Έξω απ' τη συλλογικότητα τίποτα δεν ορθοποδεί

O ατομισμός ωφελεί για τους γνωστούς λόγους, αυτούς που τον προωθούν και ποτέ τον ίδιο που τον ακολουθεί.Το βάρος που νιώθει ο ατομιστής για να συντηρήσει τα αποκτηθέντα, ισοδυναμεί με τόνους αλυσίδων που το μεγαλύτερο μέρος τους σήμερα, στον τεχνολογικό μεσαίωνα, φυλακίζουν την ψυχή του.

Μια φράση δόλου αρκεί για ν' απλωθεί σκοτάδι

Λοιπόν, έρχεται εκείνη η ώρα που ξυπνάς και είσαι πολίτης.Σπάνιο μεν, εφικτό δε.Εντάξει, όχι και τόσο σπάνιο σήμερα.Κάθε φράση από αυτούς που δεν το θέλουν, επιχειρεί να κάνει συντρίμμια την καρδιά σου, σημαδεύοντάς σε κατευθείαν στην αδρεναλίνη του τρόμου.Μέρα και νύχτα πεθαίνεις ώσπου να βρεις τους ομοίους σου.Ενδόμυχα το ήξερες πάντα πως ήταν αδύνατον να ήσουν κάτι άλλο.Και έτσι απλά, συνεχίζεις για τη μοίρα που μόνο εσύ ορίζεις, τη μοίρα που θα είσαι τουλάχιστον περήφανος.Περήφανος γιατί μίλησες κατά τη διάρκεια του βίου σου, για τα ωραία πράγματα και για τις ιδανικές έννοιες ανάμεσα στην ύπαρξη και στην ανυπαρξία!

Εικονική πραγματικότητα

Ποτέ δεν υπήρχε η εναλλακτική.Τι θα πει μάταια όλα, δεν αλλάζει τίποτα, είμαστε λίγοι; Στη νοοτροπία της μάζας μπορεί εκ πρώτης όψεως να μην φαίνονται οι αλλαγές, αλλά η μεγάλη αλήθεια δε κρύβεται.Άλλαξε πολύ, ζυμώνεται και πάλι.Ολοένα και περισσότεροι αγωνίζονται για μια ελεύθερη ζωή εν μέσω μιας προβλεπόμενης δυστοπίας.Τις συγκεκριμένες κοσμογονικές αλλαγές του μαζικού και αντιληπτικού τρόπου ζωής προσπαθούν να συγκαλύψουν οι τεχνοκράτες των ψυχρών αριθμών, με τα μαζικά μέσα ενημέρωσης να προβάλουν με μένος και κατά το δοκούν, μικρές αλήθειες και τεράστια ψέματα.Αυτό είναι μάταιο, αυτό δεν αλλάζει και αυτοί πραγματικά είναι οι λίγοι.Ποτέ δεν είναι αργά να γίνουμε σύντροφοι και να οικοδομήσουμε τα πρωινά εκείνα που θα ξυπνάμε σαν άνθρωποι, εξασφαλίζοντας μια κοινωνική προκοπή μακρυά από κομφορμισμούς και δαιδαλώδεις μισάνθρωπες υπάρξεις που έχουν στοχοποιήσει τον άνθρωπο και την ανθρωπότητα!

Ό,τι δε σώζεται πωλείται

Το ψύχος και το σκότος δε λένε να φύγουν απ' την καρδιά και το νου παρ' όλα τα θλιβερά και πρωτοφανή γεγονότα.Μια αναίσχυντη παρανόηση που καθετί απλοϊκό και ουσιαστικό αναθεματίζει, αναμοχλεύει της αρπαγής τα ένστικτα κι όποιος αντέξει.Η διαφορά ανάμεσα στην ματαιότητα ενός υλιστή-ηδονιστή και ενός ανθρώπου που έχει αρχές, έγκειται στο ότι ο πρώτος κάνει πως δεν την βλέπει και μέσα σ' αυτή την ανυπέρβλητη διαφορά περικλείονται όλα τα δεινά των άμοιρων.

Ούτε κι ο Πονηρός στην κόλαση δεν την διδάσκει...