Οι πάντες δοκιμάζονται στο ταξικό αυτό χάος σαν σε πόλεμο

Κύριο γνώρισμα του φασισμού κάθε μορφής, κοινωνικής και πολιτικής, η αναισθησία!Υπεύθυνη για όλα τα δεινά ασθένεια κι αλλιώς υποκρισία.Και η υποκρισία έχει ταξική αιτία.Πλούτος και φτώχεια σε διαρκή σύγκρουση και τα πάντα αποκαλύπτονται.Όλοι και όλες ψήνονται πάνω στην υλική βάση της κατοχής της οικονομικής δύναμης και εν τέλει της επιβίωσης.Πάνω εκεί πατάνε όλες οι συναναστροφές και οι συναλλαγές της κοινωνικής Ιστορίας, σε συνδυασμό με την ιδιοσυγκρασία και σε σχέση με τα προτερήματα ή τα ελλατώματα, πνευματικά και σωματικά του ατόμου.Η υποκρισία λοιπόν και ο φασισμός, πηγαίνουν χέρι-χέρι με τις συντηρητικές πρακτικές, από όλα τα ταξικά κοινωνικά στρώματα και από όλες τις αντιλήψεις, είτε πρόκειται για τις τυπικές -τελικώς- "προοδευτικές," είτε μιλάμε για τις πασίγνωστες συντηρητικές και ακραίες με αποκορύφωμα, το αυγό του φιδιού.Αλλά δε γίνεται να περιμένει κάποιος κάτι καλύτερο, όταν αφομοιώνονται οι δήθεν αριστερές με τις δεξιές αποφύσεις στην ακατονόμαστη υποκρισία της ξεπεσμένης παραίτησης και της αισχρής σιωπηλής ή μη, φονικής ειρωνείας.Όπως έχουμε ξαναπεί, επιμύθιο ταξικό: συντηρητισμός και φασισμός ένα και το αυτό.Ή με λένε Υποκρισία κι ο γιός μου είν' ο Φασισμός...

Η εκμετάλλευση της δεισιδαιμονίας του σοβινισμού

Από το καιρό εκείνο που και οι τελευταίες ντε φάκτο αυτοκρατορίες διαλύθηκαν, τα εθνικά ιδεώδη που ξυπνούσαν στους σκλαβωμένους τα πατριωτικά τους αισθήματα και καθήκοντα, δεν έχουν πια την ίδια ευγενική σημασία και αναγκαιότητα που είχαν στο παρελθόν.Σήμερα, στον μεταπολεμικό και παγκοσμιοποιημένο οικονομικό κόσμο, προκαλούν μεγάλες ζημιές στους λαούς και στο μέλλον τους.Δεν χρειάζεται να έχει κάποιος και πολύ μυαλό, για να καταλάβει τι σημαίνει να κοιτάει μόνο την πατρίδα του (ας πούμε και στην καλή του θέληση στην καλύτερη) σε αιώνια σύγκρουση με τις πατρίδες των άλλων.Και όχι τίποτα άλλο, να το χρησιμοποιούν και οι κυρίαρχες τάξεις για να διασπούν τους ανθρώπους ώστε να μην ενωθούν με τα ιδανικά του κοινωνικού διεθνισμού, που διαστρεβλώνονται συνεχώς από την κυρίαρχη ιδεολογία της κυρίαρχης τάξης με τους παπαγάλους της!

Προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε

Η επιστήμη της κοινωνικής διαλεκτικής ξεχωρίζει από την ασύλληπτη συμπαντική: ως η γεωμετρία της σύγχρονης υπό εξέλιξη κοινωνίας

