Κάτι πρέπει να γίνει

Οι αστικές τάξεις εκείνων των χωρών, ιμπεριαλιστικές και πρόθυμα εξαρτημένες, έχουν κορυφώσει την προσπάθειά τους για την επιβολή του φόβου (μέσω των σίγουρων εργαλείων των απρόσωπων κρατικών μηχανισμών τους) στις κοινωνικές μάζες, που αρχίζουν να αντιλαμβάνονται αλματωδώς πάρα πολλά πράγματα, εμπειρικά, ως προς τη φύση του σημερινού σάπιου καπιταλιστικού συστήματος της παγκόσμιας τεχνοκρατικής ολιγαρχίας.Κάθε στιγμή σαν τα σωματίδια της αέναης ύλης που συγκρούονται, μέσα από τα ΜΜΕ τους, κομματιάζουν και παραλύουν τη νοημοσύνη των εγκλωβισμένων βιοπαλαιστών.Το τοπίο έχει πλέον ξεκαθαρίσει. Δεν πρόκειται να γίνει τίποτα από την πάλη των ελεύθερων ανεξάρτητων ατόμων χωρίς ένα κεντρικό κόμμα (όσες αποτυχίες κι αν υπήρξαν σκόπιμα και μη) που θα αγκαλιάσει, θα εναρμονίσει τις ιδεολογικές τους διαφορές και θα καθοδηγήσει τους αδικημένους, ώστε επιτέλους, να πετάξουν στον κάλαθο της κοινωνικής Ιστορίας τους πρωτόγονους καταπιεστές τους.Ο ταξικός συμβιβασμός από όλα τα πληττόμενα κοινωνικά στρώματα που υποφέρουν σαν να βρίσκονται στην κόλαση, παραμονεύει ως μονόδρομος.Για να πούμε την αλήθεια ήδη έχει προχωρήσει πολύ...Όταν λέμε ταξικό συμβιβασμό, εννοούμε την υποταγή του αδύναμου στον "ισχυρό" που έχει τα κλεμμένα Μέσα να καταπιέζει.Αυτό σημαίνει.Συμβιβασμός χωρίς πραγματική ελευθερία, χωρίς πραγματική δημοκρατία και χωρίς πραγματική ισότητα, ισοδυναμεί με αργό θάνατο.Με μια λέξη χωρίς μέλλον!Αυτό μας διδάσκουν οι ήρωες ολόκληρης της παγκόσμιας Ιστορίας!!!Ο διεθνισμός αυτών που πραγματικά παράγουν να καλύψουν ανάγκες και όχι κέρδη, είναι ο μονόδρομος για την ειρήνη της παγκόσμιας κοινωνίας.