακλά την πραγματική δυνατότητα-ικανότητα του εξελιγμένου ανθρώπου με φαντασία.Ακούγεται υπερβολικό, αλλά ο τρόπος της καταπιεστικής ανάπτυξης με την γέννηση των κοινωνικών τάξεων ως κυρίαρχων και ως υποτελών μέσω σταδιακών-οριακών διαχειριστικών συστημάτων, βάλτωσε την προοπτική της ανθρώπινης ενοποιητικής κι αρμονικής δημιουργίας.Χωρίς υπερβολή, βρισκόμαστε τουλάχιστον πέντε χιλιετίες με σχεδόν ίδια συνειδητότητα στο χώρο και στο χρόνο.H Ιστορία ίσως επαναλαμβάνεται, γιατί είναι σαν να μην γράφεται!Με φωτεινές εξαιρέσεις...

Δεν έχει καμιά σημασία αν κατάλαβες πρώτος ή τελευταίος σημασία έχει που κατάλαβες και έγινες σύντροφος

Όταν μας απορρίπτουν οι γύρω μας δεν σημαίνει ότι πρέπει να απαρνιόμαστε και τον κόσμο και τις καλές ιδέες του.Συνηθισμένο χαρακτηριστικό μειονέκτημα που το κάνουμε και έχει ως αντίκτυπο την στασιμότητα και την οπισθοδρόμηση για οτιδήποτε υπάρχει.Κοιτάμε πάντα την αιτία που γεννάει τις κοινωνικές ταλαιπωρίες και την βαρβαρότητα σε όλα τα επίπεδα και ψάχνουμε τους τρόπους για την αναγκαία κοινωνική αλλαγή ως συνειδητοποιημένοι πολίτες, με την έννοια του πολίτη όπως την αντιλαμβάνεται ο καθένας.Έχουμε ακούσει πολλές φορές τους αντιδραστικούς, συνειδητούς και μη, να λένε: "αν δεν το κάνω εγώ θα το κάνει κάποιος άλλος ή "ο κόσμος δεν αλλάζει από μένα κι από σένα", ήτοι, θέλω να ζήσω και γω, εδώ και τώρα!Έλα όμως που δεν ζει τελικά κανένας άνθρωπος με τέτοιο τρόπο, γιατί έτσι σκέφτονται πάρα πολλοί ενστικτωδώς και τα "συμφέροντά" τους είναι μια ανυπόφορη και μάταιη συγκρουσιακή ρουτίνα (κοινωνική πλειοψηφία εναντίον του εαυτού της), με το αποτέλεσμα της δημιουργίας του τίποτα και πάλι απ' την αρχή για τους επόμενους ανυποψίαστους...Για τις πληγές που ανοίγουν οι κοινωνικές και οικονομικές σχέσεις, η κάθε γενιά είναι ιστορικά επιλεγμένη ώστε να τις κλείνει, όχι να τις μεγαλώνει, δηλαδή να λύνει τις αντιθέσεις που το εκάστοτε οικονομικό και πολιτικό σύστημα (των διευρυμένων αγορών σήμερα) ολοένα και προσθέτει με υπεραφύσικο τρόπο.Η γέννηση του ανθρώπου δεν μπορεί αλλά και δεν πρέπει σε περίπτωση του αντιθέτου, να είναι μια πεζή οκνηρή κατάσταση.Ανέβα εσύ το συνειδησιακό επίπεδο που χρειάζεται όπως και όσο μπορείς και θα δεις τον κόσμο πως αλλάζει, θα πετάξει και σαν βολίδα θα φύγει!

Αντιμέτωποι με το χάσμα που άνοιξε η ιδεοληψία της μεγαλομανίας και του κέρδους

Η αστική κυριαρχία σε όλο τον κόσμο έχει ανοίξει ένα βαθύτερο και μακρύτερο χάσμα -από το τέλος του Β' Παγκόσμιου Πολέμου- ανάμεσα στον καταπιεζόμενο πάντοτε λαό και στους ίδιους τους κυρίαρχους πάντοτε καταπιεστές του.Αυτή είναι μια κατάσταση που δεν μαζεύεται σήμερα με κανένα ειρηνικό μέσο στις ανεπτυγμένες χώρες κυρίως -η σήψη έχει προχωρήσει σε όλο το καπιταλιστικό οικοδόμημα, εξαιτίας των αγορών και της πλησμονής τους και φυσικά των ενδοαστικών ανταγωνισμών σε βάρος όλων των λαών της γης.Λέγοντας με ειρηνικά μέσα , εννοείται τα ημίμετρα που θα επινοήσουν οι στρατηγικοί ιθύνοντες για την κοινωνική πλειοψηφία, με σκοπό, να εφησυχαστεί και να ξεχάσει τις επιθέσεις στα κατακτημένα με θυσίες και αγώνες δικαιώματά της σε προηγούμενες περιόδους του κοσμογονικού 20ου αιώνα.Το χάσμα αυτό, που αυξάνεται σαν την διαστολή του διαστήματος επί την ταχύτητα του φωτός στο τετράγωνο, είναι συνειδητή επιλογή για τη ρεβάνς των εκμεταλλευτών έναντι των εκμεταλλευόμενων σε προσχεδιασμένη δοσμένη περίοδο.Το χάσμα αντανακλά την βασική αντίθεση ανάμεσα στο παρασιτικό κεφάλαιο που συσσωρεύει και την παραγωγική απλήρωτη εργασιακή ικανότητα που ξεζουμίζεται και εν τέλει αφανίζεται.Το εργατικό και λαϊκό κίνημα πρέπει να σηκωθεί γιατί δεν έχει χρόνο για χάσιμο, διακυβεύεται ο ίδιος ο πλούτος και η ομορφιά της ζωής, το κύριο συστατικό της: Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ως φυσική έννοια και οντολογική σκοπιμότητα για την κατάκτησή της με σκληρό και πάντα με έντιμο αγώνα!

Οι μαθητές του Σύμπαντος

Ο λόγος που δεν δουλεύει σωστά η Γεωμετρία της Ιστορίας, της αλλαγής προς το προοδευτικότερο γίγνεσθαι με την πιο φωτεινή λογική της σύγκρουσης με οτιδήποτε οπισθοδρομικό, είναι γιατί οι πάντες αγοράζονται.Άλλοι ακριβά, άλλοι φθηνά, άλλοι και τζάμπα.Όταν δεν κάνει ο καθένας και η καθεμιά το σωστό, πως να δουλέψει η θεωρία και να γίνει πράξη;Για φανταστείτε να είστε στο σχολείο και να κάνετε Ευκλείδεια Γεωμετρία και την ώρα που έρχεται η σειρά σας, να μην εφαρμόζετε αυτά που σας έμαθε ο καθηγητής, να μην τα κάνετε σύμφωνα με την διδασκαλία του.Η Ευκλείδεια Γεωμετρία πάει περίπατο.

Δεν είναι ώρα για το χαβά μας

Οι Ευρωπαϊκές κοινωνίες υποφέρουν από τη διαρκή λιτότητα του ιμπεριαλιστικού καπιταλισμού, με την ραγδαία υποβάθμιση της ποιότητας της ζωής τους, τις ασθένειες που ακολουθούν σαν κρυολόγημα χωρίς καμιά ανθρωπιστική πρόνοια, την χλεύη και την ειρωνεία ανάμεσα σε όλα τα κοινωνικά στρώματα από τα πάνω ως τα κάτω και άλλα λοιπά γνωστά, αλλά, η Γερμανική πολιτική προελαύνει, καλά κρατεί!Οι χθεσινές εκλογές στην Γερμανία, φανέρωσαν τι θα ακολουθήσει.Φαίνεται πρώτα απ' όλα, από την ίδια την απέχθεια του κόσμου της Ευρώπης για τις ελπίδες-αυταπάτες βέβαια, που έτρεφαν όταν σε μια στιγμή, εξανεμίστηκαν από την Ελληνική παράδοση στο "δεν υπάρχει εναλλακτική" (ΤΙΝΑ) το καλοκαίρι του 2015 από τον ΣΥΡΙΖΑ της διάψευσης και της ανείπωτης συμφοράς.Συμφοράς για δεκαετίες, εάν αυτός ο κόσμος δεν ανασυγκροτηθεί γρήγορα, περνώντας στην αντεπίθεση υπερφαλαγγίζοντας τα εμπόδια της αδράνειας και της προκατάληψης.Η Γερμανική Ευρώπη συρρικνώνεται για τα Γερμανικά συμφέροντα και τον επικείμενο σφοδρό οικονομικό πόλεμο που έρχεται ("δεν έχουμε δει τίποτα ακόμη") μεταξύ των κεφαλαιοκρατών ιμπεριαλιστών.

Η επιβίωση ήταν παλιά και σήμερα είναι η εξέλιξη

Η επιστήμη του διαλεκτικού υλισμού στην γήινη κατάσταση, εξελίσσεται όντως κανονικά μέσω της συμπαντικής Ιστορικής υλιστικής του ιδιότητας ή από τον καιρό της εφεύρεσης του μετασχηματισμού της ύλης και της αξιοποίησής της χωρίς σκοπό, σταμάτησε όπως και η απρόσκοπτη ανάπτυξη της φύσης από τις τεχνολογικές μη εναρμονισμένες δραστηριότητες του ανθρώπου; Πράγματι η σημερινή ταξική κοινωνία είναι διαλεκτικά το ίδιο δυναμική -ως προς τις πρωτογενείς αντιθέσεις διότι θα υπήρχαν πρώιμες ταξικές κοινωνίες ιεραρχικές- με τις προϊστορικές κοινωνίες που εξελίσσονταν με καθαρότερη βούληση για την μετέπειτα ανθρώπινη Ιστορία ή η εκμετάλλευση και η παρατεταμένη βια σε συνδυασμό με την ανεξέλεγκτη χρήση μιας "θέσφατης" τεχνολογίας (έχει μπαζωθεί ή ερημωθεί όλη η επικράτεια της γης, τι σόι τεχνολογία ωφέλιμη ειν' αυτή;) της στέρησαν την διαλεκτική εξέλιξη, βυθίζοντάς την στο τέλμα, σε βαθμό που οι πραγματικές σημαντικές ανακαλύψεις εγκαταλείφθηκαν; Όντως ζούμε και αγωνιζόμαστε συνειδητά για τα καλύτερα ή συγκρουόμαστε ασυνείδητα για το τίποτα και για τα χειρότερα; Κάπως πρέπει να εξηγηθεί του πως φτάσαμε από την ανακάλυψη του ελέγχου της φωτιάς και των δυνατοτήτων της, στην εποχή της κατασπατάλησης των φυσικών μας πόρων, των φόρων, των εισοδημάτων, των εξοφλήσεων των λογαριασμών και των ατοπημάτων ως "τελικό προορισμό"...

Η λερναία ύδρα της ταξικής συνεργασίας

Οι σημερινοί μαρξιστές πρέπει να ασκούν σκληρή κριτική για τα κακώς κείμενα.Τα προβλήματα της κοινωνίας του σήμερα και του αδιέξοδου συστήματός της, έχουν πολύπλευρες αιτίες που αν δεν αναλύονται επαρκώς, η επιστήμη του μαρξισμού πως θα εξελιχθεί για να προσφέρει στις σύγχρονες ανάγκες ως προς την λύση των ακόμα μεγαλύτερων βουνών από άλυτες καταστρεπτικές αντιθέσεις;Στα πλαίσια της ανάλυσης του επιστημονικού επαναστατικού μαρξισμού στα σκοτεινά και πάλι χρόνια, η διαλεκτική φύση των αντιθέσεων ανανεώνεται και μπερδεύεται με αστρικές ταχύτητες.Η πλειοψηφία της κοινωνικής μάζας έχει διασπαστεί όπως η σχάση της πυρηνικής φυσικής .Ταξικά δηλαδή πρέπει να λέμε τα πράγματα με τ' όνομά τους χωρίς να "χαϊδεύουμε" αυτιά.Πάντα βέβαια δημοκρατικά υπομονετικά και με ανοιχτό μυαλό.Όλες οι υποτελείς τάξεις και τα στρωματά τους έχουν μεγάλα μερίδια ευθυνών για τα επιπρόσθετα δεσμά, τα εμπόδια και τις ψυχρολουσίες της αναβαλλόμενης κοινωνικής απελευθέρωσης.Στα χρόνια του Μαρξ και του Λένιν ( πιο πίσω, ακόμη πιο φρικτή η κατάσταση) οι εργάτες και οι αγρότες είχαν τεράστια ποσοστά αναλφαβητισμού.Και τα όποια λάθη τους είχαν τις λογικές δικαιολογίες τους.Αυτό δεν ισχύει όμως για τον κόσμο της εργασίας και της δημιουργίας των ημερών μας.Οπότε τα σφάλματα καθίστανται το λιγότερο ανεπίτρεπτα, σε έναν κόσμο που όλοι ξέρουν να γράφουν και να διαβάζουν και πολλοί αποφοιτούν έχοντας πτυχίο πανεπιστημίου!Εκ των πραγμάτων οι άνθρωποι είναι εξυπνότεροι...και πρέπει να πάρουν τα πράγματα στα σοβαρά ως μέλη μιας ανθρωπότητας που κινδυνεύει άλλη μια φορά!

