Ο σοσιαλισμός είναι παντού και στην κοινωνία και στη Φύση

Η ιστορία δείχνει πως οποιοσδήποτε προσπάθησε να "προσγειώσει" στα μαλακά τις μαρξιστικές αναλύσεις μέσα στο κοινοβούλιο τα έκανε ακόμη χειρότερα.Να ήθελε αυτό άραγε; και ναι και όχι αναλόγως την κοινωνική τάξη και άλλα πολλά.Σημασία έχει: ένας αριστερός που επικαλείται τον Μαρξ για να κάνει αντιπολίτευση, το ελάχιστο που πρέπει να έχει κατά νου,  είναι το να βρίσκεται στην εποχή της ανάλυσής του (όχι για την δημιουργία εντυπώσεων) και όχι βέβαια στην προμαρξιστική των ουτοπικών σοσιαλιστών στην τακτική του  (του οποιουδήποτε). Γιατί ο Μαρξ απέδειξε ότι ο σοσιαλισμός είναι πραγματοποιήσιμος.Σ' ένα ορισμένο στάδιο ανάπτυξης των παραγωγικών δυνάμεων με την οργανωμένη πάλη των παραγωγών του πλούτου, δηλαδή των συνειδητών εργαζομένων.Αυτό το στάδιο έχει πραγματοποιηθεί ήδη με τις γνωστές σοσιαλιστικές επαναστάσεις του 20ου αιώνα.Απλά εμποδίστηκαν και εμποδίζονται για ευνόητους λόγους.Για πόσο όμως ακόμη είναι αδύνατον να το προβλέψει κανείς. Επομένως, μιλάω δηλαδή, για έναν μεγάλο φιλόσοφο που έχει κάνει τομή στην σύγχρονη κοινωνική και πολιτική επιστήμη,  αλλά, οι πράξεις μου είναι αντανάκλαση προ της εποχής του, τι είναι αυτό; 

Η κοινωνία να φιλιώσει θέλει

Φιλία, η πιο βασική ανάγκη κάθε όντος και η πιο δύσκολη κατάκτηση κυρίως για τον άνθρωπο.Χωρίς τη φιλία, το οξυγόνο μειώνεται τουλάχιστον στο μισό.Τίποτα δεν μπορεί να καρποφορήσει όταν η φιλία δεν υπάρχει.Προσωπικά ήμουν κάποτε πολύ κοινωνικός (καθότι λόγω κραυγαλέων βασικών ελλείψεων παρέμενα μικρό παιδί για μεγάλο χρονικό διάστημα) και γνώρισα "πολλούς" ανθρώπους, αλλά η εμπειρία μού φανέρωσε πως η φιλία είναι μη εφικτή (όπως και η συντροφική ευτυχία) μέσα σε ένα οικονομικό ταξικό σύστημα όπου όλα περιστρέφονται γύρω από ένα φαύλο κύκλο χαοτικής υλικής ανισότητας, ατομικής και κοινωνικής αστάθειας και εμπορευματοχρηματικής εμμονής για όλα.Όλα αυτά βέβαια τα κατάλαβα με μεγάλο κόπο,  αφού όλοι μας ξέρουμε ότι μόνο έτσι μπορεί να γίνει αυτό.Γι' αυτό λοιπόν, οι παλιοί γνωστοί μου θα πρέπει να καταλάβουν τι εννοώ όταν λέω ότι μεγάλωσα χωρίς φίλους.Η φιλία έχει μια συγκεκριμένη ιδιότητα που την κάνει σχεδόν άπιαστη.Δεν κοροϊδεύει, δεν απορεί και κυρίως δεν βοηθάει με αντάλλαγμα.Τώρα τι κάνουμε μου λέτε; τα παλιά αφήστε τα... και πάμε για τον κοινωνικό αγώνα ενωμένοι κι ας μην λείψει κανείς!

Ο όρθιος άνθρωπος είναι ένας μύθος

Από τις τελευταίες εξελίξεις στην κοινωνία, την επιστήμη, την οικονομία και την πολιτική, η τωρινή κεφαλαιοκρατία έχει αποκαλύψει στον καθένα και την καθεμιά, αυτό που οι μαρξιστές αποκαλύπτουν αμέτρητες φορές 150 χρόνια τώρα: την οπισθοδρόμηση της ανθρωπότητας σε τέτοια κλίμακα που δεν "δικαιολογείται" στην ανάλυση της κοινωνικής  Ιστορίας.Πριν από την εδραίωση του κεφαλαιοκρατικού τρόπου οργάνωσης της παραγωγής και των κοινωνικοοικονομικών σχέσεών της, το προηγούμενο σύστημα, η φεουδαρχία,  χαρακτηρίζονταν ως ο απόλυτος σκοταδισμός.Ο άνθρωπος (στα τότε κέντρα λήψης των αποφάσεων) δεν ήταν στο κέντρο των κοινωνικών ιδεών για την ανάπτυξη του ανθρώπου,  κυρίως πνευματικά, ως προϋπόθεση για την απελευθέρωση των απίστευτων υλικών παραγωγικών δυνάμεων με στόχο την προηγμένη και πολιτισμένη κοινωνική ανάπτυξη άνευ προηγουμένου.Η λεγόμενη αναγέννηση κι ύστερα ο διαφωτισμός της ανερχόμενης αστικής τάξης στο τέλος φυλάκισαν ακόμη περισσότερο αυτή την μοναδική προοπτική σήμερα, στις μέρες αυτές που ζούμε, των βασιλιάδων χωρίς στέμματα που έλεγε ο μεγάλος Τσε Γκεβάρα.

