Σκληραίνουν την στάση τους οι καταπιεστές σε όλα τα επίπεδα.Το ίδιο και περισσότερο να κάνουμε και 'μεις οι καταπιεσμένοι

Έχουν αφήσει σπουδαία κληρονομιά οι προοδευτικοί επαναστάτες ανά τον κόσμο και ανά την εποχή.Το μόνο που μένει, δέκα πχ αγωνιστές κατά προσέγγιση, επαρκώς καταρτισμένοι και ενωμένοι, θα αντιστοιχούν σε έναν χαρισματικό θεωρητικό που έβγαλε η Ιστορία της ταξικής πάλης.Και πολλαπλασιαστικά θα έρθει η επιτάχυνση κόντρα στην αργοπορία της Ιστορικής κίνησης.Δηλαδή οργανωτικές ικανότητες όλοι!Η ιδεολογική πάλη μέσα στο αστικό κοινοβούλιο και ευρύτερα στους θεσμούς της αστικής "δημοκρατίας", αποκτάει αξία όταν υπάρχουν πραγματικοί εκπρόσωποι υπέρ του λαού και μάλιστα να αμείβονται με τον μισθό ενός ειδικευμένου εργάτη που λέει και το πρόγραμμα της σοσιαλιστικής ισότιμης κοινωνίας.Η απέχθεια προς τους εξουσιαστές του κόσμου πρέπει να είναι μέσα σε κάθε εξελιγμένο άνθρωπο.Με στρατηγικό στόχο την ανατροπή τους μια και καλή για να προχωρήσει η εξέλιξη!...

Η δημοκρατία της αστικής τάξης δεν έχει καμία σχέση με την πραγματική δημοκρατία της εργατικής τάξης

Για να μπορέσει ο άνθρωπος να εξελιχθεί σε πραγματικό δημοκράτη, θα πρέπει να ξεπεράσει τα ατομικά του δαιμόνια που τον ταλαιπωρούν μέσα στις πολύπλοκες αντιφάσεις των κοινωνικών τάξεων και της οικονομίας του χάους.Να απαλλαγεί από την ψευδαίσθηση των απατεώνων του κυνικού ρεαλισμού που καταπάτησαν και διαστρέβλωσαν όλες τις σημαντικές έννοιες από φιλοσοφική αναζήτηση αιώνων, όπως για παράδειγμα την εξελιγμένη λαϊκή δημοκρατία που την πολέμησαν και την πολεμούν για να μην εφαρμοστεί με χίλιους δύο τρόπους και την πρακτική της εφαρμογή στην σύγχρονη εποχή, τον σοσιαλισμό.Δεν υπάρχουν αιώνιες αλήθειες στις κοινωνικές σχέσεις και συνεπώς στις παραγωγικές ανάγκες, πάρα μόνο η απεραντοσύνη ενός σύμπαντος που συνεχώς αλλάζει.

Όσο υπάρχει ο πλανήτης Γη η ανθρώπινη ιδέα της δικαιοσύνης θα αναγεννιέται στο πολλαπλάσιο

Αυτά που κάνουν οι πλουτοκράτες είναι χειρότερα από αυτά που έκαναν οι δουλοκτήτες και οι φεουδάρχες με βάση τα σημερινά αποτελέσματα της παγκόσμιας κοινωνίας.Γιατί, με τις τσιμεντένιες και ατσάλινες πολιτείες τους, τις ψευδαισθητικές και λανθασμένες τεχνολογίες τους που καταστρέφουν την ομορφιά της φύσης μαζί και με τα μαζικά όπλα του πολέμου, δεν αφήνουν τον κόσμο να δει την φυσική του εξελικτική αρμονία που είναι και ο μόνος δημιουργικός προορισμός του!Το κυριότερο έγκλημα κατά της ανθρωπότητας είναι το να κατέχονται τα μέσα της κοινής επιβίωσης.Κι αυτό δεν το έχουν συνειδητοποιήσει οι περισσότεροι...Οι όροι της νίκης για να πεθάνει η αδικία και να γεννηθεί η ελευθερία, είναι μέσα σε κάθε άνθρωπο, αρκεί να το θελήσει.Η μελέτη ή η παρατήρηση της Ιστορίας της ανθρώπινης εξέλιξης, τον κάνουν να το θελήσει.Εκτός από την διαλεκτική διεργασία που ούτως ή άλλως έρχεται.Η ουσία όλη βρίσκεται, στο να μην πιάνεται συνεχώς απροετοίμαστος στις νομοτελειακές και επαναλαμβανόμενες εμπορικές-χρηματοπιστωτικές κρίσεις και τις ιμπεριαλιστικές συγκρούσεις, που γίνονται, από την λανθασμένη οργάνωση της παραγωγής και της διάθεσης με σκοπό το κέρδος αλλά και της εξουσιαστικής ιδιοκτησίας σε όλα τα πρόθυμα κοινωνικά στρώματα για την απρόσκοπτη συνέχισή του.