Οι απάτες του δουλοκτητικού φεουδαρχικού καπιταλισμού

Την μπουρζουαζία την πραγματική δεν την βλέπουμε στην καθημερινότητα.Βλέπουμε τους ημιμαθείς μικρομπουρζουάδες και την εργατική κουτοπόνηρη και προδοτική ελίτ. Μικρούς μεσαίους καταστηματάρχες, επαγγελματίες των υπηρεσιών κατ' ευφημισμό, ανταγωνιστικούς εργαζόμενους με χίλια δυο προβλήματα ψυχολογικής φύσης ανέγγιχτα, κληρονομιούχους εισοδηματίες για να κάνουν τι; για να βάλουν κάτω γνωστούς κι αγνώστους και που δεν σκέφτονται τίποτα άλλο παρά μόνο το κέρδος σε βάρος όλων και δη περισσότερο κι από τους ίδιους τους κυρίαρχους που τους - μας καταστρέφουν. Είναι μονόδρομος της κοινωνίας η κατανόηση των ταξικών συσχετισμών και σχέσεων για μια καλύτερη πραγματικότητα!

Απ' τον τρόμο βγαίνει νόσος

Γιατί οι καπιταλιστές και οι αυλάρχες τους εφόσον βλέπουν
την καταστροφή του συστήματος που υπερασπίζονται να ξαναέρχεται,
δεν κάνουν τίποτα έξυπνο για να το σώσουν; Διότι η ηλιθιότητα και
η εγκληματική παραφύση του εκμεταλλευτή-σαδιστή δεν τον αφήνουν.
Η ζωή είναι σημαντική για να την αφήνουμε στην αυτόματη αιώνια αλλαγή!

Το τέλος της Ιστορίας... των αστών

Κάθε μέρα που περνάει μέσα στην βαθιά κρίση του συστήματος γίνεται καθαρότερο κι από το τελειότερο τηλεσκόπιο τί ακριβώς επιδιώκει η παγκόσμια αστική τάξη.Το άκρον άωτον του αδύνατου.Να καταργήσει τις κοινωνικές τάξεις στον καπιταλισμό με νόμο(!!!)Κέρδος και τάξεις πάνε μαζί η εκμετάλλευση είναι ταξική!

Το δίκιο έχει τη δική του δύναμη

Οι πλούσιοι ξέρουν καλά τα συμφέροντά τους και την τάξη τους.Οι φτωχοί πάλι δεν τα ξέρουν καθόλου, ούτε καλά-καλά την τάξη τους.Καλά, όχι κι όλοι.Αιώνιο όμως το πρόβλημα.Έρχεται κάποια στιγμή που την μαθαίνουν.Σωστά;Λάθος, "αιώνιο" κι αυτό.Το δεύτερο είναι που δημιουργεί το περίφημο θέατρο του παραλόγου.Και οι πλούσιοι έγιναν περισσότεροι εξαιτίας της παραλογίας των φτωχών να πλουτίσουν λιγάκι, αντί να θέλουν να ζούνε όλοι καλά και να αγωνιστούν γι' αυτόν τον σπουδαίο και ακέραιο σκοπό.Όπως αξίζει σε κάθε άνθρωπο χωρίς να το αμφισβητεί κανείς λογικός άνθρωπος με αισθήματα, τουλάχιστον ανοιχτά, γιατί, έχουμε κι αυτό...Το θέμα τού ότι δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί αυτός ο σκοπός, έγκειται στην προσπάθεια που δεν γίνεται ή που δεν ολοκληρώνεται.Οι κοινωνικές τάξεις που σχηματίστηκαν από την πρώτη στιγμή όταν ο άνθρωπος υποδουλώθηκε από τον άνθρωπο, παίζουν τον ίδιο ρόλο κι ας έχουν "μετασχηματιστεί" τα συστήματα.Ο ρόλος των τάξεων είναι η διαρκής σύγκρουση των συμφερόντων της πλουτοκρατίας και των συμφερόντων της εργατιάς και των λαϊκών στρωμάτων της, για τον έλεγχο των μέσων παραγωγής που παράγουν τα αγαθά της επιβίωσης και της καλυτέρευσης της ανθρώπινης ζωής.Μόνο που η τάξη των φτωχών δεν συγκρούεται συνειδητά και με την συνέπεια που την έχει απόλυτη ανάγκη, γι' αυτό και έχουμε τα αλλεπάλληλα τετελεσμένα της αλγεινής και ανεξέλεγκτης πραγματικότητας.Ο πόλεμος αυτών των κοινωνικών βασικών τάξεων είναι τόσο πραγματικός όσο το αστρικό νεφέλωμα που κυοφορεί μέσα του το καινούργιο ηλιακό ή διαγαλαξιακό σύστημα.Ποτέ δεν τελειώνει μέχρι την επικράτηση της αρμονίας στην ανθρωπότητα που είναι προορισμένη!Και δεν κρύβεται μ' ολάκερο μιλιταρισμό!

Γνήσια κι αληθινή τέχνη

Έχουμε αποθηκεύσει τόση πολλή τέχνη απ' όλους τους
αιώνες, που σήμερα δεν χρειαζόμαστε άλλη, έχουμε
υπέρ αρκετή (προς το παρόν τουλάχιστον) για να αφυπνιστεί ο
ανθρώπινος νους.Έχει καταντήσει υποκρισία και συνεργάτης της αδικίας... Πρέπει η τέχνη να αποκτήσει οργανική σχέση με την πλειοψηφία του κόσμου!

Έκαστος εφ' ω ετάχθη;

Το καράβι μπορεί να οδηγείται από έναν ή και περισσότερους, όμως οι επιβάτες είναι που βλέπουν εάν η πορεία του είναι η σωστή που είχαν επιλέξει για να ταξιδέψουν.Οι επιβάτες επιβιβάζονται για έναν προορισμό που τους υπόσχεται το πλήρωμα του καραβιού να τους μεταφέρει με τα ανάλογα ναύλα.Ποια είναι η διαφορά όταν έχεις κλείσει να πας σ' ένα μέρος και σε πάνε αλλού, με την ζωή που σου έταξαν -με ναύλα ατελείωτα- που όχι μόνο δεν την βλέπεις ακόμη, αλλά δεν θα την δεις και ποτέ; Έτσι είναι τόσο απλά. Γιατί σε ατομικό επίπεδο καθαρά περιστασιακό να εξεγείρεσαι ενώ σε συλλογικό καθαρά μελλοντικό καθόλου; Και εν πάση περιπτώσει ως πότε θ' ασχολείσαι με ό,τι πιο ασήμαντο υπάρχει, τούτη την ώρα και την κάθε ώρα, που σε όλους μας χρειάζονται τα πιο σημαντικά; Μα κι αν σε τίποτα πια δεν πιστεύεις, αυτός είναι και ο λόγος που τίποτα δεν θα 'χουμε κι όλοι!...Η συνείδηση-παρέμβαση στο εκάστοτε στημένο πεπρωμένο, θεωρείται το κλειδί για την αντικειμενική λύση των κοινωνικών προβλημάτων.

Ο άνθρωπος και οι φραγμοί της εκπληκτικής φαντασίας του

Κατ' επανάληψη έχει αποδειχτεί Ιστορικά πως οι άνθρωποι αλλάζουν την πραγματικότητα προς το καλύτερο αλλά και προς το χειρότερο, σαν την κίνηση του εκκρεμούς ρολογιού.Πότε προς τ' αριστερά με κατακτήσεις και πότε προς τα δεξιά με τις αναιρέσεις τους.Αν κάναμε έναν απολογισμό για να αποτιμηθεί η αξία και η χρησιμότητα των κοινωνικών αλλαγών που έγιναν και που αναιρέθηκαν ή ποια κοινωνική ταξική κίνηση έχει σήμερα τις περισσότερες επιρροές στην πλειοψηφία του κόσμου, θα διαπιστώναμε έκπληκτοι πως κατά κάποιο τρόπο, βγαίνει ισοπαλία.Όντως οι σφοδρές διαλεκτικές συγκρούσεις ανάμεσα στις δυνάμεις της προόδου και στις δυνάμεις της συντήρησης-οπισθοδρόμησης είναι ίσες στο αποτέλεσμά τους, με την ακρίβεια της μηχανικής ενός εκκρεμούς.Οι ηττημένοι στην ουσία δεν χάνουν και οι νικητές εν τέλει δεν κερδίζουν, γιατί οι αντιθέσεις εξακολουθούν να υφίστανται και δεν λύνονται.Το γεγονός ότι φαίνεται να κυριαρχεί κατά κράτος ο καπιταλισμός( το πιο εφήμερο) δεν λέει τίποτα γιατί και η φεουδαρχία με τη μοναρχία για αιώνες κυριαρχούσαν, έδειχναν πανίσχυρα συστήματα.Με τα παραπάνω θέλω να καταδείξω τις αιτίες της παραπλάνησής μας, δηλαδή του δογματισμού του τίποτα δεν αλλάζει.Η φλογερή επιθυμία για δημοκρατία κι αρμονική κοινωνία εκείνων που δεν σκέφτονται μόνο τον εαυτό τους, δεν σβήνει με καμία δύναμη, παρά την ανείπωτη βαρβαρότητα εκείνων που δεν νοιάζονται για τίποτα.Έτσι οι ηττημένοι κάποτε αστοί (οι λίγοι που πήραν κι άλλους λίγους μαζί) έγιναν κυρίαρχοι αλλά δεν κερδίζουν επειδή και οι ηττημένοι προλετάριοι (οι πολλοί που όσοι κι αν φύγουν παραμένουν οι πολλοί) είναι προορισμένοι να κερδίσουν κι αυτοί μια για πάντα.Απολύτως ρεαλιστικό σαν τον πολυάριθμο στρατό που λόγω αριθμητικής υπεροχής αργά ή γρήγορα στο τέλος κατισχύει.Το μέγα λάθος που ευθύνεται για την επανάληψη της κοινωνικής Ιστορίας σαν τραγωδία πρώτα και μετά σαν φάρσα, είναι οι μετασχηματισμοί της ανόργανης ύλης με εγκληματική επιπολαιότητα-αμέλεια και οι μηχανικοί νόμοι που πήραν την θέση του απλού ανθρώπινου ενστίκτου που δεν του φτάνει μόνο να ζήσει να αγαπήσει και να αγαπηθεί, να εξερευνήσει, να συμβάλλει, να νιώσει τη φύση, αλλά, να επιβληθεί μέσω μιας πρόστυχης δύναμης, της πολυτέλειας!Καθυστερώντας την νοητική εξέλιξη, την πραγματική πολιτική συνείδηση μιας κοινωνικής παγκόσμιας ολοκλήρωσης-αίνιγμα.Ενώ τα έχουμε εφεύρει ή επινοήσει νοητά όλα αυτά, παραδείγματος χάριν, από τον γήινο ανθρώπινο χρόνο για καθαρά πρακτικούς βοηθητικούς λόγους, τους αριθμούς για μέτρηση εκτάσεων, τις πρώιμες ανακαλύψεις του χαλκού και του σιδήρου, του τροχού, της γραφής και της τυπογραφίας, μέχρι την ύστερη μαζική αγροτική παραγωγή, την βιοτεχνία, την βιομηχανία, την βιομηχανική και ψηφιακή κίνηση, τις ενώσεις της Χημείας, ασχέτως (!) αν καταλήγουν στην Αλχημεία.Με λίγα λόγια, ο έλεγχος των παραγόμενων προϊόντων-αγαθών-ανακαλύψεων έχει χαθεί τελείως δίχως κανένα αληθινά κοινωνικό σκοπό.Με τη σειρά μου, κομίζω γλαύκα εις Αθήνας, δεν ανήκουμε στους απλοϊκούς μηχανικούς νόμους έτσι ελαφρά τη καρδία ούτε στο τεχνολογικό σπουδαιοφανές περιβάλλον που καταναγκαστικά "ζούμε" και δεν μας αξίζει καθόλου να το πιστεύουμε, όταν μάλιστα απομακρυνόμαστε επικίνδυνα από την φυσικότητα της οργανικής υλικής και διανοητικής μας υπόστασης!

