Όταν σκάβεις το λάκκο τ' αλλουνού (εργάτες) πέφτεις ο ίδιος μέσα (καπιταλιστές)

Οι προδοσίες στην πολιτική δεν γίνονται τυχαία και με μοναδικό κριτήριο πάντα τον ατομικό οπορτουνισμό.Μεθοδεύονται προσεκτικά από τα στρατηγικά αστικά ισχυρά συμφέροντα.Άπειρα ιστορικά παραδείγματα το φανερώνουν.Οι "σοσιαλιστές" με την αγαστή συνεργασία των κυρίαρχων κύκλων, που παραχάραξαν την σοσιαλιστική θεωρία και την παρουσίασαν από ανατρεπτική σε μεταρρυθμιστική (ούτε καν κι αυτό, τρόπος του λέγειν, γιατί τα συμφέροντα των εργαζόμενων είναι διαμετρικά αντίθετα με αυτά των ιδιοκτητών των μέσων παραγωγής, αξεπέραστη και θεμελιώδης αντίφαση του καπιταλισμού και βασικός νόμος της Ιστορικής κίνησης) από τις αρχές του 20ου αιώνα, δημιούργησαν μια μόνιμη και ανανεώσιμη πέμπτη φάλαγγα μέσα στους επαναστάτες σοσιαλιστές που χρησιμεύει εφεδρικά, για την απογοήτευση και την αποστράτευση των ριζοσπαστικοποιημένων μαζών-λαών που κινούνται προς την κατεύθυνση της αναγκαίας αλλαγής.Η εν λόγω στρατηγική όμως δεν δουλεύει πια κι ας της φαίνεται ότι πιάνει.Και πριν την εδραίωση του καπιταλισμού, τέτοιες τακτικές στρατηγικής σημασίας, ήταν στην ημερήσια διάταξη.Αλλιώς θα είχαμε ακόμη τα συστήματα που προηγήθηκαν.Κατά κανόνα, η αντίδραση βρίσκεται μέσα σε κάθε άνθρωπο και αν η ζωή του έχει βασιστεί-ποτιστεί με το να διαπρέψει, αναλόγως και με το περιβάλλον του και με την τύχη του και με τις ικανότητές του, δύσκολα διατίθεται να αλλάξει τις συνήθειές του ή την όποια κοινωνική του θέση, συν τους συσχετισμούς δυνάμεων που επικρατούν.Ιδιαίτερα δε εάν δεν έχει προϋπάρξει μια προοδευτική έφεση και προετοιμασία.Εντούτοις οι κοινωνικές και παραγωγικές σχέσεις παραεξελίχθηκαν προς όφελος του κέρδους και των αξιωμάτων, (δεν υπάρχει άλλος χώρος για μοίρασμα) μέσα σ' ένα παράλογο τεχνητό και ολοκληρωτικό οικονομικό περιβάλλον που επιβάλλεται με την ισχύ και η αξιοποιήσιμη αντίδραση, στρέφεται κατά πάντων όπως και στους καταστροφικούς πολέμους όλης της Ιστορίας της ανθρωπότητας.Δηλαδή η ίδια η αξιοποίηση της ατομικής αντίδρασης- από την πιο μαλακή, ουδετερότητα έως την πιο σκληρή, ακροδεξιά- για να σπάει η εργατολαϊκή ενότητα, γυρίζει μπούμερανγκ στις συνειδητές δυνάμεις της αντίδρασης, της καθεστηκυίας τάξης των ενοποιημένων συμφερόντων.Ένας ακόμη νόμος της Ιστορικής κοινωνικής κίνησης των εκμεταλλευτικών σχέσεων παραγωγής ιδιοκτησίας και οικονομίας.