Τι ετοιμάζουν και εφαρμόζουν με αστραπιαίες ταχύτητες εδώ και μια δεκαετία τα μεγάλα αφεντικά του καπιταλισμού;Την απορρύθμιση της εναπομείνασας κίνησης των μικρών καθημερινών κεφαλαίων (υπερελεγχόμενους πιστωμένους λογαριασμούς μισθών και συντάξεων για ενοίκια και για δόσεις στεγαστικών δανείων και άλλων, ανάλογης αγοραστικής δύναμης και αξίας, για είδη πρώτης και δεύτερης ανάγκης κ.ο.κ) της κοινωνικής επιβίωσης.Ο τελικός στόχος τους είναι βέβαια ο εκμηδενισμός τους στην περίπτωση εκείνη, που ο μερικός για αρχή και ο απόλυτος έλεγχός τους μετά, δεν επιτυγχάνεται με κανένα τρόπο.Γιατί άραγε το κάνουν αυτό, δεν θα οδηγήσει σε κοινωνική αναταραχή; Βεβαίως και θα οδηγήσει (το βλέπουμε παντού), όμως οι προβλέψιμες κοντόφθαλμες κυρίαρχες τάξεις, νομίζουν πως είναι και το τελευταίο στάδιο για τον πλήρη εξανδραποδισμό των φτωχών λαϊκών στρωμάτων και των φθαρμένων μικροαστικών και αστικών, που οραματίζονται μια νέα εποχή του αντιδιαλεκτικού τέλους της επαναστατικής κοινωνικής Ιστορίας.Δεν πιστεύουν δηλαδή πως οι αναταραχές μπορεί να οδηγήσουν σε γνήσια κοινωνική επανάσταση που λέει ο νόμος της κοινωνικής διαλεκτικής.Πιστεύουν πως έχουν τα μέσα ή τουλάχιστον το ελπίζουν, για το αντίθετο, διότι όπως θέλουν να πιστεύουν, η τεχνολογία "τους" πια, έχει ήδη ολοκληρώσει την άθλια επιθυμία τους: του εγκλωβισμού των μαζών στην οχυρωμένη ζούγκλα τους, της ανανεωμένης βασιλείας που λέγεται τεχνοκρατία.Πρώτο και κύριο μέλημά τους, να εξολοθρεύσουν τους κοινωνικούς πρωτοπόρους επαναστάτες, που αναγεννήθηκαν από την παλίρροια της πάλης των τάξεων και τους νέους που γεννιούνται και μαθαίνουν, παίρνοντας τη σκυτάλη από τους πρώτους."Πως λοιπόν νικάς κάποιον πριν εξαπολύσεις όλα τα βάρβαρα όπλα σου;" αναρωτιέται ο αιώνιος καταπιεστής."Μα φυσικά με τον αποκλεισμό του απ' όλα τα απαραίτητα για τη συνέχιση της ζωής," τού αποκρίνεται η ευεπίφορη εγκληματική και σκοταδιστική του αντίληψη.Τη στέγαση, την τροφή, το ρουχισμό και τα υπόλοιπα αναγκαία της υπάρχουσας κατάστασης της εποχής.Οι εργαζόμενοι, εν γένει όλοι, πρέπει να παραλύσουν πάλι, αλλά αυτή τη φορά τελειωτικά μέσω της συγκέντρωσης όλων των κεφαλαίων της προσφοράς και της ζήτησης.Με τους στοχευμένους γραφειοκρατικούς νόμους του καπιταλιστικού κράτους, που θα κόψουν και θα ράψουν στα μέτρα τους, κάνοντας το βίο αβίωτο κυρίως των φτωχών άκληρων εργαζόμενων ή άνεργων και όχι μόνο βέβαια.Το γεγονός ότι δεν μπορούν να ενοικιάσουν σπίτια σήμερα όπως παλαιότερα, λόγω πολλών απανωτών νέων διατάξεων (πτώση μισθών, περικοπές συντάξεων ή καθόλου μισθοί και καθόλου συντάξεις, σε συνδυασμό με την ανεπάρκεια του πρότερου κράτους πρόνοιας) και νέας τάξης πραγμάτων (Μαζική απαλλοτρίωση-ιδιωτικοποίηση κατοικιών, γαιών και δημόσιας περιουσίας), το ότι οι μικροϊδιοκτήτες χάνουν ή πρόκειται να χάσουν τα σπίτια τους (από φόρους τέλη και ό,τι προκύψει και ακούσια δυσβάστακτα χρέη) και τις συμφωνημένες συντάξεις τους, και, το ότι ο άνθρωπος μεταβλήθηκε σε εικονική μεταβλητή χρηματιστική μονάδα, είναι παραδείγματα που και ο πιο κακόπιστος και παράξενος, δεν μπορεί να αντικρούσει με σοβαρότητα.Αυτός είναι ο καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής.Ένα ψέμα, το μεγαλύτερο και το πιο θανάσιμο μέχρι τώρα.Είναι δυνατόν να το πιστεύουν;Ποτέ δεν πρόκειται να συμβεί.Η Ιστορία της ταξικής πάλης μάς δείχνει καθαρά πως κάθε εγχείρημα για τον έλεγχο και την σκληρή εκμετάλλευση των ανθρώπων, οδήγησε με ακρίβεια απλών μαθηματικών, στην επαναστατική διεργασία και στους μετασχηματισμούς.Δεν έχει καμιά σημασία εάν η κάθε παλιά ή καινούργια κυρίαρχη τάξη, είτε το ξεχνά, είτε δεν το ξέρει.Αυτό γινόταν κάθε φορά και θα γίνεται!

