Η επανάσταση της ελευθερίας είναι σαν το τραίνο ό,τι και να γίνεται στην πλατφόρμα θα έρθει άλλο.

Η πρώτη συμβολή του ατόμου στην καλυτέρευση-αλλαγή
της κοινωνικής ζωής, χωρίς μάλιστα να κάνει "τίποτα",
είναι να μην καταδέχεται να αναλάβει ιεραρχικούς ρόλους
ή πόστα που δημιουργούν αδικία κι ανισότητα με την
δικαιολόγηση της επιβίωσης.Διότι η επιβίωση αυτής
της μορφής σίγουρα θα αποβαίνει σε βάρος κάποιων άλλων!

Εκεί που φυτρώνει η απογοήτευση η ελπίδα πέφτει σαν χαλάζι.

Όταν μας υποσχέθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ ότι η ελπίδα έρχεται, ήταν αυτονόητο για όλους μας, πως η ελπίδα έπρεπε να έρθει ολόκληρη η γη να γυρίσει.Το καπιταλιστικό σύστημα-έκτρωμα, έχει μορφές Ιανού και οβιδιακές μεταμορφώσεις που μεταφράζονται σε απεριόριστες αντιφάσεις κι αντιθέσεις.Δεν είναι κάτι απλό η σταθερή κι απόλυτη αλήθεια για την κοινωνική κι ανθρώπινη απελευθέρωση. Αν ήταν απλό, δεν θα ήταν και δέσμια η ανθρωπότητα πέντε χιλιετίες Ιστορίας.Απλή και σωστή λογική.Η ριζοσπαστική Αριστερά που δεν περίμενε και δεν περιμένει (και καλά έκανε και που πολύ καλώς συνεχίζει ακόμα να κάνει) τις αντικειμενικές κι υποκειμενικές συνθήκες να ωριμάσουν για την σοσιαλιστική προοπτική και την απελευθέρωση των παραγωγικών δυνάμεων, εργαζόταν για την συντριβή του Δεξιού νεοφιλελεύθερου φασισμού.Το πόσοι πραγματικά εργάζονταν, το έδειξαν τα γεγονότα του Ιουλίου του 2015. Αυτό τι σημαίνει, ότι μια δράκα, μια χούφτα ψευτοαριστερών ποδοπάτησε την ελπίδα και 'μεις βρήκαμε ευκαιρία για να μην αγωνιστούμε;;;

Η ψευδαίσθηση της δύναμης κρύβει την πραγματικότητα όπως η νεότητα το γήρας

Όλοι οι κλασικοί του μαρξισμού αλλά και όλοι οι προχωρημένοι φιλόσοφοι πριν από αυτούς, μας τα έχουν πει τα μελλούμενα, σχεδόν τα πάντα για τις συγκρούσεις της ανθρωπότητας.Ο καθένας τους, μέσα από την δική του μεγαλοφυή ανάλυση, επιβεβαιώνοντας τα συμπτώματα της ταξικής πάλης, δηλαδή της σύγκρουσης αντίθετων συμφερόντων που όσο υπάρχουν καθυστερούν τις δυνατότητές της.Επιβεβαιώνονται αφήνοντας μεγάλη παρακαταθήκη για τα πεπραγμένα της κυρίαρχης τάξης και για το πως αυτή θα επιβληθεί με την κυρίαρχη "ιδεολογία" της πάνω στην κοινωνία, σαν το αρπακτικό ζώο που πεινάει ή που ελέγχει την περιοχή του.Ζούμε την Ιστορία της επανάληψης που έχει πολλαπλά επαληθευτεί σαν τη "Θεία κωμωδία" με αναλογίες της κάθε εποχής.Το σύστημα του κέρδους, επειδή είναι και πάλι -ως συνήθως- σε κρίση ως αντιφύση, εκ των πραγμάτων, επιχειρεί να φοβίσει και να συσκοτίσει αποσταθεροποιώντας την όποια κοινωνική ειρήνη, που έτσι κι αλλιώς ποτέ δεν υπάρχει.Οι ψευδαισθήσεις που σπέρνει δημιουργούν τη δομική του κρίση, την κρίση της ανισότητας, της εκμετάλλευσης, της σκλαβιάς και τελικά της απύθμενης κακίας του για να διαρρήξει τον κοινωνικό ιστό και να αποφύγει την βέβαιη ένωσή του εναντίον του.Η ξεπερασμένη και όπως φαίνεται ιστορικά, αδύναμη -και βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα- στρατηγική του κοινωνικού χάους, εάν συνδυαστεί αντιθετικά με την στρατηγική της ταξικής συνείδησης, υπέρ του διεθνισμού των λαών εν αντιθέσει του μεσαιωνικού εθνικισμού των αστικών κρατών, σε κάθε άτομο και αφήνοντας το χάος έξω από την συνείδησή του, αυτομάτως η προοπτική ενός καλύτερου μέλλοντος ανοίγει στον ορίζοντα.Το λιθαράκι του κοντολογίς ο καθένας κι η καθεμιά.

Είναι άραγε τυχαίο ότι η συνείδηση αν θελήσουμε ανυψώνεται;

Κοντεύουμε στα δύο χρόνια της "πρώτης φοράς Αριστεράς" και το σοκ έχει πάρει διαστάσεις τόσο κωμικοτραγικές λες και δεν φαινόταν η στροφή και η συνθηκολόγηση.Φαινόταν, αλλά τα σωστά δημοκρατικά μας αντανακλαστικά έδειχναν πως πρέπει να φύγουν οι προηγούμενοι τώρα!Η επιλογή των καταπιεσμένων να ψηφίσουν ένα άλλο κόμμα πέραν του πάλαι ποτέ δικομματισμού ήταν διαλεκτική και απόλυτα προβλέψιμη μέσα από τις υπάρχουσες αστικές και μικροαστικές πολιτικές δυνάμεις.Έτσι γίνεται στο σκάκι της κακίας και θα συνεχίσει να γίνεται, μέχρι οι συνειδήσεις των ανθρώπων να καταλήξουν -από τις συνεχόμενες απογοητεύσεις απ' τα λόγια τα παχιά- πως εάν όλοι και κυρίως η κοινωνική απόλυτα καταπιεσμένη πλειοψηφία δεν πάρει στα χέρια της την εξουσία και τους οικονομικούς της μοχλούς για να την καταργήσει, ο συσχετισμός δυνάμεων θα είναι συνεχώς αρνητικός ώσπου ο καπιταλισμός να ξεμείνει από καύσιμα.Δηλαδή έχε γεια φύση μας!Να σηκωθούμε λίγο ψηλότερα και πάλι τώρα!

Η επιτομή του Ιστορικοπολιτικού χρόνου

Στον 20ο αιώνα βρίσκεται ολόκληρη η πείρα της δράσης της παγκόσμιας επαναστατικής πάλης των καταπιεσμένων και της αιτίας της, των καταπιεστών της αντίδρασης.Είναι ο αιώνας που σηματοδοτεί το μεγαλύτερο πανεπιστήμιο των λαών που νομοτελειακά, θα κινηθούν ξανά και ξανά προς την κατεύθυνση της απελευθέρωσης από την ταξική σκλαβιά.Για το διαφαινόμενο πισωγύρισμα που επιχειρείται (που το νιώθουν οι πάντες) στον αιώνα μας, με κατάργηση όλων των στοιχειωδών ανθρώπινων δικαιωμάτων και κατακτήσεων, ο προηγούμενος αιώνας μάς τροφοδοτεί με ένα θησαυρό μεγάλων ιστορικών κινημάτων και ηγετών που εργάστηκαν για το μέλλον.Η μελέτη του, θα 'ναι πάντα το καταφύγιο στις πιο δύσκολες στιγμές που θα 'ρθουν και θα μας δίνουν την δύναμη για τις καλές στιγμές που σίγουρα θα ακολουθήσουν.Τα πάντα εξαρτώνται από αυτό το παγκόσμιο κοινό πανεπιστήμιο που λέγεται 20ος αιώνας, ο οποίος, συμπυκνώνει αντιθέσεις χιλιετιών και που η ορθή μελέτη του αποδεικνύεται η πιο χρήσιμη γνώση!Ο άνθρωπος αλλάζει-καλυτερεύει πρώτα απ' όλα μέσα του.Οι λαοί δεν πρέπει να παράγουν μόνο αγαθά αλλά και ήθος!