Λίγες ακόμα σκόρπιες σκέψεις για τη σκέψη

Τι θα πρέπει να κάνουμε σε τούτο τον κυκεώνα των κοινωνικών αντιθέσεων που οξύνονται και που κάθε φορά χωρίς σταματημό και χωρίς προηγούμενο, το ληστρικό εκμεταλλευτικό σύστημα φορτώνει βάρη στις πλάτες μας; Βάρη-προβλήματα χωρίς την ελάχιστη λύση και που κανείς δεν θα έπρεπε να δέχεται να τα επωμισθεί και να τα βάλει στη ζωή του. Διότι είναι τεχνητά αφύσικα κι ανήκουστα για τον άνθρωπο.Διότι "δεχόμενοι" τις υπάρχουσες καταστάσεις, δεχόμαστε και τα ΑΥΤΟΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΑ προβλήματα του αιώνιου συστήματος της εκμετάλλευσης του ανθρώπου από άνθρωπο. Κάθε μας συναναστροφή-συνδιαλλαγή με σκοπό την ενσωμάτωση -ο σώζων εαυτόν σωθήτω, όποιος μπορεί ή όποιος έτυχε- κι όχι με σκοπό την ρήξη με την "απρόσωπη" βαρβαρότητα, προσαρμοσμένη στο οικονομικό αυτό σύστημα με χίλιους δύο τρόπους, έχει ως αποτέλεσμα τον κοινωνικό πολλαπλασιασμό των βαρών όπως μια κλιματική αλλαγή σε ένα μέρος της γης που θα επηρεάσει ένα άλλο.Για να ζουν πλουσιοπάροχα σε βάρος των λαών ποιοι; οι σαλτιμπάγκοι της ψευδαίσθησης και του αμοραλισμού!...Και δεν θα γίνεται ποτέ τετριμμένη, μάταιη, γραφική ή αδιάφορη, η κριτική στους λωποδύτες και στους γκάγκστερς που σταματάνε την πρόοδο και την ελευθερία!Γίνεται μόνο στη βόλεψη και στην απεμπόληση των σπουδαίων αρχών της κοινής μας ζωής.Το μεγάλο πρόβλημα συνεχίζεται ακόμη περισσότερο από τη στιγμή που χάνονται μέσα στο κομφούζιο της αλληλοεκμετάλλευσης του κοινωνικού αυτοματισμού και της κυρίαρχης ιδεολογίας των αστικών στερεοτύπων, εκείνοι οι άνθρωποι που έχουν να πουν πάρα πολλά και να εμπνεύσουν τους υπόλοιπους ώστε να διεκδικήσουν όλοι μαζί τα πανανθρώπινα δικαιώματά τους.Χάνονται εξαιτίας της ακραίας μετάλλαξης της παραγωγικής δραστηριότητας από την ανάπτυξη του κοινωνικού όλου για την ενοποίηση της ανθρώπινης ύπαρξης άνευ όρων, στην παρανάπτυξη ενός ελάχιστου μέρους του με απάνθρωπους όρους, που έχει αποκοπεί οριστικά από τις πραγματικές και μεγάλες παραγωγικές δυνάμεις.Οι οποίες μένουν στην ανεργία και στην αεργία για πάντα, στην αφάνεια.Όλοι εμείς δηλαδή ανεξαιρέτως.Μη μου πείτε τώρα για τις πολιτείες και την προηγμένη τεχνολογία, γιατί, αυτό είναι το τετριμμένο και το επίπεδο κατεβαίνει πολύ.Και επειδή αυτό το ελάχιστο διευθυντικό μέρος χειρίζεται τους σύγχρονους τρόπους παράγωγης, με την καταστροφή των μικρών κεφαλαίων, όποτε το επιθυμεί, με τις κρίσεις για να ρίχνει τους μισθούς κι άλλα πολλά και με την προπαγάνδα των ΜΜΕ για χρήσιμους ηλίθιους μεταφορικά και κυριολεκτικά, στοχεύει στην τιθάσευση και στην υποταγή κάθε ατόμου μέσω του φόβου τής μη επιβίωσης και της αποτυχίας.Το πετυχαίνει; Η Ιστορία λέει πως όχι.Τι σημασία όμως έχει; την ζημιά την κάνει και μένουμε πίσω ή και πισωγυρίζουμε! Αλλά αυτό που θα έπρεπε να μας απασχολεί είναι το να μην πετυχαίνει να διεισδύει κι άλλο η νοοτροπία της κεφαλαιοκρατίας στην νοοτροπία της φυσικής εξελικτικής πορείας!Ποια είναι η φυσική εξελικτική πορεία; Η ελευθερία και η ευημερία για όλους στον πλανήτη Γη, της θεσπέσιας ποικιλίας της ζωτικότητας.Καθήκον μας να μην χαθεί από εμάς.Αίτημα σε εκκρεμότητα χιλιάδων ετών, αυτά θα έπρεπε να κάνουμε...

