Και γεννιέσαι και γίνεσαι αναλόγως τις κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες

Η επανάσταση είναι η ατμομηχανή της Ιστορίας, δηλαδή της πραγματικής εξέλιξης για όλα και όχι το φρενάρισμα σε όλα που κάνει το αντίθετό της, η αντεπανάσταση.Οι επαναστάτες κυριαρχούνται από την αιτία της υποκρισίας και του τέρατος που γεννάει.Οι επαναστάτες δεν είναι καθόλου λίγοι.Όμως δεν είναι και οι περισσότεροι.Δυστυχώς, διότι δεν θα μιλούσαμε τώρα για την υποκρισία και το παρανοϊκό της άδικο.Το γιατί συμβαίνει αυτό δεν είναι επί του παρόντος κειμένου.Η έλλειψη ουσιαστικών γνώσεων, κοινωνικού ή λιμπιστικού συμπλέγματος ή και δόλου είναι ωστόσο από τις βασικές αιτίες της υποκριτικής-συντηρητικής νοοτροπίας.Το κίνητρο των επαναστατών προσδιορίζεται ανάλογα με την κοινωνική τους τάξη και τις εμπειρίες που αυτή η ταξική θέση καθορίζει την μετέπειτα εξέλιξη της στάσης τους. Ειρήσθω εν παρόδω, υπάρχει και το "παράδοξο" του συνδυασμού και της αλληλεπίδρασης του επαναστάτη κι αργότερα του αντεπαναστάτη, στο ίδιο άτομο, κυρίως όμως ψυχολογικής κι όχι ηθικής φύσεως.Η επαναστατική ιδιοσυγκρασία, διαμορφώνεται αναλόγως με τις ικανότητες που το κοινωνικοοικονομικό σύστημα κάθε εποχής τις απορρίπτει ή τις απομονώνει όταν δεν είναι ελεγχόμενες, δηλαδή επικίνδυνες για την διαιώνιση του καθεστωτικού συστήματος της πολιτικής και οικονομικής εξουσίας της κοινωνίας.Γεννιέται ή γίνεται λοιπόν κάποιος επαναστάτης και το αντίστροφο; Δεν πρέπει να ξεχνάμε αυτό που βλέπουμε: μια μικρόμυαλη αφύσικη και υπερμάταιη αντεπαναστατική ανισότητα, με τα μέσα, μιας μεγαλοφυούς διαλεκτικής και ασύλληπτης επαναστατικής Φύσης!

Όποιος κατέχει τα μέσα παραγωγής με ανευθυνότητα έχει και την ευθύνη

Τα λάθη διορθώνονται με λιγότερη ή περισσότερη προσπάθεια, όμως τα μεγάλα σφάλματα δυστυχώς όχι! Και δω που τα λέμε (δεν τίθεται θέμα τιμητών των πάντων), ας αντιστεκόντουσαν στον ανεξέλεγκτο-κολλητικό εκφυλισμό.Στο συγκεκριμένο ακριβώς σημείο βρισκόμαστε.Το σύστημα είναι σε αδιέξοδο λόγω μεγάλων σφαλμάτων κι είναι απ' τη σύστασή του αναγκασμένο, να συνεχίσει τα εγκλήματά του κατά του ανθρώπου, των όντων και της φύσης.Είναι δυνατόν να αλλάξει, όταν, θα πρέπει να λογοδοτήσει για τις κραυγαλέες πράξεις του; Η καθεστηκυία τάξη (και οι συνεργάτες της) δεν μπορεί και δεν θέλει βέβαια, να παραδεχτεί την ενοχή της για τον πλήρη εκτροχιασμό του Πολιτισμού.Οι νόμοι της ταξικής κοινωνίας πάντα και παντού, δίνουν ασυλία στα ανώτερα κοινωνικά στρώματα και γενικά στους ευνοούμενους.Κοντολογίς, κανείς δεν τιμωρείται και η δικαιοσύνη είναι ένας απλός ιδεαλιστικός όρος.Ειδικά τώρα που η κλιματική αλλαγή επιταχύνεται επικίνδυνα από τις χρόνιες και ανεύθυνες δραστηριότητες του καπιταλισμού, τώρα είναι που η σκοτεινιά και η βαγαποντιά θα έχουν τον πρώτο και κύριο λόγο.Μακάρι να μην ήταν αλήθεια όλα αυτά, αλλά δυστυχώς είναι...

Η εξυπνάδα αποκλείεται να εξελίχθηκε για να αυτοκαταστραφεί από μια κατάλοιπη βλακεία

Η θέληση και η επιδίωξη του οράματος μιας καλύτερης ζωής δεν είναι εμμονή αλλά η νοοτροπία μιας βαθιάς συναίσθησης και καλαισθησίας για την ποιότητα και την δικαιοσύνη που χρειαζόμαστε για όσο ζούμε. Μελετώντας ή έστω παρατηρώντας το παρελθόν και το ατομικό και το συλλογικό, της δικής μας ιστορίας και της Ιστορίας της ανθρωπότητας, μαθαίνουμε πως το παρόν έχει καθοριστική επιρροή στην οικοδόμηση του μέλλοντος.Σε κάθε παρόντα χρόνο σχεδιάζεται ο μελλοντικός χρόνος.Και μόνο με αυτή την απλή διατύπωση και κοινή λογική, (έπρεπε δέος να μας πιάνει) η εμβάθυνση στον εαυτό μας και στην κοινωνική μας ζωή αποτελούν καθήκον και υποχρέωση μιας και ανήκουμε στο ανθρώπινο γένος και ζούμε στον ίδιο πλανήτη.Δεν πρέπει άλλωστε να τυγχάνει το γεγονός ότι η δομή του Σύμπαντος έχει απεριόριστα μυστικά σχεδόν ανέφικτα προς εξερεύνηση.Χωρίς την απαραίτητη αρμονική κοινωνική οργάνωση σε παγκόσμια κλίμακα, δεν μπορούν να ανακαλυφθούν σε ικανοποιητικό βαθμό, θα παραμένουν σκόρπια τα ερωτήματα.Είναι σαν να έχουμε έναν φοιτητή που ασχολείται με το διδακτορικό του και γύρω του φωνασκούν ακατάπαυστα.Δεν θα το τελειώσει ποτέ με τόση φασαρία!Επίσης είναι και "είδος" υπό εξαφάνιση το ίδιο το οικοσύστημα με τις παράτες που νομίζουμε πως τάχα κάνουμε!

Σκέψεις του ιδεατού ως καταπραϋντικό

Με τον ευγενικό και αφαιρετικό όρο ανθρωπότητα, φυσικά και δεν μπορεί να εννοηθεί ή και να κατανοηθεί η έννοια της ύπαρξης του ανθρώπινου είδους στην προϋπάρχουσα και στην υπάρχουσα συστημική κοινωνική δομή.Η κοινωνία του εκάστοτε συστήματος της παραγωγής, της διανομής και της κατανάλωσης των προϊόντων από τα κέντρα εξουσίας με σκοπό το κέρδος από την μια και την υποτέλεια μέσω εξαγοράς από την άλλη, δεν αφήνουν κανένα απολύτως περιθώριο για την πρόοδο μιας ενοποιημένης και αρμονικής ανθρωπότητας.Σε όλες τις δραστηριότητες, η μόλυνση της χρηματιστικής οικονομίας με τα ταξικά κι ανούσια τις περισσότερες φορές προϊόντα της (αγαθά για φτωχούς, αγαθά για μεσαίους κι αγαθά για πλούσιους), έχει φτάσει σε σημεία μη αναστρέψιμα.Με την έννοια ότι είναι αδύνατον να διορθωθεί μια τέτοια παγκόσμια οικονομία που έχει χαθεί ο έλεγχος εδώ και πολλές δεκαετίες.Πάρα πολλοί άνθρωποι από την εμπειρία τους βγάζουν αυτό το συμπέρασμα και για τον λόγο αυτό βλέπουμε αντιδράσεις και δυσαρέσκεια σ' όλο τον κόσμο.Ωστόσο από διαφορετική οπτική αντίληψη, διότι το τελευταίο αστικό σύστημα έχει αποδειχτεί "ειδικό" στα μήλα της Έριδας ανάμεσα στις φυσικές αλληλεπιδράσεις των ανθρώπων που αγωνίζονται δίκαια για ελεύθερο χρόνο και χώρο και ουσιαστική ανάπτυξη, αντάξια των πνευματικών και χειρωνακτικών δυνατοτήτων τους.Θα πρέπει να απαλείψει ο σύγχρονος άνθρωπος στην συνείδησή του πολλές έννοιες, συμπεριλαμβανομένου και του ανταλλακτικού μέσου απόκτησης αγαθών για να βρει το δίκιο του και κατ' επέκταση την αρμονία του!

Ο λαός στην εξουσία η πραγματική δημοκρατία

Από την εποχή της επινόησης της δημοκρατίας στην αρχαία Ελλάδα, το κράτος του δήμου, δηλαδή του λαού, δεν έχει αλλάξει καθόλου.Η εξέλιξή της δεν έχει προχωρήσει ούτε χιλιοστό.Το αντίθετο μάλιστα, ακόμη και με την βρετανική επινόηση του κοινοβουλευτισμού, στην ουσία επανήλθε η μορφή της πανούργας ρωμαϊκής συγκλήτου ως φθηνό προκάλυμμα της απάτης των κυρίαρχων τάξεων που νέμονται τα μέσα παραγωγής, την αυτοοργάνωση και τις πολιτικές αποφάσεις του λαού.Δημοκρατία σημαίνει ισότητα χωρίς διακρίσεις, διαφάνεια και ελευθερία για όλους και όλες.Όλα αυτά όμως έμειναν στη θεωρία και αυτό συνεχίζεται μέχρι της τελικής πτώσης της παγκόσμιας χαοκρατίας.Τελικά δημοκρατία ΘΑ ΕΧΟΥΜΕ μόνο όταν γίνει και πράξη.Όταν οι σχέσεις για τις ανάγκες των ανθρώπων τελειοποιηθούν.Όταν το επίπεδο συνείδησης του κάθε ανθρώπου θα απορρίπτει κάθε ατομική συμπεριφορά που βλάπτει συνολικά την υπό εξέλιξη κοινωνία.

