Ο καπιταλισμός είναι μια έρημος που οτιδήποτε κι αν σου λέει πρέπει να του απαντάς: ύπαγε οπίσω μου!...

Η κατάσταση επαληθεύει τα όσα αναλύουν οι μαρξιστές.Δεν υπάρχει ελευθερία στον καπιταλισμό που ζει από την εκμετάλλευση των εργατών και γενικά από την εκμετάλλευση των πάντων.Χρειάζεται θάρρος και αφιέρωση στις ιδέες μιας ανοιχτής και ελεύθερης κοινωνίας και κυρίως μαχητική ταξική πάλη από όλους και όλες για να καταργηθούν οι τάξεις των συμφερόντων που μας χωρίζουν.Δεν υπήρχαν από πάντα πλούσιοι και φτωχοί.Είναι ένα ρήγμα της κοινωνικής Ιστορίας ανοιχτό, που το χρέος των απλών καθημερινών ανθρώπων είναι να το κλείσουν για να προχωρήσει συνολικά η πανέμορφη ανθρωπότητα, ξεφεύγοντας από την πανάσχημη πλουτοκρατία.Αν θέλουμε να λεγόμαστε Άνθρωποι που έλεγε κι ο Ποιητής!..

Μετράμε αντίστροφα από τον 21ο αιώνα προς τα πίσω στον 18ο αιώνα... γι' αρχή, έπεται συνέχεια

Μια λέξη με πολλά νοήματα.Σατιρικό-διδακτικό

Τάξη: να βάλουμε τάξη σ' αυτό το δωμάτιο που 'ναι σαν αχούρι, να μπει μια τάξη επιτέλους ο καθένας λέει ό,τι θέλει εδώ, η Φύση έχει μια απίστευτη αρμονική τάξη κάποιες φορές που σε μαγεύει, η Α' και η Γ' τάξη θα κάνουν μάθημα μαζί μου σήμερα, αυτά τα πράγματα πρέπει να μπουν σε τάξη, αρκετά πια θα σας βάλω σε τάξη εγώ, ησυχία, τάξη κι ασφάλεια, η τάξη των πραγμάτων της Φύσης είναι συγκεκριμένη, η τάξη των μεγαλογαιοκτημόνων του μεσαίωνα, η τάξη των αριστοκρατών στην προεπαναστατική Γαλλία του 18ου αιώνα, οι τάξεις των συγκλητικών και των πληβείων στη Ρωμαική αυτοκρατορία, ανήκω στην εργατική τάξη και στο εργατικό κόμμα, η τάξη των πλουσίων που όλο κέρδος αποκομίζει, αυτά τα θέματα είναι ταξικής φύσης διότι συγκρούονται συμφέροντα των αντίθετων τάξεων, θέλω να βάλω τάξη στη ζωή μου, ή με το κεφάλαιο ή με τους εργάτες, η κοινωνία ήταν πάντα ταξική φίλε μου, όχι βέβαια ο Μαρξ μας εξήγησε πως οι κοινωνίες δεν ήταν πάντα χωρισμένες σε τάξεις με αντίθετα συμφέροντα, η τάξη του χρήματος, η τάξη των φτωχών, ταξική η πολιτική της κυβέρνησης εναντίον των εργατών, η ταξική πολιτική των μπολσεβίκων ήταν υπέρ των εργατών και των αγροτών, ταξική κοινωνία, αταξική κοινωνία, δηλαδή χωρίς τις τάξεις των πλουσίων και των φτωχών που μεμιάς όλοι είναι ίσοι και ελεύθεροι, η τάξη αποκαταστάθηκε, η τάξη είναι ένα σύνολο από ανθρώπους που λειτουργούν με κοινά συμφέροντα εναντίον μιας άλλης αντίθετης τάξης, τάξη εναντίον τάξης, θα αλλάξουν λέει τα πράγματα, δηλαδή; νέα τάξη πραγμάτων, η φυσική τάξη έχει διαταραχτεί σοβαρά...κ.ο.κ.