Ένας δρόμος υπάρχει, η ταξική πάλη των απλών ανθρώπων για την ανατροπή

Γεωπολιτικά η ανθρωπότητα έχει πολύ μεγάλο πρόβλημα.Οι συσχετισμοί δυνάμεων είναι οι πιο επικίνδυνοι όλων των εποχών.Ισάξιοι, μπορεί και παραπάνω από την εποχή λίγο πριν το ξέσπασμα του Πρώτου -ειδικά- Παγκόσμιου Πολέμου.Σύμφωνα με τα εμπειρικά ιστορικά στοιχεία, λίγο πριν τον Μεγάλο Πόλεμο, οι μεγάλοι διεκδικητές των πρώτων υλών και των εδαφών-αγορών που θα εδραίωναν την παγκόσμια ηγεμονία τους δεν ήταν πάνω από τρεις: Αγγλία, Γερμανία και Αμερική.Η Γαλλία εκ των πραγμάτων είχε μείνει πίσω και δεν μπορούσε να παίξει τον ηγεμονικό ρόλο που της αναλογούσε τους προηγούμενους αιώνες. Αυτό φάνηκε καθαρά στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο με τις γνωστές συνέπειες.Ο ρόλος της είχε υποβαθμιστεί και μάλιστα με την συναίνεσή της που συνεχίζεται μέχρι και σήμερα.Οι περιφερειακοί σύμμαχοί τους όπως για παράδειγμα, η Ισπανία η Ιταλία τα πολύπαθα Βαλκάνια και γενικά η Βόρεια δορυφορική Ευρώπη ή ο Καναδάς η μισό αυτοκρατορική Ιαπωνία η Αυστραλία αλλά και η φιλόδοξη νεοσυσταθείσα Τουρκία, ήταν οι ουρές οι επαίτες οι μισθοφόροι ή οι σκλάβοι αυτών των τριών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων.Κι η Ρωσία; Η Ρωσία ήταν και αυτή μια περιφερειακή δύναμη παρότι αυτοκρατορία αλλά σε απόλυτη πτώση όπως και η οθωμανική και η αυστροουγγρική.Παρεμπιπτόντως ως Σοβιετική Ένωση με την Οκτωβριανή επανάσταση του Λένιν και του Τρότσκι συντάραξε τον κόσμο και τον άλλαξε εκ θεμελίων στην συνέχεια ως μια πρώτη γερή σφήνα στην καρδιά του ιμπεριαλισμού.Επομένως στην ανάλυση της ιμπεριαλιστικής αλυσίδας οι πραγματικές μεγάλες δυνάμεις που επωφελήθηκαν ήταν οι τρεις προαναφερθείσες και μέχρι σήμερα, ελέγχουν όλο τον κόσμο.Ακόμα τουλάχιστον... Όσο για την βαριά ηττημένη Γερμανία, δύο φορές, λες και το έκανε επίτηδες να αυτοκτονήσει για να αναδυθεί και πάλι στην επιφάνεια οικονομικά και ηγεμονικά. Σήμερα όμως τι γίνεται, ποιος είναι ο ρεαλιστικός συσχετισμός δυνάμεων; Πόσες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις διεκδικούν να τυραννήσουν ξανά τον κόσμο μας; Από που να ξεκινήσει κανείς και που να τελειώσει! Επιδερμικά η Κίνα, με τον ασύλληπτο εργατικό πληθυσμό της που διψάει μάλλον για παγκόσμια οικονομική ηγεμονία, εφόσον δέχεται να πάνε χαμένα οι θυσίες και οι κόποι τους ως πρώην δραστήριοι και χίλιοπαιδεμένοι προλετάριοι.Η παλινορθωμένη και απωθημένη καπιταλιστική Ρωσία που ξεκινάει από την αρχή σφετεριζόμενη τους κόπους και τις θυσίες του πρώην πρώτου μεγάλου εργατικού κράτους του κόσμου.Η αποτυχία του, είναι θέμα γεωστρατηγικών συγκυριών και μοιραίων προσώπων.Τρίτη στη σειρά, η Σαουδική Αραβία με τα τεράστια κοιτάσματά της. Έξι λοιπόν οι παίκτες στην σκακιέρα των υπόγειων κοσμικών συμφερόντων.Τρεις παλιοί και τρεις καινούργιοι, συν τους πολλαπλάσιους περιφεριακούς -ενίοτε περιστασιακούς- δορυφόρους τους, υπερδιπλάσιοι...Γιατί; Πολύ απλά, γιατί αυτός είναι ο καπιταλιστικός τρόπος οργάνωσης της παραγωγής και διαχείρισης της διανομής της κατανάλωσης. Όπου κέρδος και συμφορές. Και άμα δεν μας αρέσει έρχεται και ο ιμπεριαλιστικός τρόπος ως το ανώτερο στάδιό του, της επιβολής του ολοκληρωτισμού!