Ζούμε για να σκεφτόμαστε και να αισθανόμαστε

Η κρίση συνεχίζεται και μάλιστα βαθαίνει σε ασύλληπτα επίπεδα.Οι θεωρητικές και πάντα χρήσιμες αναλύσεις, θολώνουν στα καθαρά νερά της ταξικής θεωρίας με τις άνανδρες ιμπεριαλιστικές κινήσεις καθώς οι αστοί "οραματίζονται" την απόλυτη φενάκη.Εφαρμόζουν το σχέδιο του τέλους της Ιστορίας με στόχο το τέλος της φυσικής πάλης του ανθρώπου.Όλοι θα πρέπει να υπακούσουν στα τεχνοκρατικά κελεύσματα.Οι εκτιμήσεις τις πιο πολλές φορές γίνονται πολύ θεωρητικές και τύποις μπροστά στον μηδενισμό και τον αμοραλισμό τους.Αυτός είναι και ο στόχος, η απώλεια της πυξίδας.Από τα γραφεία χαράσσουν την πολιτική του εκμηδενισμού του ιδεαλισμού που εξαπλώνεται σε όλο τον κόσμο για έναν καλύτερο κόσμο.Χρησιμοποιώντας την βάναυση και απρόσωπη μηχανική εξέλιξη ελπίζουν στην καθυπόταξη του πολίτη-εργάτη μυρμηγκιού.Στρατηγικό σχέδιο εν εξελίξει που οφείλουμε να καταλάβουμε βαθιά προτού να είναι πια πολύ αργά!

Η πάλη των τάξεων και η πάλη των ατόμων

Όσο και να φαίνεται δυσάρεστη η ιδεολογικοπολιτική
πόλωση ανάμεσα στην κοινωνία, δεν παύει να καθίσταται
απαραίτητη για να ξεχωρίσει η ήρα από το στάρι και να
προχωρήσει προς την ελευθερία την δικαιοσύνη και την
ενοποίησή της.Είναι πολύ πιο δυσάρεστη η στασιμότητα
και η αυταπάτη των αυταπατών του τέλους της Ιστορίας
που προωθεί ο καπιταλισμός και η αδηφάγα πλουτοκρατία.

Όσο αναπτύσσεται ο καπιταλισμός ανάλογα αναπτύσσονται και οι άλυτες αντιθέσεις

Το πρόβλημα του καταστρεπτικού μη συντονισμού των προοδευτικών συλλογικοτήτων των φορέων και των συνδικάτων των εργαζόμενων και του λαού γενικά, βρίσκεται στις προηγμένες τεχνολογικά χώρες και στον καταμερισμό της εργασίας στην παραγωγή και στις υπηρεσίες, μεγαλώνοντας απίστευτα τα διαμετρικά αντίθετα συμφέροντα ανάμεσα στις δύο τάξεις-συμπεριλαμβανομένης και της αγροτικής ενδιάμεσα- του καπιταλιστικού συστήματος.Η συγκεκριμένη στρατηγική, λειτουργεί σήμερα σε όλες τις χώρες του παγκοσμιοποιημένου συστήματος ως πρότυπο και για τις "καθυστερημένες" και για τις αναπτυσσόμενες. Όμως εκτός από αυτή την βασική αντίφαση εργασίας και κεφαλαίου, φτώχειας και πλούτου, δημιουργείται και μια άλλη, λιγότερο εμφανής, που είναι άκρως καθοριστική στον αιώνα μας για τον αγώνα της κοινωνικής απελευθέρωσης.Η αντίθεση του κατακερματισμού των στρωμάτων των τάξεων μέσα από τον καταμερισμό της παγκόσμιας πλέον υπερπαραγωγής.Υπάρχουν τόσα πολλά επαγγέλματα χειρωνακτικής και διανοητικής εργασίας -ουσιαστικά δεν θα χρειάζονταν σε μια κοινωνική κατάσταση χωρίς εκμετάλλευση, επειδή στον καπιταλισμό συγκροτούνται κλάδοι και επαγγέλματα για την ενσωμάτωση του λαού με την προοπτική της διαιώνισης του συστήματος της κερδοφορίας- που πολλαπλασιάζουν ανεξέλεγκτα αυτά τα αντίθετα και θεμελιώδη συμφέροντα και που μεταφέρονται μέσα στα στρώματα των κύριων τάξεων που θα έπρεπε να αγωνίζονται για τον κοινό σκοπό μιας σχεδιασμένης οικονομίας.Εν προκειμένω της τάξης που παράγει για να καλύπτει τις φυσικές ανάγκες και τίποτα παραπάνω που διευρύνει την ανισότητα.Παρεμπιπτόντως, της ανισότητας της παραπάνω παραγωγής αγαθών, που ούτε τα εύπορα στρώματα δεν προλαβαίνουν να αγοράσουν για να τα καταναλώσουν και με τα εργατικά που τα παράγουν να αδυνατούν, όχι μόνο να τ' αγοράσουν, αλλά και να τα σκεφτούν ότι υπάρχουν.Αυτό που ονομάζεται κρίση υπερπαραγωγής.Έτσι γεννιέται η ανισότητα.Μέσα λοιπόν στις ίδιες τις τάξεις έχει προκύψει ένας "ταξικός πόλεμος" χωρίς λογική από αυτόν τον παγκόσμιο καταμερισμό της εργασιακής δύναμης, δηλαδή της διάσπασης των κοινών συμφερόντων της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων.Θα αναρωτηθεί κάποιος: τι σχέση μπορεί να έχει ο καταμερισμός της εργασίας με τις ιδεολογικές διαφορές του αριστερού κόσμου ή πιο αντικειμενικά της καταπιεσμένης κοινωνικά και οικονομικά τάξης; Οι ιδεολογικές διαφορές μέσα στην ίδια την τάξη, κυρίως της εργατολαϊκής, έχουν την πιο άμεση σχέση με τον καταμερισμό μέσα από τις παραγωγικές της σχέσεις στην καπιταλιστική παραγωγή.Απόηχος, των αρχών του προηγούμενου αιώνα που αρχίζει η εντατικοποίηση του καταμερισμού της εργασίας, όχι μόνο για την σταθερή κερδοφορία του κεφαλαιοκράτη αλλά και για τον στόχο του αποπροσανατολισμού του εργαζόμενου από την λογική της πραγματικής ταξικής πάλης, διασπώντας τον από την ίδια του την τάξη, καθιστώντας τον διαρκώς απασχολημένο και ανενημέρωτο με την σκληρή προσήλωση της επιβίωσης. Έτσι η τάξη που παράγει θα κατακερματιστεί και δεν θα μπορεί να απειλήσει -σε υπολογίσιμο βαθμό- την καπιταλιστική συνέχεια.Παράλληλα η συνεχής υπονόμευση από τον δυτικό καπιταλισμό-ιμπεριαλισμό, στο πρώτο σοσιαλιστικό εργατικό κράτος ως εγχείρημα παγκόσμιας αναγέννησης, με τα γνωστά γραφειοκρατικά-εκφυλιστικά αποτελέσματα, οι συνθήκες διαστρέβλώθηκαν με ιταμό τρόπο ώστε να παραπλανηθούν όλοι οι λαοί του κόσμου.Αυτό συνεχίζεται μέχρι και σήμερα, προκειμένου να σβήσει η πραγματική αλήθεια για μια άλλη κοινωνική αναγκαιότητα κόντρα στην βαρβαρότητα ενός συστήματος που δεν ενδιαφέρεται για τίποτα άλλο, εκτός από την υπεραξία χρηματιστικών αριθμών!Συνέπεια όλων αυτών, να βγάλουν λαθεμένα και αποσπασματικά συμπεράσματα έως σήμερα για την μεγάλη δυναμική του μέλλοντος του σοσιαλιστικού μετασχηματισμού, με μια μαρξιστική ενιαία στρατηγική της σύγχρονης εποχής που αλλάζει άρδην την ανθρωπότητα!

