Τρόμος δίχως τέλος για τον καπιταλισμό

Όλο αυτό που διαδραματίζεται σε όλα τα μέρη της Γης, ονομάζεται προμελετημένη αντιδιαλεκτική της καταστροφής από τους κεφαλαιοκράτες (παλιούς και νέους) και τους συνεργάτες τους θεωρώντας τους λαούς ΑΚΟΜΗ όχλους.Οι ολοκληρωτικές φωτιές, θα φέρουν κι άλλες πανδημίες κι άλλες πλημμύρες κι άλλους χιονιάδες και πολλά απρόβλεπτα καταστροφικά φαινόμενα γενικότερα.Επομένως η επέκταση του εμπορίου και της ανάπτυξης που επαγγέλονται οι εκάστοτε πρωθυπουργοί και οι πρόεδροι των ανεπτυγμένων και των αναδυόμενων αστικών κρατών κάθε λίγο και λιγάκι σ' έναν κόσμο που πέρασε ξανά στον εθνικό οικονομικό προστατευτισμό, επειδή οι παραγωγικές δυνάμεις ξεπέρασαν και αυτά τα όρια της παγκοσμιοποιημένης καπιταλιστικής παραγωγής (δηλαδή όπως έχω τονίσει σε άλλο κείμενό μου, οι καπιταλιστές χρειάζονται κι άλλο... πλανήτη), ακούγονται κραυγαλέα ψέματα και δυσοίωνα σχεδιασμένα μελλούμενα για όλη ανθρωπότητα.Αλλά και αλήθεια να ήταν η περιβόητη ανάπτυξη - που δεν είναι- έχει αποδειχτεί ότι η ανεξέλεγκτη πλέον παραγωγή των αγαθών για το κέρδος καταστρέφει τις συνθήκες της ζωής.Γι' αυτόν ακριβώς τον κρίσιμο λόγο, οκτώ δισεκατομμύρια άνθρωποι ζητάνε τα αυτονόητα που έχουν κερδίσει όλες οι προηγούμενες γενιές με κοσμογονικές θυσίες!!!Το 90 τοις εκατό του παγκόσμιου πληθυσμού βρίσκεται σε κίνηση για τη ζωή, τα πάντα ρει!...

Άνθρωπος και Συνείδηση κι όταν η ώρα έρθει

Αυτά που έχουν ειπωθεί δεκαετίες τώρα, το γεγονός ότι εάν συνεχιστεί αυτή η πορεία της συσσώρευσης πλούτου από τους λίγους σε βάρος των πολλών, σχεδόν δεν θα αξίζει κάποιος να ζει, έχει φτάσει.Η διαμόρφωση μιας αβίωτης δυστοπίας (με την πιο τραγική ειρωνεία, ψάχνοντας την ουτοπία) όταν γίνει ανεκτή δεν υπάρχει γυρισμός.Θα συνεχίζεται επ' άπειρον.Απ' τη στιγμή που δεν διστάζουν τα συμφέροντα του καπιταλιστικού κέρδους και του τρόπου παραγωγής να βάζουν την κοινωνία σε μεγάλα δεινά, δηλαδή αμείλικτη φτώχεια, τρόμος και σκοταδισμός (συν την κλιματική καταστροφή που προέκυψε), για τη διατήρηση των κερδών, η έννοια άνθρωπος και εξέλιξη διαγράφονται με μια μονοκοντυλιά όπως και η Ιστορία των αγώνων του για μια καλύτερη ζωή αντάξια του εκπληκτικού ανθρώπινου είδους.Αυτό σημαίνει χαμένες χιλιετίες -όχι απλά αιώνων- απερίγραπτων περιπετειών και δοκιμασιών στο πέρασμά του από τη βαρβαρότητα στον εξανθρωπισμό με ανυπολόγιστες θυσίες.Ας το σκεφτούμε: Σε αυτόν τον αιώνα καθορίζεται ένα μέλλον που δεν έχει καμία σχέση και κυρίως καμιά διαλεκτική συνέχεια με το πραγματικό μας παρελθόν.Το παρελθόν μας, δείχνει μια συγκεκριμένη, ομολογουμένως εντελώς αργή, αλλά σχετικά "σταθερή" εξελικτική διαδικασία προς τον ανθρωπισμό και τον πολιτισμό, μέσα από τις ακατάπαυστες συγκρούσεις μεταξύ αυτών που θέλουν την πρόοδο για όλους και αυτών που αντιστέκονται αυθαίρετα σφετεριζόμενοι όλα τα αναγκαία της ζωής.Το να παραμείνει ο άνθρωπος το πιο σπουδαίο Ον ήταν και είναι το ζητούμενο απ' όλα τα ζητούμενα.Η πιο μεγάλη αναγκαιότητα απ' όλες τις ανάγκες του.Κοινή λογική: κάθε γενιά και καλύτερα...

Ο μύθος του Τσε Γκεβάρα