Η κατάργηση της φτώχειας είναι το κλειδί της ευημερίας

Αν θα πάμε πίσω και δούμε από την αρχή της εδραίωσης της αστικής εποχής, από τον 18ο αιώνα μέχρι και τον 21ο, θα διαπιστώσουμε πως η πλουτοκρατία, συνεχώς δίνει ελπίδες στους πρόθυμους νοικοκυραίους για ιδιοκτησιακή συσσώρευση και χλιδάτη ζωή συν την συνεκμετάλλευση των αγορών κι όταν τους παίρνει πίσω τις υποσχέσεις περί δήθεν εξασφαλισμένης ζωής, (πράγμα το οποίο αποτελεί κανόνα για το καπιταλιστικό παιχνίδι), ξεσπούν με όλη τους την μανία-πέφτοντας από τα μαύρα σύννεφα- στην περήφανη φτωχολογιά.Σειρά έχει η επόμενη γενιά των πρόθυμων να ακούσουν τις σειρήνες της υποτιθέμενης νέας εποχής κ.ο.κ.Αυτός είναι ο τρόπος και η κρίση στην ταξική κοινωνία όπου οι καπιταλιστές διαιρούν διαλύουν και ξανασυνθέτουν για να το ξανακάνουν επ' άπειρον.Μέχρι βέβαια η εργατική λαϊκή τάξη που πληρώνει όλα αυτά τα φρικτά καμώματα να τους τσακίσει.Και τους μεν και τους δε...

Προσοχή! απαγορεύονται οι εύστοχες αναρτήσεις

Η μεγαλύτερη ασφυξία -και καθοριστική-
που προκαλεί ο καπιταλισμός στις
παραγωγικές δυνάμεις, είναι
η αργοπορία της Ιατρικής επιστήμης...
Το κέρδος και η επιστημονική ελίτ του!

Η θεωρία που αναγνωρίζεται -έστω και στα λόγια- στην ουσία είναι θέμα χρόνου να γίνει πράξη

Πως μπορεί ο υποκειμενικός παράγοντας να εξισωθεί με τις αντικειμενικές συνθήκες; Αυτό ακριβώς είναι και το μεγαλύτερο επίδικο ανάμεσα στην επαναστατική πρωτοπορία των κοινωνικών αγώνων, που καλούν τις κοινωνικές μάζες να εισβάλουν στο προσκήνιο για να αλλάξουν τους καταπιεστικούς συσχετισμούς δυνάμεων υπέρ τους.Το σύνολο της κοινωνίας κατακερματισμένο από την ιδεοληπτική προπαγάνδα του εγωκεντρικού ατομισμού, που έχει σαν κίνητρο τον ιδιοκτησιακό οικονομισμό και την κατανάλωση εμπορευμάτων, αλλά και από την ανελέητη παραπληροφόρηση και την έλλειψη στοιχειωδών αντικειμενικών Ιστορικών γνώσεων, μένει πολύ πιο πίσω από την Ιστορική κίνηση των γεγονότων που χαρακτηρίζονται αντικειμενικά από όλους, μα μόνο στα λόγια.Στην πράξη, ο καθένας κι η καθεμιά, "αντιλαμβάνεται" τα κοινωνικοπολιτικά τεκταινόμενα, ανάλογα με την βιωματική κοινωνική θέση και την όποια πολιτική γνώση.Ενώ οι συνθήκες είναι πάντα ειδικές και αντικειμενικές για αλλαγές, εφόσον και το κεφάλαιο συνεχίζει ακάθεκτο να συσσωρεύει τον παραγόμενο πλούτο της κοινωνίας, που σημαίνει, περισσότερη φτώχεια και επώδυνο μόχθο για τους εργάτες και τα λαϊκά του στρώματα, το παράδοξο της οπισθοδρόμησης τελικά "επικρατεί".Κοιτώντας όμως πιο βαθιά την Ιστορική διαδικασία του ανθρώπου, θα διαπιστώσουμε, ότι χρειάστηκαν πολλοί αιώνες για να περάσει από μια κατώτερη βαθμίδα εξέλιξης σε μια άλλη ανώτερη και ούτω καθεξής φτάνοντας στο σήμερα.Για καθεμιά από την λύση της εκάστοτε εξίσωσης των αντίθετων συμφερόντων, δηλαδή της χειμαζόμενης κοινωνίας στο προσκήνιο για ριζοσπαστικές, συλλογικές, δημοκρατικές, προοδευτικές αλλαγές που τραβούν την ανθρωπότητα προς τα μπρος, είχαμε και τους ανάλογους αιώνες σκληρής ταξικής πάλης.Δεν είναι εφικτό να λύσεις ένα πρόβλημα και μάλιστα κοσμοθεωριών που συγκρούονται, χωρίς κόπο, θυσίες, καθυστερήσεις, λάθη, ήττες κλπ κλπ.Θέλει τεράστια υπομονή και επιμονή για τον στόχο της κατάργησης των τάξεων και της ενοποιημένης ανθρωπότητας με μοναδικό κίνητρο το δίκιο!

Η σφαιρική μόρφωση είναι το φάρμακο για το δηλητήριο της απανθρωπιάς

Είναι άτυπος "κοινωνικός" νόμος του ενστίκτου, του συντηρητικού ανθρώπου με πολιτικούς όρους, που στο τέλος είναι και ανοιχτός στις ακραίες πλευρές του και αποφύσεις του, να εχθρεύεται την αισθητική του συναισθήματος (της καρδιάς) και την πρόοδο της νοημοσύνης (του εγκεφάλου) για την βελτίωση μιας φυσιολογικής κοινωνίας αντί μιας σημερινής ακραίας αντικοινωνίας όπου η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ και το ΚΟΜΠΛΕΞ ορίζουν τα πάντα.Η αυτοσυντήρηση, ως βασική παρόρμηση, ήταν και θα παραμείνει μια πρωτόγονη έκφραση των πρώτων βάρβαρων "ανθρώπων".O φασισμός κι ο ρατσισμός με τις πάμπολλες εκφάνσεις του, είναι οι σκέψεις και οι πράξεις ενός τρελού ζώου: του πιο κατώτερου από όλα στο ζωικό βασίλειο...

Κομμουνιστική κοινωνία ή καπιταλιστική δυστοπία

Ο ρόλος των ωραιοποιημένων λόγων αποκαλύφθηκε και πάλι.Εκατό ολόκληρα χρόνια από την κατάρρευση της δεύτερης διεθνούς επαναλαμβάνεται παρόμοια.Το εφεδρικό μοντέλο της καπιταλιστικής διαχείρισης της Δεξιάς, όταν η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα ξεζουμίζονται από την συνηθισμένη επίθεση του κεφαλαίου, η σοσιαλδημοκρατία, ανεβαίνει στην κυβέρνηση από τις πληγείσες λαϊκές μάζες των εργαζόμενων, των ανέργων και γενικά των έντιμων δημοκρατικών στοιχείων της κοινωνίας.Δεν ήταν λάθος που δόθηκε η ψήφος σε ένα κόμμα που εκπροσωπεί τα εργατικά δικαιώματα στο καταστατικό του, στην κινηματική του δράση, αλλά και στην ύπαρξή του ως πολιτικός προοδευτικός φορέας.Ήταν σωστό, για να ξεκαθαριστεί ο ρόλος του και να βγουν τα απαραίτητα πολιτικά συμπεράσματα ότι: στο έδαφος του καπιταλισμού οι αστικές εκλογές έχουν τα όριά τους.Η σοσιαλδημοκρατία κρατάει από παλιά και δεν έχει αλλάξει καθόλου από τότε που "επινόησαν" οι ηγέτες της στις αρχές του προηγούμενου αιώνα, την "μεταρρύθμιση" του συστήματος διαμέσου της ταξικής συνεργασίας.Στην πρώτη περίπτωση η μεταρρύθμιση εκ του αποτελέσματος μένει στα λόγια ενώ στη δεύτερη περίπτωση η ταξική συνεργασία χαρακτηρίζεται από την απόλυτη αυταπάτη.Αυταπάτη όμως που τελικά βιώνουν μόνο οι κοινωνικές μάζες.Γιατί οι ηγετικές κλίκες δεν την έχουν.Ίσα ίσα, αλλάζουν ιδεολογία και τάξη!Επίσης από την προδοσία της σοσιαλδημοκρατίας με την εγκατάλειψη της εργατικής τάξης σε όλο τον κόσμο κι όπου αυτή διαχειρίστηκε τα συμφέροντα της αστικής τάξης, ακολουθούσαν πάντα οι ακροδεξιές και φασιστικές καταστάσεις.Γιατί; Εξαιτίας της ανίερης ποδοπάτησης του δίκιου της κοινωνικής απελευθέρωσης κάθε ταλαιπωρημένου λαού. Όπως έλεγε ο Λένιν, θα πρέπει να κάτσουμε και να μελετήσουμε.Κοινώς να διαβάσουμε, βγάζοντας σοβαρά συμπεράσματα που οδηγούν στ' αλήθεια κάπου, έτη φωτός μακριά από το τωρινό ατελείωτο πουθενά...

