Μόλις αντιληφθείς το μέγεθος της καταστροφής που επιφέρουν οι άρχουσες τάξεις στην κοινωνία και στις σχέσεις μεταξύ των μελών της, θα υποστείς μια ισχυρή κρίση πανικού επειδή όλο και εμφανίζονται τεράστια προβλήματα (που δεν λύνονται στις παρούσες συνθήκες) από την αντιλαϊκή πολιτική της προνοιακής αποδιοργάνωσης.Όχι μόνο για τους ανθρώπους αλλά και για τα ζώα.Η αποδιοργάνωση προχωρά αργά, αθόρυβα, όπως η σήψη που δεν σταματά μέχρι να ολοκληρώσει την αποσύνθεση.Όπως όταν θα χρειαστούμε έναν γιατρό - ειδικά στην ιδιωτικοποιημένη κι ολιγοπωλιακή πλέον υγεία-παιδεία-στέγαση-ενέργεια- θα χρειαστούμε και τα ανάλογα χρήματα, (μια τρέλα), έτσι "πρέπει" να γίνει και για τα ζωάκια μας όπως γινόταν.Η σύγχρονη κτηνιατρική ανέκαθεν ήταν ιδιωτική υπόθεση, όπως για παράδειγμα και η οδοντιατρική εφόσον το σύστημα παραμένει καπιταλιστικό.Τι γίνεται όμως όταν μιλάμε για αδέσποτες γατούλες που πρέπει να στειρωθούν άμεσα γιατί κινδυνεύουν λόγω του οίστρου τους από τα αρσενικά; που κι αυτά χρειάζονται άμεση στείρωση για να μην γεννιούνται κι άλλα γατάκια που θα ζούνε αδέσποτα και ταλαιπωρημένα στην αφιλόξενη τσιμεντένια πολιτεία, χωρίς να βρίσκεται εύκολα μια οικογένεια για αυτά όπως παλαιότερα.Προσωπικά έπαθα μεγάλο σοκ και μια παρατεταμένη κρίση πανικού όταν μία από τις τρεις γάτες-αδερφάκια που φροντίζω έξω από την αυλή μου όπου και γεννήθηκαν (δύο θηλυκές και μια αρσενική), γύρισε τραυματισμένη βαριά πριν ακόμη κλείσει χρόνο*. Πάσχιζα να υπάρχει η ελάχιστη ασφάλεια, να μην γυρνάνε από δω κι από κει.Αλλά ποιός να νοιαστεί, νοιάζεται μήπως κανείς για τον ίδιο τον άνθρωπο όταν έχουν διαλύσει οι ιθύνοντες τα πάντα; Κι όταν δεν υπάρχει η οικονομική δυνατότητα τι κάνεις; Ούτε και "πρόθυμοι" γείτονες ώστε να βάλουμε όλοι μαζί από κάτι και να μαζευτούν χρήματα για τις ιατρικές υπηρεσίες του κτηνίατρου.Μας λένε κάποιοι να πάμε στον Δήμο, υπάρχει υπηρεσία για τα ζώα.Πολύ ωραία, αλλά όχι για τον οποιοδήποτε, αλλιώς δεν θα υπήρχαν τόσες αδέσποτες γάτες αστείρωτες.Είναι δηλαδή σαν να σου λένε πήγαινε στο δημόσιο νοσοκομείο, δέχονται και τους ανασφάλιστους.Τους λέω πήγα κάποτε, το τί πέρασα; ευχαριστώ αλλα δεν θα ξαναπάρω! Άστο καλύτερα,το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού.Όλοι στα λόγια μια χαρά και στην πράξη δύο τρομάρες.Αυτές οι δύστυχες γατούλες μεγαλώνουν σε ένα περιβάλλον που κανείς δεν ενδιαφέρεται, δεν είναι Ακρόπολη, εκεί οι κάτοικοι τις προστατεύουν εκ των πραγμάτων, εδώ στο κέντρο, είναι υποβαθμισμένη περιοχή με τεράστιες κοινωνικές-ταξικές και φυλετικές αντιθέσεις και φτώχεια ενδημική.Θέλω να πω ότι στις αστείρωτες γάτες δεν μπορείς να χειριστείς τις ανάγκες τους αν δεν είσαι ειδικός ακόμη και μετά την στείρωση παραμένει δύσκολο, ιδιαίτερα αν έχουν μείνει για μήνες έξω έχοντας πολλά αρνητικά βιώματα.Όμως οι ειδικοί ιδιωτεύουν και εργάζονται για το κέρδος όση ανθρωπιά κι αν έχουν κάποιοι.Το πρόβλημα είναι ότι το νεοφιλελεύθερο κράτος και η πολιτική του, υπάρχει κυρίως τα τελευταία 15 χρόνια για να μας δημιουργεί συνεχώς αξεπέραστα προβλήματα παρά να μας τα λύνει...
* Δεν μπορούσα να διανοηθώ ότι ένας γάτος σε μια μικρή γάτα που μόλις είχε αναπτυχθεί θα μπορούσε να της κάνει τόση μεγάλη ζημιά, κυρίως στο αυτί και λίγο στο λαιμό.Σχεδόν ένα χρόνο γυρνούσε στην αυλή και το μόνο που γινόταν ήταν οι γνωστές αψιμαχίες για την ιεραρχία και τα όρια.Δεν το ήξερα σε τόσο μεγάλο βαθμό ότι υπάρχουν ορισμένες φορές ακραίες καταστάσεις μεταξύ αρσενικού και θηλυκού και έβγαλα βιαστικά μέσα στον πανικό μου λάθος συμπέρασμα και δη ακράδαντο, ότι το έκανε κάποιος άνθρωπος που ίσως με μισούσε.Η αλήθεια είναι ότι δεν το έβγαλα από το πουθενά.Έχει προκληθεί μεγάλη ζημιά από τον ολοκληρωτισμό του καπιταλισμού ανάμεσα στους ανθρώπους, ντόπιους και ξένους,ο ρατσισμός κι η κοροϊδία βρίσκεται παντού ως πανδημία.Ήμουν και παραμένω ανήσυχος αφού η ανθρωπιά όλο και λιγοστεύει, πράγμα απαράδεκτο κι αβάσταχτο για κάθε σοβαρό άνθρωπο.Υπάρχει μια παγωνιά που σε τσακίζει.Αυτό το νιώθουν κι οι γατούλες.Πάντως η άτυχη γατούλα δεν με εμπιστεύεται όπως πριν την επίθεση.Προσπαθώ να την πάρω μέσα για να την φροντίσω και να την πάρω για πάντα, αλλά δεν ξέρει αν θέλει, ενώ όλο το σκέφτεται, προσπαθεί να αφεθεί, τα ματάκια της το λένε, μα στο τέλος μιλάει το βίωμά της.Το σοκ της δεν την αφήνει.Αυτή η κατάσταση με βασάνισε πάρα πολύ, γιατί όταν αγαπάω μια ψυχή παίρνω και τα βάσανά της.Είχε εξαφανιστεί όλον αυτό τον καιρό και δεν μπορούσα να την βρω για να την πάρω στο σπίτι να αναρρώσει σωστά και με κάποια αντιβίωση από τον κτηνίατρο.Γι' αυτό είχα πει ότι δεν θα είναι ποτέ ξανά η ίδια με τέτοια φρικτή εμπειρία στην τρυφερή της ηλικία.Επίσης οι άθλιες συνθήκες και το μίζερο περιβάλλον, παίζει κι αυτό το ρόλο του στις συχνές φασαρίες μεταξύ τους.Πέρα στην άλλη άκρη της αυλής, όταν σκοτεινιάσει επικρατεί το απόλυτο σκοτάδι και ο ορισμός της εγκατάλειψης και του τρόμου.Μια αξέχαστη δυσωδία αναδύεται από ένα κατεστραμμένο ολοσχερώς διαμερίσμα που έχει υποστεί διάβρωση για πάνω από 25-30 χρόνια παραμένοντας ανοιχτό μόνιμα από την αυλή υποτίθεται για να αερίζεται.Ουδείς ασχολείται αν υπάρχει κίνδυνος για την υγεία διότι έχει και ποντίκια...Ο απόλυτος παραλογισμός.Εκεί μέσα όποια γάτα βρίσκει καταφύγιο θα βγει θηρίο ή θα μπει κάποιο.Απίστευτη βρωμιά, τόσο χάλι.Υπάρχει μεγάλη πιθανότητα εκεί μέσα να της επιτέθηκε ο γάτος.Τώρα που μου έρχεται μετά την βασική ανάρρωση που χρειαζόταν στη μοναξιά της, μέχρι να γίνει εντελώς καλά, βγαίνω κάθε τόσο για να την βλέπω και να με βλέπει, να παίρνει κουράγιο πως έχει κάποιον.Να μην ξεχνιέται πάλι και φεύγει.