Καταργώντας την καταστροφή

Ο σοσιαλισμός είναι το σύστημα εκείνο που καταργεί την ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής καταργώντας αυτόματα και την εκμετάλλευση του ανθρώπου από άνθρωπο.Ο τρόπος οργάνωσης μιας οικονομίας σχεδιασμένης για τις ανάγκες όλων των ανθρώπων που κατοικούν πάνω στη γη χωρίς το κέρδος να είναι πιο πάνω από αυτούς.Είναι το στάδιο εκείνο της ανθρώπινης εξέλιξης (που δεν το αφήνουν να φανεί), που προετοιμάζει την ανθρωπότητα για την φυσιολογική ενοποίησή της με βάση: την αυτοδιαχείριση των μέσων παραγωγής από τους ίδιους τους εργάτες που παράγουν, χωρίς μεσάζοντες και διευθυντές, την συνείδηση της πολιτικής συμμετοχής χωρίς προνόμια και αξιώματα σε όλες τις αποφάσεις που την αφορούν και την κοινωνική απελευθέρωση προς την κομμουνιστική αρμονική κοινωνία.Μια κοινωνία που θα έχει μάθει να οργανώνεται όχι σε βάρος του άλλου αλλά να αναπτύσσεται πραγματικά υπέρ του σε τέτοιο βαθμό ποιότητας που η σημασία της ζωής θα συγκλονίζει.Τα σύνορα θα πέσουν σαν τείχη που μάταια κάποτε χτίστηκαν φέρνοντας μαζί τους φρικιαστικούς πολέμους.Η ιδιοκτησία θα έχει ξεπεραστεί ως φιλοδοξία και ευαρέσκεια γιατί οι πάντες θα έχουν καταλάβει-συνειδητοποιήσει βαθιά το πόσο μεγάλη ήταν αυτή η αιτία των άσκοπων δεινών τους.Η ειρήνη θα εδραιωθεί όπως ποτέ άλλοτε στην ανθρώπινη Ιστορία και η σύγχρονη κοινοκτημοσύνη θα γλυκάνει το νόημα της ύπαρξης της ζωής για κάθε ον.Οι νόμοι θα είναι μέσα σε κάθε άνθρωπο και το κράτος δεν θα χρειάζεται αφού οι άνθρωποι θα έχουν μάθει πλέον με τόσους αιώνες φραγμών.Αυτός είναι ο σοσιαλισμός-κομμουνισμός με λίγα μόνο λόγια κι όχι βέβαια αυτός που μας λένε οι εχθροί του -με την ύπουλη διαστρέβλωσή του- που τρέμουν μη και χάσουν τα "προνόμιά" τους...

Το κράτος που δεν είναι του λαού

Μια χώρα που παραδίνεται πολιτικά και οικονομικά (Tο Όχι που έγινε Ναι) αθετώντας κατ' επανάληψη ακόμη και τις βασικές έννοιες της καπιταλιστικής αστικής "δημοκρατίας", δεν έχει καμία απολύτως δυνατότητα ώστε να λειτουργήσουν -ούτε και στοιχειωδώς αξιοκρατικά- οι δημόσιοι κοινωνικοί θεσμοί υπέρ του λαού.Πρωτίστως η εκπαίδευση και η υγεία.Ακόμη χειρότερα βέβαια οι διοικητικές, περιφερειακές και τοπικές υπηρεσίες.Το καπιταλιστικό κράτος είναι φίσκα στην γραφειοκρατία και επιλέγει πάντοτε τους πρόθυμους για ιεραρχικές υπηρεσίες με το αζημίωτο φυσικά.Η δημοσιουπαλληλία χωρίς ικανότητες, χωρίς κανένα κοινωνικό έλεγχο και χωρίς δικαιοσύνη, ήταν είναι και θα παραμείνει το στήριγμά του από την αρχή της εδραίωσής του!Το κράτος ελέγχεται από την οικονομική ολιγαρχία και τοποθετεί ανάλογα με τις ανάγκες της εποχής για κερδοφορία, τους κατάλληλους ακατάλληλους προσφέροντάς τους ένα γραφείο όπου μέσα από αυτό, παίρνονται οι πιο κρίσιμες ζωτικές αποφάσεις. Αποφάσεις που στόχο έχουν να κατακερματίζουν τον κοινωνικό ιστό.Συνεπώς μην εκπλησσόμαστε όταν θα βλέπουμε σε διευθυντικές ή καίριες θέσεις ευθύνης, πρόσωπα ανερμάτιστα, παράξενα ή ακόμη και μισότρελα.Έτσι το θέλησε ο μηχανισμός των ταξικών συμφερόντων της μονοπωλιακής-ολιγοπωλιακής και χρηματοπιστωτικής κυριαρχίας, το δήθεν κράτος τους...

Πίστη στη ζωή με αυτοθυσία καθημερινή

Πολλά πράγματα δεν μπορούμε ούτε καν να υποψιαστούμε τον λόγο ή τους λόγους που γίνονται.Το γνωρίζουμε πως είμαστε κόκκοι άμμου κι άλλο τόσο, όταν σηκώνουμε τα μάτια μας στον έναστρο ουρανό ούτε κι αυτό. Ωστόσο ενώ το ξέρουμε ως τα μύχια δεν ζούμε με το πραγματικό ενδιαφέρον που μας αρμόζει, μάς αξίζει.Μάταια λέμε... Παρ' όλα αυτά γίνεται παντελώς αδύνατο με φυσικούς όρους -κι όχι μόνο με μεταφυσικούς- να εξελίσσονται όλα στο όνομα της ματαιότητας.Από τους κύριους λόγους του παράδοξου για να μην θεωρούμε τη ζωή και την ύπαρξη ως μάταιες υποθέσεις και τα όσα μας συμβαίνουν.Η ύπαρξη της προσωρινής μοναδικότητας του πλανήτη μας στο ηλιακό σύστημα, την ίδια στιγμή που οι υπόλοιποι χωρίς ζωή πλανήτες του ίσως να ήταν σαν και τον δικό μας σε προγενέστερο διάστημα, φανερώνει την ένδειξη αίτιου-αιτιατού και σε καμία περίπτωση του μάταιου ή του σκοτεινού-χωρίς νόημα τυχαίου.Μάταιο χαρακτηρίζεις κάτι το οποίο δεν έχει ούτε αληθινή αιτία ούτε και αληθινό αποτέλεσμα εν προκειμένω στο πλανητικό σύστημα που είμαστε μέλη του και παράλληλα στο κοινωνικό μας σύστημα, για κάτι που αληθινά δεν προσπάθησες για πολλούς και διάφορους λόγους, δίκαιους και άδικους.Αυτό λοιπόν είναι πράγματι μάταιο!Είναι μάταια άραγε η ομορφιά ή το αντίθετο της φύσης και οι ενδιαφέρουσες μυστήριες αντιθετικές και μετρημένες εναλλαγές της; Ή μήπως είναι μάταιος ο τρόπος της παρατήρησης και της συμπεριφοράς μεταξύ μας, επικαλούμενοι ενστικτωδώς και διαρκώς τη χαοτική κατάσταση γύρω μας που στην ουσία εμείς φτιάχνουμε; Ένα πάντως θα είναι σίγουρο στην αιωνιότητα: με την αλλαγή και την καλυτέρευση του ανθρώπου, οι χαρές και οι δημιουργίες θα γίνουν απείρως περισσότερες από τις λύπες και τις καταστροφές.Φύτεψε ένα δέντρο κι άφησέ το να μεγαλώσει για πάντα!

Όταν σκάβεις το λάκκο τ' αλλουνού (εργάτες) πέφτεις ο ίδιος μέσα (καπιταλιστές)

Οι προδοσίες στην πολιτική δεν γίνονται τυχαία και με μοναδικό κριτήριο πάντα τον ατομικό οπορτουνισμό.Μεθοδεύονται προσεκτικά από τα στρατηγικά αστικά ισχυρά συμφέροντα.Άπειρα ιστορικά παραδείγματα το φανερώνουν.Οι "σοσιαλιστές" με την αγαστή συνεργασία των κυρίαρχων κύκλων, που παραχάραξαν την σοσιαλιστική θεωρία και την παρουσίασαν από ανατρεπτική σε μεταρρυθμιστική (ούτε καν κι αυτό, τρόπος του λέγειν, γιατί τα συμφέροντα των εργαζόμενων είναι διαμετρικά αντίθετα με αυτά των ιδιοκτητών των μέσων παραγωγής, αξεπέραστη και θεμελιώδης αντίφαση του καπιταλισμού και βασικός νόμος της Ιστορικής κίνησης) από τις αρχές του 20ου αιώνα, δημιούργησαν μια μόνιμη και ανανεώσιμη πέμπτη φάλαγγα μέσα στους επαναστάτες σοσιαλιστές που χρησιμεύει εφεδρικά, για την απογοήτευση και την αποστράτευση των ριζοσπαστικοποιημένων μαζών-λαών που κινούνται προς την κατεύθυνση της αναγκαίας αλλαγής.Η εν λόγω στρατηγική όμως δεν δουλεύει πια κι ας της φαίνεται ότι πιάνει.Και πριν την εδραίωση του καπιταλισμού, τέτοιες τακτικές στρατηγικής σημασίας, ήταν στην ημερήσια διάταξη.Αλλιώς θα είχαμε ακόμη τα συστήματα που προηγήθηκαν.Κατά κανόνα, η αντίδραση βρίσκεται μέσα σε κάθε άνθρωπο και αν η ζωή του έχει βασιστεί-ποτιστεί με το να διαπρέψει, αναλόγως και με το περιβάλλον του και με την τύχη του και με τις ικανότητές του, δύσκολα διατίθεται να αλλάξει τις συνήθειές του ή την όποια κοινωνική του θέση, συν τους συσχετισμούς δυνάμεων που επικρατούν.Ιδιαίτερα δε εάν δεν έχει προϋπάρξει μια προοδευτική έφεση και προετοιμασία.Εντούτοις οι κοινωνικές και παραγωγικές σχέσεις παραεξελίχθηκαν προς όφελος του κέρδους και των αξιωμάτων, (δεν υπάρχει άλλος χώρος για μοίρασμα) μέσα σ' ένα παράλογο τεχνητό και ολοκληρωτικό οικονομικό περιβάλλον που επιβάλλεται με την ισχύ και η αξιοποιήσιμη αντίδραση, στρέφεται κατά πάντων όπως και στους καταστροφικούς πολέμους όλης της Ιστορίας της ανθρωπότητας.Δηλαδή η ίδια η αξιοποίηση της ατομικής αντίδρασης- από την πιο μαλακή, ουδετερότητα έως την πιο σκληρή, ακροδεξιά- για να σπάει η εργατολαϊκή ενότητα, γυρίζει μπούμερανγκ στις συνειδητές δυνάμεις της αντίδρασης, της καθεστηκυίας τάξης των ενοποιημένων συμφερόντων.Ένας ακόμη νόμος της Ιστορικής κοινωνικής κίνησης των εκμεταλλευτικών σχέσεων παραγωγής ιδιοκτησίας και οικονομίας.

