Η τέχνη μιμείται τη ζωή ή η ζωή την τέχνη;

"Θεμελιώδης" υπαρξιακή απορία
που τίθεται συνεχώς από διάφορους
στοχαστές με αφαιρετικά συμπεράσματα
αφενός και υποκειμενικά ή εξεζητημένα
αφετέρου.Νομίζω οτι η τέχνη συμπληρώνει τη ζωή,
τη φυσική την ηθική(του ανθρώπου)και
προσδίδει την "πιθανή" τελευταία πινελιά
στην τέλεια ολοκλήρωσή της πέρα από τον
μονότονο κύκλο της.Ο κάθε καλλιτέχνης
"επικυρώνει" τη μοναδικότητα της ανθρώπινης
φύσης που με τη διαφορά της, ανακουφίζει τον
πόνο που προκαλεί το αόριστο της προέλευσής μας.
Η τέχνη "δεν" μιμείται, απλώς συνεργάζεται.

Η πίστη σε κάτι ανώτερο ως λύτρωση και στάση

Η πραγματική έρευνα για το νόημα
της ζωής βρίσκεται στη θεμελιωμένη
και χρήσιμη από τους αιώνες γενική γνώση.
Η μεγαλύτερη θρησκεία είναι η παιδεία!

H δόξα της άρχουσας τάξης

Ο άνθρωπος ως φυσικός
κόλακας θαυμάζει την έτοιμη ευνοϊκή
διάκριση και μισεί θανάσιμα αυτόν ή αυτήν
που αξίζει να διακριθεί αλλά δεν μπορεί
ή δεν το επιθυμεί.Όταν θέλει φτιάχνει
μύθους και αντιστρόφως τους απομυθοποιεί!