Μπλα μπλα μπλα

Όσο περισσότερο θα καταρρέει το σύστημα της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, τόσο περισσότερο θα παίρνει όλα τα Όσκαρ της υποκριτικής τέχνης.Η COP26 που διοργανώνεται στη χώρα που γέννησε τον επιζήμιο βιομηχανικό τρόπο ζωής (σπατάλη φυσικών πόρων για το τίποτα) έχει έναν ακραίο παραμορφωμένο συμβολισμό.Η αντιεπιστημονική υπόσχεση για μείωση της παγκόσμιας υπερθέρμανσης με στοιχεία πολύ κάτω από τα πραγματικά στατιστικά νούμερα, το αποδεικνύει.Είναι αδύνατον να αλλάξει η κλιματική πορεία όταν η παραγωγή των αγαθών δεν αλλάξει πλήρως.Στο έδαφος του καπιταλισμού δεν γίνεται διότι είναι όλα οικονομικά σχεδιασμένα για κέρδη με συμφέροντα αντικρουόμενα και ανειρήνευτα.Ό,τι και να γίνει ακόμη και με την τελευταία, την πιο σύγχρονη τεχνολογία.Όμως το πρόβλημα δεν ήταν ποτέ η τεχνολογία.Το πρόβλημα ήταν και ΕΙΝΑΙ πώς χρησιμοποιείται και για ποιους σκοπούς.Όλοι το ξέρουν λίγο-πολύ στην εποχή μας.Η παγκόσμια πλουτοκρατία με την αμύθητη ατομική ιδιοκτησία της, ή οι σημερινοί κυρίαρχοι των μέσων παραγωγής και διαβίωσης δεν έχουν κανένα σκοπό ν' αλλάξουν τον καπιταλισμό και να τον κάνουν καθαρότερο.Άλλωστε αυτός ποτέ δεν αλλάζει.Κάνει πως αλλάζει, για να μένει πάντα ο ίδιος.Τα ίδια κι απαράλλαχτα κέρδη σε βάρος των λαών.Το ίδιο εκμεταλλευτικό σύστημα πάντα! Χρειάζεται σχεδιασμένη παραγωγή, δημόσια κοινή ιδιοκτησία για την κάλυψη των ανθρώπινων αναγκών και την πραγματική εξέλιξη για όλους κι όχι για τα κέρδη του αδηφάγου, 1% και 0,1% του παγκόσμιου πληθυσμού.

Θέλουμε Αριστερά κι όχι αριστερισμό ή λεονταρισμό

Σύντροφοι αριστεροί, δημοκράτες και κομμουνιστές μπροστάρηδες,  μιλήστε κι αποκαλύψτε όλα τα κακώς κείμενα της αστικής κυβέρνησης και των ακροδεξιών-φασιστικών της Μπάσκερβιλ, αλλά μην ξεχνάτε ποτέ το λαό που υποφέρει από τα κακώς κείμενα που είναι κάτω από την επιφάνεια.Αλλιώς... δεν είστε και τόσο προοδευτικοί όσο λέτε.Το αντίθετο μάλιστα.Ο λαός υποφέρει όσο δεν φαντάζεστε από κάθε είδους εκμετάλλευση.Οτιδήποτε δημοσιογραφικά βγάζετε (και σωστά από τη μια, τελικά  όμως "αναποτελεσματικά" από την άλλη) είναι η επικαιρότητα της δημοσιότητας στην επιφάνεια, που, ο κόσμος δεν προλαβαίνει να τα αναλύσει από τις διαστρεβλώσεις των κυρίαρχων ΜΜΕ και από τα πολύπλοκα προβλήματά του (ξαναλέω) κάτω από την επιφάνεια.Συν τον τρόμο που του προκαλείτε (όπως και τα καθεστωτικά ΜΜΕ)  άθελα ή θελημένα, λες και δεν του φτάνει ο τρόμος ο γενικός των πάντων.Ξυπνήστε επιτέλους, ή δεν κοιμάστε και ξέρετε τι κάνετε; Η Αριστερά, η εργατική δημοκρατία, ο σοσιαλισμός και κυρίως ο κομμουνισμός είναι η μεγάλη έμπνευση, στο τέλος η κοσμοθεωρία των λαών τα εξηγεί όλα με σαφήνεια, σοφία και προοπτική.Να σκεφτούμε λίγο τον Μαρξ,  που μας λέει σωστά να σκεφτούμε και λίγο μόνοι μας ή και τον Λένιν που παρότι θαύμαζε και μάθαινε απ' τον Κάουτσκι και τον Πλεχάνοφ στο τέλος τούς ξεπέρασε και έβλεπε τα καθοριστικά τους λάθη τα οποία και καταπολεμούσε.Να σκεφτούμε επίσης και τον Τρότσκι που ξεπέρασε τις πιο δύσκολες συνθήκες και συνέχισε τη μαρξιστική- λενινιστική θεωρητική ανάλυση του σύγχρονου κόσμου μας.Μην περιμένετε λοιπόν από τους ανώνυμους μαθητές σας να σας ακολουθήσουν,  όταν διαπιστώνουν τα λάθη που τους μάθατε να  τα αποφεύγουν σε μια ταξική ζούγκλα.Σκοπός είναι η νίκη κι όχι η εγκατάλειψή της...Δυστυχώς ο σταλινισμός όσο κι αν κάνουμε πως δεν τον βλέπουμε για χάρη του ενιαίου μετώπου, υπάρχει ακόμη.

Βρες τη λύση στου ανθρώπου τη διαπάλη

Μην απορείς συνάνθρωπε γιατί όλα γυρίζουν πάλι, αφού ποτέ δεν ήθελες-δεν ήξερες(;) να δεις-να μάθεις(;) πιο πέρα από σένα.Γιατί πώς να το κάνουμε, την άκρη εσύ του νήματος να βρεις με σκέψη ενστικτώδη, κι άλλη ζωή να τύχαινες θα έπρεπε νά 'σουν ο Αϊνστάιν.Γι' αυτό λοιπόν, έτσι τα φτιάχνουνε οι τυχοδιώχτες οι μεγάλοι, να μη μπορείς να δεις την τύφλα σου μες το βαθύ σκοτάδι μιας Ιστορίας φωτεινής που αγωνίζονται αιώνια άλλοι.