Η διαχρονική ύβρις ως σημάδι της αναγκαιότητας για στροφή στην κοινωνική Ιστορία

H κοινωνία όπως σχηματίστηκε (εννοείται εφήμερα) δεν είναι οργανική-φυσική αλλά επιτηδευμένη και πολλαπλώς καταπιεσμένη, καταδικασμένη να ζει στην αφυσικότητά της.Μέσω της οπτικοακουστικής προβολής για καπιταλιστικό κέρδος και κοινωνική άνοδο στην ιεραρχία των κοινωνικών και οικονομικών θεσμών, τα μέλη της εκπαιδεύονται να λειτουργούν καιροσκοπικά αθέμιτα και ανταγωνιστικά σαν μια πρόβα τζενεράλε πριν από κάθε πραγματικό πόλεμο.Το τελευταίο σύστημα, των αγορών, προωθώντας την φιλοδοξία για πλούτο και αναγνώριση μέσω των ειδώλων και του μιμητισμού, κατέστρεψε ολοσχερώς την προοπτική ενός ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ καλύτερου και συνειδητοποιημένου κόσμου, (προσωρινά κι αυτό, σίγουρο).Εν τούτοις ο καπιταλισμός και το μόνιμο παρακμιακά ιμπεριαλιστικό του στάδιο, συνεχίζει ακάθεκτος και αμετανόητος την αιώνια αδικία (όπως έχω ξαναπεί) όπως και τα προηγούμενα και πάντα ετοιμόρροπα συστήματα.Για την ψευδαισθητική εξέλιξη, ούτε λόγος σε τελική ανάλυση, όταν για κάθε εφεύρεση, για κάθε μεγαλόσχημο ή για κάθε αγορά, η αλαζονεία βγαίνει από τον ασκό ή το κουτί και ξανά σκλαβώνονται ξανά πεθαίνουν και ξανά υποφέρουν όλο και περισσότεροι άνθρωποι.Πρέπει να αντιλαμβανόμαστε τις ζωές μας ως υπάρξεις.Ζωή έχουν όλα τα όντα, ύπαρξη όμως που καθορίζει τα γεγονότα μόνο εμείς ως είδος.Το πιο ενδιαφέρον μυστήριο, γιατί άραγε; Και δω που τα λέμε θα φταίμε, γιατί όσο αφήνουμε τους άρπαγες να παίζουν σκάκι με τα κοινά κι απαραίτητα αγαθά αποκλείεται να το βρούμε (στο όποιο μέλλον) μέσα στην ανυπαρξία τους που είναι και κολλητική...