Εργάζεστε και συντηρείστε από την παράταξη του Όχι-Ναι; Δεν δικαιούστε να μιλάτε άλλο για την Ιστορία του εργατικού κινήματος και της Αριστεράς, έχετε άλλο σκοπό που δε λέτε και λέγεται δεν αλλάζουν τα πράγματα, καλά είμαστε εδώ / δηλαδή είστε

Εσείς φίλοι μου που "εργάζεστε" με τη γονατισμένη σοσιαλδημοκρατία που πέρασε στο αστικό στρατόπεδο, του Όχι αλλά Ναι, πρέπει να είστε βαθιά αντιδραστικοί σε κάθε νέα κατάσταση και είναι κι απορίας άξιο πότε ν' αλλάξατε(...)Και ποιά είναι η νέα κατάσταση μέσα στην παλιά; Η αφύπνιση των νέων αγωνιστών να πιστεύουν στην κλασική θεωρία του μαρξισμού και γενικά στην πραγματική κοινωνική απελευθέρωση, μετά από αυτή τη μεγάλη εμπειρία της προδοσίας της Ριζοσπαστικής Αριστεράς των συνιστωσών και του εργατικού και λαϊκού κόσμου που σάς ανέβασε στην Κυβέρνηση από το 3-4%.Σας έχει κάψει το γεγονός ότι μαθαίνουν οι άνθρωποι γρήγορα σε τέτοιες ακραίες κοινωνικοπολιτικές αλλαγές.Οι μεγάλοι και σωστοί δάσκαλοι το έχουν προβλέψει.Η διαλεκτική δεν είναι μια ευθεία γραμμή, το ξέρετε καλά αλλά εσείς ρεφορμιστέν (Δε λέμε ότι γίνονται θαύματα αλλά όχι και να μη γίνεται και τίποτα).Και σαν παλιοί που είστε, δε δέχεστε τους νέους όπως αυτοί θέλουν να αγωνιστούν για ένα καλύτερο κόσμο, που τώρα είναι στα χειρότερά του.Τις γειτονιές τις βλέπετε πώς κατάντησαν; Έχετε μια υποβόσκουσα άρνηση του κομμουνισμού και της δημοκρατίας του, με τη χυδαία δικαιολογία ότι δεν πέτυχε.Θα πετύχει, όταν άνθρωποι σαν και σας, φύγουν από το προσκήνιο και το παρασκήνιο μια για πάντα.Για πηγαίνετε να δείτε στις γειτονιές τι γίνεται και πόσα ανυπέρβλητα προβλήματα υπάρχουν, όλα ένα κρίμα.Θα τις αλλάξετε με την κυβερνητική διαχείριση; Από το στρατόπεδο του αντιπάλου θα αλλάξετε τα πράγματα ή θα βολευτείτε όπως πάντα γίνεται; Σας δώσαμε ευκαιρία να αλλάξουμε τον κόσμο, δεν έχει άλλη... εξάλλου δεν το εννοείτε αφού η εποχή των "μεταρρυθμίσεων" πέρασε και επιβάλλονται αντιμεταρρυθμίσεις! Τουτέστιν ο κόσμος δε γίνεται χειρότερος από την ταξική πάλη.Χειρότερος γίνεται γιατί βρίσκεται υπό τον ζυγό των καπιταλιστικών μονοπωλίων και την αυταπάτη της ταξικής συνεργασίας με τη δήθεν εθνική ενότητα που δεν γίνεται πράξη ποτέ λόγω των ανειρήνευτων αντίθετων τάξεων και συμφερόντων.Κάθε έθνος είναι χωρισμένο στους πάνω και στους κάτω! Αυτό που γίνεται τώρα με τη διαδοχή στον ΣΥΡΙΖΑ επιβεβαιώνει τα παραπάνω συμπεράσματα.Για την κατρακύλα και την ιστορική οπισθοδρόμηση δεν υπάρχουν λόγια.Τραγωδία και φάρσα ολκής και που να το ξανά-πεις...

Έχετε γίνει ο αρνητής του αρνητή αρνητή;

Και βγάλτε άκρη με αυτή την "πολιτική αδεία" ...

Γράμμα στον Αγωνιστή της καρδιάς

Πολλοί άνθρωποι βασανισμένοι που λύγισαν/ Θεός κι αν είναι θ' αναρωτιέται / στις ζωές και στις καρδιές τους, θα σε αυτοκτονήσουν αν λες τ' αντίθετα απ' αυτά που θέλουν ή που ξέρουν, τους το 'χουν κάνει άλλοι που δε μοιάζαν ούτε κείνοι μεταξύ τους.Μην το πετάξεις πίσω σε παρακαλώ... άκουσέ με.Κι αν πολυμίλησες με απρέπεια σαν άνθρωπος και συ που θες να κοινωνήσεις και βρήκες κλειδαμπαρωμένη την κλίκα στην Εκκλησία του Δήμου, στης καρδιάς σου τα κατάβαθα γρήγορα να το κλείσεις τέτοιο κρίμα για να το ξεπλύνεις.Μην το πετάξεις πίσω, πρόσεχε!Κράτα το στης λήθης σου τα βάθη για όσο ο χρόνος θέλει να το σβήσει ή να το εξαγνίσει, ακόμη και για πάντα, κάντο αν μπορείς αντίθετό του, μην το πετάξεις πίσω αυτό το παλιοκρίμα που σε χτύπησε με τόσο δόλο.Κάνε τη δουλειά σου στο ταπεινό το πέρασμά σου και μη ξεχνάς... μην το πετάξεις πίσω ποτέ σου! Ο δρόμος μας είναι άλλος...