Ο Σοσιαλισμός-Κομμουνισμός ΕΙΝΑΙ ΞΑΝΑ εδώ για να συντρίψει το Σκοταδισμό

Το αποτέλεσμα της "διδαχής" τα δικά μου δικά μου και τα δικά σου δικά σου που... δεν είναι έτσι ούτε κι αυτό

Όπως έχουμε ξαναπεί αμέτρητες φορές, στην ταξική κοινωνία δεν μπορεί να υπάρξει προκοπή καμία.Το καπιταλιστικό σύστημα καταρρέει λόγω των αντιφάσεων που δεν είναι δυνατόν να λύσει προσπαθώντας τυπικά να "ικανοποιήσει" ατομικά και επιχειρηματικά συμφέροντα.Οι θεσμοί του, υγεία, παιδεία, δημόσια διοίκηση και πολιτική προστασία στην ουσία υπάρχουν εντελώς στα χαρτιά.Και σε κάτι τέτοιες στιγμές μεγάλων δεινών της ανθρωπότητας όλα αποκαλύπτονται.Δεν χρειάζεται και πολύ μυαλό για να το καταλάβουμε,  όταν βλέπουμε τον κρατικό μηχανισμό στο σύνολό του να ξεπλένει τα χέρια του.Τεχνητή οικονομική χρεοκοπία και χρόνια περιβαλλοντική καταστροφή για τα κέρδη των λίγων ευθύνονται για την εξαθλίωση των ανθρώπων σ' όλο τον κόσμο.Το καπιταλιστικό κράτος δεν είναι τίποτα παραπάνω από μια επιτροπή (δήθεν κοινωνικών θεσμών με πολλούς υπαλλήλους) που χειρίζεται όχι τα θέματα του κοινωνικού συνόλου αλλά τα στενά θέματα της κυρίαρχης οικονομικής τάξης δηλαδή της πλουτοκρατίας.Έτσι εξηγείται το γεγονός γιατί η φτώχεια ολοένα και μεγαλώνει και η γενική καταστροφή θεριεύει...Ο σύγχρονος άνθρωπος δεν έχει καμιά άλλη επιλογή (εάν θεωρεί τον εαυτό του άνθρωπο) από το να γνωρίσει τον σοσιαλισμό και το ανώτερο στάδιό του,  τον κομμουνισμό στην πραγματική του διάσταση πέρα από την κυρίαρχη διαστρέβλωση στις χώρες που δήθεν εφαρμόστηκε.Με λίγα λόγια: ένας για όλους και όλοι για έναν για να καταργηθεί το όλοι εναντίον όλων και σώζων εαυτόν σωθήτω.Δεν είναι ακατόρθωτο,  δύσκολο μόνο!...

Σκιαχτήκαμε, καλά το είπε ο σύντροφος

Οι κυβερνήσεις όλων των αναπτυγμένων καπιταλιστικών χωρών έχουν κατά κυριολεξία αφηνιάσει, αρπάζοντας την ευκαιρία της πολλαπλής κρίσης που οι ίδιες σκόπιμα δημιούργησαν για να φρενάρουν την ολοκληρωμένη ανάπτυξη των μαζών.Όπως πολύ εύστοχα μας εξηγεί ο Μαρξ, η αστική τάξη κάποια στιγμή θα δημιουργήσει μια κρίση για να αποφύγει μια μεγαλύτερη, της άμεσης διεκδίκησης των παραγωγικών δυνάμεων που δεν μπορούν να αναπτυχθούν όπως πριν, εξαιτίας του φράγματος της ατομικής-αστικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής και του κορεσμού από την υπερπαραγωγή των προϊόντων.Ισχύει στο ακέραιο και με την προσθήκη της κλιματικής καταστροφής με τα  "απρόβλεπτα" επακόλουθά της που από μόνα τους άκρη δεν βγαίνει.Εν μέσω πανδημίας και αδιανόητων μέχρι πρότινος περιορισμών, το καπιταλιστικό κράτος, ως εκμεταλλευτικός μηχανισμός κι όχι ως κοινωνικός διαχειριστής που διατείνεται πως είναι, αφαιρεί τα μέσα της πάλης των λαϊκών τάξεων με την ενεργοποίηση της θεσμοθετημένης καταστολής για οποιονδήποτε αντιστέκεται στους νόμους των τραπεζών των αγορών και των μονοπωλίων τους.Ζούμε ξανά ολοκληρωτικούς ζοφερούς καιρούς.ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΜΕ την τελευταία πρόσφατη ιστορικά παγκόσμια θηριωδία του κέρδους, με τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο τι ακριβώς ενορχήστρωσαν για να διαφυλάξουν τα προνόμια της τάξης τους από την άνοδο της παγκόσμιας εργατικής τάξης.Σχεδίασαν και εξαπέλυσαν τους Ντούτσε και τους Φύρερ για να τα κάψουν όλα σε βαθμό τέτοιο που η ανθρωπότητα δεν είχε ξαναδεί.Και από τότε, όλα αυτά τα ανθρωπόμορφα κτήνη μάς τα δείχνουν σαν τα σκιάχτρα τους ανερυθρίαστα από γενιά σε γενιά για να φοβόμαστε ή και να γινόμαστε σαν αυτούς απ' τον πολύ το φόβο...

Η μεγαλύτερη επιστημονική ανακάλυψη κι η πιο ωφέλιμη από όλες μαζί τις ανακαλύψεις

Ποιος είναι ο πιο βασικός λόγος πάνω στον οποίο στηρίζεται η ασυνείδητη και καταστροφική άρνηση των ανθρώπων να αγωνιστούν μαζικά και συλλογικά ώστε να κάνουν τον κόσμο καλύτερο για όλους; Οι φυσικές και κοινωνικές αντιφάσεις.Η Φύση είναι σκληρή και ακόμη περισσότερο η κοινωνία του ανταγωνισμού και της πάλης για την ευχαρίστηση κάθε μορφής, από την επιδίωξη του πλουτισμού και της "σταθερότητας" έως και τα πιο αδιανόητα κίνητρα.Ο απλός άνθρωπος, βιώνοντας απ' την αρχή της ζωής του αυτές τις συνδυασμένες και ασταμάτητες καταστάσεις να τον ταλαιπωρούν, δεν προλαβαίνει να τις κατανοήσει, βγάζοντας το λανθασμένο συμπέρασμα πως ο κόσμος δεν αξίζει την αλλαγή ή κατ' άλλους δεν γίνεται λόγω χαοτικότητας και στη Φύση και στην κοινωνία.Αυτή η αρχική και η πιο απλή βάση/αιτία της λανθασμένης αντίληψης για την πραγματικότητα,  ευθύνεται για όλες τις μη συνειδητές αρνήσεις που καταλήγουν στα κοινωνικά ολοκαυτώματα.Αν ο άνθρωπος έχει ένα μεγάλο δώρο από την εξέλιξη της σκέψης του, αυτό είναι ο αγώνας του για τον σοσιαλισμό.Με λίγο διάβασμα, καλή θέληση και πίστη στην ανθρωπότητα μπορεί να τον κατανοήσει.Αμέσως θα αλλάξει ο κόσμος του!