Οι κοινωνικές τάξεις δεν υπήρχαν από πάντα

Όλες οι ψυχολογικές, κοινωνικές, οικονομικές και πολιτικές καταστάσεις μέσα και έξω στον άνθρωπο, αποτελούνται από μεγάλες αντιφάσεις και αντιθέσεις.Από την επιστημονική θέση-αντίθεση-σύνθεση της διαλεκτικής διεργασίας, δηλαδή της εξελικτικής του διαδικασίας, ξεπροβάλλουν συγκρουόμενα συμφέροντα και απωθήσεις επιθυμιών, που δεν συνθέτονται (για μια αρμονική θέληση) εάν δεν κατανοηθούν σε βάθος τα αίτια, που δυστυχώς, ερμηνεύονται κατά το δοκούν και επιφανειακά ως "αιώνια" αποτελέσματα της καθημερινής ταξικής πάλης.Η βιοπάλη, που λέει κι ο θυμόσοφος λαός, που από άνιση, πρέπει να την μετατρέψει σε ίση κάποια στιγμή!Με βασική βέβαια προϋπόθεση να σπάσει τα δεσμά του μικροαστικού τρόπου σκέψης και πράξης.Tο εκμεταλλευτικό σύστημα του κέρδους, εμποδίζει την κοινωνική εξέλιξη όπως γίνονταν και με τα προηγούμενα εκμεταλλευτικά συστήματα (δουλοκτησία στην αρχαιότητα και φεουδαρχία στο μεσαίωνα) τα οποία ανατράπηκαν ή συγχωνεύτηκαν.Η εξέλιξη δεν είναι αυτή η συγκεκριμένη εκτροχιασμένη τεχνολογία που το καπιταλιστικό σύστημα υπερηφανεύεται, όπως και ο Κροίσος υπερηφανευόταν για τα πλούτη του.Εξέλιξη σημαίνει ανάπτυξη συνείδησης κι όλα τ' άλλα είναι μια φρικτή εξαπάτηση.Δεν πρέπει να απορρίπτουμε και συνάμα δεν είναι και ουσιαστικά πρακτικό, την δυναμική της ανθρωπότητας από τα δαιμόνια της απογοήτευσης που σπέρνουν οι τυχοδιώκτες του παραλόγου.Ας παρομοιάσουμε την κατάσταση σαν έναν παρατεταμένο πόλεμο διάρκειας πέντε χιλιάδων ετών "γνωστής" Ιστορίας και σίγουρα θα νιώσουμε περισσότερα...

Στον καπιταλισμό ό,τι ακούμε επικοινωνιακά ισχύει ακριβώς το αντίθετο σε όλους τους τομείς!

Τα τρία χαρακτηριστικά της σύγχρονης αποικίας:
Το πρώτο, η μορφή της κυβέρνησης με το δόγμα, όλα πάνε μια χαρά ενώ ισχύει ακριβώς το αντίθετο.Το δεύτερο, οι εισαγωγές της και οι εξαγωγές της, δηλαδή ποιοι τις εκμεταλλεύονται και πάντοτε σε βάρος του λαού και το τρίτο και βασικότερο, η πολιτική συνείδηση που δεν έχει αναπτυχθεί καθόλου διεξοδικά, από τον κυκεώνα της κυρίαρχης ιδεολογίας της κυρίαρχης τάξης, της αστικής και της μικροαστικής.Και πιο συγκεκριμένα: Η μαζική οικονομική καταστολή είναι προ των πυλών.Με διασταυρωμένες επιθέσεις, των τραπεζών, της εφορίας και των υπηρεσιών κοινής ωφέλειας, οι καπιταλιστές στοχεύουν στην "οριστική" οικονομική καταστολή της ριζοσπαστικής κατάστασης του λαού, που έχει πληγεί από τις μαζικές ιδιωτικοποιήσεις των μέσων παραγωγής κοινής επιβίωσης όλα τα μνημονιακά χρόνια.Η σοσιαλιστική προοπτική είναι πιο επίκαιρη από ποτέ!

Ο άνθρωπος της συλλογικής συνείδησης είναι ο απόλυτος εχθρός του εγκληματικού καπιταλισμού

Ο καπιταλισμός σήμερα με την ζομπιοποιημένη ολιγαρχία του σε συνεργασία και με τα πρόσκαιρα πειθήνια όργανά του, έχει τον πιο αποτρόπαιο σκοπό: να εξοντώσει με άπειρους δολοφονικούς τρόπους την ανθρώπινη προοπτική.Την προοπτική δηλαδή της καθολικής ανθρώπινης αξίας.Της ανεκτίμητης αξίας των ιδανικών της δικαιοσύνης, της αξιοπρέπειας, της ισότητας, της σοφίας και του αγώνα για μια καλύτερη κοινωνία.Για μια κοινωνία που δεν θα βρίσκεται σε μόνιμη θλίψη, φθόνο, δόλο και καθημερινό θάνατο.Μια κοινωνία που θα παλεύει διαρκώς για μια ανώτερη οργάνωση της παραγωγής και της διάθεσης της κοινής επιβίωσης, όπου τα μέλη της, θα εκπαιδεύονται για τις κοινές αλήθειες της μυστηριώδους ρίζας της ανθρώπινης ύπαρξης και του σύμπαντος.Εν τέλει για μια απολύτως ρεαλιστική κοινωνική ολοκλήρωση που ανατρέπει την ηλιθιότητα της ματαιότητας!

Το εκκολαπτήριο της αδικίας των κοινωνικών τάξεων

Η εμπειρία δείχνει την οικογένεια να καθορίζει την αλγεινή πολυπλοκότητα της κοινωνίας.Η οικογένεια από τον καιρό που πήρε την μορφή της πρωταρχικής κοινωνικής διεργασίας, ως μια υπερτυπική θεσμική εκδήλωση συμμαχίας για την διαιώνιση του είδους και των τεχνητών υλικών συμφερόντων για το "στέρεο" χτίσιμό της, διέλυσε στην κυριολεξία τις ανθρώπινες κοινές αλήθειες.Αλήθειες που είναι τόσο απαραίτητες για την ζωή του ανθρώπου όπως το οξυγόνο, το νερό, το φαγητό κτλ.Υπό φυσιολογικές συνθήκες, η οικογένεια, απεικονίζει τα βασικά στάδια της ανθρώπινης ικανότητας να οργανώνεται για να προοδεύει με αληθινές κοινωνικές ενέργειες.Υπό συνθήκες όμως βαθιά ταξικές και ρατσιστικές που συνοδεύονται από ομαδοποιημένα-ατομικά κίνητρα, απλά, αποτελείται από το πιο χυδαίο και αυτοκαταστροφικό ψέμα.

Σκληραίνουν την στάση τους οι καταπιεστές σε όλα τα επίπεδα.Το ίδιο και περισσότερο να κάνουμε και 'μεις οι καταπιεσμένοι

Έχουν αφήσει σπουδαία κληρονομιά οι προοδευτικοί επαναστάτες ανά τον κόσμο και ανά την εποχή.Το μόνο που μένει, δέκα πχ αγωνιστές κατά προσέγγιση, επαρκώς καταρτισμένοι και ενωμένοι, θα αντιστοιχούν σε έναν χαρισματικό θεωρητικό που έβγαλε η Ιστορία της ταξικής πάλης.Και πολλαπλασιαστικά θα έρθει η επιτάχυνση κόντρα στην αργοπορία της Ιστορικής κίνησης.Δηλαδή οργανωτικές ικανότητες όλοι!Η ιδεολογική πάλη μέσα στο αστικό κοινοβούλιο και ευρύτερα στους θεσμούς της αστικής "δημοκρατίας", αποκτάει αξία όταν υπάρχουν πραγματικοί εκπρόσωποι υπέρ του λαού και μάλιστα να αμείβονται με τον μισθό ενός ειδικευμένου εργάτη που λέει και το πρόγραμμα της σοσιαλιστικής ισότιμης κοινωνίας.Η απέχθεια προς τους εξουσιαστές του κόσμου πρέπει να είναι μέσα σε κάθε εξελιγμένο άνθρωπο.Με στρατηγικό στόχο την ανατροπή τους μια και καλή για να προχωρήσει η εξέλιξη!...

Η δημοκρατία της αστικής τάξης δεν έχει καμία σχέση με την πραγματική δημοκρατία της εργατικής τάξης

Για να μπορέσει ο άνθρωπος να εξελιχθεί σε πραγματικό δημοκράτη, θα πρέπει να ξεπεράσει τα ατομικά του δαιμόνια που τον ταλαιπωρούν μέσα στις πολύπλοκες αντιφάσεις των κοινωνικών τάξεων και της οικονομίας του χάους.Να απαλλαγεί από την ψευδαίσθηση των απατεώνων του κυνικού ρεαλισμού που καταπάτησαν και διαστρέβλωσαν όλες τις σημαντικές έννοιες από φιλοσοφική αναζήτηση αιώνων, όπως για παράδειγμα την εξελιγμένη λαϊκή δημοκρατία που την πολέμησαν και την πολεμούν για να μην εφαρμοστεί με χίλιους δύο τρόπους και την πρακτική της εφαρμογή στην σύγχρονη εποχή, τον σοσιαλισμό.Δεν υπάρχουν αιώνιες αλήθειες στις κοινωνικές σχέσεις και συνεπώς στις παραγωγικές ανάγκες, πάρα μόνο η απεραντοσύνη ενός σύμπαντος που συνεχώς αλλάζει.

