Η αφοσίωση στις θεμελιώδεις βάσεις των αξεπέραστων κοινωνικών ιδεών

Κακά τα ψέμματα.Κανένα αστικό πολιτικό σύστημα εξουσίας, δεν αφήνει (με την οργάνωση-επιτροπή του καπιταλιστικού κράτους του) να έρθει η εργατική-λαϊκή κυβέρνηση, που θα εξυπηρετήσει ολόκληρο το λαό μια για πάντα και θα καταργήσει τα άδικα και σκανδαλώδη προνόμια της κυρίαρχης ολιγαρχικής οικονομικής τάξης.Είναι ένα βασικό καθοδηγητικό συμπέρασμα διαύγειας και πείρας για κάθε προοδευτικό αριστερό αγωνιστή που θέλει να συμμετέχει στην αλλαγή της κοινωνίας.Φυσικά αυτό φαίνεται και ενστικτωδώς στις λαϊκές μάζες αλλά, καταλήγει πάντα είτε στην αδιαφορία ή την σκόπιμη άγνοια έως και την ποταπή ειρωνεία είτε στην υποταγή της μοίρας τού καταπιεσμένου στον καταπιεστή.Το πρόγραμμα της γνήσιας Αριστεράς, δηλαδή της ταξικής ανατροπής των εκμεταλλευτών του μόχθου για την κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής των αγαθών και για την κάλυψη των αναγκών των συντριπτικά πολλών που ανήκουν στους συντριπτικά λίγους, την αλλαγή των σχέσεων παραγωγής και ιδιοκτησίας της κοινωνίας για την λύση των κοινωνικών καταστροφικών αντιφάσεων που γεννούν τα αλληλοσυγκρουόμενα υλικά-οικονομικά συμφέροντα, την σχεδιασμένη σοσιαλιστική οικονομία που θα οδηγήσει σε κάποια βαθμίδα -των συσχετισμών δυνάμεων- της εξέλιξης στην κομμουνιστική χωρίς τάξεις αταξική κοινωνική αρμονία, δεν αλλάζει ούτε σχετικοποιείται επειδή η Δεξιά κυβερνητική επιτροπή, έρχεται de facto κάθε φορά ως ο συνήθης ύποπτος, για να πάρει τα παιχνίδια των αφεντικών από τα χέρια των οπορτουνιστών ή οποιονδήποτε άλλων εν πάση περιπτώσει.Τα προγράμματα που επεξεργάστηκαν οι πρωτοπόροι και ολοκληρωμένοι (λόγω συσσωρευμένων γνώσεων και συνθηκών) θεωρητικοί, αποσκοπούσαν τότε στο σήμερα και στο κάθε εφικτό αύριο.Η μελέτη στους αντιδραστικούς καιρούς φέρνει τις επαναστατικές μέρες!