Σύνηθες Ιστορικό γινόμενο

Το θράσος ως τακτική στην εκάστοτε
πολιτική, σήμαινε πάντα την αρχή του
τέλους της.Μετά, και πάλι από την αρχή
μέχρι ο πλανήτης και το σύμπαν να μας βαρεθεί!

Μεφιστοφελικά

Ζήλια κακιά ζήλια αστεία
καις τις καρδιές καις τις αξίες.
Άνθρωπο ψάχνεις του Άδη ιστορία
μαζί σου να πάρεις για μια σου μανία!...

Στραβά ή ίσια χωρίς δικαιολογίες

Βαρέθηκες τα μεγάλα λόγια;
Εντάξει, σωστό!Άσε λοιπόν
τα μεγάλα λόγια στην άκρη
και πέρασε στη συμμετοχική δράση.

Η επαρχία του ευρωπαϊκού ονείρου

Οι λογαριασμοί μεταξύ των ταξικών συμφερόντων, στον αιώνα μας θα κλείσουν.Περιέργως, προβλέψιμο το πως και το πόσο καταστροφικά θα συμβεί διότι οριστικά ποτέ δεν είχαν κλείσει.Έχουμε την αμφίδρομη σχέση μεταξύ της τιμής και της ντροπής για τη χώρα στην οποία ανήκουμε.Πάντοτε υπήρχε η αίσθηση και για καλή μας τύχη πολλοί αγωνίστηκαν για να μην χαθεί, ότι ολόκληρη η σημερινή Ελλάδα οικοδομήθηκε πάνω σε αργύρια από τα ξένα για το άνοιγμα ενός δρόμου και για το χτίσιμο ενός σπιτιού πάνω στην άκρη του, φτάνει μόνο κάποιος να μην ξαναμιλήσει (και αν χρειαστεί να το κάνει, να το κάνει μόνο για να προδώσει τους κοινούς αγώνες του).Τα "παρελκόμενα" ήταν θέμα χρόνου.Τι να πούμε για όλες τις πόλεις και τα χωριά που ήταν τα βασικά μετερίζια της επιχειρούμενης σοσιαλιστικής κοινωνίας κάποτε, το ότι η ύπαιθρος λουφάζει και δεν εξεγείρεται όπως τα παλιά καλά χρόνια, τι παράξενο(!)Σαν τη γάγγραινα που σαπίζει, μεταδόθηκε σ' όλο τον ελλαδικό τότε φτωχό κορμό το παγκοσμιοποιημένο και διαολεμένο σύνθημα: να εξαφανιστούν όλοι όσοι δεν κάθονται ομοτράπεζοί μας.θα επιβιώσουν μόνο οι ομοϊδεάτες μας.Από τότε, οι κλέφτες του ανθρώπου έγιναν η καθεστηκυία τάξη στο άρρητο φαγοπότι του ζωώδους επαρχιωτισμού που σήμερα ξεσπάει σαν την Νέμεση για την υπέρτατη ύβρη.Tου ηδονικού και του πνευματικού κανιβαλισμού.Απ'τα βουνά και τα δάση, τις θάλασσες και τους γιαλούς, η σαπίλα της εσκεμμένης άγνοιας της ξερής ειρωνείας και της εξευρωπαϊσμένης παπαγαλίας γιγαντώθηκε σε όλες τις κολάσεις που οι επαρχίες έχτισαν και έθρεψαν.Τις μεγαλουπόλεις.Τ' απομεινάρια των αυλικών μιας μακρινής εποχής που προέρχονται από τις πρώτες, πλάι στους έκπτωτους τυράννους και άκρως αλλοτριωμένοι, επέζησαν σαν κρυμμένοι ραδιούργοι πίσω από τους πολέμους των ιμπεριαλιστών με απώτερο στόχο να υφαρπάξουν λίγο από τη χαμένη τους αίγλη, κυβερνώντας και πάλι απολυταρχικά τις δεύτερες.Ξεχνούν όμως τον κάθε Δαμοκλή και το δίδαγμά του, που στην εποχή της σημερινής και ιδιόμορφης δημοκρατίας μας, οι αλογότριχες της σπάθης έχουν κοπεί από τότε που οι λαοί κατανόησαν τα δικαιώματά τους.Να ευχηθούμε στη γενική απεργία της 26ης του Σεπτέμβρη να είμαστε πολλοί.Απεργία χωρίς πανελλαδική συμμετοχή μοιάζει σαν "απεργοσπασία"!