Λίγες ακόμα σκόρπιες σκέψεις για τη σκέψη

Τι θα πρέπει να κάνουμε σε τούτο τον κυκεώνα των κοινωνικών αντιθέσεων που οξύνονται και που κάθε φορά χωρίς σταματημό και χωρίς προηγούμενο, το ληστρικό εκμεταλλευτικό σύστημα φορτώνει βάρη στις πλάτες μας; Βάρη-προβλήματα χωρίς την ελάχιστη λύση και που κανείς δεν θα έπρεπε να δέχεται να τα επωμισθεί και να τα βάλει στη ζωή του. Διότι είναι τεχνητά αφύσικα κι ανήκουστα για τον άνθρωπο.Διότι "δεχόμενοι" τις υπάρχουσες καταστάσεις, δεχόμαστε και τα ΑΥΤΟΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΑ προβλήματα του αιώνιου συστήματος της εκμετάλλευσης του ανθρώπου από άνθρωπο. Κάθε μας συναναστροφή-συνδιαλλαγή με σκοπό την ενσωμάτωση -ο σώζων εαυτόν σωθήτω, όποιος μπορεί ή όποιος έτυχε- κι όχι με σκοπό την ρήξη με την "απρόσωπη" βαρβαρότητα, προσαρμοσμένη στο οικονομικό αυτό σύστημα με χίλιους δύο τρόπους, έχει ως αποτέλεσμα τον κοινωνικό πολλαπλασιασμό των βαρών όπως μια κλιματική αλλαγή σε ένα μέρος της γης που θα επηρεάσει ένα άλλο.Για να ζουν πλουσιοπάροχα σε βάρος των λαών ποιοι; οι σαλτιμπάγκοι της ψευδαίσθησης και του αμοραλισμού!...Και δεν θα γίνεται ποτέ τετριμμένη, μάταιη, γραφική ή αδιάφορη, η κριτική στους λωποδύτες και στους γκάγκστερς που σταματάνε την πρόοδο και την ελευθερία!Γίνεται μόνο στη βόλεψη και στην απεμπόληση των σπουδαίων αρχών της κοινής μας ζωής.Το μεγάλο πρόβλημα συνεχίζεται ακόμη περισσότερο από τη στιγμή που χάνονται μέσα στο κομφούζιο της αλληλοεκμετάλλευσης του κοινωνικού αυτοματισμού και της κυρίαρχης ιδεολογίας των αστικών στερεοτύπων, εκείνοι οι άνθρωποι που έχουν να πουν πάρα πολλά και να εμπνεύσουν τους υπόλοιπους ώστε να διεκδικήσουν όλοι μαζί τα πανανθρώπινα δικαιώματά τους.Χάνονται εξαιτίας της ακραίας μετάλλαξης της παραγωγικής δραστηριότητας από την ανάπτυξη του κοινωνικού όλου για την ενοποίηση της ανθρώπινης ύπαρξης άνευ όρων, στην παρανάπτυξη ενός ελάχιστου μέρους του με απάνθρωπους όρους, που έχει αποκοπεί οριστικά από τις πραγματικές και μεγάλες παραγωγικές δυνάμεις.Οι οποίες μένουν στην ανεργία και στην αεργία για πάντα, στην αφάνεια.Όλοι εμείς δηλαδή ανεξαιρέτως.Μη μου πείτε τώρα για τις πολιτείες και την προηγμένη τεχνολογία, γιατί, αυτό είναι το τετριμμένο και το επίπεδο κατεβαίνει πολύ.Και επειδή αυτό το ελάχιστο διευθυντικό μέρος χειρίζεται τους σύγχρονους τρόπους παράγωγης, με την καταστροφή των μικρών κεφαλαίων, όποτε το επιθυμεί, με τις κρίσεις για να ρίχνει τους μισθούς κι άλλα πολλά και με την προπαγάνδα των ΜΜΕ για χρήσιμους ηλίθιους μεταφορικά και κυριολεκτικά, στοχεύει στην τιθάσευση και στην υποταγή κάθε ατόμου μέσω του φόβου τής μη επιβίωσης και της αποτυχίας.Το πετυχαίνει; Η Ιστορία λέει πως όχι.Τι σημασία όμως έχει; την ζημιά την κάνει και μένουμε πίσω ή και πισωγυρίζουμε! Αλλά αυτό που θα έπρεπε να μας απασχολεί είναι το να μην πετυχαίνει να διεισδύει κι άλλο η νοοτροπία της κεφαλαιοκρατίας στην νοοτροπία της φυσικής εξελικτικής πορείας!Ποια είναι η φυσική εξελικτική πορεία; Η ελευθερία και η ευημερία για όλους στον πλανήτη Γη, της θεσπέσιας ποικιλίας της ζωτικότητας.Καθήκον μας να μην χαθεί από εμάς.Αίτημα σε εκκρεμότητα χιλιάδων ετών, αυτά θα έπρεπε να κάνουμε...

Ένας δρόμος υπάρχει, η ταξική πάλη των απλών ανθρώπων για την ανατροπή

Γεωπολιτικά η ανθρωπότητα έχει πολύ μεγάλο πρόβλημα.Οι συσχετισμοί δυνάμεων είναι οι πιο επικίνδυνοι όλων των εποχών.Ισάξιοι, μπορεί και παραπάνω από την εποχή λίγο πριν το ξέσπασμα του Πρώτου -ειδικά- Παγκόσμιου Πολέμου.Σύμφωνα με τα εμπειρικά ιστορικά στοιχεία, λίγο πριν τον Μεγάλο Πόλεμο, οι μεγάλοι διεκδικητές των πρώτων υλών και των εδαφών-αγορών που θα εδραίωναν την παγκόσμια ηγεμονία τους δεν ήταν πάνω από τρεις: Αγγλία, Γερμανία και Αμερική.Η Γαλλία εκ των πραγμάτων είχε μείνει πίσω και δεν μπορούσε να παίξει τον ηγεμονικό ρόλο που της αναλογούσε τους προηγούμενους αιώνες. Αυτό φάνηκε καθαρά στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο με τις γνωστές συνέπειες.Ο ρόλος της είχε υποβαθμιστεί και μάλιστα με την συναίνεσή της που συνεχίζεται μέχρι και σήμερα.Οι περιφερειακοί σύμμαχοί τους όπως για παράδειγμα, η Ισπανία η Ιταλία τα πολύπαθα Βαλκάνια και γενικά η Βόρεια δορυφορική Ευρώπη ή ο Καναδάς η μισό αυτοκρατορική Ιαπωνία η Αυστραλία αλλά και η φιλόδοξη νεοσυσταθείσα Τουρκία, ήταν οι ουρές οι επαίτες οι μισθοφόροι ή οι σκλάβοι αυτών των τριών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων.Κι η Ρωσία; Η Ρωσία ήταν και αυτή μια περιφερειακή δύναμη παρότι αυτοκρατορία αλλά σε απόλυτη πτώση όπως και η οθωμανική και η αυστροουγγρική.Παρεμπιπτόντως ως Σοβιετική Ένωση με την Οκτωβριανή επανάσταση του Λένιν και του Τρότσκι συντάραξε τον κόσμο και τον άλλαξε εκ θεμελίων στην συνέχεια ως μια πρώτη γερή σφήνα στην καρδιά του ιμπεριαλισμού.Επομένως στην ανάλυση της ιμπεριαλιστικής αλυσίδας οι πραγματικές μεγάλες δυνάμεις που επωφελήθηκαν ήταν οι τρεις προαναφερθείσες και μέχρι σήμερα, ελέγχουν όλο τον κόσμο.Ακόμα τουλάχιστον... Όσο για την βαριά ηττημένη Γερμανία, δύο φορές, λες και το έκανε επίτηδες να αυτοκτονήσει για να αναδυθεί και πάλι στην επιφάνεια οικονομικά και ηγεμονικά. Σήμερα όμως τι γίνεται, ποιος είναι ο ρεαλιστικός συσχετισμός δυνάμεων; Πόσες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις διεκδικούν να τυραννήσουν ξανά τον κόσμο μας; Από που να ξεκινήσει κανείς και που να τελειώσει! Επιδερμικά η Κίνα, με τον ασύλληπτο εργατικό πληθυσμό της που διψάει μάλλον για παγκόσμια οικονομική ηγεμονία, εφόσον δέχεται να πάνε χαμένα οι θυσίες και οι κόποι τους ως πρώην δραστήριοι και χίλιοπαιδεμένοι προλετάριοι.Η παλινορθωμένη και απωθημένη καπιταλιστική Ρωσία που ξεκινάει από την αρχή σφετεριζόμενη τους κόπους και τις θυσίες του πρώην πρώτου μεγάλου εργατικού κράτους του κόσμου.Η αποτυχία του, είναι θέμα γεωστρατηγικών συγκυριών και μοιραίων προσώπων.Τρίτη στη σειρά, η Σαουδική Αραβία με τα τεράστια κοιτάσματά της. Έξι λοιπόν οι παίκτες στην σκακιέρα των υπόγειων κοσμικών συμφερόντων.Τρεις παλιοί και τρεις καινούργιοι, συν τους πολλαπλάσιους περιφεριακούς -ενίοτε περιστασιακούς- δορυφόρους τους, υπερδιπλάσιοι...Γιατί; Πολύ απλά, γιατί αυτός είναι ο καπιταλιστικός τρόπος οργάνωσης της παραγωγής και διαχείρισης της διανομής της κατανάλωσης. Όπου κέρδος και συμφορές. Και άμα δεν μας αρέσει έρχεται και ο ιμπεριαλιστικός τρόπος ως το ανώτερο στάδιό του, της επιβολής του ολοκληρωτισμού!

Η διαχρονική ύβρις ως σημάδι της αναγκαιότητας για στροφή στην κοινωνική Ιστορία

H κοινωνία όπως σχηματίστηκε (εννοείται εφήμερα) δεν είναι οργανική-φυσική αλλά επιτηδευμένη και πολλαπλώς καταπιεσμένη, καταδικασμένη να ζει στην αφυσικότητά της.Μέσω της οπτικοακουστικής προβολής για καπιταλιστικό κέρδος και κοινωνική άνοδο στην ιεραρχία των κοινωνικών και οικονομικών θεσμών, τα μέλη της εκπαιδεύονται να λειτουργούν καιροσκοπικά αθέμιτα και ανταγωνιστικά σαν μια πρόβα τζενεράλε πριν από κάθε πραγματικό πόλεμο.Το τελευταίο σύστημα, των αγορών, προωθώντας την φιλοδοξία για πλούτο και αναγνώριση μέσω των ειδώλων και του μιμητισμού, κατέστρεψε ολοσχερώς την προοπτική ενός ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ καλύτερου και συνειδητοποιημένου κόσμου, (προσωρινά κι αυτό, σίγουρο).Εν τούτοις ο καπιταλισμός και το μόνιμο παρακμιακά ιμπεριαλιστικό του στάδιο, συνεχίζει ακάθεκτος και αμετανόητος την αιώνια αδικία (όπως έχω ξαναπεί) όπως και τα προηγούμενα και πάντα ετοιμόρροπα συστήματα.Για την ψευδαισθητική εξέλιξη, ούτε λόγος σε τελική ανάλυση, όταν για κάθε εφεύρεση, για κάθε μεγαλόσχημο ή για κάθε αγορά, η αλαζονεία βγαίνει από τον ασκό ή το κουτί και ξανά σκλαβώνονται ξανά πεθαίνουν και ξανά υποφέρουν όλο και περισσότεροι άνθρωποι.Πρέπει να αντιλαμβανόμαστε τις ζωές μας ως υπάρξεις.Ζωή έχουν όλα τα όντα, ύπαρξη όμως που καθορίζει τα γεγονότα μόνο εμείς ως είδος.Το πιο ενδιαφέρον μυστήριο, γιατί άραγε; Και δω που τα λέμε θα φταίμε, γιατί όσο αφήνουμε τους άρπαγες να παίζουν σκάκι με τα κοινά κι απαραίτητα αγαθά αποκλείεται να το βρούμε (στο όποιο μέλλον) μέσα στην ανυπαρξία τους που είναι και κολλητική...

