Η επιστήμη της κοινωνικής διαλεκτικής ξεχωρίζει από την ασύλληπτη συμπαντική: ως η γεωμετρία της σύγχρονης υπό εξέλιξη κοινωνίας

Τι ετοιμάζουν και εφαρμόζουν με αστραπιαίες ταχύτητες εδώ και μια δεκαετία τα μεγάλα αφεντικά του καπιταλισμού;Την απορρύθμιση της εναπομείνασας κίνησης των μικρών καθημερινών κεφαλαίων (υπερελεγχόμενους πιστωμένους λογαριασμούς μισθών και συντάξεων για ενοίκια και για δόσεις στεγαστικών δανείων και άλλων, ανάλογης αγοραστικής δύναμης και αξίας, για είδη πρώτης και δεύτερης ανάγκης κ.ο.κ) της κοινωνικής επιβίωσης.Ο τελικός στόχος τους είναι βέβαια ο εκμηδενισμός τους στην περίπτωση εκείνη, που ο μερικός για αρχή και ο απόλυτος έλεγχός τους μετά, δεν επιτυγχάνεται με κανένα τρόπο.Γιατί άραγε το κάνουν αυτό, δεν θα οδηγήσει σε κοινωνική αναταραχή; Βεβαίως και θα οδηγήσει (το βλέπουμε παντού), όμως οι προβλέψιμες κοντόφθαλμες κυρίαρχες τάξεις, νομίζουν πως είναι και το τελευταίο στάδιο για τον πλήρη εξανδραποδισμό των φτωχών λαϊκών στρωμάτων και των φθαρμένων μικροαστικών και αστικών, που οραματίζονται μια νέα εποχή του αντιδιαλεκτικού τέλους της επαναστατικής κοινωνικής Ιστορίας.Δεν πιστεύουν δηλαδή πως οι αναταραχές μπορεί να οδηγήσουν σε γνήσια κοινωνική επανάσταση που λέει ο νόμος της κοινωνικής διαλεκτικής.Πιστεύουν πως έχουν τα μέσα ή τουλάχιστον το ελπίζουν, για το αντίθετο, διότι όπως θέλουν να πιστεύουν, η τεχνολογία "τους" πια, έχει ήδη ολοκληρώσει την άθλια επιθυμία τους: του εγκλωβισμού των μαζών στην οχυρωμένη ζούγκλα τους, της ανανεωμένης βασιλείας που λέγεται τεχνοκρατία.Πρώτο και κύριο μέλημά τους, να εξολοθρεύσουν τους κοινωνικούς πρωτοπόρους επαναστάτες, που αναγεννήθηκαν από την παλίρροια της πάλης των τάξεων και τους νέους που γεννιούνται και μαθαίνουν, παίρνοντας τη σκυτάλη από τους πρώτους."Πως λοιπόν νικάς κάποιον πριν εξαπολύσεις όλα τα βάρβαρα όπλα σου;" αναρωτιέται ο αιώνιος καταπιεστής."Μα φυσικά με τον αποκλεισμό του απ' όλα τα απαραίτητα για τη συνέχιση της ζωής," τού αποκρίνεται η ευεπίφορη εγκληματική και σκοταδιστική του αντίληψη.Τη στέγαση, την τροφή, το ρουχισμό και τα υπόλοιπα αναγκαία της υπάρχουσας κατάστασης της εποχής.Οι εργαζόμενοι, εν γένει όλοι, πρέπει να παραλύσουν πάλι, αλλά αυτή τη φορά τελειωτικά μέσω της συγκέντρωσης όλων των κεφαλαίων της προσφοράς και της ζήτησης.Με τους στοχευμένους γραφειοκρατικούς νόμους του καπιταλιστικού κράτους, που θα κόψουν και θα ράψουν στα μέτρα τους, κάνοντας το βίο αβίωτο κυρίως των φτωχών άκληρων εργαζόμενων ή άνεργων και όχι μόνο βέβαια.Το γεγονός ότι δεν μπορούν να ενοικιάσουν σπίτια σήμερα όπως παλαιότερα, λόγω πολλών απανωτών νέων διατάξεων (πτώση μισθών, περικοπές συντάξεων ή καθόλου μισθοί και καθόλου συντάξεις, σε συνδυασμό με την ανεπάρκεια του πρότερου κράτους πρόνοιας) και νέας τάξης πραγμάτων (Μαζική απαλλοτρίωση-ιδιωτικοποίηση κατοικιών, γαιών και δημόσιας περιουσίας), το ότι οι μικροϊδιοκτήτες χάνουν ή πρόκειται να χάσουν τα σπίτια τους (από φόρους τέλη και ό,τι προκύψει και ακούσια δυσβάστακτα χρέη) και τις συμφωνημένες συντάξεις τους, και, το ότι ο άνθρωπος μεταβλήθηκε σε εικονική μεταβλητή χρηματιστική μονάδα, είναι παραδείγματα που και ο πιο κακόπιστος και παράξενος, δεν μπορεί να αντικρούσει με σοβαρότητα.Αυτός είναι ο καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής.Ένα ψέμα, το μεγαλύτερο και το πιο θανάσιμο μέχρι τώρα.Είναι δυνατόν να το πιστεύουν;Ποτέ δεν πρόκειται να συμβεί.Η Ιστορία της ταξικής πάλης μάς δείχνει καθαρά πως κάθε εγχείρημα για τον έλεγχο και την σκληρή εκμετάλλευση των ανθρώπων, οδήγησε με ακρίβεια απλών μαθηματικών, στην επαναστατική διεργασία και στους μετασχηματισμούς.Δεν έχει καμιά σημασία εάν η κάθε παλιά ή καινούργια κυρίαρχη τάξη, είτε το ξεχνά, είτε δεν το ξέρει.Αυτό γινόταν κάθε φορά και θα γίνεται!