Όσο υπάρχει ο πλανήτης Γη η ανθρώπινη ιδέα της δικαιοσύνης θα αναγεννιέται στο πολλαπλάσιο

Αυτά που κάνουν οι πλουτοκράτες είναι χειρότερα από αυτά που έκαναν οι δουλοκτήτες και οι φεουδάρχες με βάση τα σημερινά αποτελέσματα της παγκόσμιας κοινωνίας.Γιατί, με τις τσιμεντένιες και ατσάλινες πολιτείες τους, τις ψευδαισθητικές και λανθασμένες τεχνολογίες τους που καταστρέφουν την ομορφιά της φύσης μαζί και με τα μαζικά όπλα του πολέμου, δεν αφήνουν τον κόσμο να δει την φυσική του εξελικτική αρμονία που είναι και ο μόνος δημιουργικός προορισμός του!Το κυριότερο έγκλημα κατά της ανθρωπότητας είναι το να κατέχονται τα μέσα της κοινής επιβίωσης.Κι αυτό δεν το έχουν συνειδητοποιήσει οι περισσότεροι...Οι όροι της νίκης για να πεθάνει η αδικία και να γεννηθεί η ελευθερία, είναι μέσα σε κάθε άνθρωπο, αρκεί να το θελήσει.Η μελέτη ή η παρατήρηση της Ιστορίας της ανθρώπινης εξέλιξης, τον κάνουν να το θελήσει.Εκτός από την διαλεκτική διεργασία που ούτως ή άλλως έρχεται.Η ουσία όλη βρίσκεται, στο να μην πιάνεται συνεχώς απροετοίμαστος στις νομοτελειακές και επαναλαμβανόμενες εμπορικές-χρηματοπιστωτικές κρίσεις και τις ιμπεριαλιστικές συγκρούσεις, που γίνονται, από την λανθασμένη οργάνωση της παραγωγής και της διάθεσης με σκοπό το κέρδος αλλά και της εξουσιαστικής ιδιοκτησίας σε όλα τα πρόθυμα κοινωνικά στρώματα για την απρόσκοπτη συνέχισή του.

Τα ενδιαφέροντα βρίσκονται μόνο με την οριστική πτώση του εμπορίου και του χρήματος

Ο Μαρξ λέει στο Μανιφέστο του Κομμουνιστικού Κόμματος, ότι η αστική τάξη κατέστρεψε δίχως οίκτο όλες τις συγκαλυμένες θρησκευτικές και πολιτικές αυταπάτες της φεουδαρχικής εκμετάλλευσης.Και έτσι είναι!Επακόλουθη συνέπεια;Η ωμή και σκληρή εκμετάλλευση του ελεύθερου εμπορίου και της παγκοσμιοποίησης των προϊόντων με το πρόσχημα της προόδου των παραγωγικών δυνάμεων που ασφυκτιούσαν στις φεουδαρχικές σχέσεις παραγωγής και ιδιοκτησίας, μετέτρεψαν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια σε ανταλλακτική αξία με το χρήμα μέχρι και σήμερα και πάλι δίχως οίκτο.Τις μέρες δηλαδή της απόλυτης παρακμής, του κινδύνου του αφανισμού του ανθρώπινου πολιτισμού και των όντων του πλανήτη, από τις αστικές πολιτικές της κερδοφορίας του κεφαλαίου σε βάρος όλων.Γιατί οι αστοί είπαν ψέματα για ελευθερία, ισότητα, αδελφοσύνη, τι να λέμε!...Διότι κάθε φορά που η πλουτοκρατία δεν νοιάζεται για τίποτα άλλο εκτός από τα δικά της δόλια συμφέροντα, η Ιστορική κίνηση του μέλλοντος των δυνάμεων της πραγματικής και χρήσιμης παραγωγής για την ορθή εξέλιξη, απλά σταματάει...Με το να βλέπουμε συνεχώς τους ενδοαστικούς ανταγωνισμούς και τις λυκοσυμμαχίες τους σε συναντήσεις "κορυφής" από την εγκληματική δίψα τους για δύναμη και επίδειξη, αποσβολωμένοι παραλυμένοι και μοιραίως Ιστορικά μπερδεμένοι από την υπερφυσική βλακεία μας, λόγω της διαβολικής υπονόμευσης των κεφαλαιοκρατών της γενικής παιδείας μας, συμβάλλουμε ως πρώτοι και ως τελευταίοι στην ολική καταστροφή της ανεκτίμητης αξίας της ανθρωπότητας.Τι πάει να πει δεν ασχολούμαι με αυτούς αλλά ασχολούμαι παράλληλα με άλλα πιο ενδιαφέροντα; Πρέπει να αποκτούμε κάθε στιγμή την συνείδηση της τάξης μας.Της τάξης που παράγει τα πάντα και που ωφελεί την κοινωνία όλη σε άλλη κοινωνική νοηματική βάση.Η εργατολαϊκή κοινωνική τάξη, που θα διώξει κάποια στιγμή την τάξη που παρασιτεί και μυαλό δεν βάζει, όπως ένα μικρό αστοιχείωτο εγωιστικό και σκληρό παιδί!Αυτή, θα είναι η τελευταία αιμοβόρα τάξη κι είναι γραφτό ή έστω φρόνιμο, να καταργηθεί για να προοδεύσει ο ολοκληρωμένος άνθρωπος κυρίως ποιοτικά και κατ' επέκταση ποσοτικά!

Ο καπιταλισμός και το αντιδιαλεκτικό του σύστημα των σχέσεων παραγωγής

Έχουμε τρεις διαλεκτικές διαδικασίες: την διαλεκτική της ανόργανης ύλης του σύμπαντος, την διαλεκτική της ανόργανης και οργανικής φύσης και την κοινωνική διαλεκτική των κοινωνικών τάξεων.Η τελευταία είναι ξεχωριστή και σχετικά ανεξάρτητη σήμερα, προερχόμενη από την εξελικτική νοημοσύνη και τις επιδεξιότητες του ανθρώπου.Στην εποχή των πρώτων ολοκληρωμένων θεωρητικών, εξαιτίας της πρώτης- πρώιμης βιομηχανικής επανάστασης, φαινόταν ως ενιαία η Ιστορική υλιστική διεργασία.Αλλά, οι μαζικοί Παγκόσμιοι Πόλεμοι και οι μεταπολεμικοί τεχνολογικοί συσχετισμοί των αγορών, έκαναν την κοινωνική διαλεκτική να φανεί έτσι όπως πάντοτε ήταν.Μια επίκτητη νομοτέλεια κοινωνικοοικονομικών διεργασιών που κάνει διαφορετικές και απότομες στροφές αναλόγως με το ποια τάξη παλεύει συνειδητά και ασυνείδητα.

Πως ξεκίνησε και που κατέληξε η εργασία

Η κατανόηση της εργασίας είναι το πρώτο από τα κλειδιά εκείνα που ανοίγουν την πόρτα της εξόδου στην πυραμίδα των κοινωνικών συγκρούσεων.Ο σκοπός της αρχικής εργασίας ήταν τα μέλη μιας κοινωνίας, να οργανωθούν και από κοινού να παράγουν τα απαραίτητα αγαθά ώστε να επιτευχθεί η αρμονική συμβίωση και η ευδαιμονία.Η ευημερία ακολουθούσε ως αποτέλεσμα των κοινών προσπαθειών και η επινοητικότητα παράλληλα με τις δεξιοτεχνίες πολλαπλασιάζονταν.Αυτός ο τρόπος οργάνωσης είχε καθαρά κοινωνικό χαρακτήρα που επιτάχυνε την Ιστορική κίνηση του ανθρώπου.Ήταν πρώιμη μορφή σοσιαλισμού αυτονόητης συνύπαρξης, μιας εφικτής συνύπαρξης μεταξύ των ανθρώπων που τους έδωσε την δυνατότητα να αναπτυχθούν και να γεννηθεί ο Πολιτισμός των νοητικών και χειρονακτικών ικανοτήτων τους.Όχι πως έλειπαν οι συγκρούσεις μεταξύ τους, αλλά δεν έφταναν και στο στάδιο της άσκοπης και μάταιης σύγκρουσης που γίνεται κατά κόρον στις μέρες του χρηματοπιστωτικού και πολυεθνικού καπιταλισμού.Η Ιστορία μάς δείχνει την ανθρωπότητα να γυρίζει πίσω όταν χάνει τον προσανατολισμό της.Οι πρώτες καλές ιδέες έχουν μέσα τους την διαχρονικότητα, επειδή εκ των πραγμάτων τα πάντα βασίζονται σε αυτές, απλά, με άλλα λόγια και προσθήκες σε κάθε εποχή.Ο Πολιτισμός ήταν αυτό ακριβώς: νοητική και χειρωνακτική εξέλιξη στην βάση της κοινωνικής συνεργασίας και της κοινοκτημοσύνης.Στις μεγάλες μεταναστεύσεις, δημιουργήθηκαν οι πρώτες μεγάλες αντιθέσεις, δηλαδή η επαφή με τις διαφορές των φυλών που έψαχναν έναν καλύτερο τόπο για να ζήσουν.Έτσι οι νόμοι και η κυριαρχία τους έκαναν την εμφάνισή τους για να μπει μια τάξη στην πρωτόγνωρη δυσαρμονία.Τότε ήταν η φυσική διαλεκτική της Ιστορικής κίνησης, που δεν ήταν δυνατόν να είναι ταυτόχρονα σε κάθε μέρος η ανάπτυξη ίδια και αρμονική.Ο λόγος πρωτίστως, το κλίμα και οι μεγάλες γεωλογικές διαφορές και δευτερευόντως τα υπόλοιπα.Κάπου εκεί, πρέπει να έγινε και η μεγάλη ζημιά που διαρκεί μέχρι σήμερα.Οι γενικοί νόμοι και η κυριαρχία τους, συγκεντρώθηκαν σε λίγους και χρησιμοποιήθηκαν για προσωπική κυριαρχία που μετεξελίχθηκε σε απόλυτη εξουσία.Η άσκοπη και άνιση μάχη, είχε πια αρχίσει.Από τις όλο και μεγαλύτερες αντιθέσεις ξεπήδησαν οι κοινωνικές τάξεις που έδωσαν το τελικό χτύπημα στην κοινωνική εξέλιξη.Η εργασία άλλαξε άρδην και από εθελοντική κοινοτική, έγινε καταναγκαστικά εκμεταλλευτική προς όφελος των λίγων.Τα λεγόμενα συστήματα, ανέβαιναν και έπεφταν ενώ η εργασία ολοένα και μεταλλασσόταν.Η εργασία ταυτίστηκε με την κοινωνική τάξη και αυτό σήμανε το τέλος της.Τον κοινωνικό της χαρακτήρα!Από παλιά έως σήμερα επιβεβαιώνεται συνεχώς, υπάρχουν τόσα επαγγέλματα που εξειδικεύουν τους εργαζόμενους σε όλη την κοινωνική διαστρωμάτωση στο να χάνουν την ουσία του έργου.Της εθελοντικής και ποιοτικής παραγωγής που εξαλείφει την πρωταρχική αιτία της αδικίας: τα προς το ζην τα αυτονόητα...Γιατί η τελική μορφή της καπιταλιστικής εργασίας ή και της δήθεν σοσιαλιστικής του πρώην "υπαρκτού σοσιαλισμού" για τον αντίλογο, εξυπηρετεί, την στοχευμένη διάκριση του άνεργου, του άεργου, του εργαζόμενου, του μικρού αστού και του αγρότη για την διάσπαση των ατόμων στο σύνολό τους.Ερώτηση: δουλεύεις;