Η σπίθα του ανθρώπου

Οι Μαρξ και Ένγκελς τόνιζαν υπερεύστοχα ότι ο άνθρωπος για να ολοκληρωθεί και να αναπτύξει τις ικανότητές του προσφέροντάς τες σε όλους, θα πρέπει να έχει τα βασικά εφόδια που είναι η στέγαση, η τροφή, ο ρουχισμός και η μόρφωση.Αυτή η υπεραυτονόητη αλήθεια ακόμη κρύβεται επιμελώς αλλά όχι για τους λίγους και τους παρατρεχάμενούς τους.Και κοκορεύονται κιόλας: δε γίνεται -λένε- όλοι οι άνθρωποι να αναπτυχθούν αντίστοιχα. Άρα -λένε- η φύση λειτουργεί κατά αυτό τον τρόπο.Κατ' αρχάς έχουμε απομακρυνθεί από τη φύση και την εξωτερική και την εσωτερική μας εδώ και χιλιάδες χρόνια.Και μόνο αυτό το γεγονός φτάνει για να αγνοηθεί αυτό το απλοϊκό γεμάτο δόλο επιχείρημα. Κατά δεύτερο όταν μιλάμε για αντίστοιχη ανάπτυξη εννοούμε την αναλογία του καθένα και της καθεμιάς (επί του κοινωνικού σύνολου) στη διανοητική ή στη χειρωνακτική επιδεξιότητα ως ωφελιμιστικός συνδυασμός και όχι ως ατομικιστικός διχασμός.Τον περίφημο Πολιτισμό δηλαδή! Κατά το ρητό: "Η ανάπτυξη του καθενός είναι προϋπόθεση για την ανάπτυξη όλων" ή "Από τον καθένα ανάλογα με τις δυνατότητές του στον καθένα σύμφωνα με τις ανάγκες του".Υπάρχουν ωστόσο δύο ειδών αντιδράσεις από τα παραπάνω υπεραυτονόητα.Οι αντιδράσεις εκείνων που βαριούνται να συμβάλλουν για να καλυτερεύσουν τα πράγματα, επειδή έχει καταστεί παν-δύσκολο και εκείνων που δεν το θέλουν για τους πασίγνωστους λόγους. Αυτές οι δύο κατηγορίες αδικαιολόγητης και μοιραίας αντίδρασης, τελικά, συγκλίνουν και θολώνουν την πραγματική αλήθεια της ισότητας σε εφόδια και ευκαιρίες με το τεράστιο ψέμα της δήθεν χαοτικής διαφορετικότητας.Τόσο παν-δύσκολο έγινε πια το να πούμε πως η διαφορετικότητα είναι ένα και το αυτό με την ισότητα, που τελικά, χωρίς τη μια δεν υπάρχει και η άλλη; Ε, τότε βοήθειά μας...Από την διαφορετικότητα βγαίνουν άπειρα χρήσιμα πράγματα και μόνο η ισότητα μπορεί να τα βάζει στην τέλεια και σωστή σειρά!

Να είσαι βέβαιος πως μόνο μόνος δεν είσαι

-Φίλε μου κι αν ο κόσμος δεν αλλάζει τι να κάνω μόνος μου;
-Ο κόσμος αλλάζει από τότε που ξεκίνησε. Το παν είναι να το
παρατηρείς και να το θέλεις όπως θα το ήθελες και μετά από δω!

Αμέτρητοι ποθούν μια όμορφη κανονική κοινωνική κατάσταση.Άσχετα αν τα ένστικτα της οπισθοδρόμησης συνωμοτούν για να την αποτρέψουν. Άλλοτε από απλή βλακεία κι άλλοτε από ωμή κακία.Πράγμα αδύνατο φυσικά, όπως το να πας στον ήλιο.Ένα τεχνητό φράγμα πόσο θα κρατήσει την ορμητικότητα μιας απέραντης θάλασσας; Ή για πόσο καιρό θα μπορούν να καταπιέζουν χωρίς τιμωρία;Τα Ιστορικά γεγονότα έχουν αποφανθεί πολλάκις επαληθευτικά!
Όχι για πολύ.Δεν είναι ο χρόνος αλλά η βεβαιότητα της νομοτέλειας!Μπορούμε να αντιλαμβανόμαστε την ανημπόρια μας μπροστά σε τούτο το μυστήριο πέρασμα, από τη μια μεριά του ανεξήγητου σύμπαντος και από την άλλη του τρόμου του αδηφάγου καπιταλιστικού συστήματος, χωρίς να γινόμαστε μικροί με τα επακόλουθα του φόβου.Το αντίθετο, ας γινόμαστε σοφότεροι ώστε να πάψει για πάντα αυτή η γιγαντιαία παραλογία.Κι από που να ξεκινήσουμε; Από την συνειδητή και αλάνθαστη διαπίστωση πως η παραγωγή και η διάθεση των "αγαθών" με σκοπό το κέρδος την κτήση και την εκμετάλλευση είναι η καθ'έξιν αρνητική αλυσίδα όλων των δεινών των παραγωγικών και κοινωνικών-ιδιοκτησιακών σχέσεων.Η αρχή του ισότιμου και δίκαιου δούναι και λαβείν ως ισορροπία ουσιαστικής κάλυψης των φυσικών καθημερινών αναγκών που στοχεύει στη συνέχιση ενός καλύτερου μέλλοντος, να γίνει αδιαπραγμάτευτη για κάθε άνθρωπο, για να διορθωθεί -κατά τους τεχνοκράτες στα ακατανόητα οικονομικά τους- η αυτοκαταστροφική πορεία που πήραμε από την εποχή της πρώτης καταγεγραμμένης κοινωνικοοικονομικής Ιστορίας.

Με την αντίληψη των αγορών θα έχουμε την εξέλιξη των δεινοσαύρων

Οι αγορές, συγκεκριμένα οι χρηματοπιστωτικές που ελέγχουν την παραγωγή αγαθών και τις υπηρεσίες στο μικρό και στο μεγάλο κεφάλαιο, μας λένε αδίστακτα, πως όλες οι ανθρώπινες δραστηριότητες θα περνούν από αυτές.Τα πάντα, ό,τι ζει κι αναπνέει και βάλε.Δεν υπήρχε ποτέ καμιά αμφιβολία και αυταπάτη γι' αυτό και στους μη σκεπτόμενους.Προς τα κει πήγαινε!Πώληση και αγορά ήταν η πεμπτουσία που θα οδηγούσε στην εκτροχιασμένη παραεξέλιξη και στην απόλυτη απαξίωση του θαύματος της ζωής. Θαύμα επειδή οι ενδείξεις των δυνατοτήτων μιας πραγματικά ελεύθερης Ουτοπίας δεν περιγράφονται σε μια μακροχρόνια ντε φάκτο ανελεύθερη δυστοπία.Οτιδήποτε χρησιμοποιούμε τεχνολογικά, υφίσταται από καταβολής του πλανήτη (δισεκατομμύρια χρόνια που λένε και οι επαΐοντες) κι όμως μόνο εκατό χρόνια και κάτι ψιλά, εφαρμόζουμε προηγμένες (εντός και εκτός εισαγωγικών) καινοτομίες και από πάνω με τον πιο αλαζονικό, αβέβαιο, απρόβλεπτο και κυρίως ανεύθυνο και επικίνδυνο μετασχηματισμό.Με το Μεγάλο Αδελφό ανάμεσά της, η ανθρωπότητα θα κάνει μόλις ένα μικρό βήμα για τον άνθρωπο όπως από τη Γη στη Σελήνη και ούτω καθεξής και μέχρι εκεί.Άπιαστοι κι αμέτρητοι παρ' όλα αυτά οι Γαλαξίες!

Η βλακεία είναι μάταιη κι όχι η ζωή

Όταν δεν υπάρχει παρόν για όλους δεν υπάρχει μέλλον για κανέναν!...Όλα τ' άλλα συνιστούν αέναη εξαπάτηση. Οι σκέψεις μας, καθορίζουν το παρόν και το μέλλον μας παντού σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης.Οποιουδήποτε η σκέψη! Κανένας ευφυής άνθρωπος δεν πρέπει να πιστεύει σήμερα τις ανοησίες των βολεμένων και των εχθρών της προόδου λόγω ατομικού συμφέροντος, ότι ο σοσιαλισμός, πολλώ δε μάλλον ο κομμουνισμός που είναι το ανώτερο στάδιό του, εφαρμόστηκε ως πραγματικό ανθρωποκεντρικό σύστημα κοινωνικής κι αρμονικής οργάνωσης και μάλιστα ότι εφαρμόζεται ακόμη.H Ιστορία και οι εμπειρίες της ταξικής πάλης, της σύγκρουσης των συμφερόντων, υπάρχουν και αξίζουν όσο η ίδια η ζωή να μελετηθούν αληθινά.

Δημοκρατία χωρίς κεφάλαιο

Γιατί αποδεικνύεται μονόδρομος οι πολλοί να επιβάλουν την θέλησή τους να ζήσουν την ζωή τους μακριά από τους λίγους που δεν τους αφήνουν; Γιατί αυτοί οι λίγοι, τολμούν να αμφισβητούν συνεχώς την φυσική ισότητα του σύμπαντος.Ο άνθρωπος δεν είναι πια εδώ και καιρό μόνο ζώο αλλά νοήμων ον που μπορεί να προσφέρει χωρίς να καταστρέφει.Δημοκρατική δικτατορία του προλεταριάτου λοιπόν αλλιώς στυγνή δικτατορία του χρήματος!

Nα πάρουμε στα σοβαρά και στα χέρια μας την πολιτική

Εάν οι απλοί καθημερινοί άνθρωποι, δεν ασχοληθούμε με τις δυσάρεστες πολιτικές εξελίξεις που διαμορφώνουν την ανυπόφορη κατάστασή μας, δεν υπάρχει περίπτωση αυτές οι εξελίξεις να μην καταλήξουν και πάλι σε μια αδιανόητη τραγωδία.Κατά πολύ μεγαλύτερη που ξεπερνάει κάθε προηγούμενη.Οι άκρως επιθετικές ενέργειες του παγκόσμιου κεφαλαίου (ΞΑΝΑ) εν είδει άπειρων πολέμων, έχουν καταστήσει με απόλυτη σαφήνεια και στον πιο αδαή, πως κάτι πολύ κακό θα συμβεί!Γιατί η κλοπή και η μεταφορά των πόρων από τους κάτω προς τους πάνω δεν συγκρίνεται σε σχέση με το μαύρο παρελθόν των Παγκόσμιων Πολέμων.Κι αν ακόμα έχουν στο πρόγραμμά τους -που σίγουρα έχουν- για να τα καλύψουν όλα αυτά μια "λύση", όπως παλαιότερα την ανάπτυξη της νέας τεχνολογίας ή της πίστωσης, αποφεύγοντας το γενικευμένο χάος, θα αποτελούσε υπερφυσική ανοησία που έλεγε και ο Λένιν να την δεχτούμε ύστερα από τόσες συμφορές.Γιατί δεν θα σταματήσουν αν δεν τους σταματήσεις...Η αστική πολιτική, είναι συνέχεια της αιώνιας αδικίας, αυτοκρατορίες, μοναρχίες κλπ και για αυτό το λόγο επιβάλλεται μια λαϊκή πολιτική που θα θωρακίζει τους πολλούς από την άπληστη επίθεση των λίγων.Μαθαίνουμε και οργανωνόμαστε!

Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν μπορούν ν' αντέξουν τις απλές αλήθειες τις οποίες δεν είχαν καν φανταστεί ότι υπάρχουν

Ο μεγάλος Σωκράτης είχε δώσει τον ορισμό της παιδείας: φέρνει όλα τ' αγαθά όπως μια εύφορη γη.Από τότε όμως έχει κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι κι όπως έλεγε και ο Ηράκλειτος, κανείς δεν μπορεί να μπει στο ίδιο ποτάμι δύο φορές.Συνεχώς δλδ τα πάντα αλλάζουν.Έτσι λοιπόν από τότε, έχουν πολλά αλλάξει και έχουν συσσωρευτεί άσκοπες γνώσεις-πληροφορίες που κάνουν το αντίθετο από το επιδιωκόμενο καλό και είναι πολλά πράγματα για αμφισβήτηση και για κριτική.Σήμερα με τον όρο παιδεία μπορούμε να εννοήσουμε όχι τις πολλές γνώσεις-πληροφορίες αλλά τις ουσιαστικές!Δεν χρειάζεται να είναι κάποιος πολυδιαβασμένος ή ειδικευμένος για να θεωρείται μορφωμένος και χρήσιμος στο κοινωνικό γίγνεσθαι...το αντίθετο μάλιστα!!!Οι ουσιαστικές γνώσεις λοιπόν, είναι εκείνες που αναπτύσσουν την νοημοσύνη και τα αισθήματά μας παράλληλα, χωρίς να κρύβονται τα νοήματα και τα καθήκοντά μας ως όντα που έχουμε ξεχωρίσει και που η επιβίωσή μας ως ανθρώπινο γένος, εξαρτάται από τις πράξεις μας.Έξυπνος είναι αυτός που αισθάνεται και ψάχνει τους τρόπους για να καλυτερεύσει την προσωπικότητά του και εν συνεχεία, να βοηθήσει στον διαλεκτικό κοινό αγώνα της καλυτέρευσης της ζωής για όλους και για όλα!