Εγκώμιο στη ζωή

Ο πόλεμος σε όλα τα μέτωπα έρχεται όταν οι νέες γενιές θέλουν και πρέπει να πάρουν τη σκυτάλη της φλόγας της ζωής αλλά δεν ξέρουν με ποιό τρόπο, διότι έχουν φροντίσει τα Ορκ την πολιτικής βαρβαρότητας πολύ επισταμένα γι' αυτό, προσπαθώντας να χτυπήσουν τη σοφία και την αρετή κάθε νέου ανθρώπου πάνω στην ανάπτυξή του.Έτσι έκαναν τις προηγούμενες φλογερές γενιές και θα συνεχίζουν.ΟΜΩΣ η εποχή του πολεμικού καπιταλισμού που δεν έχει σταματήσει από τις αρχές του προηγούμενου αιώνα μέχρι τώρα, βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση χωρίς αλεξίπτωτο, εξ ου και η ελεύθερη αγορά με το αόρατο χέρι της.Ω, τι κι από τότε ... πλησιάζει με γρηγορότερη ταχύτητα προς στο έδαφος για να συντριβεί, εξαιτίας των ατμοσφαιρικών αλλαγών στα αέρια ρεύματα της κλιματικής καταστροφής που προκάλεσε σ' ό,τι όμορφο υπάρχει στην ανεπανάληπτη Γη μας.Την όμορφη και μυστηριώδη ΖΩΗ των πάντων.Υπομονή και επιμονή σύντροφοι, συνάνθρωποι, νέοι μας φλογεροί, τα περάσαμε όλοι μας.Βαστάτε γερά, δυνατά, Πέφτουν!...

Κληρονομημένοι δικτάτορες εναντίον εν δυνάμει επαναστατημένων μαζών

Το να βλέπουμε τον κατακλυσμό τον ίδιο από 

την εκατονταετή και βάλε καταστροφή του φλοιού, της θάλασσας και της ατμόσφαιρας της Γης για τα κέρδη των μετόχων και όχι από τον περιοδικό γεωλογικό κατακλυσμό της φύσης καθ' αυτής που διαλεκτικά σχηματίζεται για κάποιο λόγο άγνωστο ακόμη γιατί έχουμε ΑΥΤΟΥΣ, "μάλλον" πρέπει να θεωρείται  μακροπρόθεσμος στόχος των ύστερων καπιταλιστών, των ομίλων της μπανανίας και του πετρελαίου των πετροδολαρίων.Κάπως πρέπει να σταματήσουν το ηφαίστειο της ζωής του κάθε ανθρώπου πριν γίνει μάζα συνειδητή που διεκδικεί την ανεξαρτησία του από τον κάθε τύραννο από καταβολής κόσμου.Παρεμπιπτόντως, παράλληλα, με όλα αυτά που βιώσαμε όλες αυτές τις αλγεινές μέρες, έδειχναν στα δελτία των "ειδήσεων των θεσμών" ότι έχει αποφασιστεί  (όντως;) το ραδιενεργό νερό της Φουκουσίμα να το ρίξουν στον ωκεανό, παράλληλα με τον Αρμαγεδδώνα ε, για να το χωνέψουμε καλά...Κοιμήσου Περσεφόνη!...

Να μη χαθεί η μπάλα και την ψάχνουμε.Πρέπει να αρχίσει κι ο αγώνας κάποια στιγμή

Οι τάξεις που εκμεταλλεύονται ολόκληρο τον κόσμο τούς τελευταίους πέντε αιώνες τουλάχιστον, δεν έχουν την παραμικρή πρόθεση να μας απελευθερώσουν από τα δεσμά της ταξικής τους επιβολής για την εκμετάλλευσή μας.Απαραβάτος ταξικός, κοσμοϊστορικός νόμος.

Μ' αυτό το μικρό και μεστό συμπέρασμα, πρέπει να διαβάζουμε και να κατανοούμε σε βάθος την Ιστορία όλων των αγώνων της τάξης μας!...