Δεν μπορεί τίποτα να ανακαλυφθεί 

στην πραγματική του βάση εάν δεν 

επέλθει πρώτα η γνήσια σοσιαλιστική 

αρμονία στην παραγωγή και στην κοινωνία.

Για την Κούβα

Μην καρτεράτε να λυγίσουμε
μήτε για μια στιγμή,
μηδ'όσο στην κακοκαιριά
λυγάει το κυπαρίσσι.
Έχουμε τη ζωή πολύ,
πάρα πολύ αγαπήσει.

Φώτης Αγγουλές

Η "παράξενη" κριτική στην κριτική λογική

Από τη στιγμή που ο ιός της πανδημίας εργαλειοποιείται για πάρα πολλούς σκοπούς ( κοινή πεποίθηση κάθε προοδευτικού με ρεαλιστική οπτική κι όχι με την σκοταδιστική ή την λούμπεν) από τις κυρίαρχες τάξεις, εν μέσω της πιο βαθιάς κρίσης του καπιταλισμού διότι δεν μπορεί όπως πριν να αναπτυχθεί,  για ποιον ακριβώς λόγο κάποιοι αγωνιστές του αγώνα της κοινωνικής αλλαγής που βρίσκονται μπροστά,  αναπαράγουν την τακτική του διαίρει με μια υποκριτική κριτική που δε συνάδει με τα γενικά κι ατελείωτα προβλήματα των λαϊκών τάξεων; Είναι δικαίωμα αναφαίρετο του κάθε πολίτη που έχει σοβαρά επιχειρήματα και στην τελική ανάλυση και κάθε λόγο, να αμφισβητεί τις θεραπείες ενός συστήματος όπου τα μνημόνιά του χαρακτηρίζονταν οικονομικές θεραπείες και που τα εμβόλια έχουν τεράστια κενά που βγάζουν μάτια!Από τα κέρδη και την σκληρή προπαγάνδα  1,5 χρόνου και ως συνέχεια της 10ετούς οικονομικής ανθρωπιστικής καταστροφής έως και την στιγμή αλλά και τον τρόπο που εμφανίστηκαν όλα αυτά τα απότομα δυστοπικά γεγονότα.Ο σκεπτικισμός έχει καμιά σχέση με την άρνηση;Ούτως ή άλλως τα εμβόλια θα τα κάνουμε θέλουμε δε θέλουμε έτσι δεν είναι;

Η ζωή ήταν πάντα μόνο Φυσική

Μήπως μπορούν να εξηγήσουν με ποιο τρόπο οι άνθρωποι που ατύχησαν -εντός κι εκτός εισαγωγικών- απ' την αρχή της ζωής τους κι είναι η συντριπτική πλειοψηφία (βάσει πάμπτωχης πνευματικής/οικονομικής οικογενειακής κατάστασης με όλες τις καθορισμένες παρενέργειες που γιγαντώνονται στο εκμεταλλευτικό σύστημα ), πώς ή πότε θα καταφέρουν να έχουν το δικό τους αληθινό και σταθερό εισόδημα για να νιώθουν χρήσιμοι στη ζωή της κοινωνίας; Για να αποκαλυφθεί η μεγαλύτερη "αλήθεια" τους πως δεν ήταν πάντα έτσι η ζωή...Στον 21ο αιώνα της απελευθερωμένης επιστήμης από τα γνωστά παλιά δεσμά της οπισθοδρόμησης, όταν τίθεται θέμα κατάργησης της οκτάωρης εργασίας (και όλων των λαϊκών δικαιωμάτων, των δικαιωμάτων του ανθρώπου) που ήταν ήδη υπεραρκετές ώρες με τις περισσότερες απλήρωτες και χωρίς να καλύπτουν τις βιοτικές ανάγκες, σίγουρα και δε θα μπορέσουν να το εξηγήσουν.Αμ το άλλο; έχουν όλοι οι άνθρωποι δουλειά, δηλαδή προσφορά ικανοτήτων για την αξιοπρέπειά τους; ΌΧΙ. Και τότε πώς θα επιβιώνουν, πάλι θα πάμε αιώνες πίσω; Ο καπιταλισμός από τη φύση του, δεν είναι μόνο ότι δεν θέλει, αδυνατεί να τα εξηγήσει, πολλώ δε μάλλον να τα λύσει.Οι αντιφάσεις-αιτίες, κέρδος έναντι ανάγκης, ανισότητας έναντι ισότητας, σκλαβιάς έναντι ελευθερίας και τεχνοκρατίας έναντι Φύσης, λύνονται μόνο με μια σοσιαλιστική επανάσταση για το μετασχηματισμό της κοινωνίας σε μια ανώτερη βαθμίδα εξέλιξης παγκόσμιας πανανθρώπινης συνεργασίας και αταξικής αρμονίας!

Η πορεία προς τα εμπρός

Για ποιο λόγο θα πρέπει να έχει ο άνθρωπος (αν είναι τυχερός κι απ' την αρχή του) κοινωνική και πολιτική συνείδηση; Δεν μπορεί να υπάρξει πραγματικά χωρίς ολοκληρωμένη συνείδηση του πραγματικού κόσμου.Ο πραγματικός κόσμος δεν είναι αυτός που βλέπουμε ή που μας δείχνουν.Ενός κόσμου που δεν ζει.Όταν μιλάμε για τη ζωή, η ελευθερία και η ισότητα για όλους τους ανθρώπους είναι τα βασικά κύτταρά της.Εφόσον αυτά τα απαραίτητα συσταστικά της ζωής δεν υπάρχουν για το σύνολο της ανθρωπότητας, ο πραγματικός κόσμος είναι αντεστραμμένος, σαν παραμορφωμένος καθρέφτης όπου το είδωλο χάνει για πάντα την αρχική του μορφή.Γιατί έτσι είναι ο κόσμος μας, του παρελθόντος και του παρόντος στον υποτιθέμενο πολιτισμό της προβολής του χάους.Ναι λοιπόν, το χάος αυτοσχεδιάζεται για να αναποδογυρίζει την πραγματικότητα της αέναης ύπαρξης του ανθρώπου και της Φύσης προς το μεγαλύτερο αίνιγμα απ' όλα: Ποιοι είμαστε και γιατί στη μοναδική Γη με όλα τα μέσα να καλούμαστε να τα ανακαλύψουμε; Χωρίς όμως την κοινωνική χειραφέτηση, την κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής της ζωής και την αρμονία όλων των ανθρώπων, η επόμενη βαθμίδα της εξέλιξης όλο και θα απομακρύνεται όπως το σύμπαν που διαστέλλεται.Ούτε ίσως και με όλα αυτά, αλλά η κοινή λογική το λέει πως πρέπει να το προσπαθήσουμε.Αυτός είναι ο πραγματικός κόσμος.Η πραγματική επιστήμη μέσα από την ελευθερία και την ισότητα!