Από τα ρηχά στα βάθη

Στο μεταίχμιο μεταξύ της
ευφυίας και της ανοησίας
βρίσκεται η συνειδητοποίηση
της πολιτικής τυραννίας.

Η ορμή στη σωστή κατεύθυνση

Έχουμε τεράστια ενέργεια
απωθημένη και κυρίως αποπροσανατολισμένη!
Όπως το αντικοινωνικό πρωτόκολλο
ορίζει, τα βάζουμε με λάθος ανθρώπους
και ασχολούμαστε με ανούσιες και ανόσιες
καταστάσεις.Ανταγωνιζόμαστε, ενώ το σωστό
βρίσκεται στο να συμμαχούμε χωρίς επιτηδεύσεις.
Η μοναδική καταπίεση η οποία επιβάλλεται κατά
την άποψή μου στον άνθρωπο είναι μία και συγκεκριμένη.
Αντίσταση στο αρπακτικό μας εγώ από το
αίσθημα κατωτερότητας.Ας κάνουμε το αντίθετο
από εκείνο το ενδόμυχο που μας ωθεί, μια δυο
τρεις θα σταματήσει.Χρόνο και θυσία θέλει κι
όχι παράδοση στις ορέξεις και στην καταστροφή.

Χωρίς πρόθεση καλή μην περιμένουμε καλό!

Των επιπόλαιων η μήτηρ

Η αδιαφορία για τα κοινά
βολεύει όπως ο διάβολος
απέδειξε ότι δεν υπάρχει.

Απ΄την αρχή κι ας είναι

N' αδειάσει ο χρόνος το μυαλό μου
θέλω κι ό,τι με τερατώδη ψέματα
μ' έμαθαν μες την μικρή ζωή μου
για όση ακόμη μου απέμεινε, αγώνας,
ένας, καθαρός κι αλήθειας να'ναι.

Στο βωμό των καταραμένων χαρτιών

Όποια υπαναχώρηση και αν γίνει από τα οικονομικά λόμπι της Ευρώπης ως προς τις χώρες που δέχτηκαν την ολοκληρωτική επίθεση στις οικονομίες τους ( που να μην ήμασταν και εταίροι ) δεν θα αναστρέψει τα καταστροφικά αποτελέσματα από τις έριδες που έσπειραν στις κοινωνίες τους τα τελευταία χρόνια.Πως θα ξεχαστούν άραγε οι ιαχές του κακού;Είναι πλέον πολύ αργά, η ζημιά έχει ήδη γίνει και αμφότεροι πέρασαν τον Ρουβίκωνα του αλληλοσπαραγμού.

Τα ποσοστά έρχονται και φεύγουν

Στον προηγούμενο αιώνα έγιναν τόσες κοσμοϊστορικές ανακατατάξεις και τόσες πολυσύνθετες ρήξεις και διασπάσεις στον χώρο της Αριστεράς εξαιτίας του προσχεδιασμένου ψυχρού αντικομμουνισμού, που κανένας στην εποχή μας δεν είναι σε αντικειμενική θέση, βάση ενός μεγάλου μέρους "άγνωστου" παρασκηνίου, να μιλάει δογματικά ή ακόμα χειρότερα διασπαστικά εκτός εάν το διακύβευμα απειλεί όντως το συλλογικό εγχείρημα.Αυτό που δεν έγινε τα προηγούμενα χρόνια, δηλαδή της αναγκαίας και της ακραιφνούς ενότητας ας γίνει επιτέλους τώρα, αυτή τη στιγμή.Οι πολίτες είναι βέβαιο ότι θα εξεγερθούν.Βαρέθηκαν να βλέπουν όλους τους ιθύνοντες στα μετερίζια της μηχανορραφίας από τον πιο μικρό έως τον πιο μεγάλο, να κρύβονται πίσω από την επιτηδευμένη τους σιγουριά που μόνο φόβο και κακεντρέχεια φανερώνει, χτίζοντας συστηματικά πέτρινα χρόνια και περισσότερη σκλαβιά.

Οι λύκοι δρουν όταν οι άνθρωποι απουσιάζουν

Τα πιο γνωστά για
τους λίγους είναι τα πιο
άγνωστα για τους πολλούς!