"Θεμελιώδης" υπαρξιακή απορία
που τίθεται συνεχώς από διάφορους
στοχαστές με αφαιρετικά συμπεράσματα
αφενός και υποκειμενικά ή εξεζητημένα
αφετέρου.Νομίζω οτι η τέχνη συμπληρώνει τη ζωή,
τη φυσική την ηθική(του ανθρώπου)και
προσδίδει την "πιθανή" τελευταία πινελιά
στην τέλεια ολοκλήρωσή της πέρα από τον
μονότονο κύκλο της.Ο κάθε καλλιτέχνης
"επικυρώνει" τη μοναδικότητα της ανθρώπινης
φύσης που με τη διαφορά της, ανακουφίζει τον
πόνο που προκαλεί το αόριστο της προέλευσής μας.
Η τέχνη "δεν" μιμείται, απλώς συνεργάζεται.