Η κοινωνία και το άτομο δεν έχουν άλλη επιλογή εκτός από την αυτοανάλυσή τους

Η καταστροφή του ανθρώπου από άνθρωπο είναι το αποτέλεσμα της εκμετάλλευσης του ανθρώπου από άνθρωπο.Πολιτικοοικονομική, κοινωνική και ψυχολογική εκμετάλλευση.Πόσοι άνθρωποι άραγε που εκμεταλλεύονται κάθε κατάσταση (είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα), ευθύνονται για την καταστροφή ενός ανθρώπου κατά την διάρκεια της ζωής του και το αντίστροφο; Γιατί η ζωή, χρειάζεται ερωτήματα ουσιαστικά και όχι μόνο "αισθήματα αυτοσυντήρησης".

Η έφοδος στον ουρανό επίκαιρη όσο ποτέ ασχέτως τους συσχετισμούς

Σίγουρα οι περισσότεροι θα συμφωνούσατε, ότι δεν υπάρχει πιο εφιαλτική κατάσταση από την στρεβλή εικόνα που δίνουμε μεταξύ μας στην ανελέητη καταπιεστική καθημερινότητα του οικονομικού και υγειονομικού περιορισμού, των ατομικών και των κοινωνικών μας ελευθεριών (τα αργά βασανιστικά βήματα των "ιθυνόντων"για την πλήρη κατάργησή τους ΞΑΝΑ).Από την απλή καλημέρα και την αστεία περιφρόνηση έως την προπέτεια του μικροαστικού και του κεφαλαιοκρατικού κατακλυσμού.Ωστόσο υπάρχει μια γλώσσα παγκόσμια και άρτια καταρτισμένη, που μπορεί να ανατρέψει τη μακραίωνη παρερμηνεία της φυσικής τάξης και του κοινωνικού ιστού από τα βάθη του σκοταδισμού.Όσο και να έχει διαστρεβλωθεί και κυρίως δαιμονοποιηθεί (ευνόητο το γιατί, αλήθειες πολλές και συγκλονιστικές λέει), η διαχρονικότητα και η ποιότητά της, μεγαλώνει όπως οι ορίζοντες.Η μαρξιστική αντίληψη "συνοψίζει" όλη την εφικτή γνώση απ' τους προηγούμενους αιώνες και τα εργαλεία που χρειαζόμαστε ως ολοκληρωμένοι άνθρωποι, για να ξαναφτιαχτεί μια νέα προηγμένη πνευματικά και συναισθηματικά κοινωνία πάνω στην υπάρχουσα που μας ανήκει σε τελική ανάλυση.Το στημένο παρελθόν καμιά σχέση δεν είχε με την επιστημονική-επαναστατική θεωρία των καταπιεσμένων εργατικών και λαϊκών μαζών.Δεν είμαστε από την ίδια χωροχρονική στιγμή για να την καταλάβουμε και να συνεννοηθούμε σε πραγματικό χρόνο.Αυτό όμως διορθώνεται, συνειδητοποιώντας σιγά-σιγά, το ότι είμαστε οι επιβάτες σ' ένα ταξίδι νοημάτων, όπου ένα τρένο με συνεπή και ασφαλή διαδρομή, συνεχώς θα περνάει από την διαλεκτική κοινωνική πλατφόρμα της ανθρώπινης Ιστορικής κίνησης...

Ο τεχνολογικός Μεσαίωνας και η επιστροφή της Αλχημείας

Ναι!...φτιάξτε "υψηλή" τεχνολογία σ' ολόκληρη τη γη, αφού δεν μπορείτε έξω από αυτή.Και ούτε πρόκειται, με το μυαλό που κουβαλάτε.Να δούμε όμως τι θα την κάνετε, που την θεωρείτε Θεό, όταν με την απανθρωπιά σας και την παραλογία σας καταστραφεί η κοινή μας ατμόσφαιρα.Χωρίς ατμόσφαιρα δεν υπάρχουν δυνατότητες για τίποτα...

Πάμε πολύ αργά ενώ τα αλλάζουμε όλα πολύ πιο γρήγορα

Το κλίμα επιταχύνεται με ένταση γεωλογικού "χρόνου".Πώς όμως ξεχωρίζει ιδιαίτερα; Από τα ξαφνικά ισχυρά αέρια ρεύματα στις περιοχές και από την ραγδαία άνοδο και πτώση της θερμοκρασίας με βάση τις παλαιότερες εποχές.Η φαντασία δεν είναι δυνατόν να τα συλλάβει, ούτε όμως και τα τεχνολογικά εργαλεία να τα φτάσουν όλα αυτά τα απότομα κλιματικά γεγονότα.Δεν προλάβαμε να τα εφεύρουμε εφόσον οι κυρίαρχοι, ασχολούνται ακόμη μόνο με την κυριαρχία τους.Αφού η έρευνα κι η παραγωγή ελέγχεται από λίγους, αντικειμενικά με λίγα θα το παλεύουμε.Και δω ακριβώς είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος.Χωρίς τα προηγμένα επιστημονικά εργαλεία που να ανταποκρίνονται στα ερευνητικά δεδομένα, γυρνάμε πάρα πολύ πίσω.Δυστυχώς όπως έχει διαμορφωθεί η κλιματική αλλαγή αποτελεί άλλον ένα πονοκέφαλο για τις ανθρώπινες μάζες που αγωνίζονται να επιβιώσουν.Οι ειδικοί και τα κέντρα λήψης των αποφάσεων το γνωρίζουν.Ίσως και γι' αυτό έχουμε την εσπευσμένη παγκόσμια συγκέντρωση των κοινωνιών με ποικίλους τρόπους.Γίνεται για να προληφθεί η κοινωνική αναταραχή που εκ των πραγμάτων αναμένεται από τις αλλαγές που θα συμβούν στις περιοχές όλου του πλανήτη.Σίγουρα ο ήλιος παίζει ρόλο, αλλά όχι μέσα στα 150 χρόνια βιομηχανικής καπιταλιστικής ασταμάτητης ρύπανσης και εξόρυξης για το τίποτα.Αυτό πρέπει να το κατανοήσουμε βαθιά για να αλλάξουμε τα πράγματα με τις δράσεις μας προτού να είναι  αργά.Ένα παράδειγμα μόνο φτάνει για να καταλάβουμε τον κίνδυνο: τον ηλεκτρισμό.Υπάρχει από πάντα, (όπως όλα τα φυσικά και χημικά στοιχεία) βρίσκεται σχεδόν παντού και τον εφαρμόσαμε ακριβώς όσα είναι τα χρόνια της βιομηχανικής ρύπανσης.Νομίζω ότι δεν χρειάζεται άλλο παράδειγμα.