Η σπίθα του ανθρώπου

Οι Μαρξ και Ένγκελς τόνιζαν υπερεύστοχα ότι ο άνθρωπος για να ολοκληρωθεί και να αναπτύξει τις ικανότητές του προσφέροντάς τες σε όλους, θα πρέπει να έχει τα βασικά εφόδια που είναι η στέγαση, η τροφή, ο ρουχισμός και η μόρφωση.Αυτή η υπεραυτονόητη αλήθεια ακόμη κρύβεται επιμελώς αλλά όχι για τους λίγους και τους παρατρεχάμενούς τους.Και κοκορεύονται κιόλας: δε γίνεται -λένε- όλοι οι άνθρωποι να αναπτυχθούν αντίστοιχα. Άρα -λένε- η φύση λειτουργεί κατά αυτό τον τρόπο.Κατ' αρχάς έχουμε απομακρυνθεί από τη φύση και την εξωτερική και την εσωτερική μας εδώ και χιλιάδες χρόνια.Και μόνο αυτό το γεγονός φτάνει για να αγνοηθεί αυτό το απλοϊκό γεμάτο δόλο επιχείρημα. Κατά δεύτερο όταν μιλάμε για αντίστοιχη ανάπτυξη εννοούμε την αναλογία του καθένα και της καθεμιάς (επί του κοινωνικού σύνολου) στη διανοητική ή στη χειρωνακτική επιδεξιότητα ως ωφελιμιστικός συνδυασμός και όχι ως ατομικιστικός διχασμός.Τον περίφημο Πολιτισμό δηλαδή! Κατά το ρητό: "Η ανάπτυξη του καθενός είναι προϋπόθεση για την ανάπτυξη όλων" ή "Από τον καθένα ανάλογα με τις δυνατότητές του στον καθένα σύμφωνα με τις ανάγκες του".Υπάρχουν ωστόσο δύο ειδών αντιδράσεις από τα παραπάνω υπεραυτονόητα.Οι αντιδράσεις εκείνων που βαριούνται να συμβάλλουν για να καλυτερεύσουν τα πράγματα, επειδή έχει καταστεί παν-δύσκολο και εκείνων που δεν το θέλουν για τους πασίγνωστους λόγους. Αυτές οι δύο κατηγορίες αδικαιολόγητης και μοιραίας αντίδρασης, τελικά, συγκλίνουν και θολώνουν την πραγματική αλήθεια της ισότητας σε εφόδια και ευκαιρίες με το τεράστιο ψέμα της δήθεν χαοτικής διαφορετικότητας.Τόσο παν-δύσκολο έγινε πια το να πούμε πως η διαφορετικότητα είναι ένα και το αυτό με την ισότητα, που τελικά, χωρίς τη μια δεν υπάρχει και η άλλη; Ε, τότε βοήθειά μας...Από την διαφορετικότητα βγαίνουν άπειρα χρήσιμα πράγματα και μόνο η ισότητα μπορεί να τα βάζει στην τέλεια και σωστή σειρά!

Να είσαι βέβαιος πως μόνο μόνος δεν είσαι

-Φίλε μου κι αν ο κόσμος δεν αλλάζει τι να κάνω μόνος μου;
-Ο κόσμος αλλάζει από τότε που ξεκίνησε. Το παν είναι να το
παρατηρείς και να το θέλεις όπως θα το ήθελες και μετά από δω!

Αμέτρητοι ποθούν μια όμορφη κανονική κοινωνική κατάσταση.Άσχετα αν τα ένστικτα της οπισθοδρόμησης συνωμοτούν για να την αποτρέψουν. Άλλοτε από απλή βλακεία κι άλλοτε από ωμή κακία.Πράγμα αδύνατο φυσικά, όπως το να πας στον ήλιο.Ένα τεχνητό φράγμα πόσο θα κρατήσει την ορμητικότητα μιας απέραντης θάλασσας; Ή για πόσο καιρό θα μπορούν να καταπιέζουν χωρίς τιμωρία;Τα Ιστορικά γεγονότα έχουν αποφανθεί πολλάκις επαληθευτικά!
Όχι για πολύ.Δεν είναι ο χρόνος αλλά η βεβαιότητα της νομοτέλειας!Μπορούμε να αντιλαμβανόμαστε την ανημπόρια μας μπροστά σε τούτο το μυστήριο πέρασμα, από τη μια μεριά του ανεξήγητου σύμπαντος και από την άλλη του τρόμου του αδηφάγου καπιταλιστικού συστήματος, χωρίς να γινόμαστε μικροί με τα επακόλουθα του φόβου.Το αντίθετο, ας γινόμαστε σοφότεροι ώστε να πάψει για πάντα αυτή η γιγαντιαία παραλογία.Κι από που να ξεκινήσουμε; Από την συνειδητή και αλάνθαστη διαπίστωση πως η παραγωγή και η διάθεση των "αγαθών" με σκοπό το κέρδος την κτήση και την εκμετάλλευση είναι η καθ'έξιν αρνητική αλυσίδα όλων των δεινών των παραγωγικών και κοινωνικών-ιδιοκτησιακών σχέσεων.Η αρχή του ισότιμου και δίκαιου δούναι και λαβείν ως ισορροπία ουσιαστικής κάλυψης των φυσικών καθημερινών αναγκών που στοχεύει στη συνέχιση ενός καλύτερου μέλλοντος, να γίνει αδιαπραγμάτευτη για κάθε άνθρωπο, για να διορθωθεί -κατά τους τεχνοκράτες στα ακατανόητα οικονομικά τους- η αυτοκαταστροφική πορεία που πήραμε από την εποχή της πρώτης καταγεγραμμένης κοινωνικοοικονομικής Ιστορίας.

