Με τον Σπάρτακο και την επανάστασή του, με την ερμηνεία της δύναμης της συνήθειας του Λένιν, με την ύπαρξη ή την ανυπαρξία, αίτιο και αιτιατό της άγνωστης και αόριστης προέλευσης της ανθρώπινης ζωής του Σαίξπηρ, με
τα μυαλά που φουσκώνουν από αλαζονεία του Σωκράτη, με εκείνους που εκπαιδεύουν χωρίς πίστη ή αισθητική του Χέγκελ, με την ακατανίκητη τάση" ικανοποίησης" της ασυνείδητης λίμπιντο του ενστίκτου σε έναν "Πολιτισμό" καταπιεστικό του Φρόυντ, με τον παιδιάστικο πέπλο ως καταφύγιο όταν όλα σκοτεινιάζουν του Γκαίτε και με τον επιστημονικό σοσιαλισμό της αέναης πάλης των τάξεων του Μαρξ, η Ιστορία που οραματίζονται οι άρπαγες να τελειώσει μόλις ξαναρχίζει.Η ουσία μας είναι το κουράγιο!
Ο αγώνας συνεχίζεται!
