Το δίκιο έχει τη δική του δύναμη

Οι πλούσιοι ξέρουν καλά τα συμφέροντά τους και την τάξη τους.Οι φτωχοί πάλι δεν τα ξέρουν καθόλου, ούτε καλά-καλά την τάξη τους.Καλά, όχι κι όλοι.Αιώνιο όμως το πρόβλημα.Έρχεται κάποια στιγμή που την μαθαίνουν.Σωστά;Λάθος, "αιώνιο" κι αυτό.Το δεύτερο είναι που δημιουργεί το περίφημο θέατρο του παραλόγου.Και οι πλούσιοι έγιναν περισσότεροι εξαιτίας της παραλογίας των φτωχών να πλουτίσουν λιγάκι, αντί να θέλουν να ζούνε όλοι καλά και να αγωνιστούν γι' αυτόν τον σπουδαίο και ακέραιο σκοπό.Όπως αξίζει σε κάθε άνθρωπο χωρίς να το αμφισβητεί κανείς λογικός άνθρωπος με αισθήματα, τουλάχιστον ανοιχτά, γιατί, έχουμε κι αυτό...Το θέμα τού ότι δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί αυτός ο σκοπός, έγκειται στην προσπάθεια που δεν γίνεται ή που δεν ολοκληρώνεται.Οι κοινωνικές τάξεις που σχηματίστηκαν από την πρώτη στιγμή όταν ο άνθρωπος υποδουλώθηκε από τον άνθρωπο, παίζουν τον ίδιο ρόλο κι ας έχουν "μετασχηματιστεί" τα συστήματα.Ο ρόλος των τάξεων είναι η διαρκής σύγκρουση των συμφερόντων της πλουτοκρατίας και των συμφερόντων της εργατιάς και των λαϊκών στρωμάτων της, για τον έλεγχο των μέσων παραγωγής που παράγουν τα αγαθά της επιβίωσης και της καλυτέρευσης της ανθρώπινης ζωής.Μόνο που η τάξη των φτωχών δεν συγκρούεται συνειδητά και με την συνέπεια που την έχει απόλυτη ανάγκη, γι' αυτό και έχουμε τα αλλεπάλληλα τετελεσμένα της αλγεινής και ανεξέλεγκτης πραγματικότητας.Ο πόλεμος αυτών των κοινωνικών βασικών τάξεων είναι τόσο πραγματικός όσο το αστρικό νεφέλωμα που κυοφορεί μέσα του το καινούργιο ηλιακό ή διαγαλαξιακό σύστημα.Ποτέ δεν τελειώνει μέχρι την επικράτηση της αρμονίας στην ανθρωπότητα που είναι προορισμένη!Και δεν κρύβεται μ' ολάκερο μιλιταρισμό!