Το κερασάκι στην τούρτα μπαίνει από τις ομοσπονδίες και τα συνδικάτα των δραστηριοτήτων του λαού -στο όνομα (δήθεν) των αγώνων- που αντί να υπερασπίζονται τα δικαιώματα και τα συμφέροντα του κοινωνικού συνόλου, εκμεταλλεύονται τα ακρώνυμιά τους κατ' ευφημισμόν, χάνοντας την ουσία τους τα ελπιδοφόρα οράματα και οι μεγαλειώδεις ιδέες της ιδανικής κοινωνίας!Αλλά όταν "συνδικαλίζεται" και η καταπιεστική τάξη, Η ΑΣΤΙΚΗ, τι να περιμένει κανείς;

Η πνευματική προετοιμασία του ανθρώπου είναι η απάντηση στην βαρβαρότητα του συστήματος

Όπως η βαρύτητα του κέντρου της γης μάς έλκει και χρειαζόμαστε μια τεράστια τεχνολογική δύναμη για να ξεφύγουμε από αυτή, αλλά και μια άλλη πιο απλή, για παράδειγμα μια σκάλα, έτσι το ίδιο χρειαζόμαστε και την μοναδική νοητική δύναμη για να ξεφύγουμε από την "βαρύτητα" του ενστίκτου.Κι αυτή δεν είναι άλλη από την επαναστατική διεργασία της βαθιάς βουτιάς για την ανάλυση των σκοτεινών σημείων στα πράγματα της ανθρωπότητας που προετοιμάζει την έφοδό μας στον ουρανό ή στο συμπαντικό μας ταξίδι! Αυτή είναι η πρόοδος, η δυνατότητα να απομακρυνόμαστε όποτε πρέπει από την "βαρύτητα" των παρορμήσεων του ενστίκτου!Έχουμε ανάγκη από μια επαναστατική θεωρία που να μην περιπλέκει τα πράγματα αλλά να τα απλοποιεί χωρίς να τα "εκλαϊκεύει" φιλάρεσκα μια από καθέδρας "πρωτοπορία"!Αυτή την επαναστατική θεωρία που είναι τόσο απλή στη βάση της, (κι ας γράφτηκαν τεράστιοι επιστημονικοί και δυσνόητοι τόμοι γι' αυτή, την σοσιαλιστική-κομμουνιστική κοινωνία του μέλλοντος χωρίς τάξεις) όταν κάνουμε πέρα τις ανεκδιήγητες προκλήσεις της άρχουσας καταπιεστικής τάξης, θα την κατα-νοήσουμε πλήρως βλέποντας ολοκάθαρα τον προορισμό μας: της συμβολής μας στην ανακάλυψη για το ποιοι και από που είμαστε και για το που πάμε!!!Πάντως (ως παρατηρητής) η παράλληλη "παρεοκρατική" νοοτροπία της σνομπαρίας (Κλίκες) ή η αυταπάτη της σταδιακής αλλαγής του κοινωνικοοικονομικού μοντέλου, μιας κοινωνίας δηλαδή που "εκπαιδεύεται" να καιροσκοπεί, που σημαίνει, μια σταδιακή αλλαγή του εξωραϊσμού του εξανδραποδισμού με το επαναλαμβανόμενο τέχνασμα του ανεπαρκούς ή και του ανύπαρκτου για τους πολλούς μισθού προς κατανάλωσή του, που επιστρέφει στο εκμεταλλευτικό σύστημα σταθεροποιώντας το, σύμφωνα και με τα τελευταία γεγονότα Brexit-Τραμπ, αποτελούν αποδεικτικά σημεία όπου κάθε σοβαρός άνθρωπος δε γίνεται να γυρίζει την πλάτη του διαπιστώνοντας ένα μάταιο αγώνα.Αυτές οι διαχωριστικές-διασπαστικές στάσεις και αντίστοιχα οι πεσιμιστικές και"βολικές" διαπιστώσεις, είναι ΔΥΣΤΥΧΩΣ οι όροι της νίκης του κεφαλαίου.Το ταξίδι στην γνώση στην αληθινή παρέα στην ποιοτική ομορφιά και στην μεγαλειώδη κοινωνική ελευθερία, πρέπει να ολοκληρωθεί γιατί είναι και καθήκον μας λόγω της χαρισματικής μας νοημοσύνης!

Η ταξική ανάλυση επιβάλλεται για να μπουν στη θέση τους όσα περισσότερα γίνεται που διασκορπίστηκαν!

Είναι εφικτό η ανθρωπότητα να ζήσει πραγματικά και ειρηνικά; Απόλυτα ναι όταν ο καθένας από τη θέση του, σταματήσει να λαδώνει το γρανάζι της εξέλιξης της μηχανικής ζωής.Στο φυσικό "πρέπει να ζήσω, έχω υποχρεώσεις" μπαίνει η αρχή "όλοι έχουμε, να ζήσουμε όλοι"...Ιδεοληψία είναι ότι τίποτα δεν αλλάζει.Δεν αλλάζει γιατί η ιδέα "δεν γίνεται τίποτα" μεταφέρεται με την διαδικασία της σήψης.Δεν μπαίνουμε στο χορό της αποσύνθεσης αλλά στο χορό της ζωής!!!Απομακρυνόμαστε από την πονηριά και πλησιάζουμε την απλότητα!...Υπάρχει ένα μέρος ωστόσο από τον κανόνα, ως κολοφώνας των εξαιρέσεων: το μέρος του συστήματος που σου λέει αλλαξέ με απο μέσα......πράγματι δεν αλλάζει, εξού οι πόλεμοι και η ανισότητα.Υπάρχει χαοτική απόσταση να το ξέρουμε ενστικτωδώς και να το λέμε αγωνιστικά συνειδητά.Αυτή η απόσταση είναι που μας χωρίζει. Πρέπει να σκεφτόμαστε όμως κοινωνικοπολιτικά για όλα τα παραπάνω: Παρ' ότι δεν μπορούμε να αρνηθούμε στους πραγματικούς δημοκράτες την προοδευτικότητά τους, μπορούμε ωστόσο να είμαστε σίγουροι πως δεν αντιπροσωπεύουν την πραγματική Αριστερά του σοσιαλισμού-κομμουνισμού που μετασχηματίζει την κοινωνία, βάζοντας τέλος στην βαρβαρότητα του καπιταλισμού.Χωρίς την αλλαγή του τρόπου οργάνωσης των ανθρώπων δεν μπορεί να υπάρξει πραγματική δημοκρατία και κοινωνία!