Με τον Σαίξπηρ και τον Μαρξ καταλαβαίνεις πλήρως την εποχή μας

Οι καπιταλιστές την ώρα που η πανδημία κλιμακώνεται (απ' ότι λένε τα στοιχεία, γιατί και όλα τα νοσοκομεία που γίνονται μόνο για Covid19, ως ορισμός του παράδοξου ή του νεοσκοταδισμού ακούγεται) δεν σταματούν να κερδίζουν και από τον πόνο.Όχι πως δεν ήταν γνωστό.Οι φαρμακοβιομηχανίες ως πολυεθνικές και καπιταλιστικές δεν σταμάτησαν ποτέ να μεγιστοποιούν τα κέρδη τους σε βάρος της κοινωνίας, όπως γίνεται και στους υπόλοιπους τομείς της παραγωγής και της διανομής των αγαθών.Όμως τώρα έχουμε παγκόσμια πανδημία.Τι ακριβώς γίνεται λοιπόν, όπως και στον πόλεμο έτσι και στην πανδημία κέρδη;Είναι σημείο αναφοράς όσο οι φαρμακευτικές εταιρίες δεν δίνουν τα εμβόλια και κερδίζουν χρήματα από την πανδημία άλλο τόσο αποδεικνύεται η εργαλειοποίησή της και η εγκαθίδρυση μιας τρομακτικής δυστοπίας.Εν τω μεταξύ ρίχνονται πακτωλοί χρημάτων σε τράπεζες, σε κανάλια και ηλεκτρονικά μέσα "ενημέρωσης" και σε επιχειρήσεις εντελώς από το πουθενά.Στον αντίποδα, απολύονται από τους νέους καίσαρες εργαζόμενοι, οι άνεργοι δεν υπάρχουν πια με την ορολογία, ξεσπιτώνονται λαϊκές αξιοπρεπείς οικογένειες για να αγοραστούν τα σπίτια από επενδυτές κοράκια, απειλούνται θεμελειώδη αστικοδημοκρατικά δικαιώματα, η καταστολή του καπιταλιστικού κράτους κινείται σε εμφυλιακή πορεία αντεπαναστατικού μαστιγίου και έρχεται οριζόντια φτώχεια για το σύνολο της κοινωνίας με πονηρές "παραχωρήσεις" βοναπαρτιστικού τύπου (δηλαδή εξαγοράς της συναίνεσης και αντίθετα καταστολής όπου δεν είναι δυνατόν λόγω ισχυρών ιδεολογικών αρχών των πολιτών) στα εύπιστα κοινωνικά στρώματα με απώτερο στόχο τη γενική διάσπαση του λαού.Ως σφήνα, οι απειλές για τις γεωπολιτικές συρράξεις των ιμπεριαλιστών στη σκακιέρα, δίνουν και παίρνουν κάθε μέρα από τους πανάσχημους παπαγάλους της τηλεόρασης και του τύπου για να αποσταθεροποιήσουν και να τρομοκρατήσουν ποικιλοτρόπως την κοινωνία.Αποσταθεροποιημένη και τρομοκρατημένη κοινωνία σημαίνει εύκολη λεηλασία.Φρίκη μεγατόνων και παρακμής που ξεπέρασε τα όρια των ορίων εδώ και μια δεκαετία.Η κατάρρευση του οικοδομήματος δεν έχει παρόμοιο υπό την έννοια του συγχρονισμού της παγκοσμιοποίησης.Δεν μπορεί να γίνει πιστευτό ότι οι μεγάλες δυνάμεις δεν συνασπίστηκαν με κρυφές συμφωνίες για την αναδιάρθρωση και αναδιανομή του κόσμου.Ίσα ίσα γίνεται τόσο ενδόμυχα αλγεινό στον καθένα και στον πιο απαίδευτο, που δεν θα προλάβει να πάθει κορωνοϊό.Όλα τα άλλα νοσήματα θα του συμβούν 1000%.Τώρα είναι που φαίνεται ο άνθρωπος, σε αυτές τις προπολεμικές συνθήκες.Οι μόνες πράξεις που αξίζουν στον κόσμο λέγονται αντίσταση κι αγώνας ενάντια στην αναλγησία και στον μεσαιωνικό τρόπο σκέψης, που πλέον, απειλούν ανοιχτά και άμεσα ολόκληρη τη ζωή και τη Φύση. Δυστυχώς ή και ευτυχώς η σκληρή κριτική επιβάλλεται στα σκληρά κι απάνθρωπα συμφέροντα που βάζουν φραγμούς στην ανθρώπινη Ιστορική κίνηση.Ο τεχνολογικός Μεσαίωνας είναι το αποτέλεσμα του ατομικισμού του ατόμου και η τιμωρία τής αυτοεγκλωβισμένης κοινωνίας του, σε αντίθεση και σε σχέση με τις ικανότητες του αρμονικού συλλογικού ατόμου ωφελώντας όλη την ανθρωπότητα και καταργώντας τα ταξικά δεσμά της.Μόνο έτσι απελευθερώνεται μια και καλή η απειροπαιδεμένη πορεία της.

