Λίγες ακόμα σκόρπιες σκέψεις για τη σκέψη

Τι θα πρέπει να κάνουμε σε τούτο τον κυκεώνα των κοινωνικών αντιθέσεων που οξύνονται και που κάθε φορά χωρίς σταματημό και χωρίς προηγούμενο, το ληστρικό εκμεταλλευτικό σύστημα φορτώνει βάρη στις πλάτες μας; Βάρη-προβλήματα χωρίς την ελάχιστη λύση και που κανείς δεν θα έπρεπε να δέχεται να τα επωμισθεί και να τα βάλει στη ζωή του. Διότι είναι τεχνητά αφύσικα κι ανήκουστα για τον άνθρωπο.Διότι "δεχόμενοι" τις υπάρχουσες καταστάσεις, δεχόμαστε και τα ΑΥΤΟΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΑ προβλήματα του αιώνιου συστήματος της εκμετάλλευσης του ανθρώπου από άνθρωπο. Κάθε μας συναναστροφή-συνδιαλλαγή με σκοπό την ενσωμάτωση -ο σώζων εαυτόν σωθήτω, όποιος μπορεί ή όποιος έτυχε- κι όχι με σκοπό την ρήξη με την "απρόσωπη" βαρβαρότητα, προσαρμοσμένη στο οικονομικό αυτό σύστημα με χίλιους δύο τρόπους, έχει ως αποτέλεσμα τον κοινωνικό πολλαπλασιασμό των βαρών όπως μια κλιματική αλλαγή σε ένα μέρος της γης που θα επηρεάσει ένα άλλο.Για να ζουν πλουσιοπάροχα σε βάρος των λαών ποιοι; οι σαλτιμπάγκοι της ψευδαίσθησης και του αμοραλισμού!...Και δεν θα γίνεται ποτέ τετριμμένη, μάταιη, γραφική ή αδιάφορη, η κριτική στους λωποδύτες και στους γκάγκστερς που σταματάνε την πρόοδο και την ελευθερία!Γίνεται μόνο στη βόλεψη και στην απεμπόληση των σπουδαίων αρχών της κοινής μας ζωής.Το μεγάλο πρόβλημα συνεχίζεται ακόμη περισσότερο από τη στιγμή που χάνονται μέσα στο κομφούζιο της αλληλοεκμετάλλευσης του κοινωνικού αυτοματισμού και της κυρίαρχης ιδεολογίας των αστικών στερεοτύπων, εκείνοι οι άνθρωποι που έχουν να πουν πάρα πολλά και να εμπνεύσουν τους υπόλοιπους ώστε να διεκδικήσουν όλοι μαζί τα πανανθρώπινα δικαιώματά τους.Χάνονται εξαιτίας της ακραίας μετάλλαξης της παραγωγικής δραστηριότητας από την ανάπτυξη του κοινωνικού όλου για την ενοποίηση της ανθρώπινης ύπαρξης άνευ όρων, στην παρανάπτυξη ενός ελάχιστου μέρους του με απάνθρωπους όρους, που έχει αποκοπεί οριστικά από τις πραγματικές και μεγάλες παραγωγικές δυνάμεις.Οι οποίες μένουν στην ανεργία και στην αεργία για πάντα, στην αφάνεια.Όλοι εμείς δηλαδή ανεξαιρέτως.Μη μου πείτε τώρα για τις πολιτείες και την προηγμένη τεχνολογία, γιατί, αυτό είναι το τετριμμένο και το επίπεδο κατεβαίνει πολύ.Και επειδή αυτό το ελάχιστο διευθυντικό μέρος χειρίζεται τους σύγχρονους τρόπους παράγωγης, με την καταστροφή των μικρών κεφαλαίων, όποτε το επιθυμεί, με τις κρίσεις για να ρίχνει τους μισθούς κι άλλα πολλά και με την προπαγάνδα των ΜΜΕ για χρήσιμους ηλίθιους μεταφορικά και κυριολεκτικά, στοχεύει στην τιθάσευση και στην υποταγή κάθε ατόμου μέσω του φόβου τής μη επιβίωσης και της αποτυχίας.Το πετυχαίνει; Η Ιστορία λέει πως όχι.Τι σημασία όμως έχει; την ζημιά την κάνει και μένουμε πίσω ή και πισωγυρίζουμε! Αλλά αυτό που θα έπρεπε να μας απασχολεί είναι το να μην πετυχαίνει να διεισδύει κι άλλο η νοοτροπία της κεφαλαιοκρατίας στην νοοτροπία της φυσικής εξελικτικής πορείας!Ποια είναι η φυσική εξελικτική πορεία; Η ελευθερία και η ευημερία για όλους στον πλανήτη Γη, της θεσπέσιας ποικιλίας της ζωτικότητας.Καθήκον μας να μην χαθεί από εμάς.Αίτημα σε εκκρεμότητα χιλιάδων ετών, αυτά θα έπρεπε να κάνουμε...