Με υπερπαραγωγή και ύφεση εναλλάξ δεν προχωράμε

Στον τωρινό νέο-ολιγαρχικό καπιταλισμό, στην σύγχρονη κοινωνία των άπειρων μεταποιημένων υλικών που ουδείς εγγυάται την ασφαλή τους χρήση, η πολιτική οικονομία αδυνατεί να βρει διέξοδη άκρη.Οι αστοί οικονομολόγοι της κεφαλαιοκρατικής παραγωγής και της συσσώρευσης πλασματικού (χρηματιστηριακού) και πραγματικού πλούτου, πλέουν σε αχαρτογράφητα νερά κατά φαντασία και κατά παράνοια.Τέλος!Όπως η γη, έγινε στρογγυλή και πεπερασμένη από την επίπεδη απεραντοσύνη, στην παλιά συνείδηση.Παραπέρα βρίσκεται η τροχιά της -που βγάζει κι αυτή κέρδος με τα ραδιοσήματά της- και το άπειρο διάστημα.Διάβασαν τους κλασικούς στις γήινες ισορροπημένες και αρμονικές αναλύσεις τους κι είπαν η λογική τους να αντικατασταθεί από τα άλογα οικονομικά του βιομηχανοποιημένου και ψηφιακού υπερπαραγωγικού χάους.Κανένας και καμιά να μην κατανοεί τι σημαίνουν αξία-υπεραξία-κέρδος, μονάχα να χειραγωγείται από αλγόριθμους και γραφήματα τεχνολογικού σκοταδισμού.Πώς λοιπόν ο καθένας και η καθεμιά να μην είναι στο δικό του κόσμο;Οι αντιθέσεις όλο και μεγαλώνουν και ο υπέρτατος σκοπός της επίλυσής τους απομακρύνεται μοιρολατρικά.Ο άνθρωπος κυριάρχησε στον πλανήτη και δεν μπορεί στον 21ο αιώνα να κυριαρχήσει πάνω στην παραγωγή του, στις ανάγκες του, στα δικαιώματά του, στην ανθρώπινη ιδιότητά του; Μπορεί και παρά μπορεί!Μια βασική αυτοσυνειδησιακή και ταξική αρχή για να ξεκινήσει σήμερα, είναι η εγκατάλειψη της συστημικής εμμονής τού τίποτα δεν γίνεται.Δεν είναι τυχαία η μορφή της αστικής πολιτικής, μιας γενικής και πολυπρόσωπης συνωμοσίας, στην υπερπαραγωγική και υποκαταναλωτική άβυσσο που συνδέεται άμεσα με την απειλή της περιθωριοποίησης και των πολέμων.Η μεγαλύτερη Ιστορική πλάνη των κοινωνιών από την αρχή της καταγραφής του Πολιτισμού.

Οξυγόνο στις παραγωγικές και κοινωνικές δυνάμεις

Η ανάπτυξη της κριτικής του ανθρώπου με κινητήρια δύναμη, την αντικειμενική αλήθεια της επιστημονικής αποκάλυψης της εκμετάλλευσης του ανθρώπου από άνθρωπο, αποτελεί, την μοναδική εφικτή μέθοδο για να τελειώσει κάποτε η υποκρισία και η κοινωνικοπολιτική αναλγησία.Κριτική που θεμελιώνει τις πανανθρώπινες αρχές και που εναντιώνεται σε καθετί που τις κονιορτοποιεί, με το θλιβερό αποτέλεσμα του κατακερματισμού της παγκόσμιας κοινωνίας.Μόνο τυχαίο δεν είναι ότι τα ισχυρά καταπιεστικά έθνη-κράτη προπαγανδίζουν με δύο μέτρα και δύο σταθμά τα καταπιεζόμενα, τα εθνικά τους συμφέροντα. Μάλιστα, την ίδια στιγμή που η καπιταλιστική οικονομία συνδέεται άρρηκτα με όλα τα έθνη-κράτη.Τώρα πώς γίνεται να υπάρχει η ελεύθερη υποτίθεται οικονομία της αγοράς και ταυτόχρονα τα έθνη-κράτη να διατηρούν το μεροληπτικό δικαίωμα των εθνικών τους συμφερόντων έναντι των άλλων, είναι το αιώνιο ερώτημα, που, απάντηση ρεαλιστικά αποδεκτή και πάνω από όλα σοβαρή, στις υπάρχουσες παραγωγικές και κοινωνικές σχέσεις, δεν υπάρχει.Ο αντιπερισπασμός της ιδέας του έθνους-κράτους, όταν δεν περνούν εύκολα οι τεχνοκρατικές οικονομίστικες τακτικές ή πηγαίνουν και παράλληλα, αποσπά την προσοχή των λαών από τον κοινωνικό διεθνισμό ως αναγκαία Ιστορική ανώτερη εξέλιξη και τους στρέφει στις ποικίλες και πολυδαίδαλες μορφές του ατομικού και κοινωνικού φασισμού.Η αστική τάξη υφαρπάζοντας την παλιά εξουσία, "μελέτησε" τα ανθρώπινα ένστικτα για να τα φυλακίσει με χίλια δύο νήματα.Οι αντιπερισπασμοί της, συνιστούν τα "αποτελεσματικά" εργαλεία της, με κορυφαίο αντιπερισπασμό, τα εθνικιστικά κελεύσματα που υποδαυλίζουν την βαρβαρότητα και την μισαλλοδοξία.Άλλη μια εκμετάλλευση του ανθρώπου από άνθρωπο, των βαθιών πατριωτικών αισθημάτων του χάριν του φυσικού του δεσίματος με τη γη του. Συνέπεια, που απομακρύνει τις ιδέες μιας ΑΝΑΓΚΗΣ: της ενωμένης ανθρωπότητας, όπου το κέρδος για πλούτο απ' τους αναρίθμητους πολλούς στους μετρημένους λίγους, δεν θα έχει καμιά θέση και αξία και οι ικανότητες του κάθε ατόμου, θα απελευθερωθούν προς όφελος όλων των ατόμων και των υπόλοιπων όντων.Η ύλη δίνει τις ιδέες.Οι ιδέες όμως δίνουν την εκάστοτε μορφή στην υλική πραγματικότητα κι αν οι ιδέες την σχεδιάζουν σωστά, τότε η πραγματικότητα γίνεται καλύτερη ακόμα και από ένα μαγικό ραβδί που λένε πως δεν έχουν.Οι ιδέες μιας σοσιαλιστικής κοινωνίας είναι μαγικές, αν εφαρμοστούν χωρίς την συνηθισμένη αντίδραση και διαστρέβλωση λόγω των πασίγνωστων συμφερόντων του συμπαντικού μηδενισμού!