Η συνείδηση είναι η ολοκληρωμένη εικόνα που έχουμε για τα τεκταινόμενα του κόσμου θέλοντας την αλλαγή του

Σαφώς και το πιο ιδανικό πράγμα είναι να σκέφτεται και να πράττει ο κάθε άνθρωπος αυτό που επιθυμεί χωρίς δογματισμούς.Όμως είναι άλλο πράγμα ο θαυμασμός για μια θεωρία που βοηθάει στην εξέλιξη.Το ότι χρησιμοποίησαν και χρησιμοποιούν ακόμη τις καλές θεωρίες που επινοήθηκαν για την καλύτερη κοινωνική συμβίωση και πρόοδο, δεν σημαίνει κι ότι οι θεωρίες αυτές δεν ισχύουν στο ακέραιο.Θέλει συνείδηση πως χρειάζεται καλή πίστη σε κάτι για να εναρμονιστούν οι κοινωνικές διαφορετικότητες.Μια κοινή άποψη!Όσο πιο γρήγορα κατανοήσουμε σε ποια ακριβώς εποχή είμαστε (έναν αιώνα πίσω) τόσο πιο γρήγορα υπάρχουν μεγάλες πιθανότητες αυτό να το ανατρέψουμε.Αρχική προϋπόθεση να φύγει η ειρωνεία από μέσα μας!Η καταλυτική προϋπόθεση, να σταματήσει η καταπίεση στους κόλπους της ίδιας της καταπιεζόμενης τάξης και ο καθείς να κάνει σωστά την όποια δουλειά έχει αναλάβει ως τον συνεκτικό ρόλο του μέσα στην κοινωνία!

Τακτική στην τακτική

Θα έχετε διαβάσει ή ακούσει για τον εφεδρικό στρατό των ανέργων που χρησιμοποιούν οι καπιταλιστές για να πιέζουν τους εργαζόμενους ούτως ώστε να δεχτούν την πτώση των μισθών τους.Για να μην λειτουργεί αυτή η "κλασική" τακτική των εκμεταλλευτών, θα πρέπει οι εκμεταλλευόμενοι να αντιτείνουν την συστηματική τακτική: εργαζόμαστε όλοι ή κανείς.Πρακτική αλληλεγγύη!

Με πραγματική πίστη και καλή πρόθεση για έναν καλύτερο κόσμο

Η κοινωνική καθοδηγητική επαναστατική πρωτοπορία που με τον ιστορικό νόμο της ταξικής θεωρίας πάντα μειοψηφεί, αναμένοντας τον υποκειμενικό παράγοντα, τις εργατολαϊκές μάζες στο προσκήνιο προς την κοινωνική τους απελευθέρωση, δεν νοείται να παραλείπει την πιο αναγκαία δράση: να πρωτοπορεί πρωτίστως για την αναγκαία ενοποίησή της!...Αλλιώς, συνεχώς, όλα καταλήγουν στον αριστερισμό και στην αποπροσανατολιστική συνθηματολογία!Όταν για επτά κι όχι μόνο ατελείωτα χρόνια, περνάνε μέσα στα "δημοκρατικά συντάγματα" τις εντολές του κεφαλαίου του χρήματος και πρόσφατα από το "κόμμα της ελπίδας που ερχόταν", είναι ζήτημα κεφαλαιώδους σημασίας και μελλοντικής αναγκαιότητας, η αποτελεσματική αντεπίθεση του λαού στην παρασιτική τάξη που από τότε που αναδύθηκε, έχει ειδικευτεί στην απάτη και την αντεπανάσταση.Η απεργία είναι το μεγαλύτερο όπλο του εργαζόμενου, του φτωχού που παράγει, αλλά να είναι μια απεργία που να ισούται με σεισμό!

Το ότι είμαστε διαφορετικοί δεν μπορεί να αναιρέσει το ότι είμαστε κυρίως ίσοι

Η αποδοτικότητα της παραγωγής του ανθρώπου
(η πιο απλή εξίσωση προς τους τεχνοκράτες), επιτυγχάνεται
σε συνθήκες ελευθερίας και συνεπώς ισότητας.Η διάκριση
των ικανοτήτων προς όφελος της ανθρωπότητας είναι το
ζητούμενό της για την ευημερία κι όχι για την κυριαρχία πάνω της!

Η μόνιμη αφύπνιση στον αγώνα του τώρα

Δεν πρέπει να περιμένουμε την εργατική λαϊκή
εξουσία για να έχουμε το δικό μας εσωτερικό
νόμισμα.Εφόσον δεν πληρώνουμε σε δραχμές
τις εξωτερικές μας συναλλαγές αλλά με εξαγωγές
τότε δεν υπάρχει θέμα.Σπάσιμο του αδύναμου
ιμπεριαλιστικού οικονομικού κρίκου και μετά
πάλη για τον μετασχηματισμό των παραγωγικών
και ιδιοκτησιακών καπιταλιστικών σχέσεων!

Οι ανθρώπινες μάζες έχουν ξυπνήσει και το ψάχνουν

Παρά την αντιδραστικοποίηση σε όλες τις κοινωνικές τάξεις και όλα τα κοινωνικά τους στρώματα, η προεπαναστατική περίοδος, που έφερε τις γνωστές και αναμενόμενες αντιδραστικές ανακατατάξεις με αφορμή τα μνημόνια, δεν έχει τελειώσει. Παραμένει προεπαναστατική, με την ποσοτική της διαφορά της προσωρινής αδράνειας.Αυτό σημαίνει πως η ταξική πάλη θα εμφανιστεί με την ποιοτική της διαφορά.Από την συντηρητικοποίηση και το επιχειρούμενο πισωγύρισμα λόγω των διαψεύσεων, στο προοδευτικό άλμα προς τα εμπρός λόγω διαλεκτικής λύσης των ακόμα μεγαλύτερων άλυτων αντιθέσεων.

Και πάλι το συνασπισμένο κεφάλαιο παίζει με τη φωτιά

Τί βλέπουμε στο αποτέλεσμα των Γαλλικών εκλογών; Η ευρωπαϊκή αστική τάξη κρατάει ως όμηρο τη μικροαστική μέσω του φόβου της για την (σχεδιασμένη) χρεοκοπία της.Ο γενικός φόβος από τις ιμπεριαλιστικές αντιθέσεις που οξύνονται, κατακερματίζει και τα λαϊκά στρώματα διαμορφώνοντας έναν υπερταξικό κοινωνικοπολιτικό κρατήρα.Η ελάχιστη φαιά ουσία που ίσως της είχε απομείνει, (της αστικής τάξης) εξαφανίστηκε κι αυτή δηλαδή!Η πλειοψηφία των ανθρώπων ζούμε την κάθε μέρα, σαν να ήταν η τελευταία, σ' έναν πόλεμο όπου ο εχθρός είναι προ των πυλών.Όμως το δίκιο απ' τον κρατήρα βγαίνει σαν βροντή σαν κεραυνός...

Η γιορτή του παγκόσμιου προλεταριάτου ο δείκτης της ανόδου της συνείδησής του

Η ταξική συνείδηση ενός λαού και το επίπεδο της αγωνιστικής του δικαιοσύνης, φαίνεται την ημέρα της συμμετοχής του στην Εργατική Πρωτομαγιά.Ημέρα μνήμης και τιμής για τους μαρτυρικούς αγώνες του εργατικού και λαϊκού κινήματος, της πάλης για την απελευθέρωσή του από τα ταξικά δεσμά του!Η κατανόηση της ταξικής κοινωνίας, της κοινωνικής-οικονομικής και πολιτικής φύσης των πραγμάτων, πρέπει να ξεπερνάει την εκάστοτε αυτάρεσκη πρωτοπορία (των πρώτων εκείνων της εποχής τους που κατανόησαν για σύνθετους κοινωνιολογικούς ή ανθρωπολογικούς λόγους) για το λόγο ότι αποτελεί το κλειδί που θα ανοίξει την πόρτα της φυσικής ελευθερίας.Οι πρωτοπόροι της κάθε εποχής θα πρέπει να χαρακτηρίζονται από ανιδιοτέλεια και κυρίως ευγένεια ως ένα ακέραιο πλήρωμα τραίνου, που θα μεταφέρει ολοένα και περισσότερους ταλαιπωρημένους επιβάτες από τα εδάφη της σκληρής εκμετάλλευσης, στη χώρα που αγωνίζεται για την κατάργησή της.Σ' αυτή τη βάση βρίσκεται η δυσκολία της μόνιμης αφύπνισης διότι η παροδική, τελικά, καθόλου δεν μετράει.Το αντίθετο αποτέλεσμα φέρνει!

Η διαχρονική λύση ενάντια στη συστημική φρίκη

Η ευαισθησία, η συναίσθηση, οδηγούν στην απαραίτητη αντίληψη για να κάνει ο άνθρωπος τη μεγάλη διαφορά στα πλαίσια της ζωής.Χωρίς την συναίσθηση της καθολικότητας της ύπαρξης, η λογική, η σκέψη που εξελίχθηκε σε λόγο για την συνεννόηση και κατανόηση του φυσικού κόσμου, δεν προχωράει στην κατεύθυνση της ολοκλήρωσής της.Στην όλη υπόθεση της έως τώρα εξελικτικής διαδικασίας, λείπει ο βασικότερος συνειδησιακός σύνδεσμος, της ισότητας μεταξύ μας και του σεβασμού μας στην πολύπλευρη Φύση.Και επειδή τα παραπάνω ακούγονται ως μια ακόμη "άσκοπη" ερμηνεία που χάνεται αμέσως στους "αμπελώνες" της φιλοσοφίας και της βαρβαρότητας του καπιταλισμού-ιμπεριαλισμού, να κάνουμε τη ρήση του Μαρξ ξανά επίκαιρη (που πάντα ήταν): "Οι φιλόσοφοι ερμηνεύουν τον κόσμο, το ζήτημα είναι να τον αλλάξουμε"...

Αυτό είναι εξέλιξη

Για την ανθρωπότητα δύο μυστήρια
χρειάζονται να ανακαλυφθούν: το πως θα ζήσει
πραγματικά ειρηνικά και το από που προέρχεται!

Η σταθερότητα της καταστροφής

Οι κοινωνικές καταστάσεις σοβαρεύουν (με πολιτικούς όρους - ταξικούς μαρξιστικούς, οι κοινωνικές αντιθέσεις οξύνονται επικίνδυνα και συγκρούονται ανηλεώς) όταν οι δύο βασικές κοινωνικές τάξεις, των εργατών-εργαζόμενων από τη μια και των αστών κατόχων κεφαλαίων-χρημάτων και κράτους με διευθυντικά προνόμια από την άλλη, βρίσκονται αντιμέτωποι με την θεμελιώδη διαφορά της ουτοπικής ταξικής ειρήνης και συνεργασίας. Εργαζόμενοι και κάτοχοι μέσων παραγωγής και διανομής μαζί με τους γραφειοκράτες και τους υπαλλήλους του κρατικού μηχανισμού, δεν μπορούν να τα βρουν, διότι ο πρώτοι είναι πάντα στην εκμετάλλευση των τελευταίων.Με δύο λόγια ο καπιταλισμός (όπως και τα προηγούμενα συστήματα) δεν μπορεί να σταθεροποιηθεί σαν σύστημα.Θα είναι για λίγο και πάλι η ίδια αθλιότητα απ' την αρχή.Το ζήσανε γενιές και γενιές, το ζει τώρα και η δική μας γενιά.Δεν πρόκειται να ορθοποδήσει ποτέ των ποτών ο καπιταλισμός.Οι κοινωνικές τάξεις ήταν πάντα κάτι το εντελώς αφύσικο, άκρως παράλογο και τελικά βαριά άρρωστο.