Το ατσάλι του Δον Κιχώτη

Για την καταπολέμηση της φρίκης χρειάζεται ένα πράγμα.Ατσάλωμα της ανθρώπινης συνείδησης κατά της προσβολής της καθολικότητας της ύπαρξης.Όλοι έχουμε έναν κοινό προορισμό: όλοι να ζήσουμε.Η πιο θεμελιώδης και αυτονόητη αρχή μιας οργανωμένης κοινωνίας που εμποδίζεται να προχωρήσει, όσο τρόμο και να σπέρνουν τα κέντρα της παράνοιας, δεν αλλάζει.Όλα αλλάζουν και τίποτα δεν μένει ίδιο εξαιτίας αυτού.Το ποτάμι δε γυρίζει πίσω.Τα ωστικά κύματα του απώτατου παρελθόντος θα αποδυναμώνονται όλο και περισσότερο.Ο απόηχος των αποτρόπαιων πράξεων της δυστοπίας του κεφαλαίου, διεισδύει στο κοινωνικό σώμα και αντί να το διαλύσει που συνωμοτικά σκοπεύει, εν τέλει το θωρακίζει.Ούτε σε ένα Ιστορικό προηγούμενο, η τυραννία δεν είχε μακριά πόδια!Στην ουσία ο φόβος χαλυβδώνει τους περισσότερους ανθρώπους αργά ή γρήγορα.Δεν τους ελέγχει.Κολοσσιαίων διαστάσεων παρανόηση της εκάστοτε κακής τάξης (γιατί τάξη για λίγους και όχι για όλους είναι κακή πως να το κάνουμε).Απλώς παρατείνει την πτώση της.Μακροπρόθεσμα, εγκαταλείπουν την παραίτηση και μπαίνουν στη μάχη, στην ασύλληπτη λόγου αιώνια μάχη.Αυτός άλλωστε ήταν και είναι ο απαράγραπτος νόμος της ζωής όταν απειλείται.Ειδικά σε μαζική κλίμακα!

