Αναζητώντας την πρόοδο της ισότιμης ελευθερίας που οδηγεί στην κοινωνική ουσία

Κατά γενική ομολογία, η εξελικτική κίνηση του ανθρώπου με φυσιολογικούς ρυθμούς παγκοσμίως και πάλι δεν προχωράει.Υπάρχουν ανυπέρβλητες ταξικές αντιθέσεις κυρίως μέσα στην καταπιεστική τάξη (μεταξύ αστών αλλά και αστών μικροαστών εργαζομένων) και στην καταπιεζόμενη λόγω ανέχειας ανεργίας και διασπαστικού καταμερισμού της όποιας εργασίας "υπάρχει" ακόμη.Αυτά τα άλυτα αντιθετικά και αντιφατικά κωλύματα είναι θεμελειώδη στις παραγωγικές και ιδιοκτησιακές σχέσεις και εμφανίζονται κατά καιρούς από την εδραίωση του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής και διανομής και εν τέλει του αισχρού κέρδους από την εργασία της εργατικής λαϊκής τάξης, που πάντα υποφέρει αφού είναι αντικείμενο βάρβαρης εκμετάλλευσης χωρίς την παραμικρή κάλυψη των ζωτικών αναγκών της.Είναι καταλυτικής σημασιας να καταλάβουμε τις άλυτες και θεμελιώδεις αντιθέσεις, επειδή όταν συνειδητοποιηθούν μπορούν να λυθούν.Αποτελεί σίγουρη προοδευτική και συγχρονισμένη διαδικασία με την κάθε εποχή.To θολό και απαρατήρητο που παρατείνει την αντίθεση ανάμεσα στις κοινωνικές τάξεις διαιωνίζοντας τον φαύλο κύκλο της αδικίας στις ανθρώπινες κοινωνικοοικονομικές σχέσεις, βρίσκεται στην ψευδαίσθηση της ομοψυχίας του έθνους ή αλλιώς της συνεργασίας των αντίθετων τάξεων με αντίθετα συμφέροντα για την θέση τους στον κοινωνικό τρόπο οργάνωσης.Αυτή την παραδοξολογία, ο Μαρξ την είχε φωτίσει εντελώς, (και άλλοι ο καθένας με τον δικό του μοναδικό και ωφέλιμο τρόπο) επισημαίνοντας, ότι υπάρχουν δύο έθνη, το έθνος των αστών και το έθνος των εργατών στην εξέλιξη της παγκόσμιας κοινωνίας και της παραγωγικής διαδικασίας.Επομένως η συνεργασία ανάμεσα στις δυο αντίπαλες τάξεις με την "ενότητα" του έθνους-κράτους είναι εφ' όρου ζωής ματαίως συγκρουσιακή σε βαθμό μακροπρόθεσμης ανθρωπιστικής καταστροφής εξαιτίας αυτής της κοινωνικής δυσαρμονίας.Ο δρόμος πρέπει ν' ανοίξει γιατί μας περιμένουν σημαντικές ανακαλύψεις σύμφωνα με το σύμπαν και με το όχημά μας, την κοινή μας Γη.