Η επέτειος για το 1821 παίρνει την 1η θέση στην υποκρισία

200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση ή 200 χρόνια δυτικής μοναρχοαστικής φρικτής αντεπανάστασης; Γιατί όπως μαθαίνουμε από σοβαρούς συγγραφείς/μελετητές, η γκιλοτίνα στη νεοσύστατη Ελλάδα "δούλευε" για τους απλούς ανθρώπους, επαναστάτες, που την ελευθέρωσαν.Και πόσα άλλα λιγότερο γνωστά ή εντελώς άγνωστα.Αυτή η ανατριχιαστική πραγματικότητα δεν αναφέρεται πουθενά από τα εξιδανικευμένα βιβλία της ιστορίας.Τι είδους επανάσταση ήταν αυτή όταν η ελευθερία έγινε και πάλι δουλεία κι όταν ολοκληρώθηκε η καπιταλιστική-ιμπεριαλιστική αστική μορφή εξουσίας-κεφαλαίου και σφαιρών επιρροής; Υπάρχουν κάποια ψέματα που εντάσσονται στις αιτίες όλων των δεινών κι αυτά δεν είναι άλλα από την διαστρέβλωση και την απόκρυψη έως και την αναθεώρηση της ανθρώπινης ιστορίας.Η Ιστορία είναι τα πάντα για τον άνθρωπο, η πιο σταθερή πυξίδα και η πιο χρήσιμη επιστήμη για ένα καλύτερο μέλλον.Να γιατί δεν έρχεται το καλύτερο μέλλον, δεν διδάσκεται η ανθρώπινη Ιστορία...

