Η επιβίωση ήταν παλιά και σήμερα είναι η εξέλιξη

Η επιστήμη του διαλεκτικού υλισμού στην γήινη κατάσταση, εξελίσσεται όντως κανονικά μέσω της συμπαντικής Ιστορικής υλιστικής του ιδιότητας ή από τον καιρό της εφεύρεσης του μετασχηματισμού της ύλης και της αξιοποίησής της χωρίς σκοπό, σταμάτησε όπως και η απρόσκοπτη ανάπτυξη της φύσης από τις τεχνολογικές μη εναρμονισμένες δραστηριότητες του ανθρώπου; Πράγματι η σημερινή ταξική κοινωνία είναι διαλεκτικά το ίδιο δυναμική -ως προς τις πρωτογενείς αντιθέσεις διότι θα υπήρχαν πρώιμες ταξικές κοινωνίες ιεραρχικές- με τις προϊστορικές κοινωνίες που εξελίσσονταν με καθαρότερη βούληση για την μετέπειτα ανθρώπινη Ιστορία ή η εκμετάλλευση και η παρατεταμένη βια σε συνδυασμό με την ανεξέλεγκτη χρήση μιας "θέσφατης" τεχνολογίας (έχει μπαζωθεί ή ερημωθεί όλη η επικράτεια της γης, τι σόι τεχνολογία ωφέλιμη ειν' αυτή;) της στέρησαν την διαλεκτική εξέλιξη, βυθίζοντάς την στο τέλμα, σε βαθμό που οι πραγματικές σημαντικές ανακαλύψεις εγκαταλείφθηκαν; Όντως ζούμε και αγωνιζόμαστε συνειδητά για τα καλύτερα ή συγκρουόμαστε ασυνείδητα για το τίποτα και για τα χειρότερα; Κάπως πρέπει να εξηγηθεί του πως φτάσαμε από την ανακάλυψη του ελέγχου της φωτιάς και των δυνατοτήτων της, στην εποχή της κατασπατάλησης των φυσικών μας πόρων, των φόρων, των εισοδημάτων, των εξοφλήσεων των λογαριασμών και των ατοπημάτων ως "τελικό προορισμό"...