Η προκατάληψη αποτέλεσμα του φανατισμένου αρπακτισμού

Πως μπορούμε οι άνθρωποι να τα βρούμε μεταξύ μας, τι είναι αυτό που μας κάνει να μη μπορούμε; Μιλώ για την γνήσια ένωση μεταξύ μας και όχι για τις ιδιοτελείς συμμαχίες.Ο λόγος είναι πολύ απλός.Εκτός από την επιτηδευμένη μόρφωση που λαμβάνουμε για να βελτιωθούμε και να εξελιχτούμε στην κοινωνία, ενθαρρυνόμαστε ασυνείδητα ώστε να λειτουργούμε με προκαταλήψεις και διαχωρισμούς και έτσι με την ρίζα αυτού του προαιώνιου κακού διαιωνίζουμε ένα θηριώδες σύστημα όπου όλες οι σχέσεις κατακερματίζονται στο γρανάζι του και που κάθε γενιά ευθύνεται για την λίπανσή του.Η προγραμματισμένη εκπαίδευση της ζωής και της παιδείας, μάς υπονοεί ότι για να πετύχουμε στην σύγχρονη πραγματικότητα πρέπει να εφαρμόσουμε το αξίωμα: πίστεψε στον εαυτό σου και ας μην τον γνωρίζεις.Όσα λιγότερα ξέρεις τόσο το καλύτερο.Ρωτάς λοιπόν και εσύ εν συνεχεία το Θηρίο: "Κι αν είμαι προβληματικός, εγωπαθής, μεγαλόσχημος, πάλι να πιστεύω σε μένα; Και Εκείνο απαντά: "Ναι, γιατί τότε μόνο μάς κάνεις."