Η κινητήρια δύναμη της φιλοσοφίας

Ο λόγος που γράφουμε αυτά που σκεφτόμαστε κάποιοι και κάποιες, είναι για να βάλουμε το λιθαράκι μας στη σκέψη. Τίποτα λιγότερο ή περισσότερο από την αλήθεια μας, που μας κάνει να αισθανόμαστε αληθινοί και χρήσιμοι.Οι άνθρωποι που έχουμε υποφέρει και έχουμε αντέξει εντελώς τυχαία το περισσότερο και με "λίγη" προσπάθεια από μέρους μας, δύσκολο να πούμε το γιατί, όταν καταλαβαίνουμε κάποια πράγματα πολύ πιο πάνω από τις εκ των πραγμάτων δυνάμεις μας, ακόμη πιο δύσκολο να βρούμε το γιατί, το νιώθουμε χρέος μας αλλά και ευεργετικό εγωισμό να τα πούμε και να συμβάλουμε.Όταν βέβαια αντιληφθούμε με διαύγεια ότι μπορεί να μην το θέλουν ορισμένοι, τότε γίνεται προδοσία προς τον εαυτό μας και προς την εύνοια της τύχης μας μέσα στην ατυχία μας να μην το κάνουμε!

Λένιν: Να είστε αμείλικτοι στους αλήτες στους μέθυσους και τους αντιδραστικούς

Οι άνθρωποι έχουμε ανάγκη από καλά πρότυπα τα οποία δεν υπάρχουν.Χωρίς πρότυπα πρυτανεύουν οι πάσης φύσεως εγκληματικές ενέργειες.Από τις ποινικές που δημιουργούνται μέσω των εκμεταλλευτικών "νόμων" που κόβονται και ράβονται στα μέτρα των μικρών και μεγάλων αφεντικών των μέσων παραγωγής και διανομής.Οι δάσκαλοι Μαρξ και Λένιν, έλεγαν πως για αυτό το λόγο, φτιάχτηκαν τα νεότερα έθνη-κράτη με επιτροπές πληρωμένων αντιπροσώπων που "ανήκουν" στους δισεκατομμυριούχους έχοντας και στρατό, σώματα καταστολής, δηλαδή ένοπλα σώματα μ' ένα κρατικό μηχανισμό που προστατεύουν την αστική και μικροαστική τάξη, ακολουθώντας και τα αμόρφωτα λούμπεν στρώματα , ώστε να κλέβουν τους λαούς χωρίς τιμωρία.Το όλο σύστημα είναι ένα όργιο από αλήτες μέθυσους και αντιδραστικούς που προσθέτουν συνεχώς τούβλα στο τείχος του αίσχους.

Για την ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ που δεν θα 'χει ξαναδεί η ανθρωπότητα

Θέμα χρόνου να πάρουν οι εργάτες
και τα λαϊκά στρώματά τους τον
έλεγχο της εξουσίας για να την
καταργήσουν!Χρόνος, από τα
λεπτά της ώρας έως και τα χρόνια των αιώνων!...

Το μεγάλο στοίχημα παραμένει στο αν υπάρχει κανονική ζωή εδώ και ύστερα αλλού στο διάστημα

Αποκλείεται να ήρθαμε στη ζωή για να μην ψάχνουμε το γιατί, για να υπάρχουμε απλά και για να ανακαλύπτουμε μόνο για υστεροφημία, ατομικό όφελος και παραγωγή μόνο για κατανάλωση.Πολλώ δε μάλλον σε βάρος άλλων.Με την συναισθηματική και την πνευματική ορθότητα, δε γίνεται.Μέχρι τώρα φαίνεται πως ο πλανήτης μας καταλαμβάνει έναν κόκκο μέσα στο ατελείωτο γαλαξιακό σύμπαν, με την συγκλονιστική ειδοποιό διαφορά της μοναδικότητας του γήινου οικοσυστήματος.Και κάπως έτσι, από τα αρχαία χρόνια κάποιοι πρωτοπόροι (την εποχή που η καθαρή σκέψη άρχισε να εμφανίζεται ως συστηματική μελέτη για τα φυσικά φαινόμενα) θα κοιτούσαν τ' αστέρια και θα ήταν σχεδόν σίγουροι πως δεν γινόταν να ήταν μοναχά αυτοί το κέντρο, άσχετα με την ιδεατή ουράνια σφαίρα που επινόησαν με κέντρο τη γη.Περισσότερο την επινόησαν από το μέρος της παρατήρησης για την επιτακτική κάλυψη της ανάγκης τους να δέσουν το μεγαλύτερο μυστήριο των μυστηρίων του ορατού υλικού κόσμου.Παρ'όλα αυτά, οι πρώτες έρευνες διακόπηκαν.Ύστερα από τους αιωνόβιους αυτοκρατορικούς πολέμους που κράτησαν φυλακισμένες τις πιο δυναμικές χιλιετίες της καταγεγραμμένης Ιστορίας, η λογική βεβαιότητα πως δεν είμαστε μόνοι και επιπροσθέτως ότι ο χώρος του σύμπαντος έχει μια συγκεκριμένη επιστημονική λογική, επανεμφανίζεται στην "αναγέννηση" παράλληλα με τους μεταμεσαιωνικούς πολέμους για την συσσώρευση του πλούτου και την ανακατάταξη των κοινωνικών τάξεων. Φτάνοντας στον 19ο αιώνα των υπό εξέλιξη εθνών-κρατών, ένας "συστηματικός" παρατηρητής από το τηλεσκόπιο του "εντόπισε" γραμμές σαν κανάλια στον πλανήτη Άρη ως ένδειξη ζωής.Πράγμα που διαψεύστηκε περίπου εκατό χρόνια μετά.Ήταν η επιτομή της διάσπασης του ανθρώπινου πνεύματος και η μετάλλαξή του εξαιτίας των πολέμων.Διαψεύστηκε, διότι θα ήταν "εύκολο αίνιγμα" μπροστά στους απέραντους γαλαξίες, άλλη μια μορφή ζωής, να βρισκόταν στο ίδιο ηλιακό σύστημα.Σούπερ τέλειο για αληθινό!Αλλά και οι υπόλοιποι σοβαρότεροι προγενέστεροι και μεταγενέστεροι ερευνητές δεν τα κατάφεραν καλύτερα.Έδωσαν ανακαλύψεις λειψές που δεν συνεχίζονται στη βάση της αρμονίας και που έβλαψαν και βλάπτουν την μέγιστη προοπτική των χρήσιμων ανακαλύψεων!

Ο μηδενισμός βούτυρο στο ψωμί του συστήματος του υπερκέρδους

Η αλληλεγγύη και η δικαιοσύνη με πραγματικούς όρους, δεν διαπραγματεύονται με ψεύτικους και απατηλούς ορισμούς, με ψυχολογικούς πολέμους και συμπλέγματα ή ανοησίες μιας άσκοπης ζωής.Η αλληλεγγύη και η δικαιοσύνη είναι ιδανικές έννοιες για τους ανθρώπους που θέλουν την προκοπή για όλους και για όλα τα καλά.Το ότι φθείρονται από την κεφαλαιοκρατική μηχανιστική νοοτροπία, δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν.Από την άλλη, σημαίνει ότι θέλει γενική ευφυΐα, συνείδηση, γενναιοδωρία και φιλότιμο για να ξεχωριστούν από την τεχνοκρατική και χρηματοπιστωτική βαρβαρότητα...Στην πράξη, η αλληλεγγύη και η δικαιοσύνη, τις πιο πολλές φορές σκοντάφτουν από το αίτιο των εμποδίων της ανισότητας, της διαφορετικής Ιστορίας του καθενός και της καθεμιάς, τρεκλίζοντας ως στο αποτέλεσμα ενός καταστροφικού εγωισμού που δεν έχει σαν σύσταση μόνο την επιβίωση αλλά και την παρανοϊκή εσωστρέφεια-περιέργεια-ιδεοληψία για το τι κάνουν ή ποιοι είναι οι άλλοι.Πάρα πολύ πίσω εν ολίγοις, από τα ζέοντα ψυχολογικά-κοινωνικά και πολιτικά προβλήματα!Έτσι εξηγείται γιατί το κεφάλαιο "παρατηρώντας", δεν ενδιαφέρεται για τίποτα όσον αφορά την ανθρώπινη κοινωνία.Βέβαια αυτό, δεν είναι παρατήρηση, αλλά αφορμή για να δικαιολογεί τα αδικαιολόγητα.Να σταματήσουμε να του την δίνουμε.

Αναζητώντας την πρόοδο της ισότιμης ελευθερίας που οδηγεί στην κοινωνική ουσία

Κατά γενική ομολογία, η εξελικτική κίνηση του ανθρώπου με φυσιολογικούς ρυθμούς παγκοσμίως και πάλι δεν προχωράει.Υπάρχουν ανυπέρβλητες ταξικές αντιθέσεις κυρίως μέσα στην καταπιεστική τάξη (μεταξύ αστών αλλά και αστών μικροαστών εργαζομένων) και στην καταπιεζόμενη λόγω ανέχειας ανεργίας και διασπαστικού καταμερισμού της όποιας εργασίας "υπάρχει" ακόμη.Αυτά τα άλυτα αντιθετικά και αντιφατικά κωλύματα είναι θεμελειώδη στις παραγωγικές και ιδιοκτησιακές σχέσεις και εμφανίζονται κατά καιρούς από την εδραίωση του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής και διανομής και εν τέλει του αισχρού κέρδους από την εργασία της εργατικής λαϊκής τάξης, που πάντα υποφέρει αφού είναι αντικείμενο βάρβαρης εκμετάλλευσης χωρίς την παραμικρή κάλυψη των ζωτικών αναγκών της.Είναι καταλυτικής σημασιας να καταλάβουμε τις άλυτες και θεμελιώδεις αντιθέσεις, επειδή όταν συνειδητοποιηθούν μπορούν να λυθούν.Αποτελεί σίγουρη προοδευτική και συγχρονισμένη διαδικασία με την κάθε εποχή.To θολό και απαρατήρητο που παρατείνει την αντίθεση ανάμεσα στις κοινωνικές τάξεις διαιωνίζοντας τον φαύλο κύκλο της αδικίας στις ανθρώπινες κοινωνικοοικονομικές σχέσεις, βρίσκεται στην ψευδαίσθηση της ομοψυχίας του έθνους ή αλλιώς της συνεργασίας των αντίθετων τάξεων με αντίθετα συμφέροντα για την θέση τους στον κοινωνικό τρόπο οργάνωσης.Αυτή την παραδοξολογία, ο Μαρξ την είχε φωτίσει εντελώς, (και άλλοι ο καθένας με τον δικό του μοναδικό και ωφέλιμο τρόπο) επισημαίνοντας, ότι υπάρχουν δύο έθνη, το έθνος των αστών και το έθνος των εργατών στην εξέλιξη της παγκόσμιας κοινωνίας και της παραγωγικής διαδικασίας.Επομένως η συνεργασία ανάμεσα στις δυο αντίπαλες τάξεις με την "ενότητα" του έθνους-κράτους είναι εφ' όρου ζωής ματαίως συγκρουσιακή σε βαθμό μακροπρόθεσμης ανθρωπιστικής καταστροφής εξαιτίας αυτής της κοινωνικής δυσαρμονίας.Ο δρόμος πρέπει ν' ανοίξει γιατί μας περιμένουν σημαντικές ανακαλύψεις σύμφωνα με το σύμπαν και με το όχημά μας, την κοινή μας Γη.