Ερωτήματα για χρήσιμη σκέψη

Το ανώτερο επίπεδο συνείδησης ολοκληρώνεται με την άδολη προάσπιση των συμφερόντων του λαού.Καίριας σημασίας αυτή η μορφή αντίληψης, η οποία εάν εφαρμοστεί γνήσια, όλα θα γίνουν καλύτερα και η ενέργεια του κάθε ατόμου, παύει να κατευθύνεται αποκλειστικά από την παρόρμηση των ατομικών αναγκών ή σωστότερα πάρα αναγκών της κεφαλαιοκρατικής νοοτροπίας.Σε μια καταναγκαστική κοινωνία όπου οι άνθρωποι δεν παράγουν για να ζουν καλύτερα και ποιοτικότερα, αλλά ζουν για να παράγουν το κέρδος των καπιταλιστών ιδιοκτητών των μέσων παραγωγής και διανομής και των αχρείαστων -ουκ έστιν αριθμός- υπηρεσιών, οι παρορμήσεις του ατομικισμού από πρόσθετες "ανάγκες" μιας καταστρεπτικής κενοδοξίας, μπλοκάρουν τη φυσιολογική σκέψη τους.Όλη η παραγωγή είναι του κεφαλαιοκράτη, του ιδιοκτήτη της παραγωγής του προϊόντος με αθέμιτα μέσα, που περιμένει το κέρδος από την πώλησή του και ως εκεί, χωρίς να ενδιαφέρεται για τίποτα άλλο.Όμως, η ανακάλυψη της παραγωγής, είχε (και πρέπει να έχει) κοινωνικό χαρακτήρα για να καλύπτει τις ανθρώπινες ανάγκες.Και που κατέληξε να έχει καθαρά ατομικό συμφέρον, μονοπωλιακό ή ολιγοπωλιακό.Ωφελείται η ανθρωπότητα και η φύση, μπορεί να αντέξει συνεχίζοντας να μας χαρίζει τα θαύματά της; Και για ποιό λόγο θα πρέπει να συνεχιστεί αυτό; Πάντως η καλύτερη αρχή για να συγχρονιστούμε-συντονιστούμε, είναι πως το ξέρουμε όλοι και όλες, Όχι, για κανένα λόγο!...

Οι δυνατότητες της ανθρωπότητας βρίσκονται σήμερα στο 1%

Από την φυσική μετανάστευση, ο άνθρωπος γνώρισε όλο τον πλανήτη και τα διαφορετικά φύλα του είδους του.Η σημερινή Παγκοσμιοποίηση οφείλεται σε αυτή του την ασυναγώνιστη και ατρόμητη ιδιότητά του, να μετακινείται παντού όταν οι καιρικές συνθήκες και η ανάγκη του για τροφή και καταφύγιο τού το επέβαλαν.Η φυσική του ικανότητα ως την κορυφαία εξελικτική του πορεία αλλά και από καταβολής κόσμου δικαίωμα, δεν υφίσταται εδώ και πολλούς αιώνες.Οι αιτίες είναι πολλές και λίγο-πολύ γνωστές.Τάξη με τάξεις ευνοούμενων και μη, νόμοι κατά το δοκούν και κατ' ευφημισμό, επιβολή με ισχύ και πολλά άλλα.Σταμάτησε από την εποχή που οι μακραίωνοι ανταγωνισμοί και οι συγκρούσεις για τα εδάφη, έφτασαν στην απόλυτη παρανόηση ενός ανθρωπογενούς περιβάλλοντος χωρίς κανέναν σοβαρό σχεδιασμό.Και σήμερα, αυτό που βλέπουμε, σχεδόν δεν διορθώνεται εφόσον η παγκόσμια πλουτοκρατία δεν νοιάζεται (σιγά μη νοιαστεί έτσι που τα 'χει κάνει) και η φτωχολογιά δεν κοιτάζει πέρα από την πόρτα της αφού είναι αλυσοδεμένη με πλασματικούς λογαριασμούς!Εμποδίζοντας την ισχυρότερη ορμή του ανθρώπου μετά την αναπαραγωγή, να μεταναστεύει, να γνωρίζει, να αφομοιώνει, να μαγεύεται και να προχωρά προς την ολοκλήρωση τής ενότητάς του, εμποδίζεται και το παγκόσμιο εργοστάσιο παραγωγής των ιδεών του (την παγκόσμια διάνοια) για την καλύτερη δυνατή μορφή των σχέσεών του με το όλο τής ύπαρξής του.

Όσο δύσκολο κι αν φαντάζει δεν υπάρχει άλλη επιλογή από την αλλαγή πορείας του τρόπου ζωής

Ο ιμπεριαλισμός του καπιταλισμού σαν συνέχειά του, είναι η απόδειξη της κατάρρευσης του χρηματικού-εκμεταλλευτικού, κανιβαλικού συστήματος.Οι περισσότεροι άνθρωποι που δεν έχουν ούτε καν καταλάβει το πως λειτουργούν και για ποιο ακριβώς λόγο οι εμπορευματοχρηματικές συναλλαγές αλλά και οι ιδιοκτησιακές σχέσεις στην αστική κοινωνία, έχουν καθυστερήσει ή και οπισθοδρομήσει πνευματικά και ηθικά.Το κυριότερο από τα στοιχεία εκείνα, που η κοινωνία της "ελεύθερης" αγοράς θα τελειώσει "σύντομα".Οι ανεξέλεγκτες βιομηχανικές δραστηριότητες χωρίς ωφέλιμο σχεδιασμό που στρέφονται κατά του ποιοτικού βιοτικού επιπέδου, θα οδηγήσουν σ' αυτό.Η έξαρση των ασθενειών από τις αλχημείες των "τεχνολογικών" εργαστηρίων με σκοπό το κέρδος, θα αποτελέσει τον καταλύτη για την δυστοπία εν εξελίξει.Μια κοινωνία που νοσεί πνευματικά αλλά και οργανικά, τι μέλλον έχει;Με την εμπάθεια, τον αμοραλισμό και την αδιαφορία για την ανθρώπινη ζωή, τα όντα της και την εκπληκτική ομορφιά της φύσης, κανένας Πολιτισμός δεν στεριώνει!Όλοι μας γράφουμε Ιστορία με τις πράξεις μας και ήδη πληρώνουμε τις πράξεις των προηγούμενων γενεών.Αυτό πρέπει να αλλάξει, για να μην λένε το ίδιο και οι επόμενες.Και όχι μόνο, άραγε τι να γίνεται μετά από το πέρασμά μας από δω; Πολύ κακό, αλλά, και ακόμα πιο πολύ καλό εάν θελήσουμε, για το τίποτα;Κανένας αξιοπρεπής άνθρωπος με κοινωνικές και υπαρξιακές ευαισθησίες, δεν μπορεί να ισχυριστεί το αντίθετο.Σε αυτή την προβληματική, για την προέλευση της υλικής ύπαρξης που ξεπερνάει τις ανθρώπινες δυνατότητες της εφικτής γνώσης, βρίσκεται όλη η ουσία και ταυτόχρονα, το απαραίτητο δέος ως ασπίδα στην προσβολή τη θολούρα και την τιμωρία που μας φέρνουν οι κυρίαρχοι και οι παραδομένοι για μια θέση στον "ήλιο" της έκλειψης.

Η μάχη για την κατάκτηση της αυτογνωσίας

Οι άνθρωποι στο άνισο σύστημα, εν προκειμένω στο τρέχον σύστημα, το καπιταλιστικό, είναι τόσο μα τόσο σκοτεινοί που η μόνη ελπίδα για να τους παρακάμψεις (αυτούς τους σκοτεινούς) είναι το να γίνεις πιο φωτεινός... Νιώθοντας την ανάσα του ιμπεριαλισμού, της ανοιχτής επιβολής ενός έθνους-αστικού κράτους πάνω σε άλλα, πρέπει να καταλάβεις ότι ήρθε η ώρα που δεν γίνεται να μένεις αμέτοχος-ουδέτερος-τουρίστας ή στην ίδια κατηγορία ψευτοσοσιαλιστής στην σύγκρουση που θα 'ρθει!Και βέβαια, πάντα ήταν η ώρα!Οι καπιταλιστικές σχέσεις ιδιοκτησίας και παραγωγής για την οργάνωσή της, έχουν καταρρεύσει επίσημα τρεις φορές.Μια με τον ιμπεριαλιστικό Πόλεμο μεταξύ Γαλλίας και Πρωσίας μετέπειτα Γερμανίας, στο τελευταίο τέταρτο του 19ου αιώνα (με σφήνα την Παρισινή Κομμούνα) και δύο, με τους Παγκόσμιους ιμπεριαλιστικούς Πολέμους στο πρώτο μισό του 20ου αιώνα.(Σφήνα ξανά και στους δυο, η εργατική επανάσταση-απελευθέρωση).Ανεπίσημα; κάθε μέρα!Πάντα λοιπόν το τελευταίο εκμεταλλευτικό σύστημα ήταν και θα είναι ετοιμόρροπο εξαιτίας και των σκληρών ανταγωνισμών για τα ΜΑΤΑΙΑ κέρδη.

Η σύγχρονη τακτική της σοσιαλιστικής προοπτικής

Έχουμε ανάγκη από ανθρώπους που σκέφτονται αντικειμενικά και εκφράζονται εύστοχα.Έχουμε ανάγκη από την επικράτηση της αντίληψης, μας ενδιαφέρουν όλα γιατί είμαστε μέρος τους.Έχουμε ανάγκη εν τέλει από φυσιολογική πρόθεση!Η "ατσάλινη" θέληση για να γίνει ο κόσμος όπως του αξίζει, περνάει μέσα από την παρατεταμένη ανοχή και υπομονή των διαποτισμένων απόψεων των προσωπικοτήτων, είτε ολοκληρωμένων είτε όχι, που έχουν διαμορφωθεί μέσα στην απέραντη αδικία και στην αντιστροφή της πραγματικότητας της ύλης.