Για να μην σβήσει η ανθρώπινη νοημοσύνη η τεχνολογία στα χέρια μας

Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έτσι όπως έχουν εξελιχθεί, σχηματίζουν μια πραγματικότητα που στο κοντινό παρελθόν έμοιαζε με επιστημονική φαντασία.Αποτελεί μια μοναδική -στα χρονικό- επικοινωνία και βέβαια ιδιάζουσα τεχνολογία, με πολλά θετικά και πολλά αρνητικά, που τελικά εξισώνονται στον ορθολογικό σκοπό -αφού δίνει φωνή σε όλους μας- την μετάδοση της πρωτοποριακής πληροφορίας για την ελευθερία και τα δικαιώματα του κοινωνικού ατόμου και του όλου!Το θέμα είναι να τα χρησιμοποιούμε σωστά, όπως θα θέλαμε ιδανικά να χρησιμοποιούσαν όλες τις τεχνολογίες, όλοι αυτοί που τις κατέχουν παράνομα και καταχρηστικά. Δηλαδή για την υπηρεσία του ανθρώπου και της ωφέλιμης εξέλιξής του. Αυτά τα μέσα, τα δικά μας μέσα, έχουν τεράστια δύναμη και επιρροή.Καλό θα είναι να τα χρησιμοποιούμε για ένα ανώτερο ιδανικό, όπως είναι η κατάργηση των τάξεων μέσα από αγώνες αληθινούς που δεν θα στοχεύουν σε ένα ακόμη "κοινωνικό" οικονομικό ή πολιτικό μαγαζί μικρό ή μεγάλο.

Έξοδο από τον καπιταλισμό έξυπνε

Έξω απ' το ευρώ ΕΕ και την
χρηματική-χρηματιστική παγκοσμιοποίηση
ΤΩΡΑ.Ευρώ και κάθε χρηματιστική ένωση
σημαίνει λόμπι-συμμαχία τραπεζών κι όχι
ένωση - ελπίδα ανθρώπων και λαών!!!

Εμείς κι ο κόσμος και ξανά εμείς

Ψάχνω να βρω μια τεχνολογική ανακάλυψη που να μην χρησιμοποιήθηκε λάθος και δεν βρίσκω.Από αυτό να ξεκινάμε την αναζήτησή μας.Διότι αν σκεφτούμε αλλιώς, οι πολιτείες που θα συνεχίζονται να χτίζονται θα σβήσουν κάθε ανθρώπινη νοημοσύνη!Το μυστικό είναι να μην μας τρελάνει ο ιμπεριαλισμός με την στρατηγική του, τον αμοραλισμό.Κι αυτό λέγεται ασυμβίβαστο επαναστατικό επίπεδο από μέρους μας ασχολούμενο με την ταξική πάλη .Τάξη μέσα στις τάξεις είναι κόντρα στο σύμπαν ενώ τάξη χωρίς τάξεις ισορροπία!Η μόνη ένωση που μπορεί να πετύχει ο καπιταλισμός είναι των εμπορευμάτων.Γι' αυτό, τo πρόβλημα δεν βρίσκεται στο να βρούμε ποιος είναι ο φαντασμένος ή εν πάση περιπτώσει τι είναι ο καθένας, αλλά στο πως θα κάνουμε καλύτερη τη ζωή μας.Έχουμε περάσει από τον αγώνα της επιβίωσης, στον αγώνα της ανακάλυψης της ζωής.Είναι η απόδειξη της άρρητης διαφοράς μας στο έως τώρα γνωστό μας γίγνεσθαι!

Υ.Γ. Στο ερώτημα τι σημαίνει επαναστατικό
επίπεδο ασχολούμενο με την ταξική πάλη,
δεν μπορεί να σημαίνει τίποτα άλλο
παρά η αέναη μάχη για την αποκάλυψη
της επαναλαμβανόμενης αιτίας της σκλαβιάς.

Η εκμετάλλευση του ανθρώπου από άνθρωπο ως μόνιμο εμπόδιο για την απογείωση της συμπαντικής γνώσης

Το πασίγνωστο μεγαλειώδες τραγούδι λέει: για ένα κομμάτι ψωμί δεν φτάνει μόνο η δουλειά...πρέπει να δώσεις πολλά!Μέσα σ' έναν στίχο, ολόκληρη η πάλη και η εκμετάλλευση των άσκοπων ιεραρχικών τάξεων που οι αστοί μάχονται για να την εκμηδενίσουν (την πάλη για ισότητα και ελευθερία) ως θεωρία και ως πράξη.Οι αστοί δεν δημιουργήθηκαν πριν δυο αιώνες μόνο κι ας εδραιώθηκαν ως κράτος και ως σύστημα μετά από τις αντεπαναστάσεις τους, αλλά υπάρχουν από τότε που υπάρχει το εμπόριο και οι συναλλαγές με την ανταλλακτική αξία του εκάστοτε χρήματος, δηλαδή από την αρχή της καταγραφής της Ιστορίας.Υπήρχαν από πάντα μαζί με τους εργάτες γης και το λαό, ώσπου κάποια στιγμή έσπασαν τους δεσμούς τους και τη σχετική αρμονία -στην πρώτη κομμουνιστική κοινωνία κατά τον Μαρξ- της κοινοκτημοσύνης και γεννήθηκε η εκμετάλλευση και οι ιεραρχικές τάξεις.Οι κυρίαρχες καταπιεστικές και οι υποτελείς καταπιεζόμενες.Ήταν πάντα μέσα σε κάθε φάση της εκμετάλλευσης και σε κάθε σύστημα με διάφορες καιροσκοπικές μορφές πανομοιότυπες με τις αλεπούδες που έχουν εμμονή να φτάσουν τα κρεμαστάρια!Αστρική βέβαια απόσταση για τους μεγαλοφυείς εκείνους αστούς που απαρνήθηκαν την τάξη τους, αποκαθιστώντας τις συμπαντικές αλήθειες και φωτίζοντας τα σκοτεινά σημεία της υποδουλωμένης ανθρωπότητας.Απέδειξαν πως οποιαδήποτε προσπάθεια να νικηθεί το δίκιο του ανθρώπου είναι ισάξια με τον μύθο του Σίσυφου ή με την ύβρη και τη Νέμεση!

Να τους βγάλουμε όλους απ' το σπήλαιο

Ο άνθρωπος για να μπορέσει να ξεφύγει από την κυρίαρχη ιδεολογία που διαποτίζει την συμπεριφορά του σε όλα τα κοινωνικά οικονομικά πολιτικά και πολιτιστικά δρώμενα, χρειάζεται να κατανοήσει πως η κάλυψη των ατομικών του αναγκών δεν είναι (ποτέ δεν ήταν) πια, μια απλή υπόθεση που δεν επηρεάζει και τους άλλους.Τα πάντα αλληλοσυνδέονται.Και δεν είναι απλή υπόθεση (διαμορφώθηκε έτσι με το ένστικτο του ατομισμού δλδ πριν την ουσία της νόησης) πια, όταν η δυστοπία αποτελεί καθημερινό γεγονός.Χρέος του, η αναζήτηση και η μάχη της επιβίωσης όλων!Πως; με σοσιαλισμό σε πραγματική εμπειρική πλέον επιστημονική βάση και ουσιαστική αυτοοργάνωση.Κοιτάμε την βασική αρχή: σε μια κοινωνία που χωράνε λίγοι δεν χωράει κανείς.Αυτό λέγεται ανθρώπινη ουσία και πρωτοπορία.Kατά συνέπεια να ξεπεράσουμε το σύμπλεγμα του σοφού και του επαναστάτη σε ατομικό επίπεδο ως αναγνώριση προσωπικής αξίας και να περάσουμε σε αντικειμενικές συλλογικές συνθήκες "διδασκαλίας" του περάσματος του σοσιαλιστικού μετασχηματισμού, ως μέγιστη αναγκαιότητα, μιας και ο καπιταλισμός απειλεί και πάλι την ανθρώπινη εξέλιξη!