Στην τακτική του αποπροσανατολισμού μας βάζουμε τα ταξικά γυαλιά μας

Αφού η αστική τάξη της χώρας μας "τσάκισε" τον ηρωικό λαό μας με την ολοκληρωτική συνδρομή των ακατονόμαστων ιμπεριαλιστών στον εμφύλιο και μας έβαλε (μαζί με την μετέπειτα φιλόδοξη μεσοαστική-τέως προοδευτική) σε μια ΕΟΚ που έγινε ΕΕ με απώτερο σκοπό να γίνει ΟΝΕ για υπερσυσσώρευση πλούτου με φούσκες ευρωδανεικών, το μόνο τελικά που θα μπορούσαμε να περιμένουμε, ήταν κι άλλες, ατελείωτες συμφορές...μέχρι βέβαια να το καταλάβουμε καλά οι νεότεροι και να πράξουμε συνετά κι ανάλογα για να τις σταματήσουμε επιτέλους!Προέχει να σπάσουμε γρήγορα τον αδύναμο οικονομικό κρίκο της ιμπεριαλιστικής αλυσίδας που είμαστε, γιατί βιάζονται να μετατρέψουν την Ελλάδα από έναν σημαντικό αδύναμο κρίκο, σε έναν ασήμαντο, μήπως και γλιτώσουν την προδιαγεγραμμένη (βάσει ανυπέρβλητων αντιθέσεων-γεωοικονομικών συμφερόντων) κατάρρευση! Μια καλή τακτική στην διογκούμενη επίθεση μέσω της εσωτερικής υποτίμησης-απαξίωσης της κοινωνίας από τους πολιτικούς και οικονομικούς ολιγάρχες μέσα κι έξω από τη χώρα, θα ήταν μια καθολική απομόνωση της καπιταλιστικής αλυσίδας σε οικονομικό, πολιτικό-θεσμικό και πολιτιστικό επίπεδο.Μια γενική απεργία διαρκείας από τους κάτω προς τους πάνω που ταλανίζουν τις κοινωνίες.Η κοινωνική επανάσταση ήταν είναι και θα είναι για πάντα μονόδρομος για να πάρουμε στα χέρια μας τη ζωή και τον πλούτο της που μας ανήκουν και μας τα στερούν!

Η κοινωνία βασίζεται στην απλή αριθμητική

Τι δεν μπορούν να καταλάβουν οι άρπαγες καπιταλιστές και οι υπηρέτες τους με καμία δύναμη; την τέλεια εξίσωση της κοινωνικής ισότητας -την οποία συμφεροντολογικά συγχέουν με την διαφορετικότητα της ατομικής ικανότητας- που χωρίς την κατανόησή της, τίποτα δεν μπορεί να οικοδομηθεί σε στέρεα βάση.Ούτε οι προκάτοχοί τους την καταλάβαιναν, οι αυτοκράτορες ή οι μονάρχες και γι' αυτό κατέρρευσαν.Είναι σαν να έχουμε έναν αδύναμο μαθητή που είτε δεν θέλει είτε δεν μπορεί, αδυνατεί να αφομοιώσει μια λογική γνώση.Η κατάρρευσή τους λοιπόν, εξαρτάται, από τους σχεδιασμούς τους στο παρόν.Το κάθε μέλλον είναι αυτό που βλέπουμε στο κάθε παρόν αλλά σε ασύλληπτη κατάσταση.Οι άνθρωποι άρχισαν να μετρούν για να είναι δίκαιοι μεταξύ τους και να ζουν ισορροπημένα και όχι για το αντίστροφο. Άνθρωπος συν άνθρωπος ίσον δύο άνθρωποι και ούτω καθεξής!Έτσι, η κυρίαρχη τάξη είναι ήδη απαρχαιωμένη και αλγεινό παρελθόν.Δεν λέει όμως να το καταλάβει όπως ένα ξερό κι άδειο κεφάλι.ΤΟΣΟ ΑΠΛΑ!

Για τους αδιάφορους

Χωρίς την υποταγή η εξουσία και οι τύραννοι
δεν θα υπήρχαν.Και η υποταγή "είμαστε μαζί σας" ισούται
με την υποταγή "ασχολούμαστε με όλους και όλα εκτός από
σας"!Πολύ μακριά από το "είμαστε όλοι μαζί εναντίον τους κι
ασχολούμαστε μόνο μ' αυτό το σκοπό για να λευτερωθούμε"...

Η σκέψη και του πιο απλού καθένα, τα πάντα

Η επιτυχής έκβαση για την εξέλιξη της ανθρωπότητας, εξαρτάται όπως ο πνεύμονας με το οξυγόνο, από την κοινή-φυσική ιδιοκτησία που δίνει το αίσθημα της ευδαιμονίας σε κάθε άνθρωπο δίνοντάς του την δυνατότητα να αναπτυχθεί πραγματικά.Η ανασφάλεια που γεννάει ο άδικος εκμεταλλευτικός και ιεραρχικός τρόπος της οργάνωσης της ύπαρξής μας -ως φυσικού συνόλου φυσικά- είναι η πρωτογενής αιτία όλων των τερατογενέσεων κυριολεκτικά και μεταφορικά.Η νοημοσύνη αυτό ακριβώς σημαίνει: Σκέψεις για δημιουργία κι όχι για καταστροφή-ματαιοδοξία, σκέψεις για ευτυχία κι όχι για δυστυχία-μιζέρια, αδιαπραγμάτευτα για όλους σ' όλη τη γη.

Κάπως έτσι γεννήθηκε μια ακόμη δυστοπία

Κάθε μέρα που περνάει φαίνονται τα αδιέξοδα αποτελέσματα της καπιταλιστικής βιομηχανικής παρανάπτυξης.Τρεις πόλεμοι διαμόρφωσαν αυτό το κερδοσκοπικό-νέοκανιβαλικό και χαοτικό εποικοδόμημα που αιωνίως προβληματισμένοι, βιώνουμε όλοι οι απλοί άνθρωποι σε όλο τον κόσμο.Της Πρωσίας -της μετέπειτα ενωμένης Γερμανίας- εναντίον της Γαλλίας που ήταν ένας πόλεμος προπομπός για τους επόμενους δύο Παγκόσμιους Πολέμους που όλοι μαζί στη συνέχεια, αξιοποίησαν ένα διπλό στόχο: o πρώτος, την αστική παγκόσμια κυριαρχία από τους πασίγνωστους εμπλεκόμενους και ο δεύτερος, συγχρόνως και συνομωσιολογικά, το μεγάλο φράγμα απέναντι στην ταξική πάλη της αναδυόμενης εργατικής τάξης και των στρωμάτων της που ακολουθούσε ως αντίβαρο της διαλεκτικής απάντησης στην βαρβαρότητα της συσσώρευσης-κλοπής του παραγόμενου πλούτου που αυτή παρήγαγε.Τώρα, το γιατί οι τρεις τελευταίοι ήταν καθοριστικοί περισσότερο από τους προηγούμενους τους προκαπιταλιστικούς, έγκειται στο γεγονός της τελευταίας υπερσυσσώρευσης υλών και εδαφών που εκτόξευσε την βιομηχανία ολοκληρωτικών πολέμων, εδραιώνοντας ταυτόχρονα την τοκογλυφική-χρηματική οικονομία και παραοικονομία.Οι σημερινές γεωπολιτικές αναλύσεις αναλώνονται σε καθημερινά χιτσκοκικά σενάρια -αλλά σε σειρές- όπου στην παγκόσμια σκακιέρα της κακίας, λείπει παντελώς η διάνοια και οι παίκτες είναι σαν να παίζουν παρτίδα μόνοι τους σ' έναν άδειο πλανήτη χωρίς ύπαρξη ζωής.Αυτές δηλαδή οι αναλύσεις του τώρα τι γίνεται ή τι δεν γίνεται, τι είπε ο τάδε στο δείνα, ειδικά στα αφόρητα πλαίσια της στασιμότητας, το μόνο που δεν καταφέρνουν είναι να αποξενώνουν την κοινή γνώμη που θυμοσοφεί, να την παραπληροφορούν και να την αποπροσανατολίζουν από το να ψάξει να βρει την αλήθεια για τον τόπο που "δεν έχει ακόμη βρεθεί" κι αναζητείται, την Ουτοπία και τον Ανθρωπισμό! Άμα με ρωτούσατε τι σημαίνει για μένα η Ουτοπία και ο Ανθρωπισμός, θα σας απαντούσα πως είναι ο σεβασμός στο μυστήριο της ζωής και ο αμοιβαίος σεβασμός μεταξύ μας αντίστοιχα.

Η πανούκλα της "ελεύθερης" αγοράς

Όχι μόνο το τέλος της Ιστορίας δεν ήρθε και δεν έρχεται αλλά το αντίθετο έγινε και γίνεται, η Ιστορία ξεκινάει από την αρχή.Και επειδή οι αιώνιοι μηχανορράφοι της αιώνιας πλουτοκρατίας βγαλμένοι απ' το βασίλειο της δανιμαρκίας δεν το πιστεύουν και δεν το παραδέχονται ως άτιμοι που είναι, επιταχύνουν τα Ιστορικά γεγονότα σε αντιδραστική κατεύθυνση σαν να μην υπήρξε ποτέ παρελθόν και Ιστορία.Να γιατί ο αντικαπιταλισμός είναι ο μόνος δρόμος για να ανατρέψουμε την υπερφυσική ανοησία της χρηματιστικής ολιγαρχίας και των μονοπωλίων της που βάζουν φράγματα στην ασταμάτητη ανθρώπινη πορεία.

Η επαλήθευση της επικαιρότητας του σοσιαλισμού-κομμουνισμού

Η "διανοητική" μικροαστική αντίληψη με την πρακτική της εφαρμογή, την σοσιαλδημοκρατία, δεν είναι τίποτα άλλο παρά η ίδια Δεξιά αντίληψη της καταπιεστικής κυριαρχίας που πατάει τις πλάτες του λαού από την αρχή της Ιστορίας.Η διανοητική εργασία στο έδαφος του καπιταλισμού, καταλήγει στην αρχομανία και στην γραφειοκρατία, προδίδοντας την εργατολαϊκή τάξη απ' την οποία άμεσα κατάγεται, καθυστερώντας -σε απερίγραπτο βαθμό, που μόνο ένας Θεός θα ήξερε- την κοινωνική απελευθέρωση!

Να λέμε τα πράγματα με τ' όνομά τους την ίδια στιγμή που οι καπιταλιστές αντιδρούν για να ξεχαστούν

Η οκτωβριανή επανάσταση, αποτελεί το μεγαλύτερο και συγκλονιστικότερο γεγονός από τότε που η ανθρωπότητα φυλακίστηκε στον φαύλο κύκλο της εκμετάλλευσης και της βαρβαρότητας του υλικού κέρδους.Είναι τόσο επίκαιρη και ρεαλιστική για την χειραφέτηση του κοινωνικού γίγνεσθαι, που κανένας σοβαρός άνθρωπος που προβληματίζεται διεξοδικά δεν μπορεί να αμφισβητήσει. Έχοντας ως έμπνευση τη μεγαλειώδη Παρισινή Κομμούνα, κατάφερε την έφοδο στον ουρανό σε μεγαλύτερη έκταση κι έβαλε τις βάσεις του απόλυτου εφικτού, ως δεύτερη εν δυνάμει έμπνευση για την βέβαιη επανάληψη της επαναστατικής εξέλιξης της κοινωνίας.Τα λάθη, οι διαψεύσεις, οι διαστρεβλώσεις, οι καταραμένοι πόλεμοι και τέλος η προσωρινή αποτυχία, ήταν θέματα του ατομισμού που δεν ξεπερνιέται τόσο εύκολα μετά από αιώνες σκληρής και άνισης ταξικής πάλης, από τον ορισμό της κατάρας, τις εξουσίες.Μ' ένα τέτοιο υπέρ-αρνητικό συσχετισμό δυνάμεων (ξανά) της ολοκληρωτικής αντίδρασης εναντίον της παγκόσμιας κοινωνίας, δεν χωρούν αυταπάτες και κυρίως δικαιολογίες του τύπου, δε γίνεται τίποτα, επιλέγοντας την αιτία της καταστρεπτικής ατομικιστικής νοοτροπίας της αδιαφορίας.Δηλαδή, το λιγότερο σκοτεινή άγνοια και το περισσότερο "κρυφή" φασιστική πρακτική!Όλοι μας αλλάζουμε τον κόσμο.Ο Λένιν έλεγε: "όταν όλοι είναι γραφειοκράτες κανείς δεν είναι γραφειοκράτης".Που σημαίνει ότι: όταν όλοι θα ενδιαφέρονταν για την καθολική εξέλιξη, οι λιγότεροι που ορέγονται την τυραννία σε βάρος της πλειοψηφίας, δεν θα υπήρχαν."Υπάρχουν" εξαιτίας της αδιαφορίας και θα σταματήσουν να υπάρχουν κάθε φορά που ο κάθε άνθρωπος της εποχής του πραγματικά θα ενδιαφέρεται για όλους και για όλα...