Δεν υπάρχει τελειότητα στην κοινωνική επανάσταση, όπως και σε τίποτα, όλα είναι ζιγκ ζαγκ και εξαρτώνται απ' τις τελικές προθέσεις και αποφάσεις, σωστές ή λάθος, των ατόμων που συμμετέχουν σε αυτή και που δε λειτουργούν το ίδιο λόγω ευνόητων λόγων, είτε οι συνθήκες είναι ευνοϊκές είτε όχι.Η θεωρία είναι το παν αλλά κι η πράξη έχει τον τελευταίο λόγο...

Δε νοείται σύγχρονη κοινωνία η βαρβαρότητα

Μόλις καταλάβεις το Μεγάλο Παιχνίδι

συν-άνθρωπε των αλλεπάλληλων δεινών, η ζωή σου θα απόκτησει το επίγειο νόημα.Η πίστη στον αγώνα για μια ανθρωποκεντρική κοινωνία, μακριά απ' τον εγωκεντρισμό και το ρατσισμό, κόντρα στο ρεύμα για το αντίθετο που επιχειρείται με ακραίο φανατισμό από τις αρχαίες ταξικές κοινωνίες μέχρι τις σύγχρονες κοινωνίες, που σε τελική ανάλυση στα χαρτιά μόνο είναι σύγχρονες.Και ευτυχώς υπάρχουν κι άλλοι, πολλοί με τέτοια ακλόνητη και αισιόδοξη πίστη, προπαντός στα δύσκολα.Είναι αξιοθαύμαστοι επειδή νοιάζονται!...Η αισιοδοξία συγκρούεται με την απαισιοδοξία στο κολαστήριο που έχουν στήσει οι αδίστακτες "αριστοκρατικές" και αστικές τάξεις όλων των χωρών, πλούσιων και φτωχών.Είναι το Α και το Ω για να πάμε μπροστά αντί για την άβυσσο.Αυτό είναι το φυσιολογικό στη γενικότητα και στην ειδικότητα των αντιθέσεων-αρνήσεων του αμοραλισμού των αφεντικών.Το ενδιαφέρον είναι τα πάντα κι η αδιαφορία το απόλυτο τίποτα, η κατάλοιπη καταραμένη ιδιότητα.Η πάλη των τάξεων, η πάλη των αντικρουόμενων συμφερόντων για την κοινωνική απελευθέρωση και την Άνοιξη των ανθρώπων, ό,τι και να κάνουν, δε μπορεί να σταματήσει, να αποπροσανατολιστεί, αλλά ούτε και να καλυφθεί για μεγάλο διάστημα.Όλα αργά ή γρήγορα μετατρέπονται στο αντίθετό τους (όπως εδώ και χρόνια) και πάνω ακριβώς σ' αυτή τη μετατροπή, είναι που η ταξική συνείδηση του καθενός και της καθεμιάς αποκτάει ανεκτίμητη αξία στους αγώνες όλων μας...!

Κάτω η απάνθρωπη καταστροφή

Ζήτω η ανθρώπινη αναδημιουργία!

Πολλά πράγματα που λέμε αλλόκοτα δεν θα τα σκεφτόμασταν ποτέ αν δεν υπήρχαν οι αβυσσαλέες διαφορές ηλικίας, ιδεών και οικογενειακών-κοινωνικών και ταξικών παραστάσεων

