Να αποσαφηνίσουμε συνοπτικά τι σημαίνει o καπιταλισμός και τι o σοσιαλισμός και τα αντίστοιχα στάδιά τους (ιμπεριαλισμός κομμουνισμός) στην σύγχρονη εποχή, για έναν απολογισμό ενάντια στην παραποιημένη εικόνα και των δυο άκρως διαμετρικά αντίθετων οργανωτικών συστημάτων για την κοινωνική πρόοδο.Οι περισσότεροι άνθρωποι ακόμη δεν έχουν καταλάβει περί τίνος πρόκειται.Η κυρίαρχη ιδεολογία της κυρίαρχης καπιταλιστικής τάξης με αλγεινή πονηριά διαβόλου, πετυχαίνει σε κάθε εποχή προσωρινά τον αποπροσανατολισμό τους για την μη κατανόηση των αληθινών κοινών και ίσων συμφερόντων τους (όχι όμως των ίδιων ικανοτήτων τους, το τονίζουμε, γιατί είναι μια βασική λεπτομέρεια που την χρησιμοποιούν οι απολογητές της βολεμένης θεσούλας, όταν αναφερόμαστε στον σοσιαλισμό και τις συναρπαστικές δυνατότητές του όταν κατανοηθεί).Χτυπάει χωρίς έλεος πάνω στα καθυστερημένα ένστικτα της καθημερινότητας του μόχθου για την επιβίωση και το φυσιολογικό δέσιμο του ατόμου με τον χώρο του, την οικογένειά του ή τη γη του γενικά.Ανάβει τη φωτιά της παρορμητικής ζωώδους αντίδρασης για οτιδήποτε απειλεί την άθλια τακτική της εκμετάλλευσης του ανθρώπου από άνθρωπο.Η πλουτοκρατία χρησιμοποιεί αυτά τα πρωτόγονα πάθη της αμορφωσιάς, του τοπικισμού, του ρατσισμού για τους άλλους ανθρώπους, της ζήλιας και της ξενοφοβίας για να προφυλάξει την απαλλοτριωμένη δημόσια ιδιοκτησία της κοινωνίας.Ο καπιταλισμός είναι το σύστημα που ιδιωτικοποιεί τα μέσα παραγωγής επιβίωσης και ανάπτυξης του λαού για οικονομικό όφελος, για πλούτο.Οι εργαζόμενοι που τον παράγουν, δεν παίρνουν παρά ένα κομμάτι ψωμί από τον δικό τους ομολογουμένως φούρνο.Στην περίπτωση που λίγο και ξυπνήσουν (ιστορική νομοτελειακή εξέλιξη) και απαιτήσουν την δίκαιη ανταμοιβή τους, ο καπιταλισμός ανεβαίνει στο ανώτερο στάδιό του.Τον ιμπεριαλισμό.Οι μάσκες πέφτουν!Το μαστίγιο του ανοιχτού τρόμου με τακτικές ανοιχτού παραδοσιακού σατράπη ή αφέντη βγαίνει ξανά και η κοινωνία πάει ακόμη πιο πίσω απ' ότι ήταν πριν.Η εξέλιξη μηδενίζεται.Ταυτοχρόνως αναζητεί εδάφη για νέους μεγαλύτερους φούρνους, δηλαδή νέες αγορές για τα νέα προϊόντα, παγκοσμιοποίηση της μονοπωλιακής και ολιγοπωλιακής κυριαρχίας του κεφαλαίου και πλείστα ακόμη.Στην αντίπερα όχθη, ο σοσιαλισμός ως ανώτερο σύστημα κοινωνικής εξέλιξης επειδή επινοήθηκε από την αφόρητη αδικία χιλιετιών, επιχειρεί να θέσει τους ανθρώπινους κανόνες της εργαζόμενης τάξης, στα πλαίσια της ορθής λογικής για την επίτευξη μιας αρμονικής και πραγματικής κοινωνικοποιημένης ανθρωπότητας που θα σταματήσει να φέρεται παράλογα.Η απαλλοτρίωση των απαλλοτριωτών καθίσταται η υπέρτατη απόδοση δικαιοσύνης με ένα προσωρινό σοσιαλιστικό εργατικό κράτος.Μόλις γίνει αυτό το δύσκολο βήμα από το πρότερο χάλι και οι άνθρωποι παράγουν για να ζουν και να χαίρονται αρμονικά, εξελίσσονται και οι παλιές επιζήμιες ιδέες φθίνουν, καταλαβαίνουν δηλαδή πως η πραγματική ειρήνη φέρνει και την πραγματική ελευθερία, τότε ο σοσιαλισμός ανυψώνεται στην κομμουνιστική κοινωνία των ολοκληρωμένων ειρηνικών ανθρώπων που έχουν τους νόμους και την ανθρώπινη συνείδηση μέσα τους.Το κράτος δεν χρειάζεται πλέον, απονεκρώνεται...Η ζωή προχωράει και απελευθερώνεται!
ΥΓ: Ο σοσιαλισμός δεν μπορεί να εφαρμοστεί παντοτινά
σε μια ή και περισσότερες χώρες.Θα πρέπει να γίνει
παγκόσμιος για να ξεδιπλωθούν οι τεράστιες δυνατότητές του!