Τα ενδιαφέροντα βρίσκονται μόνο με την οριστική πτώση του εμπορίου και του χρήματος

Ο Μαρξ λέει στο Μανιφέστο του Κομμουνιστικού Κόμματος, ότι η αστική τάξη κατέστρεψε δίχως οίκτο όλες τις συγκαλυμένες θρησκευτικές και πολιτικές αυταπάτες της φεουδαρχικής εκμετάλλευσης.Και έτσι είναι!Επακόλουθη συνέπεια;Η ωμή και σκληρή εκμετάλλευση του ελεύθερου εμπορίου και της παγκοσμιοποίησης των προϊόντων με το πρόσχημα της προόδου των παραγωγικών δυνάμεων που ασφυκτιούσαν στις φεουδαρχικές σχέσεις παραγωγής και ιδιοκτησίας, μετέτρεψαν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια σε ανταλλακτική αξία με το χρήμα μέχρι και σήμερα και πάλι δίχως οίκτο.Τις μέρες δηλαδή της απόλυτης παρακμής, του κινδύνου του αφανισμού του ανθρώπινου πολιτισμού και των όντων του πλανήτη, από τις αστικές πολιτικές της κερδοφορίας του κεφαλαίου σε βάρος όλων.Γιατί οι αστοί είπαν ψέματα για ελευθερία, ισότητα, αδελφοσύνη, τι να λέμε!...Διότι κάθε φορά που η πλουτοκρατία δεν νοιάζεται για τίποτα άλλο εκτός από τα δικά της δόλια συμφέροντα, η Ιστορική κίνηση του μέλλοντος των δυνάμεων της πραγματικής και χρήσιμης παραγωγής για την ορθή εξέλιξη, απλά σταματάει...Με το να βλέπουμε συνεχώς τους ενδοαστικούς ανταγωνισμούς και τις λυκοσυμμαχίες τους σε συναντήσεις "κορυφής" από την εγκληματική δίψα τους για δύναμη και επίδειξη, αποσβολωμένοι παραλυμένοι και μοιραίως Ιστορικά μπερδεμένοι από την υπερφυσική βλακεία μας, λόγω της διαβολικής υπονόμευσης των κεφαλαιοκρατών της γενικής παιδείας μας, συμβάλλουμε ως πρώτοι και ως τελευταίοι στην ολική καταστροφή της ανεκτίμητης αξίας της ανθρωπότητας.Τι πάει να πει δεν ασχολούμαι με αυτούς αλλά ασχολούμαι παράλληλα με άλλα πιο ενδιαφέροντα; Πρέπει να αποκτούμε κάθε στιγμή την συνείδηση της τάξης μας.Της τάξης που παράγει τα πάντα και που ωφελεί την κοινωνία όλη σε άλλη κοινωνική νοηματική βάση.Η εργατολαϊκή κοινωνική τάξη, που θα διώξει κάποια στιγμή την τάξη που παρασιτεί και μυαλό δεν βάζει, όπως ένα μικρό αστοιχείωτο εγωιστικό και σκληρό παιδί!Αυτή, θα είναι η τελευταία αιμοβόρα τάξη κι είναι γραφτό ή έστω φρόνιμο, να καταργηθεί για να προοδεύσει ο ολοκληρωμένος άνθρωπος κυρίως ποιοτικά και κατ' επέκταση ποσοτικά!

Ο καπιταλισμός και το αντιδιαλεκτικό του σύστημα των σχέσεων παραγωγής

Έχουμε τρεις διαλεκτικές διαδικασίες: την διαλεκτική της ανόργανης ύλης του σύμπαντος, την διαλεκτική της ανόργανης και οργανικής φύσης και την κοινωνική διαλεκτική των κοινωνικών τάξεων.Η τελευταία είναι ξεχωριστή και σχετικά ανεξάρτητη σήμερα, προερχόμενη από την εξελικτική νοημοσύνη και τις επιδεξιότητες του ανθρώπου.Στην εποχή των πρώτων ολοκληρωμένων θεωρητικών, εξαιτίας της πρώτης- πρώιμης βιομηχανικής επανάστασης, φαινόταν ως ενιαία η Ιστορική υλιστική διεργασία.Αλλά, οι μαζικοί Παγκόσμιοι Πόλεμοι και οι μεταπολεμικοί τεχνολογικοί συσχετισμοί των αγορών, έκαναν την κοινωνική διαλεκτική να φανεί έτσι όπως πάντοτε ήταν.Μια επίκτητη νομοτέλεια κοινωνικοοικονομικών διεργασιών που κάνει διαφορετικές και απότομες στροφές αναλόγως με το ποια τάξη παλεύει συνειδητά και ασυνείδητα.