Και μου το δείχνει κάποιες στιγμές!
Η εν λόγω γατούλα πριν λίγο.Την ονόμασα Δώρα για το δώρο που μου έκανε με την ανάρρωσή της
Βαρέθηκα να βλέπω ανθρώπους προδομένους/βαρέθηκα ν' ακούω για καπιτάλια και παραδομένους/βαρέθηκα να γεύομαι μια ηδονή εκποίησης του Όλου/βαρέθηκα ν' αγγίζω την άψυχη τη δολοφόνα ύλη/βαρέθηκα ν' οσμίζομαι τις μυρωδιές πολέμου/Βαρέθηκα να νιώθω τους λαβύρινθους δίχως τους μίτους.
Βαρέθηκα Σύντροφε, δε λυγάω,
λένε πως είναι μία η ζωή γι' αυτό την πολεμάω!...
Γραμμένο τον Μάιο του 2012 χωρίς αλλαγές ουσίας, μόνο τύπου, το οποίο μόλις ανακάλυψα τυχαία (από εκτυπωμένα αρχεία της συγκεκριμένης περιόδου -λες και ήξερα), ότι δεν υπάρχει πια στο blog και...τελικά μαζί με πολλά άλλα κείμενα, άρθρα, πεζά και ποιήματα που δείχνουν την αγωνία μου και τον εγγενή προβληματισμό μου μέσα στη προαναγγελθείσα φωτιά των μνημονιακών χρόνων για το τι θ' ακολουθούσε.Ψάχνω να βρω πώς λέγεται αυτή η ενέργεια 12 χρόνια μετά και οι λέξεις "ακατονόμαστη" ή "διαβολική" που μου έρχονται αστραπιαία φαίνονται μικρές-αδόκιμες για τον νέο Μεσαίωνα που ζούμε ΤΩΡΑ! "Εύρηκα" : Μεγάλη αναταραχή; Θαυμάσια κατάσταση!
Παρεμπιπτόντως, οι δημοσιεύσεις υπάρχουν, αλλά... μόνο από τον υπολογιστή (σε αποπροσανατολισμό και με τα ρούχα μας συνέχεια να τρωγόμαστε) μπορεί ο κάθε blogger να τις αναδημοσιεύσει μέσα από το ιστολόγιό του, από το τάμπλετ δεν τις βρίσκει όλες, κυρίως τις παλιές αναρτήσεις.Τι ψάχνω τώρα έ;;; Έτσι είμαστε εμείς οι ψαχτήρες που τα έχουμε δει ΟΛΑ, σπασίκλες στους... κατ' επάγγελμα σπασίκλες!!! Τί λένε οι Μεγάλοι Δάσκαλοι; Όλα να τ' αμφισβητούμε, όλα μόνοι μας να τα ψάχνουμε.
Το ότι το κεφάλαιο -παλιό και νέο- δεν είχε και δεν έχει ακόμη πατρίδα αλλά μονάχα μέρη και ευκαιρίες όπου αναπαράγει κέρδη, οπουδήποτε και με οποιαδήποτε μέσα, αποδεικνύεται σήμερα περίτρανα, καθώς εκμεταλλεύεται τις λεπτές πλέον έννοιες των υποτιθέμενων ανεξάρτητων χωρών για να ανακατέψει σε μια τελική φάση τους πολιτισμούς και τις κοινωνίες τους, χωρίς όμως το κατάλληλο πολιτικό και οικονομικό σύστημα της κοινωνικής οργάνωσης που χρειάζεται κατεπειγόντως η ανθρωπότητα στο σύνολό της, για να ευημερήσει πραγματικά και να μην κινδυνεύει να καταστραφεί.Δηλαδή το σύστημα του Σοσιαλισμού (που σε πρώτη φάση στοχεύει σε μια γενική κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, ανταλλαγής και κοινωνικής ισότητας για όλα τα αγαθά και τις ευκαιρίες που έχει ανάγκη κάθε ανθρώπινο πλάσμα ούτως ώστε να αναπτυχθεί προς όφελος του εαυτού του και προς όφελος της κοινωνίας, και του Κομμουνισμού, που στη δεύτερη και πιο ουσιαστική, καθοριστική φάση του για τον αναγκαίο μετασχηματισμό όλων των παραγωγικών και κοινωνικών σχέσεων, της κατάργησης των κοινωνικών τάξεων που ευθυνονται για την ατελείωτη σκληρή εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, οι ίδιες οι κοινωνικές μάζες θα καταργήσουν και τον ίδιο τον καπιταλισμό που τρώει τις δικές του σάρκες κυνηγώντας τους πάντες), που πολέμησαν και κατέστρεψαν από τα πρώτα του βήματα και που συνεχίζουν αμείλικτα να πολεμούν διαολεμένα ώστε να μην επιστρέψει από τη βέβαιη επιστροφή του λόγω ανωτέρας βίας! Μόνο τυχαία δεν είναι η αλλοίωση και η αλλοτρίωση του ανθρώπου και ολόκληρης της Φύσης σε επιταχυνόμενη παγκόσμια πορεία.Από την άλλη μεριά, αποδεικνύεται και το κρισιμότερο γεγονός πως ούτε και η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων έχει μια αληθινή πατρίδα στο έδαφος του αδηφάγου και γερασμένου συστήματος των αγορών και των τραπεζών/ένα και το αυτό.Όλα τα έθνη εδώ και πολλές δεκαετίες αλληλεπιδρούν εκ των πραγμάτων καταναγκαστικά στους οικονομικούς, νομικούς, χρηματιστηριακούς και ιδιοκτησιακούς νόμους του Παγκοσμιοποιημένου Καπιταλισμού Pac-Man και σε έναν ανεπίστρεπτο υπερσυγκεντρωτισμό άνευ προηγουμένου, ξεκομμένα από την πραγματική πραγματικότητα που οδηγεί με διαλεκτική ακρίβεια στην αυτοκαταστροφή των ίδιων των ανθρώπων/παραγωγών, που συνθέτουν εν γένει τον όποιο Πολιτισμό και είναι αντικειμενικά τα κατ’ εξοχήν υποκείμενα της έως τώρα κοινωνικής Ιστορίας...