Ο Μαρξ παρά είχε δίκιο

Να αποσαφηνίσουμε συνοπτικά τι σημαίνει o καπιταλισμός και τι o σοσιαλισμός και τα αντίστοιχα στάδιά τους (ιμπεριαλισμός κομμουνισμός) στην σύγχρονη εποχή, για έναν απολογισμό ενάντια στην παραποιημένη εικόνα και των δυο άκρως διαμετρικά αντίθετων οργανωτικών συστημάτων για την κοινωνική πρόοδο.Οι περισσότεροι άνθρωποι ακόμη δεν έχουν καταλάβει περί τίνος πρόκειται.Η κυρίαρχη ιδεολογία της κυρίαρχης καπιταλιστικής τάξης με αλγεινή πονηριά διαβόλου, πετυχαίνει σε κάθε εποχή προσωρινά τον αποπροσανατολισμό τους για την μη κατανόηση των αληθινών κοινών και ίσων συμφερόντων τους (όχι όμως των ίδιων ικανοτήτων τους, το τονίζουμε, γιατί είναι μια βασική λεπτομέρεια που την χρησιμοποιούν οι απολογητές της βολεμένης θεσούλας, όταν αναφερόμαστε στον σοσιαλισμό και τις συναρπαστικές δυνατότητές του όταν κατανοηθεί).Χτυπάει χωρίς έλεος πάνω στα καθυστερημένα ένστικτα της καθημερινότητας του μόχθου για την επιβίωση και το φυσιολογικό δέσιμο του ατόμου με τον χώρο του, την οικογένειά του ή τη γη του γενικά.Ανάβει τη φωτιά της παρορμητικής ζωώδους αντίδρασης για οτιδήποτε απειλεί την άθλια τακτική της εκμετάλλευσης του ανθρώπου από άνθρωπο.Η πλουτοκρατία χρησιμοποιεί αυτά τα πρωτόγονα πάθη της αμορφωσιάς, του τοπικισμού, του ρατσισμού για τους άλλους ανθρώπους, της ζήλιας και της ξενοφοβίας για να προφυλάξει την απαλλοτριωμένη δημόσια ιδιοκτησία της κοινωνίας.Ο καπιταλισμός είναι το σύστημα που ιδιωτικοποιεί τα μέσα παραγωγής επιβίωσης και ανάπτυξης του λαού για οικονομικό όφελος, για πλούτο.Οι εργαζόμενοι που τον παράγουν, δεν παίρνουν παρά ένα κομμάτι ψωμί από τον δικό τους ομολογουμένως φούρνο.Στην περίπτωση που λίγο και ξυπνήσουν (ιστορική νομοτελειακή εξέλιξη) και απαιτήσουν την δίκαιη ανταμοιβή τους, ο καπιταλισμός ανεβαίνει στο ανώτερο στάδιό του.Τον ιμπεριαλισμό.Οι μάσκες πέφτουν!Το μαστίγιο του ανοιχτού τρόμου με τακτικές ανοιχτού παραδοσιακού σατράπη ή αφέντη βγαίνει ξανά και η κοινωνία πάει ακόμη πιο πίσω απ' ότι ήταν πριν.Η εξέλιξη μηδενίζεται.Ταυτοχρόνως αναζητεί εδάφη για νέους μεγαλύτερους φούρνους, δηλαδή νέες αγορές για τα νέα προϊόντα, παγκοσμιοποίηση της μονοπωλιακής και ολιγοπωλιακής κυριαρχίας του κεφαλαίου και πλείστα ακόμη.Στην αντίπερα όχθη, ο σοσιαλισμός ως ανώτερο σύστημα κοινωνικής εξέλιξης επειδή επινοήθηκε από την αφόρητη αδικία χιλιετιών, επιχειρεί να θέσει τους ανθρώπινους κανόνες της εργαζόμενης τάξης, στα πλαίσια της ορθής λογικής για την επίτευξη μιας αρμονικής και πραγματικής κοινωνικοποιημένης ανθρωπότητας που θα σταματήσει να φέρεται παράλογα.Η απαλλοτρίωση των απαλλοτριωτών καθίσταται η υπέρτατη απόδοση δικαιοσύνης με ένα προσωρινό σοσιαλιστικό εργατικό κράτος.Μόλις γίνει αυτό το δύσκολο βήμα από το πρότερο χάλι και οι άνθρωποι παράγουν για να ζουν και να χαίρονται αρμονικά, εξελίσσονται και οι παλιές επιζήμιες ιδέες φθίνουν, καταλαβαίνουν δηλαδή πως η πραγματική ειρήνη φέρνει και την πραγματική ελευθερία, τότε ο σοσιαλισμός ανυψώνεται στην κομμουνιστική κοινωνία των ολοκληρωμένων ειρηνικών ανθρώπων που έχουν τους νόμους και την ανθρώπινη συνείδηση μέσα τους.Το κράτος δεν χρειάζεται πλέον, απονεκρώνεται...Η ζωή προχωράει και απελευθερώνεται!

ΥΓ: Ο σοσιαλισμός δεν μπορεί να εφαρμοστεί παντοτινά
σε μια ή και περισσότερες χώρες.Θα πρέπει να γίνει
παγκόσμιος για να ξεδιπλωθούν οι τεράστιες δυνατότητές του!