Πως ξεκίνησε και που κατέληξε η εργασία

Η κατανόηση της εργασίας είναι το πρώτο από τα κλειδιά εκείνα που ανοίγουν την πόρτα της εξόδου στην πυραμίδα των κοινωνικών συγκρούσεων.Ο σκοπός της αρχικής εργασίας ήταν τα μέλη μιας κοινωνίας, να οργανωθούν και από κοινού να παράγουν τα απαραίτητα αγαθά ώστε να επιτευχθεί η αρμονική συμβίωση και η ευδαιμονία.Η ευημερία ακολουθούσε ως αποτέλεσμα των κοινών προσπαθειών και η επινοητικότητα παράλληλα με τις δεξιοτεχνίες πολλαπλασιάζονταν.Αυτός ο τρόπος οργάνωσης είχε καθαρά κοινωνικό χαρακτήρα που επιτάχυνε την Ιστορική κίνηση του ανθρώπου.Ήταν πρώιμη μορφή σοσιαλισμού αυτονόητης συνύπαρξης, μιας εφικτής συνύπαρξης μεταξύ των ανθρώπων που τους έδωσε την δυνατότητα να αναπτυχθούν και να γεννηθεί ο Πολιτισμός των νοητικών και χειρονακτικών ικανοτήτων τους.Όχι πως έλειπαν οι συγκρούσεις μεταξύ τους, αλλά δεν έφταναν και στο στάδιο της άσκοπης και μάταιης σύγκρουσης που γίνεται κατά κόρον στις μέρες του χρηματοπιστωτικού και πολυεθνικού καπιταλισμού.Η Ιστορία μάς δείχνει την ανθρωπότητα να γυρίζει πίσω όταν χάνει τον προσανατολισμό της.Οι πρώτες καλές ιδέες έχουν μέσα τους την διαχρονικότητα, επειδή εκ των πραγμάτων τα πάντα βασίζονται σε αυτές, απλά, με άλλα λόγια και προσθήκες σε κάθε εποχή.Ο Πολιτισμός ήταν αυτό ακριβώς: νοητική και χειρωνακτική εξέλιξη στην βάση της κοινωνικής συνεργασίας και της κοινοκτημοσύνης.Στις μεγάλες μεταναστεύσεις, δημιουργήθηκαν οι πρώτες μεγάλες αντιθέσεις, δηλαδή η επαφή με τις διαφορές των φυλών που έψαχναν έναν καλύτερο τόπο για να ζήσουν.Έτσι οι νόμοι και η κυριαρχία τους έκαναν την εμφάνισή τους για να μπει μια τάξη στην πρωτόγνωρη δυσαρμονία.Τότε ήταν η φυσική διαλεκτική της Ιστορικής κίνησης, που δεν ήταν δυνατόν να είναι ταυτόχρονα σε κάθε μέρος η ανάπτυξη ίδια και αρμονική.Ο λόγος πρωτίστως, το κλίμα και οι μεγάλες γεωλογικές διαφορές και δευτερευόντως τα υπόλοιπα.Κάπου εκεί, πρέπει να έγινε και η μεγάλη ζημιά που διαρκεί μέχρι σήμερα.Οι γενικοί νόμοι και η κυριαρχία τους, συγκεντρώθηκαν σε λίγους και χρησιμοποιήθηκαν για προσωπική κυριαρχία που μετεξελίχθηκε σε απόλυτη εξουσία.Η άσκοπη και άνιση μάχη, είχε πια αρχίσει.Από τις όλο και μεγαλύτερες αντιθέσεις ξεπήδησαν οι κοινωνικές τάξεις που έδωσαν το τελικό χτύπημα στην κοινωνική εξέλιξη.Η εργασία άλλαξε άρδην και από εθελοντική κοινοτική, έγινε καταναγκαστικά εκμεταλλευτική προς όφελος των λίγων.Τα λεγόμενα συστήματα, ανέβαιναν και έπεφταν ενώ η εργασία ολοένα και μεταλλασσόταν.Η εργασία ταυτίστηκε με την κοινωνική τάξη και αυτό σήμανε το τέλος της.Τον κοινωνικό της χαρακτήρα!Από παλιά έως σήμερα επιβεβαιώνεται συνεχώς, υπάρχουν τόσα επαγγέλματα που εξειδικεύουν τους εργαζόμενους σε όλη την κοινωνική διαστρωμάτωση στο να χάνουν την ουσία του έργου.Της εθελοντικής και ποιοτικής παραγωγής που εξαλείφει την πρωταρχική αιτία της αδικίας: τα προς το ζην τα αυτονόητα...Γιατί η τελική μορφή της καπιταλιστικής εργασίας ή και της δήθεν σοσιαλιστικής του πρώην "υπαρκτού σοσιαλισμού" για τον αντίλογο, εξυπηρετεί, την στοχευμένη διάκριση του άνεργου, του άεργου, του εργαζόμενου, του μικρού αστού και του αγρότη για την διάσπαση των ατόμων στο σύνολό τους.Ερώτηση: δουλεύεις;