Όταν έχουμε την 15ετή επίθεση του παγκόσμιου κεφαλαίου σε όλες τις κοινωνικές κατακτήσεις, τη ραγδαία πτώση του βιοτικού επιπέδου, την αντιμεταναστευτική και ρατσιστική πολιτική, το μόνιμο σκιάχτρο του φασισμού, την καταστροφική διαχείριση της κλιματικής κρίσης- αλλαγής, την ανύπαρκτη φροντίδα και περίθαλψη στην πανδημία που προέκυψε (με νοσοκομεία υποβαθμισμένα λόγω πολιτικής ιδιωτικοποιήσεων και με τεράστιες ανθρώπινες απώλειες όλο το προηγούμενο φρικτό διάστημα της καραντίνας) που ήταν και παραμένει άμεση επίπτωση από ένα πληγωμένο οικοσύστημα εξαιτίας μιας χρόνιας και βλαβερής παραγωγής για τα κέρδη, όταν έχουμε τον πόλεμο στην Ουκρανία και στη Παλαιστίνη μια γενοκτονία live και λίγο πριν στη Συρία (και ξανά τώρα) και μόνιμα στη Βόρεια Αφρική και στη ζώνη του Σαχέλ για τις "πρώην" αποικίες ως αντανάκλαση ενός νέου Ψυχρού Πολέμου μεταξύ της φθίνουσας Δύσης και της "αναδυόμενης" Ανατολής, όταν δεν έχουμε να αγοράσουμε τα στοιχειώδη αγαθά λόγω του τεχνητού πληθωρισμού για να καταστείλουν τους δίκαιους αγώνες μας αδειάζοντας τα βαλάντιά μας, όταν δεν έχουμε να πληρώσουμε τα ενοίκια ή να μη βρίσκουμε καν σπίτι κανονικό να μείνουμε με πλήρη δικαιώματα, αξιοπρέπεια και ανεξαρτησία, όταν βγαίνουμε και βλέπουμε ταλαιπωρημένους τους μετανάστες και τους πρόσφυγες να βρίσκονται σε άθλια κατάσταση και να μην μπορούμε να τους βοηθήσουμε γιατί είμαστε όλοι στα ίδια, όταν οι εκλογές δεν έχουν καμία σημασία αφού η ψήφος εκλογομαγειρεύεται και άλλα τόσα εμπόδια, που δεν χωράνε εδώ αλλά σε βιβλίο-Τόμο, τότε καμιά φορά, μπορεί να μην είμαστε και πάντα τόσο "νηφάλιοι", ειδικά την ώρα που οι άνθρωποί μας έχουν λυγίσει κυριολεκτικά ή μας έχουν παρατήσει.Όμως κάποιοι ευτυχώς, θα επανερχόμαστε δριμύτεροι γιατί έχουμε δώσει όρκο να αγωνιζόμαστε για έναν καλύτερο κόσμο.Πάντα και Παντού!...
Το άτομο αποτελεί το ελάχιστο μέρος της ύλης όπως ξέρουμε σε γενικές γραμμές.Υπό αυτό το πρίσμα ο άνθρωπος ως άτομο κι αυτός, αποτελεί το ελάχιστο μέρος της ανθρωπότητας ανάμεσα στα δισεκατομμύρια της Γης.Ο "κανόνας" της διάσπασης του ατόμου -στην ουσία- είναι μη προβλέψιμος.Η Ιστορία της πιο πρόσφατης επιστήμης αυτό μας δείχνει, με τα γνωστά και άκρως αρνητικά αποτελέσματα παγκοσμίως για την ποσότητα και την ποιότητα της ζωής.Τα μυστήρια της Χημείας, της Φυσικής, της Βιολογίας και άλλων ως ανόργανες και οργανικές υλικές υποστάσεις δεν είναι παίξε-γέλασε, χρειάζονται χιλιάδες χρόνια ακόμη (Δηλαδή Ειρήνη για πάντα κι ο Άνθρωπος παντού μπροστά), για να γίνουν κατανοητά και πάλι... εν μέρει, εφόσον θα ισχύει ο "χρυσός" κανόνας του κέρδους/γκόλουμ έναντι του φυσικού οφέλους...
Λευτεριά στην Παλαιστίνη το φετινό “στίγμα” Δεκάδες χιλιάδες στην πορεία
στην αμερικανική και ισραηλινή πρεσβεία
του Θόδωρου Κουτσουμπού
Το Πολυτεχνείο, η Εξέγερση του Νοέμβρη 1973 ΖΕΙ! Ζει στην ιστορία και στη συνείδηση του λαού, των φοιτητών, των εργατών, των ανήσυχων και σκεπτόμενων ανθρώπων. Οι πολλές δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτές στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη, την Πάτρα και σε δεκάδες πόλεις σε όλη την Ελλάδα, οι εκατοντάδες ή και χιλιάδες εκδηλώσεις στα σχολεία όλης της χώρας το επιβεβαιώνουν.
Στην Αθήνα, η αστυνομία έδωσε αριθμούς, τουλάχιστον 25.000 στην πορεία, εκ των οποίων αποδίδει τις 13.000 στα μπλοκ του ΚΚΕ και τις άλλες 12.000 στην εξωκοινοβουλευτική κατά βάση αριστερά, μέσα στους οποίους καταγράφει 1.000 – 1.500 με τα πανό της αναρχίας. Η πραγματικότητα όμως είναι διαφορετική, το πλήθος του κόσμου ήταν διπλάσιο και παραπάνω.
Αν όμως, τόσο μεγάλα πλήθη ανθρώπων συγκινούνται, δεν ξεχνάνε, αφήνουν τη βόλεψή τους και κατεβαίνουν σε μεγάλες διαδηλώσεις 51 χρόνια μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου, είναι ένα αξιοπρόσεκτο κοινωνικό ζήτημα που πρέπει να συνυπολογίζεται στις αναλύσεις για τον ρόλο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου στη διαμόρφωση της σύγχρονης Ελλάδας – και το προς τα πού βαδίζει η Ελλάδα, ύστερα από μισό αιώνα μεταπολιτευτικής αστικής δημοκρατίας με χρεοκοπημένο όλο το κοινοβουλευτικό πολιτικό σύστημα, κυβερνητικό και ψευτο-αντιπολιτευτικό.
