Παρασκευή 29 Νοεμβρίου 2019

Η παιδεία της επανάστασης για την επανάσταση της παιδείας 

Γίνεται οι άνθρωποι να ευημερήσουν πραγματικά και να ξεδιπλώσουν την ομορφιά και τα ταλέντα τους σε πραγματική βάση; Απολύτως ναι. Ξεχωριστό παράδειγμα η φροντίδα ενός κατοικίδιου, που αποκαλύπτει τις πραγματικές του ομορφιές και τα ταλέντα του ενώ σε αντίθετη περίπτωση δε φαίνονται.Η αντίστοιχη φροντίδα στον άνθρωπο, ξεκινάει από την παιδεία και τη μικρή ηλικία, οργανωμένη με τέτοιο τρόπο που δεν θα έχει ξαναδεί η Ιστορία της ανθρωπότητας.Κύριο συστατικό της, η ευγένεια, η καλαισθησία και η αναζήτηση των νοημάτων και των αντιφάσεων της ζωής χωρίς καταπιεστικά προγράμματα.Σε αυτή την "επιστημονικής φαντασίας" εκπαίδευση, τα πτυχία θα αποτελούν τόσο μακρινό παρελθόν συμβολικά, όσο με εκείνο πριν την ανακάλυψη της γραφής.Ο δε ανταγωνισμός θα θεωρείται άλλο τόσο παρωχημένος που θα έχει ξεχαστεί και η σημασία του.Θετικές και θεωρητικές επιστήμες δεν θα είναι σε σύγκρουση ή αδιάφορες, αλλά σε αρμονική σύνδεση με βάση τις πραγματικές ανάγκες μιας συνειδητοποιημένης κοινωνίας, μαθαίνοντας να ξεπερνά το φράγμα των πρωτογενών-ορμητικών ατομικιστικών αντιλήψεων.Νέο κοσμοϊστορικό γεγονός, η γραφειοκρατική βάναυση εποχή πέρασε ανεπιστρεπτί.Ζήτω!...Εμ τι, οι εφιάλτες του παρόντος καταπολεμούνται και διαλύονται με όνειρα του μέλλοντος.

Δευτέρα 18 Νοεμβρίου 2019

Τα ορόσημα του αγωνιζόμενου κόσμου

Η Εξέγερση του Πολυτεχνείου ήταν το αποκορύφωμα των ταξικών αγώνων από τότε που ιδρύθηκε το ελληνικό εργατικό κομμουνιστικό κίνημα και επίσημα με την ίδρυση του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος.Ακολούθησαν οι μεγάλοι αγώνες του λαού στο πιο συνειδητό επίπεδο για να τσακιστούν όλες οι άμεσα ενδιαφερόμενες αστικές τάξεις που έφεραν δικτατορίες, παγκόσμιους και περιφερειακούς ιμπεριαλιστικούς πολέμους, εμφύλιο πόλεμο και ξανά δικτατορία.Αυτό τι ακριβώς δείχνει; πως οι λαϊκοί αγώνες ποτέ δεν σταμάτησαν και δεν σταματούν, απλώς έτσι φαίνεται λόγω της πρωτόγονης σκληρότητας των εκμεταλλευτών της ανθρώπινης παραγωγικότητας και δημιουργίας.Οι ήττες είναι πάντοτε προσωρινές γιατί η τάξη που κυριαρχεί δεν έχει κανένα σχέδιο για την ανάπτυξη του ανθρώπου.Οι συγκλονιστικοί φοιτητές στο Πολυτεχνείο, οι εργάτες και οι απλοί πραγματικοί δημοκράτες που πάλεψαν και θυσιάστηκαν για έναν ολόκληρο λαό και για τα ιδανικά της ελευθερίας, συγκεντρώνουν όλη την προηγούμενη Ιστορική περίοδο των μεγάλων ταξικών αγώνων για την κοινωνική απελευθέρωση της εργαζόμενης και λαϊκής τάξης που συνεχώς αναγεννιέται.Ένας αγωνιστής εκείνες τις ηρωικές μέρες είπε σε ξένο δημοσιογράφο: "είμαστε Έλληνες και θέλουμε δημοκρατία"...

Δευτέρα 4 Νοεμβρίου 2019

Προς την πιο λογική αλήθεια

Πιστεύουμε ή ακολουθούμε την κλίση μας στην ανώριμη και στην ώριμη ηλικία.Απολύτως σεβαστό και εν μέρει φυσιολογικό αφού ενεργούμε με οικογενειακές και υποκειμενικές κοινωνικές παραστάσεις καθώς και από εθνικές και τοπικές παραδόσεις.Είναι αυτονόητο πως δεν κατέχει κανείς την απόλυτη αλήθεια σε μια άγνωστη, άπιαστη, πολύπλοκη και ρευστή κατάσταση ως προς την προέλευση της φυσικής ύπαρξης και του κοινωνικού νοήματος στην ασφυκτικά στενή αντικειμενικότητα της ατομικής και κοινωνικής ύπαρξης.Η παρελθούσα και η παρούσα εξελικτική διαδικασία όμως, δυστυχώς, δεν αφήνει τα περιθώρια για την σχετικοποίηση ή την υπερανάλυση της υπάρχουσας αλήθειας, βιώνοντας με αγωνία εντός και εκτός ορίων τις ανάγκες της ατομικότητας και της κοινωνικότητας σε ένα σύστημα χωρίς ολότητα.Ανάγκες βιοτικές, ανάγκες συναισθηματικές και πνευματικές.Στην ανώτερη σοσιαλιστική-κομμουνιστική κοινωνία, δε θα λύνονταν οι αντιθέσεις εύκολα και τα διαλεκτικά παθήματα και μαθήματα θα συνεχίζονταν.Θα ξεκινούσε απλά ο δρόμος για την ακόμα πιο ρεαλιστική κατάκτηση του εαυτού μας -και μόνο- και την ανάδειξη των ταλέντων μας σε απείρως μεγαλύτερους ορίζοντες.Οι κλίσεις και τα ταλέντα σε όλους τους τομείς της ζωτικής παραγωγικότητας και της γενικής φαντασιακής δημιουργίας δεν περιορίζονται, παρά μόνο όταν διαστρεβλώνονται, καταπιέζονται και εν τέλει καταστρέφονται στους τωρινούς ανύπαρκτους ορίζοντες.

Αφιερωμένο στον γατούλη μου τον Ευγένιο ή στον πάπιο όπως χαρακτηριστικά τον λέγαμε (γιατί το νιαούρισμά του παρέπεμπε σε πάπια) για την απαράμιλλη ευγένειά του τρία χρόνια τώρα από τότε που μας είχε απόλυτη ανάγκη σε ηλικία μεγάλη και αδέσποτος άγνωστο πώς και γιατί.Έφυγε σήμερα το ξημέρωμα παλεύοντας τη νεφρική ανεπάρκεια ένα ολόκληρο συγκλονιστικό χρόνο.Η απώλεια και ο πόνος δεν περιγράφονται, η αληθινή αγάπη όμως είναι 
αιώνια!