Τα πράγματα που αλλάζουν και δεν αλλάζουν

Πως η "καθυστερημένη" Ανατολή κατάφερε να φθάσει την "προηγμένη" Δύση και επιδιώκει να την ρίξει από την θέση της; Από την υπερεκμετάλλευση του ανθρώπου από άνθρωπο, που με τη σειρά της, έφερε την διαλεκτική διαδικασία.Μια διαδικασία που υπάρχει από πάντα στο ίδιο το σύμπαν με άπειρες διεργασίες αντιθέσεων, συγκρούσεων και συνθέσεων που φέρνουν νέα δεδομένα.Έτσι με τον ίδιο τρόπο γίνεται και στο κοινωνικοοικονομικό "σύμπαν".Οι συγκρούσεις είναι κοσμογονικές, τίποτα δεν μένει αιώνιο και τα πάντα αλλάζουν.Ωστόσο αλλάζουν προς το καλύτερο; Όχι, γιατί η διαλεκτική του διαστήματος και της φύσης και η διαλεκτική της κοινωνίας των τάξεων δεν είναι παρόμοιες τελικά, μοιάζουν, αλλά επιφανειακά.Το σύμπαν έχει καθορισμένους νόμους της ανόργανης ύλης που σχηματίζεται και μετασχηματίζεται και πολλοί από αυτούς τους νόμους, παραμένουν ανεξερεύνητοι ή μεγάλα αινίγματα.Πάντως είναι σίγουρα μονολιθικά συγκεκριμένοι.Για την οργανική φύση του πλανήτη μας, επίσης έχει καθορισμένους νόμους και καθορισμένα όρια, ειδικά για το ζωικό και φυτικό βασίλειο.Η ταξική μας κοινωνία είναι μια περίπλοκη υπόθεση που οι νόμοι της επινοήθηκαν από την κυρίαρχη εκάστοτε τάξη, διέπεται από οικονομικές συνθήκες ως ανταλλακτικό μέσο της διάθεσης των αναγκαίων αγαθών, αλλά και που ταυτόχρονα δεν αντανακλούν την διαλεκτική της γενικής Ιστορικής κίνησης της ύλης.Συνεπώς και της ολοκληρωμένης κίνησης του ανθρώπινου παράγοντα.Επιπλέον, η εκμετάλλευση με σκοπό την κερδοφορία του εμπορευματικού και χρηματικού κεφαλαίου, σταματάει ή μάλλον παραποιεί και εκφυλίζει τις παραγωγικές δυνατότητες μιας πραγματικής παραγωγικής κοινωνίας.Τι σημαίνει άραγε μια πραγματική παραγωγική κοινωνία;Μα φυσικά εκείνη η κοινωνία που δεν θα συγκρούεται πια με ψεύτικους νόμους και με ανήθικες παμπόνηρες παρανοϊκές ατομικές ανασφάλειες.Με ιδεοληπτικές επιδιώξεις της άγνωστης λιμπιστικής ενέργειας κρυμμένη σε πλούτο και ισχύ, μιζέρια και κουτσομπολιό.Φαίνεται καθαρά πλέον στον 21ο αιώνα, ότι η επανάληψη της κοινωνικής Ιστορίας στις κοινωνικές διεργασίες των τάξεων δεν είναι παρά μια επανάληψη της κυκλικής κίνησης των εσωτερικών ανέγγιχτων ατομικών παθών.Η εκμετάλλευση του ανθρώπου από άνθρωπο, φέρνει σαφώς την διαλεκτική των αντιθέτων, τις ιδεολογικοπολιτικές ζυμώσεις, αλλά είναι μια διαλεκτική που αλλάζει προς το χειρότερο, για το λόγο ότι δεν είναι η αντικειμενική διαλεκτική της γενικής κίνησης που λύνει στην ουσία τις αντιθέσεις και τους φραγμούς.Η ανθρώπινη Ιστορία δεν συγχρονίζεται με τις ταχύτητες του νοήματος της ύπαρξης.Αν δούμε την Ιστορία των αρχαίων και μεσαιωνικών Πολιτισμών έως και σήμερα, δεν διαφέρουν καθόλου οι τακτικές τους και οι επιδιώξεις τους με τον δικό μας, τον σημερινό Παγκόσμιο Πολιτισμό.Δεν είναι διαλεκτική κίνηση (κάποτε ίσως) αλλά μια αντανάκλασή της που υποτίθεται προχωρά ενώ μένει στάσιμη ή έρπει.Διαλεκτική κοινωνική διαδικασία κατά την άποψή μου, είναι το να μην γίνει ο εκμεταλλευόμενος κάποτε κι αυτός εκμεταλλευτής.Σύγκρουση για την λύση του ατελείωτου φραγμού των ανθρώπινων νοητικών δυνατοτήτων.Για την διαλεκτική της ελευθερίας!

Για την γιορτή των εργατών!

Έρχεται κάποια στιγμή που η αντικειμενική πραγματικότητα μάς χρειάζεται όλους και όλες

Κάθε μήνυμα του πλουτοκρατικού συστήματος εμπεριέχει -όπου κι αν απευθύνεται- κακία και σκληρή εκμετάλλευση, αδιαφορία, επιδειξιομανία και κυνισμό, απαισιοδοξία και πρωτόγονο καιροσκοπισμό.Ο καθένας και η καθεμιά ζει σε βάρος του άλλου γιατί η επιβίωση είναι τεχνητή κι όχι φυσική, κοινή και εξελικτική!Η Ιστορική κίνηση εμποδίζεται για ακόμη μια φορά από τα νοσηρά ατομικά συμφέροντα κάθε δικτάτορα στην κοινωνία και κάθε δικτάτορα στην εξουσία.Αυτό που μετράει όσο τίποτα άλλο είναι η σφαιρική αντίληψη-συνείδηση της ανθρώπινης ιδιότητάς μας.Και μόνο αυτή, αρκεί, για να αντιστρέψει τις ζοφερές και εξωπραγματικές καταστάσεις.Το ότι δεν υπάρχει ένα υπόδειγμα μιας άλλης κοινωνικής οργάνωσης και κάπου αλλού κι ότι ο ιμπεριαλισμός έχει σκεπάσει τα πάντα, φανερώνει το πιο δυσοίωνο πράγμα που έχει βιώσει η ανθρωπότητα μέχρι σήμερα.Γιατί τώρα ξεκινούν όλα, με έναν απόλυτα φανατισμένο παγκοσμιοποιημένο καπιταλισμό που συγκρούεται τυχοδιωκτικά!

Ο πρώιμος άνθρωπος στις μέρες της μισοεξέλιξης

Το γεγονός ότι επικρατεί χάος στην κοινωνική υποσυνείδηση των ανθρώπων, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να αλλάξει και να διαμορφωθεί εκ νέου μέσα από τις συγκρούσεις των αντιθέσεων.Ο άνθρωπος δεν μπορεί να υπάρξει και να ευημερήσει πραγματικά σε ενστικτώδη-ζωώδη κατάσταση.Δεν είναι σαν τα υπόλοιπα ζώα που αρκούνται στις προβλέψιμες και συγκεκριμένες συμπεριφορές με αξιοθαύμαστα όρια.Έχει αποδειχτεί, από τη αρχή του χρόνου του και μέχρι σήμερα, ότι η πνευματική του ανάπτυξη είναι η βασική προϋπόθεση για να μην είναι επικίνδυνος απέναντι στο ίδιο του το είδος, τα υπόλοιπα όντα και τη Φύση.Οι πολεμικές ιαχές αποπροσανατολίζουν την ουσία της ισότιμης και αρμονικής εξέλιξης, της ταξικής πάλης-συνειδητοποίησης της εργατολαϊκής τάξης για την χειραφέτησή της!

Διαλεκτική τώρα, ανατροπή στο θέατρο της φρίκης και του παραλόγου

Στην σοσιαλιστική λαϊκή δημοκρατία, όχι αυτή που ακολούθησε των αστικών Παγκόσμιων Πολέμων που την στρέβλωσαν, ο στρατός και η αστυνομία δεν υπάρχουν για να καταπιέζουν να βασανίζουν και να τρομοκρατούν τον λαό.ΚΑΤΑΡΓΟΥΝΤΑΙ.Στην σοσιαλιστική λαϊκή δημοκρατία, ο λαός διοικεί και αποδίδει δικαιοσύνη από κοινού χωρίς προνόμια και αποφάσεις σκοτεινών και δόλιων γραφείων!

Ό,τι σε μάθουν γίνεσαι

Μια διαφορετική παιδεία, μια εκπαίδευση με όλη την σημασία της λέξεως, που να βασίζεται στις πραγματικές και φυσικές ανάγκες του ανθρώπου, θα καλυτέρευε και τα ένστικτά του αλλά και θα εκτόξευε την φυσική και κοινωνική του συνείδηση.Φυσική συνείδηση, εξαιτίας και της μοναδικής ανάπτυξης της νοημοσύνης του από όλα τα υπόλοιπα όντα, που εξελίσσεται και μετασχηματίζεται, από αρχική φυσιολογία και ανατομία σε κοινωνική συνείδηση-νοημοσύνη και άρα και σε συνείδηση της ύπαρξης της αιτίας και του αποτελέσματος της δράσης του στους γύρω του.Μια παιδεία χωρίς διαγωνισμούς και στοιχεία ανταγωνισμού.Μια εκπαίδευση που θα αντανακλά τον άνθρωπο και τις ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΖΩΤΙΚΕΣ ανάγκες του υπερβαίνοντας το αστικό και μικροαστικό αρπακτικό χρηματικό κεφάλαιο.Βασικά μαθήματα μιας ευρύτερης μάθησης-ενασχόλησης με την ανθρώπινη ψυχοσύνθεση, μιας ειλικρινούς ενδοσκόπησης στα μέχρι τώρα αληθινά επιστημονικά ευρήματα για το τι σημαίνει συναίσθηση και λογική, θεωρία και πράξη, που αποκαλύπτουν το υπερτροφικό συντηρητικό Εγώ, δείχνοντας την αξία και την τεράστια χρησιμότητα του προοδευτικού -όχι στα λόγια- Εμείς.Οτιδήποτε άλλο μπορεί να είναι όλο αυτό το όραμα πολλών γενεών, εκτός από Ουτοπία μπροστά στην δυστοπική κατάσταση μιας κοινωνικής υποσυνείδησης που υπάρχει μέχρι σήμερα με τα γνωστά σε όλους αποτελέσματα.