Στη φετινή πορεία είχαμε τη διάταξη των ταξικών στρατοπέδων. Η δεξιά κυβέρνηση Μητσοτάκη με τους φασίστες υπουργούς και τους μανιασμένους συνοδοιπόρους της του “ακραίου κέντρου”, αντιμετώπισαν τον κόσμο που κατέφθανε στις τριήμερες εκδηλώσεις του Πολυτεχνείου και ιδίως στην πορεία, ως εχθρό-λαό. Πριν 51 χρόνια η στρατιωτική δικτατορία του Παπαδόπουλου αντιμετώπιζε τους φοιτητές που κατέλαβαν το Πολυτεχνείο και τους εργάτες και μαθητές που προσέτρεξαν στο κάλεσμα του ραδιοσταθμού, ως εχθρό-λαό. Μάλιστα, όπως το διατύπωσε τότε ο πρωθυπουργίσκος του δικτάτορα, Μαρκεζίνης, θεωρώντας ότι από την ρωσική επανάσταση και μετέπειτα, ο εσωτερικός εχθρός είναι πιο επικίνδυνος από τον εξωτερικό! Έβαζε τα τανκς να γκρεμίζουν την πύλη του Πολυτεχνείου λιώνοντας νεανικά κορμιά, και τα πολυβόλα να γαζώνουν ανθρώπους, με αποτέλεσμα έως και εκατοντάδες νεκρούς και χιλιάδες τραυματίες. Σύμφωνα με μελέτη του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών αναφέρονται 40 νεκροί, και τουλάχιστον 2.000 τραυματίες, στοιχεία όμως σαφώς υποεκτιμημένα, καθώς, δυστυχώς πολλοί, πάρα πολλοί δεν μίλησαν, δεν δημοσιοποίησαν τους νεκρούς τους, τους τραυματίες και τους βασανισμένους ανθρώπους, σε εκείνο το αφηνιασμένο όργιο κρατικής, αστυνομο-στρατιωτικής και παρακρατικής βίας…
Φέτος, η κυβέρνηση κινητοποίησε 5.700 αστυνομικούς, μετατρέποντας την Αθήνα σε κατεχόμενη πόλη, γύρω από το Πολυτεχνείο, το τριήμερο και ιδίως στην πορεία του Πολυτεχνείου, όπου ορδές εκατοντάδων ανδρών των ΜΑΤ, πάνοπλοι επιτηρούσαν τη διαδήλωση, άλλες δυνάμεις έκαναν εκατοντάδες ελέγχους στα σακίδια νέων, αλλά και μεγαλύτερων, προσάγοντας 150 άτομα. Με ελικόπτερα και drones παρακολουθούσαν την εξέλιξη της πορείας, ενώ για να εμποδίσουν την πρόσβαση διέταξαν το κλείσιμο όλων των σταθμών του μετρό στο κέντρο της Αθήνας.
Όμως, απέτυχαν να εμποδίσουν την κάθοδο δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων στην μεγάλη πορεία – που φέτος, πήγε μέχρι την ισραηλινή πρεσβεία βροντοφωνάζοντας “Λευτεριά στην Παλαιστίνη”, “σταματήστε τη γενοκτονία στη Γάζα”, σταματήστε τον πόλεμο, πόλεμο στην πόλεμο των ιμπεριαλιστών και του σιωνιστικού κράτους και ενάντια στην κυβέρνηση Μητσοτάκη, συνεργού του Νετανιάχου στη γενοκτονία του παλαιστινιακού λαού. Είναι η μεγαλύτερη αντιπολεμική διαδήλωση υπέρ της Παλαιστίνης αφότου ξέσπασε ο παρών πόλεμος στη Γάζα.
Τα μπλοκ φοιτητών, από το Πολυτεχνείο, το ΕΚΠΑ, ΠΑΠΕΙ, απ’ όλες τις σχολές, που συγκεντρώθηκαν στη Σταδίου, στο Άγαλμα του Κολοκοτρώνη και την Κλαυθμώνος, ήταν εντυπωσιακά και εξαιρετικά πυκνά. Εδώ ήταν όλες οι αριστερές, αντιεξουσιαστικές και αναρχικές οργανώσεις, εργατικά σωματεία, εκπαιδευτικοί και άλλες συλλογικότητες. “Το Πολυτεχνεί Ζει”, έγραφαν πολλά πανό, ενώ πλήθος Παλαιστινιακών σημαιών κυμάτιζαν παντού. Της πορείας προπορευόταν το πανό των Φυλακισθέντων και Εξορισθέντων αγωνιστών της χούντας. Εδώ ήταν και το ΕΕΚ, με τα πανό του, τις κόκκινες σημαίες με σφυροδρέπανα και σημαίες της Παλαιστίνης. Σε όλο το μήκος της διαδρομής, μέχρι την αμερικανική πρεσβεία, πλήθος κόσμου παρακολουθούσε από τα πεζοδρόμια και αρκετοί έμπαιναν στην πορεία. Φοιτητικά μπλοκ τραγουδούσαν το “Πότε θα κάνει ξαστεριά, πότε θα φλεβαρίσει” και δεν ξέρουμε πώς το εκλαμβάνει η εξουσία του εκ Χανίων “Κούλη” της Δεξιάς. Μέσα στο μεγάλος πλήθος, μπορούσες να ξεχωρίσεις τη Μάγδα Φύσσα, τον Γιάννη Μάγγο – ξεχωριστούς στον πόνο που βιώνουν και στον αγώνα που δίνουν για δικαιοσύνη, για την τιμωρία των ναζιστών δολοφόνων του Παύλου Φύσσα, στη δίκη σε δεύτερο βαθμό της χρυσής αυγής και των αστυνομικών του Βόλου που τσάκισαν στο ξύλο και προκάλεσαν το θάνατο του Βασίλη Μάγγου.
Η πορεία ήταν ειρηνική και τα αστικά μμε έχασαν την ευκαιρία να δείξουν τις φλόγες κάποιας μολότοφ ή τη ρίψη δακρυγόνων – πράγμα που έκαναν για την πορεία στη Θεσσαλονίκη. Στην Αθήνα, υποχρεώθηκαν να δείξουν πανοραμικές φωτό με χιλιάδες διαδηλωτές.
Να σημειώσουμε ότι στην πορεία μέχρι την ισραηλινή πρεσβεία συμμετείχαν και τα μπλοκ του ΚΚΕ, συνδικάτα και φοιτητικοί σύλλογοι, δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων. Απειροελάχιστοι και εξαφανισμένοι οι Συριζαίοι. Και για μια ακόμη χρονιά, από τα μέσα της δεκαετίας του 1990, 100 – 200 άνθρωποι του ΠΑΣΟΚ, στα κρυφά, έκαναν μια παρουσία έξω από το Πολυτεχνείο της Πατησίων όταν όλοι είχαν φύγει, και μέσω Κολωνακίου πήγαν στην αμερικανική πρεσβεία, άνοιξαν τη σημαία, φώναξαν συνθήματα και εξαφανίστηκαν.
φωτο: Θόδωρος Κουτσουμπός
Το πανό που ζωγράφισαν τα παιδιά του Δημοτικού σχολείου Ταύρου, για το οποίο η δασκάλα τους κλήθηκε σε απολογία.
ΕΕΚ: μαζί με το ψωμί, παιδεία, ελευθερία, υγεία ΛΕΥΤΕΡΙΑ στην ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ
Ως «ιστορικό ρεκόρ» στην απασχόληση παρουσίασαν η κυβέρνηση και τα αστικά ΜΜΕ τα στοιχεία του συστήματος «Εργάνη» για τις ροές απασχόλησης του περασμένου Αυγούστου, πανηγυρίζοντας ότι «το ισοζύγιο προσλήψεων – αποχωρήσεων σημειώνει την υψηλότερη επίδοση από το 2001…». Επίσης επικαλέστηκαν ως πρόοδο και τη διαμόρφωση του ποσοστού ανεργίας στο 9,5% τον ίδιο μήνα, από 9,9% τον περασμένο Ιούλη.