Νιώθω πολλές φορές ότι κουβαλάω το Σταυρό του Μαρτυρίου μονάχος μου! Έτσι το ένιωθε ο μεγάλος Καζαντζάκης.Σε πολλά βλέπω τον εαυτό μου στην ιδιοσυγκρασία του.Προς Θεού μη παρεξηγηθώ τηρουμένων των αναλογιών το λέω.Μαθητής είμαι όλων αυτών των γιγάντων του παγκόσμιου πνεύματος μαθαίνοντας το εύρος της εσωτερικότητας της ζωής και τον εαυτό μου στα έργα τους.Δεν θα μπορούσα ποτέ να μείνω για πάντα αδιάβαστος με τέτοιες ανησυχίες από μικρός και αδιανόητες ελλείψεις από τα πιο κάτω.Αγωνίστηκα σκληρά να βρω το ρυθμό της υψηλής λαϊκής κατ' εμέ διανόησης, την οποία, εάν δεν αποκτούσα τα βασικά της θεμέλια δεν θα μπορούσα να εξηγήσω τη ζωή και εμένα, μιας και κανείς μα κανείς, δεν υπήρχε για να με μάθει έστω τα στοιχειώδη.Μου έτυχε μια τέτοια πρόσθετη ατυχία να μου επιβάλλεται να μάθω κάτι το οποίο φαντάζει άθλος για μόνος χωρίς τα βασικά υλικά μέσα και χωρίς τους ανάλογους ανθρώπους.Συνεχίζω λοιπόν για τον δάσκαλο της Ασκητικής.Η λαχτάρα του επίσης για μια δυνατή φιλία, που όπως έλεγε χαρακτηριστικά για τον Σικελιανό, μόνο μαζί του ανέπνεε πραγματικά και ζούσε, μια φιλία 40 ετών! Είμαι και γω γεμάτος λαχτάρα για μια τέτοια φιλία.Αλλά ποτέ δεν την βρίσκω κι ούτε πρόκειται, άλλες οι εποχές εκείνες και άλλες τώρα.Όμως πιστεύω ακράδαντα ότι η φιλία είναι η πραγματική ευχαρίστηση της ζωής σε όλα τα επίπεδα.Και ο έρωτας βέβαια (κι ο Καζαντζάκης είχε έρωτες) παίζει μεγάλο ρόλο για κάθε άνθρωπο που νιώθει τη ζωή αλλά πάντα με εξαιρέσεις αποδεικνύεται περισσότερο υλικός (σαν ένα παιδί που χαίρεται μόνο με το παιχνίδι), και τούτο σημαίνει για έναν ιδεαλιστή, που κοιτάει κι άλλα πράγματα μη υλικά, ότι στο τέλος καταλήγει στο όλα ή τίποτα.Αν υψωθεί στην αγάπη δεν το συζητάμε...Γιατί τα λέω όλα αυτά θα μου πείτε... Απλή εσωτερική ανάγκη εξήγησης, διότι τα γεγονότα με πάνε και μας πάνε όλους πίσω εδώ που τα λέμε, στο "μικρό" χωριό που ζούμε όλοι με τη μεγάλη κακία και την περιφρόνηση που σκοτώνουν χαρακτήρες και διαλύουν ζωές με πληγώνουν ανεπανόρθωτα και σε ορισμένες κρίσιμες στιγμές, μεγάλης συσσωρευμένης τοξικότητας από αδιάκριτους δαίμονες κάποιων ενοχλητικών, μπορεί να φερθώ ανώριμα "από το πουθενά" και να κάνω λάθη για μένα ασυγχώρητα που θα με βασανίζουν για πάντα, όπως πάντα λόγω ιδιοσυγκρασίας!...Όσο κι αν δεν γίνεται μη με κακοχαρακτηρίζετε είμαι και γω ένας από εσάς😊

Δεν αγωνιστήκαμε στη Δύση ολόκληρες ζωές για το δόγμα της προσαρμογής στην ανελευθερία

Η καπιταλιστική βαρβαρότητα και η κλιματική ραγδαία αλλαγή από την ανεξέλεγκτη παραγωγή, προκαλούν μόνιμη κρίση πανικού σε κάθε άνθρωπο που στέκει παρατηρητής στις τραγωδίες παντελώς ανήμπορος μαζί με τα προβλήματα της βιοπάλης.Η αποξένωση και η ανασφάλεια χτυπούν κόκκινο συναγερμό με αποτέλεσμα να μην καταλαβαίνει κανείς κανέναν όσο χρειάζεται και έχει μεγάλη ανάγκη.Έτσι, μια κοινωνία απόλυτης δυστυχίας εμφανίζεται ακόμη πιο ταξική όπου η εκμετάλλευση των λίγων στους πολλούς αυξάνεται οριζοντίως σχεδόν για όλους.Ενώ αντικειμενικά κάνουμε τα πάντα για να συμπεριφερόμαστε καλά στους άλλους, οι αντιφάσεις μιας δυστοπικής πραγματικότητας μας παγιδεύουν, μένοντας παρεξηγημένοι και βαθιά πληγωμένοι.Αυτός ο εφιάλτης δεν θα φύγει εάν δεν αγωνιστούμε με το ανώτερο όνειρο της κατάργησης της εκμετάλλευσης του ανθρώπου από άνθρωπο εδώ και τώρα.Φτάνει πια να μη μας νοιάζεται κανείς.

Πότε θα βάλουμε μυαλό;

Κι αν "δεν" υπάρχουν άνθρωποι να κάνουμε τα πάντα να τους βρούμε

Ψάχνω να βρω ανθρώπους ν' αγαπούν ενσυναίσθητα/βαθιά και "πουθενά" δεν βρίσκω.Τί κάνω λάθος ρωτώ τη συντριμμένη μου καρδιά κι απάντηση δεν παίρνω.Τη φίμωσαν "για λίγο" μάτια και σκέψεις, κινήσεις και λόγια ενός κόσμου που δεν θέλει τίποτα εκτός από το να περάσει το άδικο δικό του...