Με την αντίληψη των αγορών θα έχουμε την εξέλιξη των δεινοσαύρων

Οι αγορές, συγκεκριμένα οι χρηματοπιστωτικές που ελέγχουν την παραγωγή αγαθών και τις υπηρεσίες στο μικρό και στο μεγάλο κεφάλαιο, μας λένε αδίστακτα, πως όλες οι ανθρώπινες δραστηριότητες θα περνούν από αυτές.Τα πάντα, ό,τι ζει κι αναπνέει και βάλε.Δεν υπήρχε ποτέ καμιά αμφιβολία και αυταπάτη γι' αυτό και στους μη σκεπτόμενους.Προς τα κει πήγαινε!Πώληση και αγορά ήταν η πεμπτουσία που θα οδηγούσε στην εκτροχιασμένη παραεξέλιξη και στην απόλυτη απαξίωση του θαύματος της ζωής. Θαύμα επειδή οι ενδείξεις των δυνατοτήτων μιας πραγματικά ελεύθερης Ουτοπίας δεν περιγράφονται σε μια μακροχρόνια ντε φάκτο ανελεύθερη δυστοπία.Οτιδήποτε χρησιμοποιούμε τεχνολογικά, υφίσταται από καταβολής του πλανήτη (δισεκατομμύρια χρόνια που λένε και οι επαΐοντες) κι όμως μόνο εκατό χρόνια και κάτι ψιλά, εφαρμόζουμε προηγμένες (εντός και εκτός εισαγωγικών) καινοτομίες και από πάνω με τον πιο αλαζονικό, αβέβαιο, απρόβλεπτο και κυρίως ανεύθυνο και επικίνδυνο μετασχηματισμό.Με το Μεγάλο Αδελφό ανάμεσά της, η ανθρωπότητα θα κάνει μόλις ένα μικρό βήμα για τον άνθρωπο όπως από τη Γη στη Σελήνη και ούτω καθεξής και μέχρι εκεί.Άπιαστοι κι αμέτρητοι παρ' όλα αυτά οι Γαλαξίες!

Η βλακεία είναι μάταιη κι όχι η ζωή

Όταν δεν υπάρχει παρόν για όλους δεν υπάρχει μέλλον για κανέναν!...Όλα τ' άλλα συνιστούν αέναη εξαπάτηση. Οι σκέψεις μας, καθορίζουν το παρόν και το μέλλον μας παντού σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης.Οποιουδήποτε η σκέψη! Κανένας ευφυής άνθρωπος δεν πρέπει να πιστεύει σήμερα τις ανοησίες των βολεμένων και των εχθρών της προόδου λόγω ατομικού συμφέροντος, ότι ο σοσιαλισμός, πολλώ δε μάλλον ο κομμουνισμός που είναι το ανώτερο στάδιό του, εφαρμόστηκε ως πραγματικό ανθρωποκεντρικό σύστημα κοινωνικής κι αρμονικής οργάνωσης και μάλιστα ότι εφαρμόζεται ακόμη.H Ιστορία και οι εμπειρίες της ταξικής πάλης, της σύγκρουσης των συμφερόντων, υπάρχουν και αξίζουν όσο η ίδια η ζωή να μελετηθούν αληθινά.

Δημοκρατία χωρίς κεφάλαιο

Γιατί αποδεικνύεται μονόδρομος οι πολλοί να επιβάλουν την θέλησή τους να ζήσουν την ζωή τους μακριά από τους λίγους που δεν τους αφήνουν; Γιατί αυτοί οι λίγοι, τολμούν να αμφισβητούν συνεχώς την φυσική ισότητα του σύμπαντος.Ο άνθρωπος δεν είναι πια εδώ και καιρό μόνο ζώο αλλά νοήμων ον που μπορεί να προσφέρει χωρίς να καταστρέφει.Δημοκρατική δικτατορία του προλεταριάτου λοιπόν αλλιώς στυγνή δικτατορία του χρήματος!