Η αληθινή είδηση όμως από τα εν λόγω στοιχεία του Εργάνη ήταν άλλη: το 8μηνο Γενάρη – Αυγούστου του 2024, 1.928.729 μισθωτοί έχασαν τη δουλειά τους! Αυτός ο τεράστιος αριθμός απολύσεων έγινε σε μια αγορά εργασίας που οι μισθωτοί δεν ξεπερνούν τα 2,3 εκατομμύρια!
Επιπλέον, σύμφωνα με την «Εργάνη», από αυτές τις απολύσεις οι 1.164.635 ήταν αποτέλεσμα της καταγγελίας των συμβάσεων αορίστου χρόνου εκ μέρους των επιχειρήσεων ή λήξης των συμβάσεων ορισμένου χρόνου. Με άλλα λόγια, η συντριπτική πλειονότητα των εργαζομένων σήμερα αποδείχθηκε ότι βρίσκονται σε μια δίνη ανασφάλειας και «ευελιξίας».
Ακόμα χειρότερα, οι υπόλοιπες 764.094 απολύσεις, ενώ από την «Εργάνη» χαρακτηρίζονται «οικειοθελείς αποχωρήσεις», αυτονόητα αφορούσαν θέσεις εργασίας με χαμηλούς μισθούς και άσχημες συνθήκες.
Άλλωστε, κύριο χαρακτηριστικό στην αγορά εργασίας εδώ και χρόνια έχει γίνει πέραν της προσωρινότητας και η «ευελιξία». Έτσι, στο σύνολο των προσλήψεων που έγιναν από την αρχή του χρόνου, μόνο το 54,11% ήταν πλήρους απασχόλησης, όπου όμως ένα σημαντικό τμήμα τους είναι συμβάσεις ορισμένου χρόνου, ενώ το 36,53% ήταν συμβάσεις με μερική απασχόληση και το 9,36% με εκ περιτροπής εργασία, δηλαδή είχαν δηλαδή μειωμένο ωράριο αλλά και λειψό μισθό. Μάλιστα, συγκεκριμένα τον Αύγουστο, οι συμβάσεις μερικής απασχόλησης αυξήθηκαν σε 40,65% και οι αντίστοιχες εκ περιτροπής εργασίας έφτασαν στο 11,19%.
Όλα αυτά τα στοιχεία δείχνουν την αδήριτη ανάγκη για έναν μαζικό αγώνα διαρκείας, διεκδικώντας θέσεις εργασίας για όλους, με αξιοπρεπές εισόδημα και ανθρώπινες συνθήκες. Ωστόσο, τα προαναφερθέντα επίσημα στοιχεία φανερώνουν περίτρανα την οργανική ανικανότητα του ελληνικού καπιταλισμού να εξασφαλίσει τέτοιες θέσεις εργασίας στους εργαζόμενους και υπογραμμίζουν την επείγουσα ανάγκη του αγώνα για μια αντικαπιταλιστική-κομμουνιστική λύση εξουσίας.
Ορέστης Δούλος Μέλος του Δ.Σ. του Πανελλήνιου Σωματείου Εργαζομένων Vantage Towers Gr
Πηγή: Kομμουνιστική Επανάσταση ελληνικό τμήμα της Επαναστατικής Κομμουνιστικής Διεθνούς (RCI) μετεξέλιξη της Διεθνούς Μαρξιστικής Τάσης (IMT)
Τί ακριβώς αναδεικνύει και αποδεικνύει αυτό το σύντομο αλλά και εύστοχο άρθρο; Ένα μόνο πράγμα: στο έδαφος του καπιταλισμού δεν μπορεί να υπάρξει εργασία για όλους τους ανθρώπους.Κι απ' αυτήν την άποψη δεν μπορεί να υπάρξει πραγματική ισότητα, ειρήνη και ευημερία.
Η καπιταλιστική βαρβαρότητα και η κλιματική ραγδαία αλλαγή από την ανεξέλεγκτη και ρυπογόνα παραγωγή των "προϊόντων", προκαλούν μόνιμη κρίση πανικού σε κάθε άνθρωπο που στέκει άναυδος παρατηρητής στις συνέπειες-τραγωδίες, "παντελώς" ανήμπορος να ανταπεξέλθει στα προβλήματα της βιοπάλης.Η αποξένωση και η ανασφάλεια χτυπούν κόκκινο συναγερμό με αποτέλεσμα να μην καταλαβαίνει κανείς κανέναν όσο χρειάζεται και έχει μεγάλη ανάγκη.Έτσι, μια κοινωνία απόλυτης δυστυχίας εμφανίζεται ακόμη πιο ταξική όπου η εκμετάλλευση των λίγων στους πολλούς αυξάνεται οριζοντίως σχεδόν για όλους.Ενώ αντικειμενικά κάνουμε τα πάντα για να συμπεριφερόμαστε καλά στους άλλους, οι σκόπιμες αντιφάσεις μιας δυστοπικής πραγματικότητας μας παγιδεύουν μένοντας παρεξηγημένοι και βαθιά πληγωμένοι.Αυτός ο εφιάλτης, δε θα φύγει εάν δεν αγωνιστούμε για το πιο ανώτερο Όραμα όλων των εποχών: την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο εδώ και τώρα, μια για πάντα!...Φτάνει πια να μη μας νοιάζεται κανείς...!✊
Περνώντας ο κοινωνικοπολιτικός χρόνος όλο και περισσότερο γίνεται ξεκάθαρη η στρατηγική του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου.Όπου υπάρχουν θύλακες αριστερής προοπτικής που λένε τα πράγματα με τ' όνομά τους, αποκαλύπτοντας τις ιστορικές αλήθειες και δείχνοντας το δρόμο της εφικτής εναλλακτικής για έναν άλλο τρόπο κοινωνικής και οικονομικής οργάνωσης για τους πολλούς, ψάχνει να βρει και να ενσωματώσει με οποιοδήποτε τίμημα τους ηγέτες της.Με αυτή την τακτική το κεφάλαιο πιστεύει ότι κάποια στιγμή η Αριστερά δεν θα είναι πουθενά στον κόσμο αξιόπιστη.Εξισώνοντας την αριστερά με τη δεξιά και παράλληλα με τον φασισμό, το μόνο που καταφέρνουν τα πολιτικοοικονομικά κέντρα είναι μια τρύπα στον άπειρο ωκεανό της ανθρώπινης εξέλιξης.Να ολοκληρωθεί το σχέδιο της συκοφάντησης των προοδευτικών σοσιαλιστών/κομμουνιστών από τον προηγούμενο αιώνα, αποτελεί την υπέρτατη αυταπάτη των κυρίαρχων τάξεων.Να φανούν όλοι καιροσκόποι ή με τα μεγάλα λόγια που καταλήγουν στη γραφειοκρατική βόλεψη, με τόση πλέον κοινωνική πείρα και ατελείωτη ανισότητα -εφεξής- δε γίνεται.Η τακτική είναι τόσο παλιά όπως οι παλιές μεσαιωνικές και όχι μόνο συνωμοσίες εναντίον των λαών.Τίποτα το σταθερό δεν πέτυχαν και δεν θα πετύχουν με καμιά δύναμη.Πιο νομοτελειακή κατάσταση από την αναζήτηση της αλήθειας και της ελευθερίας ως μιας πρωτογενούς και ακατανίκητης ορμής της εσωτερικής χημείας του ανθρώπου υπάρχει; Και τα καλύτερα και τα χειρότερα από δαύτη έρχονται, αναλόγως το άτομο, τη συγκυρία του, την οικογένειά του και το περιβάλλον του, την παρατήρησή του και κατ' επέκταση την ωριμότητα της σκέψης του.Σε τελική ανάλυση, τα Όνειρα για μια αληθινή πολιτισμένη κοινωνική αρμονία θα κερδίσουν στο τέλος όπως πάντα ...