Υ.Γ. Μιλώ από καρδιάς, δεν υπάρχει πληρέστερο συναίσθημα από τον καιρό
που βρήκα μια ολοκληρωμένη κοσμοθεωρία για τη ζωή και τον άνθρωπο!

Το θέμα δεν είναι αν είναι όλα μάταια, αλλά αν τελικά έχουν όλα νόημα

Οι αντεπαναστάτες ανέκαθεν ήταν δύο κατηγοριών.Αυτών που δεν θέλουν γενικά λόγω βλακείας ή αλλιώς άγνοιας πραγματικά αναγκαίες αλλαγές (το λούμπεν προλεταριάτο με εξέλιξη τους μικροαστούς), δηλαδή την επανάσταση για την απελευθέρωση της κοινωνίας και αυτών που έκαναν την επανάσταση (εμπόρων αστών) για να σφετεριστούν τα προνόμια του προηγούμενου συστήματος.Μόλις το πέτυχαν σταμάτησαν.Οι πραγματικοί επαναστάτες δεν σταματούν, μέχρι να ολοκληρωθεί ο στόχος τους που είναι η αρμονική διαδικασία των φυσικών σχέσεων του ανθρώπου με τον άνθρωπο, τα υπόλοιπα όντα και τη φύση!

Παλινδρόμηση του ανθρώπου των σπηλαίων τα σύνορα μεταξύ των χωρών και η επίδειξη της δύναμης

Η Ιστορική κίνηση χαρακτηρίζεται από τις μεταναστεύσεις όλων των όντων.Ιδιαίτερα του ανθρώπου που "κυριάρχησε" στον πλανήτη γι' αυτόν ακριβώς τον πολύ συγκεκριμένο και θαυματουργό λόγο.Αυτή ήταν και η μεγαλύτερή του επιτυχία στην πρόοδό του.Κάποτε όμως, μια φορά και έναν καιρό!Διότι από τον καιρό που έβαλε φραγμό στο φυσικό ανθρώπινο μάγμα της κίνησής του, όλα πήγαν από το κακό στο χειρότερο.Η εκμετάλλευσή του προς όλα τα όντα, τη μητέρα φύση και προς τον ίδιο, στην ουσία σταμάτησε την εξέλιξη της Ιστορικής κίνησης ή το πολύ πολύ την έκανε να σέρνεται.Μπορούμε να σταματήσουμε το μάγμα του εσωτερικού φλοιού της γης; Πώς λοιπόν, είναι δυνατόν να σταματάμε το μάγμα της φυσικής μετανάστευσης των όντων (το οξυγόνο τους) αλλά και της εξέλιξης της διαλεκτικής της φύσης;Είναι η απόλυτη ασέβεια προς ένα σύμπαν που όπως φαίνεται, δεν μας προορίζει για κάτι τόσο μικρό, όπως είναι η γενική εκμετάλλευση και η αδιαφορία τελικά των πάντων για μάταιους-καταστροφικούς σκοπούς.

Για να σταματήσει ο τρόμος δίχως τέλος του καπιταλισμού

Οι τράπεζες θα πρέπει να καταργηθούν.Ούτε καν να "κοινωνικοποιηθούν" επειδή η τοκογλυφία τους γεννάει τα ολοκαυτώματα των τοπικών κοινωνιών και των ιμπεριαλιστικών πολέμων.Tο καίριο ζήτημα και το καθήκον για κάθε συνειδητό άνθρωπο είναι να υπερβεί τον ατομικό του δαίμονα που τον εκμεταλλεύεται και τον φουντώνει ο πολεμοχαρής καπιταλισμός, γιατί μια ακόμη μέρα με καπιταλισμό ισούται με χιλιετίες καθυστέρησης των τεράστιων ανθρώπινων δυνατοτήτων.Οι πολλοί μπορούν πολλά, οι λίγοι λίγα.

Η κατάσταση απαιτεί βαθιές ανάσες και βαθιές αναλύσεις

Υπάρχει πιθανότητα να ζηλεύουν οι ιμπεριαλιστές την σπουδαία αρχαία ελληνική Ιστορία μας; Χωρίς τα στοιχεία του αστικού σωβινισμού και με την σύγχρονη μαρξιστική διεθνιστική αντίληψη, το πιο πιθανό είναι πως ΝΑΙ!Και με το παραπάνω.Ιστορικά ονόματα που ξεχώρισαν "τυχαία" και που στηρίχτηκε η μεσαιωνική σκοταδιστική δύση για να αναγεννηθεί και εν μέρει να εξελιχθεί, όπως του Ομήρου, του Σωκράτη, του Ηρακλείτου, του Αριστοτέλη, του Πλάτωνα, του Επίκουρου, του Ηρόδοτου, του Θουκυδίδη, του Αρχιμήδη και πλείστων άλλων, προκαλούν συμπλέγματα κατωτερότητας! Άραγε να μας έχουν στήσει κάτι το περίεργο; τίποτα δεν αποκλείεται σύμφωνα και με τους συσχετισμούς των δυνάμεων που βλέπουμε να αναπτύσσονται με κρυφές αλλά και προκλητικές τραγελαφικές ατζέντες.Η ανοχή στο πειρατικό καθεστώς της Τουρκίας από ΗΠΑ/ΕΕ/ΝΑΤΟ/ΜΕΓΑΛΟΡΩΣΙΑΣ/ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΚΙΝΑΣ και των δορυφόρων τους, τα αποκαλύπτει όλα!

Στις κοινωνίες του μέλλοντος δεν θα υπάρχουν αγορές ούτε και ανταλλαγές αλλά συνειδητοποιημένοι ελεύθεροι πολίτες

Η πάλη των διαφορετικών τάξεων έχει κατά βάση οικονομικά κίνητρα.Αυτοί που έχουν τα κλειδιά της οικονομικής ατμομηχανής της κοινωνίας (όπως έχει διαμορφωθεί και αιωνίως θα διαμορφώνεται), διέπονται από το πόσο κέρδος θα αποκομίζουν εσαεί για την συνέχιση της εξουσίας τους.Γιατί όλα τελικά είναι θέμα ωμής εξουσίας στις κοινωνίες που διαιρούνται -και μάλιστα άνισα- σε κοινωνικές τάξεις-ταξική κοινωνία.Κυριαρχίας και υπεροχής πάνω στους άλλους.Πρωτόγονη ορμή με σκοτεινά αποτελέσματα και μόνιμος οιωνός κόλασης.Από την άλλη, αυτοί που παράγουν αυτό το κέρδος και ως προς αυτό είναι τελείως αποξενωμένοι όπως μας διδάσκει πολύ σωστά ο Μαρξ, ζουν με την αγωνία της επόμενης μέρας."Ασυνείδητα" δηλαδή, αν την κάθε επόμενη μέρα θα καταφέρνουν να καλύπτουν τις παρά ανάγκες τους, βγάζοντας το κέρδος που θέλουν οι ιδιοκτήτες των μέσων παραγωγής διανομής και υπηρεσιών του παραγόμενου προϊόντος που χρειάζεται η οικονομία της "ελεύθερης" "παγκοσμιοποιημένης" αγοράς-φυλακής.Έτσι, πλανεμένοι υποταγμένοι και βαθιά διαποτισμένοι από το ίδιο αστικό "επικοινωνιακό" σύστημα, πιστεύουν καταστροφικά ότι είναι ο μόνος τρόπος της επιβίωσης για την κάλυψη των υπέρ αναγκών τους.Λάθος ολκής!

Πρόσχημα του ιμπεριαλιστικού πολέμου -πόλεμος των πλουσίων εναντίον των φτωχών- τα "εθνικά θέματα"

θα πρέπει να μας απειλήσουν εξωγήινοι
για να καταλάβουμε τι σημαίνει πατρίδα;
Η γη είναι το σπίτι όλων και τα έθνη,
η μεγάλη απάτη για τη σημερινή κυρίαρχη
αιμοβόρα αστική τάξη με τα κλεμμένα κέρδη!

Χρόνια μας πολλά κάθε μέρα

Οι γιορτές είναι καθαρά ταξικές και κερδοφόρες για τους λίγους καταπιεστές και καταστροφικές, γεμάτες διακρίσεις, για τους πολλούς καταπιεσμένους.Γιατί η γιορτή είναι η κάθε μέρα που ξημερώνει.Αν βέβαια έλειπε η κακία!...Οι τάξεις του αδηφάγου καπιταλισμού, φτωχοί και πλούσιοι με την γέφυρα των μικρο-μεσαίων στις μέρες των εορτών του, αδρανοποιούνται τόσο όσο χρειάζεται το εκμεταλλευτικό σύστημα για να ξεχαστούν η δικαιοσύνη και η πραγματική ανθρωπιά.Τις μέρες αυτές η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ φτάνει στην κορυφή, με αποτέλεσμα την απόλυτη καταστροφή των κοινωνικών αληθινών σχέσεων.Και το έργο συνεχίζεται πανομοιότυπο...Ελάχιστο χρέος μας να το καταλάβουμε και να πράξουμε ανάλογα, μήπως και σταματήσει αυτή η ατέλειωτη και επιζήμια ΑΥΤΑΠΑΤΗ της συστημικής ζωής, που έχουμε όλοι και όλες διαποτιστεί από γεννησιμιού μας.Οι ταξικές γιορτές -σαν ένα υποκριτικό διάλειμμα απ' την βαρβαρότητα- μόνο ανεπανόρθωτη βλάβη προκαλούν στο ανθρώπινο είδος μας!