Οξυγόνο στις παραγωγικές και κοινωνικές δυνάμεις

Η ανάπτυξη της κριτικής του ανθρώπου με κινητήρια δύναμη, την αντικειμενική αλήθεια της επιστημονικής αποκάλυψης της εκμετάλλευσης του ανθρώπου από άνθρωπο, αποτελεί, την μοναδική εφικτή μέθοδο για να τελειώσει κάποτε η υποκρισία και η κοινωνικοπολιτική αναλγησία.Κριτική που θεμελιώνει τις πανανθρώπινες αρχές και που εναντιώνεται σε καθετί που τις κονιορτοποιεί, με το θλιβερό αποτέλεσμα του κατακερματισμού της παγκόσμιας κοινωνίας.Μόνο τυχαίο δεν είναι ότι τα ισχυρά καταπιεστικά έθνη-κράτη προπαγανδίζουν με δύο μέτρα και δύο σταθμά τα καταπιεζόμενα, τα εθνικά τους συμφέροντα. Μάλιστα, την ίδια στιγμή που η καπιταλιστική οικονομία συνδέεται άρρηκτα με όλα τα έθνη-κράτη.Τώρα πώς γίνεται να υπάρχει η ελεύθερη υποτίθεται οικονομία της αγοράς και ταυτόχρονα τα έθνη-κράτη να διατηρούν το μεροληπτικό δικαίωμα των εθνικών τους συμφερόντων έναντι των άλλων, είναι το αιώνιο ερώτημα, που, απάντηση ρεαλιστικά αποδεκτή και πάνω από όλα σοβαρή, στις υπάρχουσες παραγωγικές και κοινωνικές σχέσεις, δεν υπάρχει.Ο αντιπερισπασμός της ιδέας του έθνους-κράτους, όταν δεν περνούν εύκολα οι τεχνοκρατικές οικονομίστικες τακτικές ή πηγαίνουν και παράλληλα, αποσπά την προσοχή των λαών από τον κοινωνικό διεθνισμό ως αναγκαία Ιστορική ανώτερη εξέλιξη και τους στρέφει στις ποικίλες και πολυδαίδαλες μορφές του ατομικού και κοινωνικού φασισμού.Η αστική τάξη υφαρπάζοντας την παλιά εξουσία, "μελέτησε" τα ανθρώπινα ένστικτα για να τα φυλακίσει με χίλια δύο νήματα.Οι αντιπερισπασμοί της, συνιστούν τα "αποτελεσματικά" εργαλεία της, με κορυφαίο αντιπερισπασμό, τα εθνικιστικά κελεύσματα που υποδαυλίζουν την βαρβαρότητα και την μισαλλοδοξία.Άλλη μια εκμετάλλευση του ανθρώπου από άνθρωπο, των βαθιών πατριωτικών αισθημάτων του χάριν του φυσικού του δεσίματος με τη γη του. Συνέπεια, που απομακρύνει τις ιδέες μιας ΑΝΑΓΚΗΣ: της ενωμένης ανθρωπότητας, όπου το κέρδος για πλούτο απ' τους αναρίθμητους πολλούς στους μετρημένους λίγους, δεν θα έχει καμιά θέση και αξία και οι ικανότητες του κάθε ατόμου, θα απελευθερωθούν προς όφελος όλων των ατόμων και των υπόλοιπων όντων.Η ύλη δίνει τις ιδέες.Οι ιδέες όμως δίνουν την εκάστοτε μορφή στην υλική πραγματικότητα κι αν οι ιδέες την σχεδιάζουν σωστά, τότε η πραγματικότητα γίνεται καλύτερη ακόμα και από ένα μαγικό ραβδί που λένε πως δεν έχουν.Οι ιδέες μιας σοσιαλιστικής κοινωνίας είναι μαγικές, αν εφαρμοστούν χωρίς την συνηθισμένη αντίδραση και διαστρέβλωση λόγω των πασίγνωστων συμφερόντων του συμπαντικού μηδενισμού!