Όπου το ψέμα γκρεμίζει η αλήθεια το ξαναχτίζει

Από την αρχή των συστημάτων οργάνωσης της κοινωνίας και των θεσμών που εφάρμοζαν σε κάθε βαθμίδα ανάπτυξής τους, ποτέ δεν εξελίχθηκαν προς την κατεύθυνση της βιώσιμης σταθερότητας.Δηλαδή μιας αρμονικής κοινωνίας, που αποφάσισε να βγει από τα δεινά και τις φρικαλεότητες της πρωτόγονης ημιανθρώπινης κατάστασης.Η συντήρηση-μονολιθική διαιώνιση μιας κοινωνικής οργάνωσης που βασίζεται πάνω στο ατομικό κυνήγι υλικών αγαθών με απωθημένες ψυχοπαθολογικές απωθήσεις που κατατείνουν στην επιβολή αναγνωρισιμότητας, δεν μπορεί παρά κάθε φορά να αποτυγχάνει με ανυπολόγιστες συνέπειες για τις αντίστοιχες εποχές.Από τις πρώιμες προϊστορικές τοπικές κοινωνίες ως την παγκοσμιοποίηση των εθνικών κρατών, σε συνδυασμό με την παροιμιώδη διάκριση πλουσίων ψευδομικρομεσαίων και φτωχών, η μόνη πρόοδος που αντικειμενικά αναγνωρίζεται, είναι αυτή, της προοπτικής που ακόμη δεν έχει φανεί -ή αλλιώς που δεν την αφήνουν οι "παντοκράτορες"- αλλά κάπου υπάρχει και κινδυνεύει όσο ποτέ άλλοτε.Διότι η τεχνολογία των στιλπνών αγαθών, που ο έλεγχός τους δεν επαφίεται στη σοφία και στην χρησιμότητα της κοινωνίας του 21ου αιώνα έχει χαθεί τελείως.Μια τεχνολογία που στην καλύτερη περίπτωση ωφελεί κάποιους λίγους σώφρονες αλλά δυστυχώς, στη χειρότερη, παγιδεύει και ρέπει τις κοινωνίες σε απεγνωσμένες και ανάξιες πράξεις με τα τρομακτικά αποτελέσματα των "πυρηνικών διασπάσεων" της κακίας, που μαζεύεται σαν ελατήριο από την παρακμή της "μισθωτής" δουλείας του καπιταλιστή-ιμπεριαλιστή-χρηματοπιστωτή ιδιοκτήτη!Η συνωμοτική γενικευμένη φτώχεια, είναι η χειρότερη μορφή βίας και η φυλακή της, η αιώνια διαλεκτική πάλη των υποτελών τάξεων-λαών για την απελευθέρωσή τους.Την επιτομή της δικαιοσύνης.Με μια λέξη του λόγου της επινόησής της!

Στην οριστική παρακμή του καπιταλισμού (λόγω υπερκορεσμού και αξεπέραστων εμποδίων) χρειάζεται μια συνεπής ταξική συνείδηση της καταπιεσμένης τάξης

Στη διαβόητη οικονομία της αγοράς, στον καπιταλισμό δηλαδή της παραγωγής χρήματος και όχι βέβαια της πραγματικής παραγωγικής δημιουργικής αξίας, οι κοινωνίες καταλήγουν σε κάθε γενιά ένα βήμα πριν τον ανοιχτό πόλεμο.Τον ιμπεριαλιστικό ταξικό πόλεμο.Τον πόλεμο των τάξεων για τα ανταγωνιστικά τους συμφέροντα.Ο ανοιχτός πόλεμος καραδοκεί μετά τον παρατεταμένο οικονομικό και διπλωματικό.Ο οικονομικός και διπλωματικός πόλεμος είναι κι αυτός ταξικός μέχρι να αποκαλυφθεί από μια περιοδική καπιταλιστική εμπορική κρίση.Η κρίση αυτή, βρίσκεται στον πυρήνα του κεφαλαιοκρατικού τρόπου παραγωγής και της ιδιοποίησης των αγαθών που προορίζονται για το κοινωνικό σύνολο.Τα αγαθά στον κόσμο των ιδιωτικών κεφαλαίων δεν παράγονται για να ικανοποιήσουν τις ανάγκες του ανθρώπου, πολλώ δε μάλλον για την ολοκληρωμένη πρόοδό του.Παράγονται για να τον υποτάξουν στους σύγχρονους τρόπους σκλαβιάς ζώντας μια μικρή αστική ζωή βαθιάς απομίμησης.Όταν οι αυταπάτες διαλύονται και αποκαλύπτεται αυτός ο μάταιος τρόπος ζωής με το υψηλό της κόστος, οι μάζες κινδυνεύουν από τον ολοκληρωτικό ταξικό πόλεμο που προετοιμάζουν για κάθε ενδεχόμενο οι πλουτοκράτες.Τι κάνουμε; Το μόνο σίγουρο: κανένα πρόβατο δεν σώθηκε βελάζοντας...

