Η σκέψη και του πιο απλού καθένα, τα πάντα

Η επιτυχής έκβαση για την εξέλιξη της ανθρωπότητας, εξαρτάται όπως ο πνεύμονας με το οξυγόνο, από την κοινή-φυσική ιδιοκτησία που δίνει το αίσθημα της ευδαιμονίας σε κάθε άνθρωπο δίνοντάς του την δυνατότητα να αναπτυχθεί πραγματικά.Η ανασφάλεια που γεννάει ο άδικος εκμεταλλευτικός και ιεραρχικός τρόπος της οργάνωσης της ύπαρξής μας -ως φυσικού συνόλου φυσικά- είναι η πρωτογενής αιτία όλων των τερατογενέσεων κυριολεκτικά και μεταφορικά.Η νοημοσύνη αυτό ακριβώς σημαίνει: Σκέψεις για δημιουργία κι όχι για καταστροφή-ματαιοδοξία, σκέψεις για ευτυχία κι όχι για δυστυχία-μιζέρια, αδιαπραγμάτευτα για όλους σ' όλη τη γη.

Κάπως έτσι γεννήθηκε μια ακόμη δυστοπία

Κάθε μέρα που περνάει φαίνονται τα αδιέξοδα αποτελέσματα της καπιταλιστικής βιομηχανικής παρανάπτυξης.Τρεις πόλεμοι διαμόρφωσαν αυτό το κερδοσκοπικό-νέοκανιβαλικό και χαοτικό εποικοδόμημα που αιωνίως προβληματισμένοι, βιώνουμε όλοι οι απλοί άνθρωποι σε όλο τον κόσμο.Της Πρωσίας -της μετέπειτα ενωμένης Γερμανίας- εναντίον της Γαλλίας που ήταν ένας πόλεμος προπομπός για τους επόμενους δύο Παγκόσμιους Πολέμους που όλοι μαζί στη συνέχεια, αξιοποίησαν ένα διπλό στόχο: o πρώτος, την αστική παγκόσμια κυριαρχία από τους πασίγνωστους εμπλεκόμενους και ο δεύτερος, συγχρόνως και συνομωσιολογικά, το μεγάλο φράγμα απέναντι στην ταξική πάλη της αναδυόμενης εργατικής τάξης και των στρωμάτων της που ακολουθούσε ως αντίβαρο της διαλεκτικής απάντησης στην βαρβαρότητα της συσσώρευσης-κλοπής του παραγόμενου πλούτου που αυτή παρήγαγε.Τώρα, το γιατί οι τρεις τελευταίοι ήταν καθοριστικοί περισσότερο από τους προηγούμενους τους προκαπιταλιστικούς, έγκειται στο γεγονός της τελευταίας υπερσυσσώρευσης υλών και εδαφών που εκτόξευσε την βιομηχανία ολοκληρωτικών πολέμων, εδραιώνοντας ταυτόχρονα την τοκογλυφική-χρηματική οικονομία και παραοικονομία.Οι σημερινές γεωπολιτικές αναλύσεις αναλώνονται σε καθημερινά χιτσκοκικά σενάρια -αλλά σε σειρές- όπου στην παγκόσμια σκακιέρα της κακίας, λείπει παντελώς η διάνοια και οι παίκτες είναι σαν να παίζουν παρτίδα μόνοι τους σ' έναν άδειο πλανήτη χωρίς ύπαρξη ζωής.Αυτές δηλαδή οι αναλύσεις του τώρα τι γίνεται ή τι δεν γίνεται, τι είπε ο τάδε στο δείνα, ειδικά στα αφόρητα πλαίσια της στασιμότητας, το μόνο που δεν καταφέρνουν είναι να αποξενώνουν την κοινή γνώμη που θυμοσοφεί, να την παραπληροφορούν και να την αποπροσανατολίζουν από το να ψάξει να βρει την αλήθεια για τον τόπο που "δεν έχει ακόμη βρεθεί" κι αναζητείται, την Ουτοπία και τον Ανθρωπισμό! Άμα με ρωτούσατε τι σημαίνει για μένα η Ουτοπία και ο Ανθρωπισμός, θα σας απαντούσα πως είναι ο σεβασμός στο μυστήριο της ζωής και ο αμοιβαίος σεβασμός μεταξύ μας αντίστοιχα.

Η πανούκλα της "ελεύθερης" αγοράς

Όχι μόνο το τέλος της Ιστορίας δεν ήρθε και δεν έρχεται αλλά το αντίθετο έγινε και γίνεται, η Ιστορία ξεκινάει από την αρχή.Και επειδή οι αιώνιοι μηχανορράφοι της αιώνιας πλουτοκρατίας βγαλμένοι απ' το βασίλειο της δανιμαρκίας δεν το πιστεύουν και δεν το παραδέχονται ως άτιμοι που είναι, επιταχύνουν τα Ιστορικά γεγονότα σε αντιδραστική κατεύθυνση σαν να μην υπήρξε ποτέ παρελθόν και Ιστορία.Να γιατί ο αντικαπιταλισμός είναι ο μόνος δρόμος για να ανατρέψουμε την υπερφυσική ανοησία της χρηματιστικής ολιγαρχίας και των μονοπωλίων της που βάζουν φράγματα στην ασταμάτητη ανθρώπινη πορεία.

Η επαλήθευση της επικαιρότητας του σοσιαλισμού-κομμουνισμού

Η "διανοητική" μικροαστική αντίληψη με την πρακτική της εφαρμογή, την σοσιαλδημοκρατία, δεν είναι τίποτα άλλο παρά η ίδια Δεξιά αντίληψη της καταπιεστικής κυριαρχίας που πατάει τις πλάτες του λαού από την αρχή της Ιστορίας.Η διανοητική εργασία στο έδαφος του καπιταλισμού, καταλήγει στην αρχομανία και στην γραφειοκρατία, προδίδοντας την εργατολαϊκή τάξη απ' την οποία άμεσα κατάγεται, καθυστερώντας -σε απερίγραπτο βαθμό, που μόνο ένας Θεός θα ήξερε- την κοινωνική απελευθέρωση!