Όταν ο καπιταλισμός γίνεται ιμπεριαλισμός η "υπερεπαναστατικότητα" μάς κάνει όλους ζημιά

Στόχος του ιμπεριαλισμού είναι να σε τρελάνει.Χτυπώντας μια φανερά και μια κρυφά.Χτυπάει φανερά με εκατόμβες και κρυφά με καθοδηγητικό ακίνδυνο "ακτιβισμό" που δεν είναι απαραίτητα συνωμοσία κι από τις δύο πλευρές.Η συσσώρευση πλούτου του κεφαλαίου έχει αλλάξει και έχει πάρει τη μορφή του φασισμού που έχασε στα φανερά αλλά "κέρδισε" στα κρυφά. "Κέρδισε" η αστική ολιγαρχία που τον έσπειρε.Για τρίτη φορά η ανθρωπότητα μπαίνει σε τεράστιες καταιγίδες και πρέπει να σοβαρευτούμε...Τι είναι όμως σοβαρότητα γιατί κι αυτή έχει χάσει το νόημά της.Πρώτον, δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα μόνοι μας κατακερματισμένοι ιδεολογικά και κοινωνικά. Δεύτερον, να φύγουμε αμέσως από ιδεολογικές αγκυλώσεις του 19ου και 20ου αιώνα όπως "εξουσιαστικός" και μη σοσιαλισμός.Δεν υπάρχει τίποτα ανάμεσα στους πολλούς που να μην μπορεί να γεφυρωθεί, δεν έχω ακούσει χειρότερη βλακεία στις μέρες μας.Αυτό ισχύει μόνο ανάμεσα στους λίγους και στους πολλούς, στις αντίπαλες τάξεις.Πρέπει να βρεθεί τρόπος γιατί πάλι δεν προλαβαίνουμε!Η ανοχή η υπομονή ο διαλεκτικός ρεαλισμός και η φρίκη που βιώνουμε, να γίνουν η έμπνευση για τον τρόπο επίλυσης θεμελιωδών διαφορών.Δεν είμαστε θρησκείες, είμαστε ελεύθεροι σκεπτόμενοι άνθρωποι.Τρίτον και τελευταίο, ο τρόπος.Ήταν πάντα απλός όπως όλα στη ζωή: Η επανάληψη της "αποτυχίας" με εμπειρίες και προσθήκες με καθαρή καρδιά και πείσμα, με τον συγκερασμό των σοσιαλιστικών ιδανικών!

Καθήκον μας να εξηγούμε συνεχώς: είμαστε παιδιά του σύμπαντος τίποτα άλλο

Ο καπιταλισμός διαιωνίζεται από την αφομοίωση των ιδιωτών που μεταμορφώνονται αναλόγως σε καπιταλιστές ή γραφειοκράτες ενώ κάποιοι άλλοι την ίδια στιγμή (μάλλον οι πιο πολλοί) γίνονται πλεόνασμα-αριθμοί του και καταστρέφονται.Έτσι "άπειροι" ιδιώτες ασχολούνται με το κέρδος γιγαντώνοντας την αιτία της κοινωνικής κρίσης: τον πολλαπλασιασμό επί το άπειρο της κοινωνικής ανισότητας.Η ανισότητα είναι η μόνη και πραγματική αιτία που όσο κι αν επικαλούνται ότι γίνεται προσπάθεια να μειωθεί, (σκέτη υποκρισία) θα αποτελεί πάντα το εμπόδιο για την εξελικτική, την απερίγραπτα μυστηριώδη ανθρώπινη πρόοδο, (μέσα σε εναλλακτικές βάσεις και με ανοιχτές τις θύρες τής μέχρι τώρα αντίληψης) διαμέσου της μελέτης της ζωής και του σύμπαντος με αντικειμενικό στόχο την προέλευση και τον προορισμό!Σε όλα τα πεπραγμένα της ζωής υπάρχουν οι μικρές διαφορές που κάνουν την διαφορά.Για παράδειγμα, ένα παιδί αρχίζει να καταλαβαίνει και να ξεχωρίζει την θεμελειώδη διαφορά μεταξύ μάζας και βάρους στο "σχολείο". Μήπως μας λείπει έντονα η παιδική και αρχική καθαρότητα για να καταλάβουμε τις κοινωνικές ταξικές και θεμελιώδεις μικρές διαφορές, ώστε να καταλάβουμε τον ρόλο μας ως υπάρξεις;

Το στομάχι δεν μπορεί να χαμογελάει πάντα, κάνουμε αγώνα

Ψάχνουμε να βρούμε τους δρόμους της
απελευθέρωσης από τις κοινωνικές
τάξεις και τα οικονομικά δεσμά που προκαλούν
την φρίκη και την ανισότητα παγκοσμίως.Όλοι οι
άλλοι δρόμοι οδηγούν στην διατήρηση στην
γιγάντωση και τέλος στην ολοκληρωτική καταστροφή...

Προσφορά της ζήτησης ή αντιστρόφως μορφή εξουσίας

Οι αμέτρητες εμπειρίες μου λόγω βαθιάς
φτώχειας κυρίως παλαιότερα (η οποία τελικά
κάποιους μας εξιδανικεύει) που ήταν η αιτία να
ταλαιπωρηθώ και να παιδεύομαι ακόμη, παρατηρώντας
και τους πολλούς άλλους σαν και μένα, από κάθε λογής
μαυραγορίτες της αγοράς του σήμερα, με έχουν πείσει
ότι πρέπει πρώτα να προκληθεί στο μικρό κεφάλαιο
απόλυτο μποϋκοτάζ από όλους μας για να πέσει το μεγάλο!
Όσο πιο πολύ μας λέει το χρηματιστικό σύστημα πως
τα χρήματα μετράνε, άλλο τόσο και πιο πολύ πρέπει
να του απαντάμε:όχι, όχι, η ζωή κι ο άνθρωπος μετράνε!

Ποιοι έχουν (φυσικά) την δύναμη να επικρατήσουν;

Το ταξικό χάος εκπορεύεται και αντανακλάται από τις προθέσεις του κάθε ανθρώπου.Δεν θα υπήρχαν κοινωνικές τάξεις εφόσον τα συμπλέγματα (οι άλυτες -άλλοτε υποκειμενικές-σύνθετες και άλλοτε αντικειμενικές- "ανάγκες") δεν αναπαρήγαγαν κακία εκδικητικότητα και πονηριά μαζί μεταδιδόμενες.Η ταξική διαστρωμάτωση ξεκινάει από τους λίγους πάνω, αλλά "σταθεροποιείται" από τους αμέτρητους κάτω ασυνείδητα.Κοινωνία επιτυγχάνεται με τα θεμέλια της κοινής ζωής (με όλη τη σημασία της φράσης και της απόλυτης δικαιοσύνης), όπου οι κοινωνοί ξυπνούν για να πουν "ωραία που 'ναι η ζωή" με καθαρότητα και όχι βέβαια γκρινιάζοντας "ωχ πάλι στην παλιοζωή".Χωρίς ωστόσο να πραγματοποιείται εύκολα ομολογουμένως στις κοινωνίες των τάξεων.Αυτονόητο.Τα πράγματα όμως είναι απλά όπως φαίνονται.Και πάλι όμως δεν φαίνονται έτσι.Και αφού δεν φαίνονται, καλούμαστε να τα φανερώσουμε και να τα αλλάξουμε πάση θυσία.Γιατί αποκλείεται να ζούμε τόσο απελπιστικά τυχαία.Υπάρχουν ενδείξεις που σαν αξιώματα μάς το αποδεικνύουν.Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα αν και αμφιλεγόμενο και αναχρονιστικό λόγω της απλοϊκότητας δύο ιδιοτήτων απόλυτων προς εκμετάλλευση,(θρησκεία, "πολιτική", οικονομία και εν ολίγοις έξω απ' την ουσία) ο αγώνας μεταξύ καλού και κακού.Ασχέτως και ανεξαιρέτως αν αυτές οι μοναδικές ιδιότητες μέσα μας, διαστρέφονται από τις άλυτες "ανάγκες" του καθένα και της καθεμιάς καταλήγοντας πάντα προσωρινά στο απεχθές ή στη ματαιότητα.Διαχρονικά, ο αγώνας του καλού εναντίον του κακού και αντίστροφα αποκωδικοποιείται στη διαλεκτική σχέση του συλλογικού με το ατομικό... Οι πολλοί αρνούνται να ζουν για τους λίγους και οι λίγοι αρνούνται να ζουν για τους πολλούς.