Ο πόλεμος στην Παλαιστίνη σε απευθείας μετάδοση με τις φρικιαστικές εικόνες της σφαγής αμάχων, ανδρών, γυναικών, παιδιών και ηλικιωμένων που συνεχίζεται αδιακρίτως, με πρόσχημα την εξάλειψη της Χαμάς για την επίθεση της 7ης Οκτωβρίου, έχει προκαλέσει σε ολόκληρο τον κόσμο, τεράστια θλίψη-πόνο και ατελείωτη απογοήτευση, δημιουργώντας σοβαρές ψυχικές διαταραχές σε μια κοινωνία αποδρομής, για λόγους εσφαλμένης και αντιφυσικής υλικής ανάπτυξης.Ο γενοκτονικός πόλεμος που διεξάγεται, ήρθε σαν σφήνα ανάμεσα στους άλλους πολέμους των προηγούμενων χρόνων και των τωρινών.Είναι το τελευταίο δέμα με το άχυρο που έσπασε την πλάτη της καμήλας.Σαν να πρόκειται για την έναρξη του Τρίτου Παγκόσμιου Πολέμου και σε συνδυασμό με την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία τον Φεβρουάριο του 2022 εν μέσω πανδημίας! Αν υπάρχει Θεός! Ο κόσμος βρισκόταν αντιμέτωπος με μια παγκόσμια θανατηφόρα ασθένεια και τα κέντρα λήψης των αποφάσεων, προκάλεσαν από τη μια πλευρά τον πόλεμο και από την άλλη, τον ξεκίνησαν λες κι ήταν συννενοημένοι...Όμως το παλαιστινιακό άλυτο ζήτημα εδώ και 75 χρόνια και ιδιαίτερα τις δύο τελευταίες δεκαετίες, στη λωρίδα της Γάζας, που είναι η μεγαλύτερη υπαίθρια φυλακή στον κόσμο, ξανάρθε στο προσκήνιο με τη μεγαλύτερη βαρβαρότητα που είδε η ανθρωπότητα μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, τον Ψυχρό (και θερμό) Πόλεμο, την Πτώση του Τείχους, του Ανατολικού μπλοκ και της ΕΣΣΔ, και των Πολέμων, υποτίθεται, κατά της Τρομοκρατίας στη ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής μέχρι και τη Συρία πριν μια δεκαετία και κάτι, που μας συγκλόνισε για χρόνια.Έτσι μετά από αυτό το 9μηνο μακελειό (παράλληλα με το ουκρανικό ανοιχτό μέτωπο), που συνεχίζεται, σε καθημερινή απευθείας σύνδεση, οι πάντες έχουν παραλύσει.Εννέα μήνες τώρα, βλέπουμε, ακούμε και συνεχώς διαβάζουμε στα κοινωνικά δίκτυα, το Σιωνιστικό Κράτος του Ισραήλ (και όχι βέβαια του πολύπαθου λαού του που τον έμπλεξαν για μια ακόμη φορά), να ισοπεδώνει τη μαρτυρική Γάζα και κανένας αρμόδιος (;) Διεθνής Οργανισμός για την εφαρμογή του Διεθνούς Δικαίου να "μην μπορεί" να το σταματήσει.Πώς θα βγούμε από αυτό το πλανητικό αδιέξοδο, συμπεριλαμβανομένων και των εσωτερικών προβλημάτων και των εθνικών ιδιαιτεροτήτων μέσα στις χώρες μας ξεχωριστά; Δεν υπάρχει η δυνατότητα πρόβλεψης όταν έχει χαθεί κάθε έννοια Ανθρωπισμού και Πολιτισμού.Βρισκόμαστε στα πιο αχαρτογράφητα νερά απ' όλες μαζί τις προηγούμενες ιστορικές εποχές.Υπάρχει μόνο μια εξήγηση κατά την δική μου ανάλυση για αυτή την κατάρρευση, μετά τις εσωτερικές αντιφάσεις του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής και διανομής.Οι ήπειροι έχουν σταματήσει τον χώρο και τον χρόνο επειδή οι κυρίαρχοι, τις βλέπουν σαν τις παλιές αυτοκρατορικές αυλές, αλλά, σε ολόκληρη διάσταση!Το "βασίλειο" της Αμερικής για παράδειγμα και ούτω καθεξής για τις υπόλοιπες ηπείρους, της Ευρώπης, της Αφρικής, της Ασίας, της Ωκεανίας.Σε συνεργασία με τους μονοπωλιακούς ομίλους στις ηπειρωτικές υπερεθνικές ενώσεις.That's it.Δηλαδή πραγματικά έχουν σταματήσει την ιστορική κίνηση των ανθρώπων ακόμη περισσότερο, τί πρόβλεψη να βγει από αυτό; Όταν έπεσαν οι τελευταίες αυτοκρατορίες μετατράπηκαν σε αυτοκρατορίες των ηπείρων με την καπιταλιστική εκμετάλλευση για την παγκόσμια παραγωγή που τώρα δεν πάει άλλο.Μόνο τα χειρότερα θα βγουν απ' αυτή την δραματική εξέλιξη να ελέγχουν μια ολόκληρη ήπειρο και τα κράτη που συγκρούονται απλώς να αποτελούν μια πτυχή τους και τίποτα παραπάνω.Μέσα τους (σε όλες τις ηπείρους), βρίσκονται εγκλωβισμένοι 8 δισεκατομμύρια άνθρωποι-πολίτες που ζητούν ελευθερία, ισότητα, αδελφοσύνη, ειρήνη, ευημερία κι ας
Στο κείμενο αυτό, ο Mustafa Barghouti συντάσσει τον μακάβριο απολογισμό αυτού του τελευταίου έτους και ανακοινώνει με σαφήνεια τι περιμένει τους Παλαιστίνιους αν δεν γίνει τίποτα: η προσάρτηση των υπόλοιπων κατεχομένων εδαφών, η συνέχιση του απαρτχάιντ και η ολοκλήρωση της εθνοκάθαρσης. Ενώ παράλληλα επιβεβαιώνει τη συνέχιση της αντίστασης, «όποιο κι αν είναι το κόστος»
Ο πόλεμος του Ισραήλ κατά της Γάζας, που ξεκίνησε στις 7 Οκτωβρίου 2023, δεν έχει κανένα προηγούμενο στη σύγχρονη ιστορία. Εδώ και ένα χρόνο το Τελ Αβίβ διαπράττει παράλληλα τρία εγκλήματα πολέμου: γενοκτονία, συλλογική τιμωρία του άμαχου πληθυσμού και εθνοκάθαρση.
