Ο 21ος αιώνας ως εγχειρίδιο του ψέματος

Να το πούμε ανοιχτά πως αν δεν κάνουν στροφή 360 μοιρών οι καθημερινοί άνθρωποι και δεν αναζητήσουν ξανά και ξανά την ελευθερία τους, το μόνο που μπορούν να αναμένουν είναι μια ασύλληπτη και πρωτόγνωρη κάθε φορά δυστυχία.Οι ιμπεριαλιστές δεν διστάζουν πότε να ξαναγράφουν την Ιστορία, ανάλογα με τα συμφέροντα που επιβάλλουν οι κοινωνικοπολιτικές συνθήκες.Σήμερα δίνουν σε μια γέφυρα το όνομα του μεγάλου Σαλβαδόρ Αλιέντε επιλεκτικά για την εξαπάτηση των προοδευτικών μαζών και ταυτόχρονα ξεκινούν το πλέξιμο του ιστού για να εξισώσουν τον σοσιαλισμό και τον κομμουνισμό -με ψηφίσματα μαϊμού- με τον φασισμό και το ναζισμό που γέννησε η πολιτική του καπιταλισμού-ιμπεριαλισμού και που πάντα θα γεννάει αν δεν ανατραπεί μια για πάντα.Απώτερος σκοπός αυτής της αστικής συνωμοσίας, οι σοσιαλιστές και οι κομμουνιστές να μην έχουν την στήριξη της παραγωγικής τάξης ποτέ πια.Ποιοι δηλαδή; εκείνοι και εκείνες που μαρτύρησαν και που τσάκισαν εν τέλει το αυγό που γέννησε το καπιταλιστικό φίδι του αισχρού κέρδους και της ανομίας.Η πρώην Σοβιετική Ένωση, μετράει τα θύματά της σε αριθμό 27 εκατομμύρια και σίγουρα ακόμα πόσα εκατομμύρια Κινέζων εργατών της Κίνας του Μάο αλλά και της ευρύτερης Ανατολής στον Ειρηνικό, από τις ακατονόμαστες θηριωδίες του φασισμού και του ναζισμού της τριμερούς συμμαχίας του Άξονα, με την αιγίδα του κλασικού δυτικού ιμπεριαλιστικού συνασπισμού (όλοι μαζί σύμμαχοι και εχθροί), για να σταματήσουν το δικαιότερο όραμα της εργατικής τάξης και της αγροτιάς.Συν τα εκατομμύρια θύματα των προοδευτικών κι ανυποψίαστων εργατών κι αγροτών ολόκληρης της Ευρώπης...Η οικονομική Ευρώπη της Γερμανίας, της Αμερικής και των άλλων κρατών-ουρών έχει κανένα μέλλον όταν κάθονται ακόμη σε κυβερνητικές θέσεις οι ίδιοι πρωταίτιοι καπιταλιστές εκείνης της περιόδου;

Εμείς, της Γης οι κολασμένοι γράφουμε τα Άπαντα του ανθρώπου

Όπως έλεγε ο Τρότσκι, η βαρβαρότητα της ανθρωπότητας στους προηγούμενους αιώνες δε χωνεύτηκε.Αυτό σημαίνει πως "τούτη την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές" οι περισσότεροι άνθρωποι, τα δισεκατομμύρια των καταπιεσμένων, ανακατεύονται ξανά από τους δισεκατομμυριούχους, με τον επικοινωνιακό, οικονομικό και μιλιταριστικό πόλεμο που εκτυλίσσεται μπροστά στα μάτια τους.Μια ασύλληπτη παγκόσμια τραγωδία με επικέντρο τον άνθρωπο που προσπαθούν να αφανίσουν τα άδεια κελύφη της τεχνοκρατίας.Οι τεχνοκράτες δεν πιστεύουν στην ανθρωπότητα και στις μεγάλες της αξίες διότι κατάγονται από τους βάρβαρους εκείνους των προαναφερθέντων αιώνων.Κληρονόμοι της αρπαγής της ζωής και συνεχιστές του βασιλείου του σκοταδισμού.Ως πότε θα δεχόμαστε τους συνανθρώπους μας να νοσούν και να φεύγουν πρόωρα, ξέροντας καλά πια τους βαρβάρους απ' τα παλιά και το παρασιτικό τους ξεπερασμένο σύστημα στο ζοφερό βαλτωμένο σήμερα;

Η σπουδαιότητα της ενότητας της τάξης μας

Ο 20ος αιώνας θεωρείται ο ριζοσπαστικότερος όλων, επειδή έδειξε τις δυνατότητες και τους κοινωνικούς αγώνες των παραγωγών, ενάντια στις ακρότητες των εκμεταλλευτών που ενώθηκαν για να σταματήσουν το ποτάμι των αναγκαίων κοινωνικοοικονομικών μετασχηματισμών στο πλήρωμα του χρόνου των εργατών και των αγροτών, μετά απο τόσους αιώνες βάρβαρης εκμετάλλευσης του μόχθου τους.Ο πρώτος και ο δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος ξέσπασαν περισσότερο για αυτόν ακριβώς το σκοπό.Το μοίρασμα των αγορών και των σφαιρών επιρροής, μπορούσε να πραγματοποιηθεί και χωρίς αυτούς.Μπορούμε να φανταστούμε την μαζική οργάνωση της ανερχόμενης εργατικής τάξης σε όλο τον τότε γνωστό βιομηχανοποιημένο κόσμο με αστραπιαίους ρυθμούς, για να κατανοήσουμε πλήρως τη φύση του ταξικού ιμπεριαλιστικού πολέμου και τον πραγματικό λόγο που πραγματοποιείται από τα κυρίαρχα πολιτικά και οικονομικά κέντρα...της κακίας!...

