Οι "Δον Κιχώτες" της τεχνολογίας

Η κοινότυπη σκέψη η φαινομενική μιμητική ευστροφία (όπως ενός παιδιού που δεν ενηλικιώθηκε) και η αντίληψη που καθιερώνεται από όλους, βασίζονται στα πρώτα εξελικτικά στοιχεία του ενστίκτου ή της ακατανίκητης ορμής που επιζητά αναπλήρωση ή ικανοποίηση.Με γνώμονα ότι σκεπτόμαστε λεκτικά δηλαδή ακόμα ενστικτωδώς, με το κατώτερο στρώμα του ψυχισμού, πιο συγκεκριμένα με μέρος του εγκεφάλου που δεν έχει συναφθεί ολοκληρωμένα, μπορούμε να συμπεράνουμε ότι οι άνθρωποι του 21ου αιώνα έχουν παγιδευτεί στην ατομική που έγινε "συλλογική" μεγαλομανία, εξαιτίας μιας ευκαιριακής ακόρεστης τεχνολογίας.Ας δούμε το αμερικάνικο όνειρο και την καταστροφική παγκοσμιοποίηση.Μια χίμαιρα για απατηλή βιοτική άνοδο. Παλαιότερα ήταν σύμπτωμα ατομικής φύσεως.Για παράδειγμα οι μεγάλοι άνδρες της Ιστορίας, όμως με μια διαφορά: κάποιοι, ήταν πραγματικά σπουδαίοι.Κατά συνέπεια οι "σύγχρονοι άνθρωποι" μοιάζουν με "Δον Κιχώτες" της χλιδής στην αντίθετη εκδοχή, ως τραγική παρωδία, στο κλασικό έργο του Θερβάντες, στο πρότυπο της μάχης να αποκτήσουν υλικά αγαθά, χτυπώντας ως ανύπαρκτο ή εν δυνάμει εχθρό τα ιδανικά.

Ειρωνική επανάληψη

Είναι στη φύση του συστήματος
να κοιτάμε τη βιτρίνα χωρίς
να αντιλαμβανόμαστε εγκαίρως
ότι θα κατακοπούμε από τα
γυαλιά όταν θα έρθει
η ώρα της να σπάσει!

Κοινωνική νομοτέλεια

Οι "ατάλαντοι" υπερέχουν
και ταλανίζουν το τάλαντον!

Οι τρεις τραγωδίες

Οι μεγαλύτερες τραγωδίες είναι
η μοναξιά ο πόλεμος και η αντάμωση
με τον θάνατο.Μυστηριωδώς και
οι τρεις το ίδιο αναπόφευκτες.Οι
τραγικοί μας ποιητές ήταν οι πρώτοι
που τις ψυχανεμίστηκαν σε βάθος!

Η προκατάληψη αποτέλεσμα του φανατισμένου αρπακτισμού

Πως μπορούμε οι άνθρωποι να τα βρούμε μεταξύ μας, τι είναι αυτό που μας κάνει να μη μπορούμε; Μιλώ για την γνήσια ένωση μεταξύ μας και όχι για τις ιδιοτελείς συμμαχίες.Ο λόγος είναι πολύ απλός.Εκτός από την επιτηδευμένη μόρφωση που λαμβάνουμε για να βελτιωθούμε και να εξελιχτούμε στην κοινωνία, ενθαρρυνόμαστε ασυνείδητα ώστε να λειτουργούμε με προκαταλήψεις και διαχωρισμούς και έτσι με την ρίζα αυτού του προαιώνιου κακού διαιωνίζουμε ένα θηριώδες σύστημα όπου όλες οι σχέσεις κατακερματίζονται στο γρανάζι του και που κάθε γενιά ευθύνεται για την λίπανσή του.Η προγραμματισμένη εκπαίδευση της ζωής και της παιδείας, μάς υπονοεί ότι για να πετύχουμε στην σύγχρονη πραγματικότητα πρέπει να εφαρμόσουμε το αξίωμα: πίστεψε στον εαυτό σου και ας μην τον γνωρίζεις.Όσα λιγότερα ξέρεις τόσο το καλύτερο.Ρωτάς λοιπόν και εσύ εν συνεχεία το Θηρίο: "Κι αν είμαι προβληματικός, εγωπαθής, μεγαλόσχημος, πάλι να πιστεύω σε μένα; Και Εκείνο απαντά: "Ναι, γιατί τότε μόνο μάς κάνεις."

Σοφία

Για να βρεις τη γνώση
απενοχοποίησε τον εαυτό σου!

Ευδαιμονία ένας εσωτερικός χρόνος φενάκη

Όταν περνάμε δύσκολα ή μοναχικά ο χρόνος
κυλάει βασανιστικά και αντιστρόφως αστραπιαία.
Αυτό λίγο πολύ το ξέρουμε από την καθημερινή μας
ζωή αλλά και από την περίφημη θεωρία της σχετικότητας
του Αινστάιν.Το "καινούργιο" σ'αυτή την υπόθεση είναι
πως η "μικρόψυχη απάτη" του "χρόνου ευτυχίας"
και του "χρόνου δυστυχίας" μας πείθει οτι υπάρχουν δύο
διαφορετικοί χρόνοι.Αυτή η ασυνείδητη πίστη είναι από τις
κυριότερες αιτίες που προκαλεί οξύ άγχος, ανασφάλεια
και αίσθημα κατωτερότητας, απομακρύνοντας τον
άνθρωπο από τη γνώση που του εξασφαλίζει ισορροπία.

Η άγνοια ως επικείμενη διαταραχή

Η ατημελησιά της ψυχής
έχει ως απόλυτη συνέπεια
μελλοντικές ψυχικές 
διαταραχές και λοιπά δεινά.

Ορισμός του ανθρωπισμού

Όποιος κι αν είσαι δεν είναι
πρέπων και ανθρώπινο, να ζεις
και να πορεύεσαι μόνο, σύμφωνα με αυτά
που σου δίνονται από την τύχη ή από
την τάξη στην οποία ανήκεις χωρίς να
προβληματίζεσαι.Ο μη προβληματισμός έχει
αρνητική κοινωνική αλυσιδωτή αντίδραση.