Κατά τον πρώτο χρόνο αυτού του καταστροφικού πολέμου, ο οποίος επεκτάθηκε -όπως αναμενόταν- στο γειτονικό Λίβανο, ο ισραηλινός στρατός βομβάρδισε τους 2,2 εκατομμύρια κατοίκους της Γάζας, που ζουν σε λιγότερο από 360 τετραγωνικά χιλιόμετρα, με περισσότερους από 83.000 τόνους εκρηκτικών. Αυτό σημαίνει 32 κιλά εκρηκτικών για κάθε άνδρα, γυναίκα και παιδί. Για να θέσουμε αυτόν τον αριθμό σε προοπτική, οι 83.000 τόνοι αντιπροσωπεύουν τέσσερις φορές την εκρηκτική δύναμη κάθε μιας από τις πυρηνικές βόμβες που ρίχτηκαν στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Σχεδόν το 80% των κατοικιών καταστράφηκαν μερικώς ή ολοσχερώς. Στη Γερμανία, μόνο το 10% των σπιτιών είχε καταστραφεί στο τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Η ισραηλινή πολεμική μηχανή κατεδάφισε σκόπιμα όλα τα πανεπιστήμια, πάνω από το 70% των σχολείων, 34 από τα 36 νοσοκομεία, 165 υγειονομικές μονάδες, 80 κέντρα υγείας, 137 ασθενοφόρα, 178 καταφύγια, 611 τζαμιά και όλες τις 3 εκκλησίες στη Γάζα.
«Μπαμπά, όταν μεγαλώσω θα ξαναφυτρώσουν τα χέρια μου;»
Οι βομβαρδισμοί έχουν σκοτώσει μέχρι τώρα περισσότερους από 41.595 Παλαιστίνιους στους οποίους προστίθενται περισσότεροι από 10.000 αγνοούμενοι που βρίσκονται ακόμη κάτω από τα ερείπια. Από αυτά τα θύματα, το 70% ήταν παιδιά, γυναίκες και ηλικιωμένοι. Σχεδόν 17.000 παιδιά σκοτώθηκαν, συμπεριλαμβανομένων 115 που γεννήθηκαν μετά τις 7 Οκτωβρίου. Ορισμένα, όπως τα παιδιά του Mohamed Abou Al-Koumsan, έζησαν λιγότερο από τρεις ημέρες. Θυμόμαστε την σπαραχτική μαρτυρία αυτού του πατέρα που εξηγούσε πόσο ευτυχισμένος ήταν που η γυναίκα του είχε μπορέσει να γεννήσει υγιή δίδυμα στη διάρκεια του πολέμου. Έσπευσε να τους πάρει πιστοποιητικά γέννησης, αλλά όταν γύρισε στο σπίτι βρήκε το διαμέρισμά του βομβαρδισμένο. Η γυναίκα του, τα νεογέννητα μωρά και η πεθερά του είχαν σκοτωθεί.
Σε αυτό τον απολογισμό πρέπει να προσθέσουμε 96.251 Παλαιστίνιους, οι περισσότεροι από τους οποίους ήταν άμαχοι, που τραυματίστηκαν. Ο αριθμός αυτός περιλαμβάνει 4.000 ακρωτηριασμούς, συμπεριλαμβανομένων 1.300 παιδιών. Μια μέρα αυτού του άγριου και φαινομενικά ατέλειωτου πολέμου, ράγισε η καρδιά μου όταν είδα στην τηλεόραση ένα πεντάχρονο παιδί που είχε χάσει και τα δύο του χέρια να ρωτάει τον πατέρα του: «Μπαμπά, θα ξαναφυτρώσουν τα χέρια μου όταν μεγαλώσω;» Ο πατέρας, με δάκρυα στα μάτια, δεν μπορούσε να πει λέξη.
Στα τέλη Σεπτεμβρίου 2024, ο ισραηλινός στρατός είχε σκοτώσει ή τραυματίσει το 6,5% του πληθυσμού της Γάζας. Αν αυτό είχε συμβεί στις Ηνωμένες Πολιτείες, θα σήμαινε κατ’ αναλογία ότι περισσότεροι από 20 εκατομμύρια Αμερικανοί θα είχαν σκοτωθεί ή τραυματιστεί σε λιγότερο από ένα χρόνο.
Αυτή η επίθεση κατά της Γάζας συνοδεύτηκε από μια ανελέητη εκστρατεία απανθρωποποίησης των Παλαιστινίων. Επικεφαλής της ήταν ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου και ο Ισραηλινός υπουργός Στρατού Γιοάβ Γκαλάντ, ο οποίος χαρακτήρισε τους Παλαιστίνιους «ανθρώπινα ζώα». Οι φασίστες Bezalel Smotrich και Itamar Ben Gvir, οι οποίοι είχαν κατηγορηθεί στο παρελθόν από την ισραηλινή δικαιοσύνη ότι ανήκαν σε τρομοκρατικές ομάδες, ηγήθηκαν εκστρατειών για την εξόντωση των Παλαιστινίων, οι οποίοι, σύμφωνα με αυτούς, είναι όλοι τρομοκράτες, συμπεριλαμβανομένων και των παιδιών.
Να μην ζεις πια, να μην σε περιθάλπουν
Ο ισραηλινός στρατός δεν βομβάρδιζε απλώς αδιάκριτα τους αμάχους. ‘Εβαλε στο στόχο ειδικά το ιατρικό προσωπικό. Μέχρι τον ενδέκατο μήνα του πολέμου, σκοτώθηκαν περισσότεροι από 880 γιατροί, νοσηλευτές, οδηγοί ασθενοφόρων και άλλοι επαγγελματίες της υγείας. Ακόμη χειρότερα, όχι λιγότεροι από 200 επαγγελματίες της υγείας συνελήφθησαν και βασανίστηκαν, μερικές φορές μέχρι θανάτου. Μεταξύ αυτών, ο Adnan Al-Bursh και ο Iyad Rantissi, πρώην επικεφαλής του τμήματος ορθοπεδικής χειρουργικής στο νοσοκομείο Al-Shifa και του τμήματος μαιευτικής και γυναικολογίας στο νοσοκομείο Kamal Edwan, βασανίστηκαν μέχρι θανάτου στις φυλακές Sde Timan και Ofer.
Συνέπειες αυτών των επιθέσεων σε ιατρικές και υγειονομικές εγκαταστάσεις είναι ότι, από τους 95.000 τραυματίες, τουλάχιστον το 25% κινδυνεύουν να πεθάνουν λόγω έλλειψης κατάλληλης θεραπείας και δεν μπορούν να λάβουν επαρκή ιατρική περίθαλψη λόγω της άρνησης του Ισραήλ να τους επιτρέψει να εγκαταλείψουν τη Λωρίδα της Γάζας.
