Ένας δρόμος υπάρχει, η ταξική πάλη των απλών ανθρώπων για την ανατροπή

Γεωπολιτικά η ανθρωπότητα έχει πολύ μεγάλο πρόβλημα.Οι συσχετισμοί δυνάμεων είναι οι πιο επικίνδυνοι όλων των εποχών.Ισάξιοι, μπορεί και παραπάνω από την εποχή λίγο πριν το ξέσπασμα του Πρώτου -ειδικά- Παγκόσμιου Πολέμου.Σύμφωνα με τα εμπειρικά ιστορικά στοιχεία, λίγο πριν τον Μεγάλο Πόλεμο, οι μεγάλοι διεκδικητές των πρώτων υλών και των εδαφών-αγορών που θα εδραίωναν την παγκόσμια ηγεμονία τους δεν ήταν πάνω από τρεις: Αγγλία, Γερμανία και Αμερική.Η Γαλλία εκ των πραγμάτων είχε μείνει πίσω και δεν μπορούσε να παίξει τον ηγεμονικό ρόλο που της αναλογούσε τους προηγούμενους αιώνες. Αυτό φάνηκε καθαρά στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο με τις γνωστές συνέπειες.Ο ρόλος της είχε υποβαθμιστεί και μάλιστα με την συναίνεσή της που συνεχίζεται μέχρι και σήμερα.Οι περιφερειακοί σύμμαχοί τους όπως για παράδειγμα, η Ισπανία η Ιταλία τα πολύπαθα Βαλκάνια και γενικά η Βόρεια δορυφορική Ευρώπη ή ο Καναδάς η μισό αυτοκρατορική Ιαπωνία η Αυστραλία αλλά και η φιλόδοξη νεοσυσταθείσα Τουρκία, ήταν οι ουρές οι επαίτες οι μισθοφόροι ή οι σκλάβοι αυτών των τριών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων.Κι η Ρωσία; Η Ρωσία ήταν και αυτή μια περιφερειακή δύναμη παρότι αυτοκρατορία αλλά σε απόλυτη πτώση όπως και η οθωμανική και η αυστροουγγρική.Παρεμπιπτόντως ως Σοβιετική Ένωση με την Οκτωβριανή επανάσταση του Λένιν και του Τρότσκι συντάραξε τον κόσμο και τον άλλαξε εκ θεμελίων στην συνέχεια ως μια πρώτη γερή σφήνα στην καρδιά του ιμπεριαλισμού.Επομένως στην ανάλυση της ιμπεριαλιστικής αλυσίδας οι πραγματικές μεγάλες δυνάμεις που επωφελήθηκαν ήταν οι τρεις προαναφερθείσες και μέχρι σήμερα, ελέγχουν όλο τον κόσμο.Ακόμα τουλάχιστον... Όσο για την βαριά ηττημένη Γερμανία, δύο φορές, λες και το έκανε επίτηδες να αυτοκτονήσει για να αναδυθεί και πάλι στην επιφάνεια οικονομικά και ηγεμονικά. Σήμερα όμως τι γίνεται, ποιος είναι ο ρεαλιστικός συσχετισμός δυνάμεων; Πόσες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις διεκδικούν να τυραννήσουν ξανά τον κόσμο μας; Από που να ξεκινήσει κανείς και που να τελειώσει! Επιδερμικά η Κίνα, με τον ασύλληπτο εργατικό πληθυσμό της που διψάει μάλλον για παγκόσμια οικονομική ηγεμονία, εφόσον δέχεται να πάνε χαμένα οι θυσίες και οι κόποι τους ως πρώην δραστήριοι και χίλιοπαιδεμένοι προλετάριοι.Η παλινορθωμένη και απωθημένη καπιταλιστική Ρωσία που ξεκινάει από την αρχή σφετεριζόμενη τους κόπους και τις θυσίες του πρώην πρώτου μεγάλου εργατικού κράτους του κόσμου.Η αποτυχία του, είναι θέμα γεωστρατηγικών συγκυριών και μοιραίων προσώπων.Τρίτη στη σειρά, η Σαουδική Αραβία με τα τεράστια κοιτάσματά της. Έξι λοιπόν οι παίκτες στην σκακιέρα των υπόγειων κοσμικών συμφερόντων.Τρεις παλιοί και τρεις καινούργιοι, συν τους πολλαπλάσιους περιφεριακούς -ενίοτε περιστασιακούς- δορυφόρους τους, υπερδιπλάσιοι...Γιατί; Πολύ απλά, γιατί αυτός είναι ο καπιταλιστικός τρόπος οργάνωσης της παραγωγής και διαχείρισης της διανομής της κατανάλωσης. Όπου κέρδος και συμφορές. Και άμα δεν μας αρέσει έρχεται και ο ιμπεριαλιστικός τρόπος ως το ανώτερο στάδιό του, της επιβολής του ολοκληρωτισμού!