Με τα μάτια ενός κλασικού του σοσιαλισμού για το σήμερα

Β.Ι.ΛΕΝΙΝ
Κράτος και Επανάσταση

Ταξική Κοινωνία και Κράτος

Το κράτος προϊόν των ανειρήνευτων ταξικών αντιθέσεων

Με τη διδασκαλία του Μαρξ συμβαίνει σήμερα ό,τι συνέβη επανειλημμένα στην Ιστορία με τις διδασκαλίες των επαναστατών διανοητών και ηγετών των καταπιεζόμενων τάξεων στην πάλη τους για την απελευθέρωση.Όσο ζούσαν οι μεγάλοι επαναστάτες, οι τάξεις των καταπιεστών τους αντάμειβαν με συνεχείς διώξεις και αντιμετώπιζαν τη διδασκαλία τους με την πιο άγρια μοχθηρία, με το πιο λυσσαλέο μίσος, με την πιο αχαλίνωτη εκστρατεία ψευτιάς και συκοφαντίας.Ύστερα από το θάνατό τους γίνονται προσπάθειες να τους μετατρέψουν σε αβλαβή εικονίσματα, σα να λέμε, να τους αγιοποιήσουν, να προσδώσουν κάποια δόξα στο όνομά τους για «παρηγοριά» των καταπιεζόμενων τάξεων και για τον εμπαιγμό τους, ευνουχίζοντας το περιεχόμενο της επαναστατικής διδασκαλίας, αμβλύνοντας και εκχυδαΐζοντας την επαναστατική της αιχμή.Σε μια τέτοια «επεξεργασία» του μαρξισμού συναινούν σήμερα η αστική τάξη και οι οπορτουνιστές μέσα στο εργατικό κίνημα.Λησμονούν, σβήνουν, διαστρεβλώνουν την επαναστατική πλευρά της διδασκαλίας, την επαναστατική ψυχή της.Προβάλλουν σε πρώτο πλάνο και εξυμνούν εκείνο που είναι αποδεκτό ή που φαίνεται πως είναι αποδεκτό για την αστική τάξη.Όλοι οι σοσιαλσοβινιστές είναι σήμερα «μαρξιστές» - όχι αστεία! Και όλο και πιο συχνά οι Γερμανοί αστοί επιστήμονες, χθεσινοί ειδικοί στην εξόντωση του μαρξισμού, μιλάνε για τον «εθνικογερμανό» Μαρξ, που διαπαιδαγώγησε τάχα τα τόσο λαμπρά οργανωμένα για τη διεξαγωγή του ληστρικού πολέμου συνδικάτα των εργατών! Μπροστά σ’ αυτή την κατάσταση πραγμάτων, μπροστά στην ανήκουστη διάδοση των διαστρεβλώσεων του μαρξισμού, καθήκον μας είναι πριν απ’ όλα να αποκαταστήσουμε την αληθινή διδασκαλία του Μαρξ για το κράτος.Χρειάζεται επομένως να παραθέσουμε αρκετές εκτενείς περικοπές από τα ίδια τα έργα του Μαρξ και του Ένγκελς.Φυσικά, οι εκτενείς περικοπές θα κάνουν βαριά την ανάπτυξη του θέματος και δεν θα συμβάλουν διόλου στον εκλαϊκευτικό χαρακτήρα της.Όμως είναι εντελώς αδύνατο να τις αποφύγουμε.Πρέπει οπωσδήποτε να παρατεθούν όσο το δυνατό πληρέστερα όλα ή τουλάχιστον όλα τα καθοριστικά μέρη από τα έργα του Μαρξ και του Ένγκελς που αφορούν το ζήτημα του κράτους, ώστε να μπορέσει ο αναγνώστης να σχηματίσει δική του αντίληψη για το σύνολο των απόψεων των θεμελιωτών του επιστημονικού σοσιαλισμού και για την εξέλιξη αυτών των απόψεων, καθώς και για να αποδειχτεί τεκμηριωμένα και να φανεί παραστατικά η διαστρέβλωσή τους από τον«καουτσκισμό» που κυριαρχεί σήμερα.Θα αρχίσουμε από το πιο διαδεδομένο έργο του Φρ. Ένγκελς: Η καταγωγή της οικογένειας, της ατομικής ιδιοκτησίας και του κράτους, που το 1894 βγήκε στη Στουτγάρδη η έκτη ήδη έκδοσή του.«Το κράτος», λέει ο Ένγκελς, συνοψίζοντας τα πορίσματα από την ιστορική του ανάλυση, «δεν είναι καθόλου μια δύναμη που επιβλήθηκε στην κοινωνία απ’ έξω.Το κράτος δεν είναι επίσης “η πραγμάτωση της ηθικής ιδέας”, “η εικόνα και η πραγμάτωση το ορθού λόγου”, όπως ισχυρίζεται ο Χέγκελ.Το κράτος είναι προϊόν της κοινωνίας σε μια ορισμένη βαθμίδα εξέλιξης.Το κράτος είναι η ομολογία ότι η κοινωνία αυτή μπερδεύτηκε σε μιαν αξεδιάλυτη αντίφαση με τον ίδιο τον εαυτό της, ότι διασπάστηκε σε ασυμφιλίωτες αντιθέσεις, από τις οποίες δεν έχει τη δύναμη να απαλλαγεί.Και για να μη φθείρουν αυτές οι αντιθέσεις, οι τάξεις με τα αντιμαχόμενα οικονομικά συμφέροντα τον εαυτό τους και την κοινωνία σ’ έναν άκαρπο αγώνα, έγινε αναγκαία μια δύναμη, που φαινομενικά στέκει πάνω από την κοινωνία, για να αμβλύνει τη σύγκρουση, για να την κρατά μέσα στα όρια της “τάξεως”.Και η δύναμη αυτή που προήλθε από την κοινωνία, αλλά τοποθετήθηκε πάνω απ’ αυτήν, που όλο και περισσότερο αποξενώνεται απ’ αυτήν, είναι το κράτος».Εδώ διατυπώνεται με απόλυτη σαφήνεια η βασική ιδέα του μαρξισμού για το ζήτημα του ιστορικού ρόλου και της σημασίας του κράτους.Το κράτος είναι προϊόν και εκδήλωση των ανειρήνευτων ταξικών αντιθέσεων.Το κράτος εμφανίζεται εκεί, τότε και καθόσον, όπου, όταν και εφόσον οι ταξικές αντιθέσεις είναι ανειρήνευτες.Απ’ αυτό ακριβώς το σπουδαιότατο και θεμελιακό σημείο αρχίζει η διαστρέβλωση του μαρξισμού, που ακολουθεί δυο βασικές γραμμές.Από τη μια μεριά, οι αστοί και ιδίως οι μικροαστοί θεωρητικοί, αναγκασμένοι κάτω από την πίεση των αδιαφιλονίκητων ιστορικών γεγονότων να παραδεχτούν, ότι το κράτος υπάρχει μόνο εκεί που υπάρχουν ταξικές αντιθέσεις και ταξική πάλη-«διορθώνουν λιγάκι» τον Μαρξ έτσι, που το κράτος να παρουσιάζεται ως όργανο συμφιλίωσης των τάξεων.Σύμφωνα με τους μικροαστούς και Φιλισταίους καθηγητές και δημοσιολόγους-που κάθε τόσο επικαλούνται καλοπροαίρετα τον Μαρξ!- προκύπτει πως το κράτος όντως συμφιλιώνει τις τάξεις.Κατά τον Μαρξ, το κράτος είναι όργανο ταξικής κυριαρχίας, όργανο καταπίεσης μιας τάξης από μίαν άλλη, είναι η δημιουργία του «κατεστημένου» εκείνου που νομιμοποιεί και στερεώνει αυτή την καταπίεση, αμβλύνοντας τη σύγκρουση των τάξεων.Κατά τη γνώμη των μικροαστών πολιτικών, κατεστημένο σημαίνει ακριβώς συμφιλίωση των τάξεων και όχι καταπίεση μιας τάξης από μιαν άλλη, άμβλυνση της σύγκρουσης σημαίνει κατ’ αυτούς συμφιλίωση και όχι αφαίρεση από τις καταπιεζόμενες τάξεις ορισμένων μέσων και τρόπων πάλης για την ανατροπή των καταπιεστών. Λόγου χάρη, όλοι οι εσέροι (σοσιαλιστές-επαναστάτες) και οι μενσεβίκοι στην επανάσταση του 1917, όταν ακριβώς το ζήτημα της σημασίας και του ρόλου του κράτους πρόβαλε σ’ όλο του το μέγεθος, πρόβαλε πρακτικά ως ζήτημα άμεσης δράσης και μάλιστα δράσης σε μαζική κλίμακα –όλοι τους κατρακύλησαν μεμιάς και ολοκληρωτικά στη μικροαστική θεωρία της «συμφιλίωσης» των τάξεων, με τη βοήθεια του «κράτους».Οι αναρίθμητες αποφάσεις και τα άρθρα των πολιτικών και των δυο αυτών κομμάτων είναι πέρα για πέρα διαποτισμένα μ’ αυτή τη μικροαστική και φιλισταϊκή θεωρία της «συμφιλίωσης».Το ότι το κράτος είναι όργανο κυριαρχίας μιας ορισμένης τάξης που δεν μπορεί να συμφιλιωθεί με τον αντίποδά της (την αντίπαλη σ’ αυτήν τάξη), αυτό η μικροαστική δημοκρατία δεν είναι ποτέ σε θέση να το καταλάβει.Η στάση απέναντι στο κράτος είναι μια από τις πιο εξόφθαλμες εκδηλώσεις του ότι οι εσέροι και οι μενσεβίκοι μας δεν είναι διόλου σοσιαλιστές (πράγμα που εμείς οι μπολσεβίκοι πάντα το αποδεικνύαμε),αλλά μικροαστοί δημοκράτες με σοσιαλιστική περίπου φρασεολογία.Από την άλλη μεριά, η «καουτσκιστική» διαστρέβλωση του μαρξισμού είναι πολύ πιο εκλεπτυσμένη.«Θεωρητικά» δεν απορρίπτεται ούτε το γεγονός ότι το κράτος είναι όργανο ταξικής κυριαρχίας, ούτε το γεγονός ότι οι ταξικές αντιθέσεις είναι ανειρήνευτες.Αλλά παραβλέπεται ή συγκαλύπτεται το εξής:Εφόσον το κράτος είναι προϊόν των ανειρήνευτων ταξικών αντιθέσεων, εφόσον είναι μια δύναμη που στέκει πάνω από την κοινωνία και «αποξενώνεται ολοένα και περισσότερο από την κοινωνία», γίνεται φανερό πως η απελευθέρωση της καταπιεζόμενης τάξης είναι αδύνατη όχι μόνο χωρίς βίαιη επανάσταση, αλλά και χωρίς καταστροφή του μηχανισμού της κρατικής εξουσίας, που δημιούργησε η άρχουσα τάξη και που ενσαρκώνει αυτή την «αποξένωση».Το συμπέρασμα τούτο, που θεωρητικά ήταν αυτόδηλο, ο Μαρξ το έβγαλε ξεκάθαρα, όπως θα δούμε πιο κάτω, με βάση τη συγκεκριμένη ιστορική ανάλυση των προβλημάτων της επανάστασης.Κι αυτό ακριβώς το συμπέρασμα ο Κάουτσκι- αυτό θα το δείξουμε λεπτομερειακά στη συνέχεια της εργασίας μας- το…«ξέχασε» και το διαστρέβλωσε[...]