Να απαρνηθούμε την κληρονομιά της συνήθειας

Από την ανισότητα γεννιούνται όλα τα στραβά κι
όλη η δυστυχία. Όμως το γεγονός ότι την βλέπουμε και
την κατανοούμε ως αποτέλεσμα που την βρήκαμε και όχι ως αιτία
που την δημιουργούμε κάθε στιγμή, αρκεί για να την μεγαλώσουμε
κρύβοντάς την κάτω από το χαλί για τους επόμενους.

Tαξική συνείδηση και πάλη σοσιαλιστική την γνήσια διεθνιστική

Όπως υπάρχουν οι συντηρητικές ενδοαστικές αντιθέσεις και οι ανταγωνισμοί,
το ίδιο υπάρχουν και οι προοδευτικές ενδοπρολεταριακές που καταλήγουν στην εγκατάλειψη των ιδεών σε επίπεδο ηγεμονίας.Τα λαϊκά στρώματα (όπου φτωχός και αδερφός) δεν πρέπει να πτοούνται, αλλά να συνεχίζουν να ψάχνουν τον Αριστερό δρόμο για τον νικηφόρο τερματισμό και να μην το βάζουν κάτω βάζοντάς τα με εντελώς λάθος και επιζήμιες υπαρξιακά καταστάσεις!Το λαϊκό κίνημα έχει ανάγκη να κατανοήσει τις ενδοπρολεταριακές του αντιθέσεις και διαφορές σε σχέση με τις θλιβερές συμφεροντολογικές ενδοαστικές και τότε η νίκη θα είναι σίγουρη!

Έρχεται η ώρα (πάντα θα έρχεται) των κλεφτών του κοινωνικού πλούτου

Οι τύραννοι αστοί (βασιλιάδες) και οι
παρατρεχάμενοί τους μικροαστοί (αυλικοί)
ποτέ δεν θα απαλλαγούν από τις ιδέες των
ανθρώπων της ταξικής πάλης της κοινωνικής
απελευθέρωσης.Αντίθετα, οι άνθρωποι θα
απαλλαγούν διαλεκτικά από τους πρώτους
ό,τι κι αν κάνουν.Είναι η εξέλιξη που το λέει...

Στις αγκαλιές της "Ουτοπίας"

Οι τάσεις σε όλες τις ανθρώπινες κοινωνικές και πολιτικές δραστηριότητες με παράλληλη κατεύθυνση, για να καταλήξουν μαζί στο νικηφόρο κοινό τέρμα, χρειάζονται, διαρκή αγώνα υπομονή επιμονή και αγνή πρόθεση.Τίποτα άλλο δεν πρέπει να μας φταίει εκτός από αυτό που πραγματικά μας φταίει, η αδικία στο σύνολό της.Να ζούμε για τη μέρα που όλες οι παράλληλες κοινωνικές δράσεις του προοδευτικού χώρου, θα κάνουν ολόκληρο το γύρο του κύκλου της προσφοράς και της διαφορετικότητας.Μέσα σ' αυτόν τον ολοκληρωμένο κύκλο θα βρίσκεται η ενότητα!!!

Παράλληλα σύμπαντα

Αν είχαν όλοι ισχυρή και σταθερή
γνώμη κατά της αδικίας χωρίς ταλαντεύσεις
τίποτα δεν θα γινόταν απ' όσα γίνονται.

Αναμένοντας την επίθεση του κακού χωρίς αυταπάτες

Ο φυσικός φόβος του δημοκράτη ριζοσπάστη
σοσιαλιστή-κομμουνιστή απέναντι στον νεοφιλελεύθερο
αντικομμουνιστή "ουδέτερο" συντηρητικό-ακροδεξιό,
ξεπερνιέται με τις ευγενικές ιδέες που διαμορφώνουν
μια ατσάλινη πίστη και θέληση για μια φυσική ζωή.
Έτσι, μοιραία ακολουθεί και το σώμα!

Τα πάντα έχουν γίνει και εξηγηθεί και τώρα μένει η εμπειρική εφαρμογή.

Με τον Σπάρτακο και την επανάστασή του, με την ερμηνεία της δύναμης της συνήθειας του Λένιν, με την ύπαρξη ή την ανυπαρξία, αίτιο και αιτιατό της άγνωστης και αόριστης προέλευσης της ανθρώπινης ζωής του Σαίξπηρ, με
τα μυαλά που φουσκώνουν από αλαζονεία του Σωκράτη, με εκείνους που εκπαιδεύουν χωρίς πίστη ή αισθητική του Χέγκελ, με την ακατανίκητη τάση" ικανοποίησης" της ασυνείδητης λίμπιντο του ενστίκτου σε έναν "Πολιτισμό" καταπιεστικό του Φρόυντ, με τον παιδιάστικο πέπλο ως καταφύγιο όταν όλα σκοτεινιάζουν του Γκαίτε και με τον επιστημονικό σοσιαλισμό της αέναης πάλης των τάξεων του Μαρξ, η Ιστορία που οραματίζονται οι άρπαγες να τελειώσει μόλις ξαναρχίζει.Η ουσία μας είναι το κουράγιο!

Ο αγώνας συνεχίζεται!

Πάση θυσία σκέψη ταξική

Η χρεοκοπία της καρδιάς δεν συγκρίνεται με καμία άλλη χρεοκοπία!Το δημοψήφισμα απέδειξε το πιο αξιόπιστο τεστ νοημοσύνης και κατέδειξε τη λυδία λίθο για το ενδιαφέρον προς την κοινωνία μέσα σε ένα υστερικό και απάνθρωπο περιβάλλον.Αποκάλυψε και στον πιο κακόπιστο της εποχής μας,-ασχέτως αν δεν το ομολογεί- πως οποιαδήποτε ένωση κρατών με αριθμούς και κέρδος είναι αντιδραστική και στο τέλος επικίνδυνη.Μεταξύ άλλων παγκοσμίως και στη δική μας περίπτωση, επικίνδυνη γιατί κάνουν ετοιμασίες για να τιμωρήσουν την καρδιά και τον νου της ανθρωπότητας κατά τον φιλόσοφό τους Γκαίτε.Αλλά αυτή, είναι μια πνευματική προσέγγιση από μια άλλη εποχή που χάθηκε στον σκοταδισμό του τεχνοκράτη και ουδόλως απ' ότι φαίνεται, δεν ενδιαφέρει τις εκάστοτε ιερές συμμαχίες που παγώνουν την πραγματική εξέλιξη.