Το αντικειμενικό συμφέρον του επίγειου παραδείσου

Η φύση του ανθρώπου πρωτίστως είναι συντηρητική (με την φυσική έννοια του όρου) παρόμοια με τα άλλα όντα.Δεν θέλει να ξεβολεύεται ούτε και να ξεπερνά τα όριά του.Παρ'όλα αυτά, η φύση της Φύσης από καταβολής κόσμου και η φύση των συστημάτων οργάνωσης μετέπειτα, τον αναγκάζει πάντα να επαναστατεί στις φυσικές και κοινωνικές δυσκολίες για να μπορέσει να βελτιώσει τη ζωή του.Αυτές τις βασικές αρχές αυτοσυνείδησης ακόμη και ένα μωρό τις καταλαβαίνει.Η επαναστατική διεργασία ποικίλει από άνθρωπο σε άνθρωπο ανάλογα με το που γεννήθηκε, πως μεγαλώνει, τι ακριβώς μαθαίνει και πως αντιλαμβάνεται τα πράγματα σε φυσιολογική ή αφύσικη κατάσταση.Δεν ενεργοποιούνται όλοι οι άνθρωποι παράλληλα, εάν δεν σιγουρευτούν ότι είναι μεγάλη ανάγκη είτε για το σχετικό είτε για το απόλυτο συμφέρον τους.Οι ανθρωπολόγοι λένε πως ο άνθρωπος "κυριάρχησε" λόγω της ξεχωριστής καιροσκοπικής του ιδιότητας.Ενώ στην αρχική εξέλιξη, η ικανότητά του να ελίσσεται για να ξεπερνάει τις κακουχίες της Φύσης -μέσα από θεούς και δαίμονες- τον ωφέλησαν, στην κοινωνική του πραγματικότητα ως ελέγχου της Φύσης τού γύρισε μπούμερανγκ αυτοκαταστροφής, διότι η Φύση τόσο απλά, δεν ελέγχεται ούτε καν σχετικά.Τα ένστικτα επιβίωσης και συντήρησης δεν αλλάζουν αλλά με λίγη προσπάθεια καλυτερεύουν.Καλυτέρευση είναι η φιλοσοφική και κατ' επέκταση πολιτική αναζήτηση για το καλύτερο που υπάρχει μέσα στην ανθρωπότητα.

Η διαρκής θεωρία

Ο επαναστατικός μαρξισμός με τη γενική του αρχή, της ελεύθερης ανάπτυξης των ανθρώπων και την ειδική του, της ελεύθερης ανάπτυξης του καθενός ως προϋπόθεση για την ελεύθερη ανάπτυξη όλων, εξυψώνει την αναζήτηση της αντίληψης για το νόημα της κοινωνικής ζωής του ανθρώπου.Αν η ανθρωπότητα έχει κάνει ένα πολύ μικρό βήμα, αυτό το οφείλει στην αναζήτηση και την ανάπτυξη των αναγνωρίσιμων-κοινών κι ωφέλιμων ιδεών.Οι ιδέες, οι θεωρίες δηλαδή, έχουν καθορίσει την Ιστορική κίνηση.Χωρίς τις ανακαλύψεις των ιδεών, των θεωριών (από την μη γνώση στη γνώση) δεν θα είχε γίνει ούτε αυτό το πολύ μικρό βήμα.Βήμα το οποίο πέρασε και συνεχίζει να περνάει, από στυγνές βαρβαρότητες, σχεδιασμένες διαστρεβλώσεις, παρανοήσεις, προδοσίες και οπισθοδρομήσεις.Οι θεωρίες για την λογική εξέλιξη του κόσμου, έχουν πολλές φορές γίνει πράξη ως προσπάθεια μετουσίωσης αξίων, αλλά ως εφαρμογή λόγω των διαλεκτικών αντιφάσεων, παίρνουν άλλη μορφή μέχρι να επαναληφθούν και να πετύχουν το στόχο τους στην ορθή εφαρμογή τους.Δεν έφταιγε η θεωρία του επιστημονικού σοσιαλισμού που είχε τελειοποιήσει τις αρχές της σχεδιασμένης ισότιμης παραγωγής των αγαθών, του διεθνιστικού χαρακτήρα των εργατών για την κατάργηση της εκμετάλλευσης του ανθρώπου από άνθρωπο που παραμορφώθηκε το πρώην υπαρκτό σοσιαλιστικό σύστημα.Η δικτατορία που επικράτησε δεν ήταν της εργατικής τάξης και των συμμάχων της.Ήταν η δικτατορία της αστικής αντεπανάστασης με παγκόσμιους πολέμους και εξαγορές-προδοσίες "ηγετών" που συνεχίζεται αδιάλειπτα μέχρι σήμερα...