Μπορούμε και να το σκεφτούμε κι έτσι

Στις απαρχές του πολιτισμού, το εμπόριο των αγαθών ένωσε για κάποιο διάστημα τους ανθρώπους και τις φυλές τους.Εντούτοις όπως γίνεται πάντα, όπου όλα μετατρέπονται στο αντίθετό τους -εξαιτίας της προσκόλλησης και της χειραγώγησης των μαζών στο μονολιθικό ένστικτο της αυτοσυντήρησης και της ικανοποίησης κάθε μορφής- στην πορεία των χρόνων τούς χώρισε για τα καλά.Η ασχολία αποκλειστικά με τις ανταλλαγές και την υλική μόνο υπόσταση των αγαθών, δηλαδή την συσσώρευση του ατομικού πλούτου από τη μια και την εξάπλωση της μαζικής φτώχειας από την άλλη, οδήγησε στις ασταμάτητες αιματηρές συγκρούσεις και στη μόνιμη πολιτισμική και ταξική εχθρότητα, που πέρασε από πολλά διαφορετικά στάδια και κορυφώθηκε στην σύγχρονη εποχή που ήδη διανύουμε με άρρητη αβεβαιότητα.Ένα διαρκές άδικο παράλληλο σύμπαν, από κενόδοξους "μάγους" που "μάλλον" δεν πρέπει να έχει υπάρξει όμοιό του στην κίνηση της ανθρώπινης εξέλιξης και της Ιστορίας, όσον αφορά την καταστροφή του ανθρώπινου συμπαντικού γρίφου και του μέλλοντος των όντων και του πλανήτη!

Άλυτος ο γρίφος της κλιματικής αλλαγής στην πάλη των τάξεων

Μέσα σε αυτό το παγκοσμιοποιημένο και πλήρως εμπορευματοποιημένο κοινωνικό χάος, καλούμαστε στην ιστορική μας ύπαρξη ν' αντέξουμε!Να προσπαθήσουμε να αγωνιστούμε όσο το δυνατόν γίνεται, κόντρα στην πολυπλοκότητα των συστημικών κοινωνικοοικονομικών και υπαρξιακών διαφορών, για να απαγκιστρωθούμε -Αμήν και πότε κάποια στιγμή- από την σύγχυση της απογοήτευσης που αυτές δημιουργούν με κατάληξη τα πικρά αποτελέσματα.Οπωσδήποτε, πρέπει να μείνουμε μακριά από τις μισάνθρωπες και αντιλαϊκές αντιλήψεις μιας εικονικής πραγματικότητας, που πλέον, ούτε κι αυτός ο όρος δεν αρκεί για να ερμηνεύσει το πιο Ιστορικό αδιέξοδο της ανθρωπότητας γενικά και πιο ειδικά των διαφορετικών κοινωνιών.Δεν είναι θέμα μονοπολικού ή πολυπολικού κόσμου, καλύτερου ή χειρότερου, αλλά θέμα υπερανάγκης ωρίμανσης της ανθρώπινης συνείδησης ως την πρωτεύουσα ουσία που χειρίζεται το παρελθόν το παρόν και το μέλλον των πάντων.Το να διορθωθούν τα σφάλματα των προγόνων αποτελεί την επιτυχημένη εξέλιξη των απογόνων κι ο απόλυτος ενδιαφέρων στόχος!Για να σκεφτεί κάποιος θετικά, αρκεί μονάχα να κοιτάξει σοβαρά την ασφυκτική ζωή του που ολοένα και στενεύει...Θα καταλάβει ότι δεν είναι ο μόνος μα όλοι, ακόμη κι αυτοί στις καλύτερες θέσεις.Όλοι εγκλωβίζονται στο ρόλο τους.Καλοί και κακοί, δίκαιοι και άδικοι.Τελευταία αρνητική εξέλιξη για το κεφάλαιο και κυρίως αδιανόητη πριν, εμφανίζεται να είναι η κλιματική κρίση της φύσης.Όπως προσπαθεί να κρύψει την ύπαρξη της εργαζόμενης τάξης και κατ' επέκταση την μεθοδική διάσπαση της ενότητάς της με τον παροπλισμό της, το ίδιο προσπαθεί να κάνει και με την διαταραχή του κλίματος την ίδια στιγμή που οι επιστήμονές του δεν το κρύβουν.Τι να κάνουν κι αυτοί; το ελάχιστο που μπορούν!