Σοσιαλιστική ρήξη η μόνη λύση

Το μεταβατικό πρόγραμμα πρέπει να στοχεύει στη νίκη του σοσιαλισμού.Να στοχεύει μέσα από την απομόνωση του αστισμού (ως ιδανική τακτική πρακτικής απαξίωσης του χειρότερου συστήματος σήμερα, του καπιταλισμού ) και την οργάνωση του λαού, χωρίς την ελάχιστη πίστη διαχείρισης ή καλυτέρευσης που μας "αφήνει" για τους δικούς της προφανείς λόγους η αστική "δημοκρατία".

Ο κοιμώμενος γίγαντας της αντίστασης

Όσο περισσότερο πολεμούν το δίκιο άλλο τόσο και πιο
πολύ αυτό πρέπει να ενώνεται.Η ενότητα της Αριστεράς,
(όχι της "αριστερό"δεξιάς) και όλων των προοδευτικών
ανθρώπων, αποτελεί το κορυφαίο αυτονόητο από όλα.

Ένα μεγάλο Όχι στη βαρβαρότητα!

Η εξίσωση της σκέψης με την ύπαρξη

Η ανθρωπότητα για να υπάρξει θα πρέπει να σκέφτεται.Να σκέφτεται βασιζόμενη στο απόφθεγμα "σκέφτομαι άρα υπάρχω".Τι σημαίνει όμως σκέφτομαι; κατά την άποψή μου, ο άνθρωπος αρχίζει να σκέφτεται όταν αποφασίζει μέσα του να γίνει καλύτερος στα συναισθήματά του και κατ' επέκταση στη συμπεριφορά του.Η ατομική νοοτροπία που καταλήγει στην συνεισφορά της συλλογικής φυσικής αρμονίας είναι όρος εκ των ων ουκ άνευ για την ολοκληρωμένη σκέψη-ύπαρξη, για την χειραφέτηση του ανθρώπου και των άλλων όντων προς την κατεύθυνση της ελευθερίας που αντικειμενικά όλοι μπορούμε να συλλάβουμε.Το αν το σύμπαν αποκαλύπτει την απεραντοσύνη του και την μυστηριώδη αφιλοξενία του αυτό δεν μας δικαιολογεί για την ματαιοδοξία. Έχουμε και έναν πλανήτη απερίγραπτα μοναδικό και φιλόξενο!

Γιατί η Ιστορία γράφεται για τους ανθρώπους

Εφόσον γίνονται σε όλο τον κόσμο μεσούσης της κρίσης κοινοβουλευτικά πραξικοπήματα ενώ αναμένεται μια μεγαλύτερη κρίση, τα συμπεράσματα της Αριστεράς και κυρίως του κομμουνιστικού κινήματος θα πρέπει να είναι διδακτικά.Δηλαδή το ντεζά βου της αντεπαναστατικής επιχείρησης της εκμεταλλευτικής τάξης για την υποχώρηση της καταπιεζόμενης, όπως φαίνεται από την λατινική Αμερική αλλά και από την επέλαση του νεοφιλελευθερισμού-ΤΙΝΑ παγκοσμίως, θα σταματήσει οριστικά από την αντεπίθεση των λαϊκών στρωμάτων και τάξεων που δίνουν έμφαση στον αγώνα της αφύπνισης, του ενιαίου μετώπου και της δημοκρατικής εκπαίδευσης.Την αποκατάσταση εν ολίγοις των ιστορικών παραχαράξεων και οπορτουνισμών με υπομονή και επιμονή, κόντρα στο δηλητηριώδες πεσιμιστικό ρεύμα της "παντοδυναμίας" του ιμπεριαλισμού.Ο καπιταλισμός όταν φτάνει σ' αυτό το στάδιο, από καταβολής του, διαπράττει αδιανόητα λάθη και η Ιστορία έχει ένα αδιάβλητο μέρος που δεν μπορεί κανείς να τα διαγράψει.Διαφυλάττει τις αλήθειες για τους αδύναμους και τους αδικημένους αυτού του κόσμου.Με αποτέλεσμα, κάποτε να παρουσιαστούν ως ντοκουμέντα για την απόδειξη της αναγκαιότητας του πραγματικού και έντιμου σοσιαλισμού.

Η ταξική κοινωνία αιτία αιώνιων πολέμων

Ύστερα από χιλιάδες χρόνια συσσωρευμένης και πολύπλευρης γνώσης, η μόρφωση σαν έννοια ενοποιητική πήρε την μορφή μιας παγκοσμιοποιημένης Βαβέλ που δεν έχει κανένα όμορφο μέλλον αλλά ένα άσχημο αέναο παρόν.Με δύο λέξεις, μια τρύπα στο νερό που αποκαλείται εξέλιξη.Βασικό συστατικό της παιδείας είναι να ξέρεις τι γίνεται και να τάσσεσαι υπέρ της ελευθερίας ολόκληρου του κόσμου.Οι γνώσεις που συσσωρεύτηκαν δεν είναι τίποτα παραπάνω από ανταγωνιστικά γεγονότα συμφερόντων που αλληλοσυγκρούονται μέχρι και σήμερα και χρησιμοποιούνται μόνο για δύναμη επίδειξη και καταστροφή.Τους τελευταίους δύο αιώνες όμως κάτι άλλαξε και ας μην φαίνεται, κρυμμένο επιμελώς.Τα συμφέροντα αυτών των γεγονότων ιδεολογικοποιήθηκαν από τότε που οι μεγάλοι θεωρητικοί ανακάλυψαν τον κοινωνικοοικονομικό μηχανισμό που γεννάει αυτά τα μάταια γεγονότα.Τις κοινωνικές τάξεις και τις άνισες παραγωγικές τους σχέσεις.Του ανθρώπου που ενώ θέλει όσο τίποτα άλλο να δημιουργήσει, δεν τον αφήνουν οι καταστρεπτικοί φραγμοί των άσκοπων κερδών και της ιδιοτέλειας.Την ταξική πάλη ανάμεσα στην τάξη που θέλει την ηγεμονία πάνω στις άλλες τάξεις που εξαναγκαστικά υπάρχουν για να τις εκμεταλλευθεί και αυτή η ηγεμονία λέγεται Δεξιά αντίληψη του κόσμου.Αντίθετα, η καταπιεσμένη τάξη η εργατολαϊκή που θέλει να φέρει τον σοσιαλισμό (είτε το παλεύει συνειδητά είτε όχι) και να καταργήσει την εκμετάλλευση για όλους, λέγεται Αριστερή κοσμογονική και κοσμοϊστορική αντίληψη και λακωνικά-συμπερασματικά δεν υπάρχουν σημεία σύγκρισης με τα αποκυήματα της ακαδημαϊκής αστικής παραμόρφωσης και της πονηρής παραχάραξης της Ιστορίας, τον καιροσκοπισμό του συμπλέγματος κατωτερότητας-ανωτερότητας, την παρερμηνεία της ζωής και την δημαγωγία του λαϊκισμού.Γι' αυτό λοιπόν, κάθε φορά που ακούμε τις ίδιες υπέρ-βολικές για το εκμεταλλευτικό καπιταλιστικό σύστημα φράσεις, "όλοι ίδιοι είναι", "δεν αλλάζει τίποτα", "ούτε δεξιούς ούτε αριστερούς", να το ψάχνουμε βαθιά αν στα σίγουρα θέλουμε μια άλλη πραγματική κοινωνία που θέλουμε δεν θέλουνε θα αλλάξει!

Η πρώτη αδικία

Ο άνθρωπος έχει τόσες πολλές κι
ωραίες ασχολίες γύρω του και φυσικά
καθήκοντα που ως πρωτεύουσα ύπαρξη παραμελεί...

Επιμύθιο ταξικό: Συντηρητισμός και φασισμός ένα και το αυτό.-

Η κοινωνική κατάσταση ξεπερνάει κάθε κοινωνικό και πολιτικό ανατόμο.Υπό την έννοια, ότι γίνονται απίστευτα και παρανοϊκά πράγματα ενώ δεν βρίσκεται μια άμεση λύση στον χρόνιο κυκεώνα.Πάντως το ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε (προς το παρόν) για να μπει μια σειρά, είναι να συνειδητοποιήσουμε το εξής:Οι συντηρητικοί ήταν είναι και θα είναι οι υποκινητές του φασισμού γιατί η συντήρηση των παραδόσεων στα πλαίσια της κάλπικης ιδέας της εθνότητας, μαζί με τις θρησκείες του μεσαίωνα, οδηγούν νομοτελειακά στο νεοσκοταδισμό.Το άτομο στον καπιταλισμό και στα όρια του ψευδεπίγραφου έθνους, δεν μπορεί να γίνει συνάμα και συλλογικό εξαιτίας του κέρδους και του αντιθέτου της ανάγκης όλων...

Υπάρχει κάτι άλλο για το δίκιο του σκλάβου; όχι δεν υπάρχει

Παίρνω τα καλά στοιχεία από τα γεγονότα του
παρελθόντος για να πάω στο φωτεινό μέλλον...
τους κομμουνάρους και τους μπολσεβίκους για
παράδειγμα.Η πίστη σε κάτι ευγενικό είναι που
σε κάνει άνθρωπο!Σε τελική ανάλυση πέτυχαν
πολλά εμπράκτως και αποτελούν φάρο για όλους τους λαούς.

Η επιτακτική ανάγκη στρατηγικής αποκατάστασης μιας κοσμοϊστορικής διαστρέβλωσης

Αυτό που εκφραζόταν ως σταλινισμός στον "υπαρκτό" σοσιαλισμό δεν ήταν τίποτα άλλο από το ίδιο και πολλαπλά χειρότερο, με αυτό που εκφράζεται ως αστισμός στον "υπαρκτό" καπιταλισμό.Η άρχουσα κλίκα του Στάλιν (που βόλευε τους καπιταλιστές να υπάρχει ένας τέτοιος εγκληματίας οπορτουνιστής στις γραμμές του μαχόμενου εργατικού και λαϊκού κινήματος ώστε να εκφυλίσουν και να διαβάλουν το πρώτο οργανωμένο εργατικό κράτος) μιμήθηκε την καταπίεση, τον σφετερισμό των μέσων παραγωγής κάλυψης των αναγκών και την εξουσία της γραφειοκρατίας των αστών.Επομένως για να μαθαίνουμε οι νεότεροι, ο σοσιαλισμός του κοινωνικού συστήματος της κοινωνικοποίησης των μέσων παραγωγής και της κατάργησης της εκμετάλλευσης του ανθρώπου από άνθρωπο μεταβαίνοντας στην ανώτερη κομμουνιστική αταξική και ακρατική κοινωνία, δεν έχουν καμία σχέση με τα παραπάνω καρκινώματα.Η μεγαλύτερη συκοφαντία όλων των εποχών.Και τώρα, που ο αστισμός γιγαντώθηκε αποδεικνύει ποιος είναι ο μεγαλύτερος βάρβαρος που υπήρξε ποτέ, με δυο Παγκόσμιους Πολέμους και που συνεχίζει τους περιφερειακούς, διαλύοντας λαούς και στέλνοντας μηνύματα παντού αβυσσαλέου τρόμου και απέραντου κατατρεγμού!

Οργάνωση κι αξιοπρέπεια μπροστά στο χάος

Σκοπός του ταξικού χάους που περιέχει φρίκη
απάθεια και κυνισμό είναι να μας κάνει να πάθουμε κάτι.
Να χάσουμε τον εαυτό μας άρα την ευεργετική μας λογική
και κρίση.Να μην τους κάνουμε τη χάρη.Οργάνωση
της σκέψης για την σωστή απάντηση της αναγκαίας νίκης!

Ο σοσιαλισμός είναι το σύστημα του ανθρώπου

Η Ιστορία μάς λέει πως εάν δεν υπήρχαν οι αγώνες της Αριστεράς, παλιοί και νέοι, σοσιαλισμοί κάθε εποχής ουτοπικοί και επιστημονικοί, δεν θα υπήρχαν στα συντάγματα των χωρών πολλά κατοχυρωμένα δικαιώματα.Δικαιώματα τα οποία σήμερα τα έχουμε απολύτως ανάγκη μπροστά στην επίθεση του ρεβανσισμού του κεφαλαίου που προσπαθεί να τα πάρει πίσω.Η Αριστερά έχει προσφέρει τα πάντα στην ανθρωπότητα για να αμφισβητείται από τον κάθε μισάνθρωπο κι ανίδεο.Χωρίς τις ιδέες της, τους αγώνες της και τους πρωτοπόρους αγωνιστές της, θα ήμασταν τόσο πίσω πνευματικά όσο χρειαζόταν το σύστημα της δουλοκτησίας και φεουδαρχίας για να "εφεύρει" στο τέλος τον καπιταλισμό, που απεχθάνεται την πνευματικότητα την πρόοδο για όλους και τις ανθρωπιστικές αρχές.Αυτό το καπιταλιστικό σύστημα που ασχολείται με το κέρδος πάνω σ' όλα διαστρεβλώνει μια αλήθεια.Ότι υπάρχει και ένα άλλο ανώτερο σύστημα που θα το διαδεχτεί αργά ή γρήγορα επειδή οι θυσίες είναι πολλές και δεν τελειώνουν.

Η αλήθεια να λέγεται

Ο καπιταλισμός σείεται και
δεν το νιώθουμε στο μέγεθός του όπως
δεν νιώθουμε και την γη που γυρίζει.
Ούτε να κλαις ούτε να γελάς
να καταλαβαίνεις έλεγε ο Σπινόζα.
Κοιτάς το ταξικό καμίνι και λες, γιατί μωρέ όλα
αυτά; Τι να πεις, ίσως, κάποιος κάποια κάπου
κάποτε, αμφισβήτησε την πρόθεση νοερά ή ανοιχτά...

Δεν νοείται να σταματάμε

Ζούμε την ατελείωτη κατάσταση
όπου επειδή το δίκιο δεν βρίσκεται
εύκολα σταματάμε να το ψάχνουμε!...
Μπορεί ο άνθρωπος να διαφέρει από την
φυσική τάξη και μάλλον υπάρχει λόγος για αυτό,
για να γίνει καλύτερος, κυρίως πνευματικά.
Σε καμιά περίπτωση δεν διαφέρει τόσο ώστε
να φτιάξει τη δική του τάξη ξεχνώντας την φυσικότητά του.

Η συσσώρευση κεφαλαίου και ισχύος του καπιταλισμού ισοδυναμεί με ανυπέρβλητη κρίση και αδυναμία

Κάποτε και πάλι οι λίγοι θα γίνουνε πολλοί για την υπεράσπιση ενός καλύτερου κόσμου.Η υποκριτική προοδευτική πολιτική του νεομνημονιακού ΣΥΡΙΖΑ και των ομοίων του στην Ευρώπη, δίνει στο λαϊκό κίνημα την ευκαιρία για βαθύτερες αναλύσεις στην διερεύνηση του φασισμού μέσα στον οπορτουνισμό μιας κατ' ευφημισμό Αριστεράς, που φράζει τον δρόμο προς το Ιστορικό καθήκον των ανθρώπων: την κοινωνική τους απελευθέρωση από τα δεσμά της εκμετάλλευσης.

Νέα χρονιά νέος δρόμος

Δυστυχώς υπάρχει ένα στρώμα που
δεν αφυπνίζεται, όμως μπορεί να ακολουθεί.
Ευτυχώς, γιατί θα φτιάξουμε τον σωστό δρόμο!