Και αυτό επειδή το Τελ Αβίβ δεν διεξάγει μια γενοκτονία μόνο με βομβαρδισμούς. Επέτρεψε επίσης την έκρηξη επιδημιών και ασθενειών στερώντας από τον πληθυσμό τρόφιμα, σωστή διατροφή, καθαρό νερό και όλες τις μορφές ενέργειας, όπως ηλεκτρισμό και καύσιμα. Σύμφωνα με την Palestinian Medical Relief Society (PMRS), που διαχειρίζεται τις ιατρικές εργασίες στη Γάζα και παρέχει ιατρική περίθαλψη σε περίπου 200.000 ασθενείς το μήνα, μέχρι το Σεπτέμβριο του 2024 υπήρχαν 1.737.524 άνθρωποι που έπασχαν από μολυσματικές ασθένειες ως αποτέλεσμα του εκτοπισμού τους, συμπεριλαμβανομένων 112.000 ατόμων που πάσχουν από επιδημία μολυσματικής ηπατίτιδας, 3.500 παιδιών που υποφέρουν από σοβαρό υποσιτισμό, εκατοντάδων χιλιάδων ατόμων που πάσχουν από δερματικές ασθένειες, συμπεριλαμβανομένων της ψώρας και του ερισύπελα, αρκετών παιδιών με μηνιγγίτιδα και 6 κρουσμάτων ύποπτης πολιομυελίτιδας, πέρα από ένα επιβεβαιωμένο κρούσμα. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) αναγκάστηκε να πραγματοποιήσει νέα εκστρατεία εμβολιασμού κατά της πολιομυελίτιδας κάτω από τους ισραηλινούς βομβαρδισμούς, καθώς ο Νετανιάχου αρνήθηκε να εγκρίνει ανθρωπιστική κατάπαυση του πυρός, έστω και για λίγες ημέρες.
Σύμφωνα με το PMRS, κάθε κάτοικος της Γάζας αρρωσταίνει κατά μέσο όρο τρεις φορές το μήνα, μερικές φορές με αναπνευστικές λοιμώξεις, γαστρεντερίτιδα ή δερματικές παθήσεις. Σε αυτό προστίθενται όλοι οι άνθρωποι που πάσχουν από χρόνιες ασθένειες και δεν μπορούν πλέον να αναζητήσουν θεραπεία λόγω της έλλειψης υποδομών και των σημερινών συνθηκών μετακίνησης. Μεταξύ αυτών, 10.000 περιπτώσεις καρκίνου δεν λαμβάνουν την κατάλληλη θεραπεία, 12.000 άτομα χρειάζονται επειγόντως να απομακρυνθούν για ιατρικούς λόγους, και 350.000 άτομα πάσχουν από χρόνιες ασθένειες που απαιτούν συνεχή ιατρική φροντίδα και προμήθεια φαρμάκων.
Πόλεμος κατά των δημοσιογράφων
Για να εμποδίσει να φτάσει στον κόσμο η αλήθεια για αυτά τα ισραηλινά εγκλήματα πολέμου, το Ισραήλ έχει επίσης στοχοποιήσει τους ντόπιους δημοσιογράφους, ενώ αρνείται στους διεθνείς συναδέλφους τους την πρόσβαση στη Γάζα – με εξαίρεση έναν ανταποκριτή του CNN που μπόρεσε να περάσει μόνο τρεις ώρες εκεί. Και εδώ ο απολογισμός είναι βαρύς: σκοτώθηκαν 174 δημοσιογράφοι, συχνά μαζί με μέλη των οικογενειών τους. Ανάμεσά τους ήταν και ανταποκριτές της Al-Jazeerah, ενός από τα κυριότερα μέσα ενημέρωσης που καλύπτουν τον πόλεμο, το οποίο τιμωρήθηκε από την ισραηλινή κυβέρνηση με το κλείσιμο των γραφείων του στο Ισραήλ και στην Παλαιστίνη.
Τα μεγάλα δυτικά μέσα ενημέρωσης δεν προέβησαν σε καμιά σοβαρή διαμαρτυρία για την απαγόρευση που επέβαλε το Ισραήλ στους διεθνείς δημοσιογράφους στη Λωρίδα της Γάζας. Ωστόσο, χωρίς τους γενναίους Παλαιστίνιους δημοσιογράφους και τα μέσα ενημέρωσης, όπως το Al-Jazeerah και το Al-Mayadeen (Λίβανος), και τους νέους ακτιβιστές των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, ο κόσμος δεν θα είχε μάθει για τις φρικαλεότητες του Ισραήλ στη Γάζα.
Το Ισραήλ επεκτείνει τώρα τη γενοκτονία του στη Δυτική Όχθη. Από τις 7 Οκτωβρίου 2023, 720 Παλαιστίνιοι, και πάλι κυρίως άμαχοι, συμπεριλαμβανομένων 150 παιδιών, έχουν σκοτωθεί από εποίκους και στρατιώτες στη Δυτική Όχθη. Περισσότεροι από 11.000 άνθρωποι έχουν επίσης συλληφθεί. Οι ισραηλινές μπουλντόζες προκάλεσαν σημαντικές καταστροφές σε πολλές πόλεις και προσφυγικούς καταυλισμούς, όπως η Τζενίν και το Τουλκάρεμ, καταστρέφοντας σκόπιμα τις υποδομές. Επιπλέον, η ισραηλινή κυβέρνηση διέλυσε τις περισσότερες περιοχές που υποτίθεται ότι βρίσκονται υπό τον έλεγχο της Παλαιστινιακής Αρχής (ΠΑ), εισέβαλε σε αρκετές πόλεις και αφαίρεσε από την ΠΑ κάθε πολιτική εξουσία στην περιοχή.
Ο Μουσταφά Μπαργούτι με την Ναντέλι Πανδόρ, υπουργό της Νότιας Αφρικής
Μια νέα παγκόσμια τάξη
Όμως, πέρα από τις καταστροφές που προκαλεί στον παλαιστινιακό πληθυσμό, η πολιτική τού Ισραήλ υπονομεύει επίσης το διεθνές και ανθρωπιστικό δίκαιο, για το οποίο η Δύση καμώνεται πως νοιάζεται. Οι Παλαιστίνιοι είδαν να επιβεβαιώνονται τα δύο μέτρα και δύο σταθμά πολλών δυτικών κυβερνήσεων, συγκρίνοντας τη στάση τους απέναντι στη Ρωσία και την Ουκρανία με αυτή που υιοθετούν απέναντι στο Ισραήλ και την Παλαιστίνη. Η Ρωσία έχει υποστεί 11.000 κυρώσεις μέσα σε δύο μήνες, ενώ το Ισραήλ έχει λάβει 50.000 τόνους εκρηκτικών από τις Ηνωμένες Πολιτείες, καθώς και χιλιάδες όπλα από άλλες δυτικές χώρες, όπως το Ηνωμένο Βασίλειο και η Γερμανία.
Η παγκόσμια τάξη πραγμάτων δεν θα είναι ποτέ ξανά η ίδια μετά τη γενοκτονία στη Γάζα. Ο κόσμος δικαίως αναρωτιέται: πού είναι οι δήθεν δυτικές αξίες των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της δημοκρατίας και του διεθνούς δικαίου; Γιατί οι Παλαιστίνιοι πρέπει να αντιμετωπίζουν την ισραηλινή κατοχή, το απαρτχάιντ και τη γενοκτονία; Γιατί μας κακομεταχειρίζονται πολλές ευρωπαϊκές και αμερικανικές κυβερνήσεις που αρνούνται να μας αντιμετωπίσουν σαν ισότιμα ανθρώπινα όντα;
Τι αντίκτυπο θα έχει αυτή η συνεχιζόμενη γενοκτονία στο σύνολο της διεθνούς τάξης που δημιουργήθηκε μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο; Δεν θα λογοδοτήσουν οι εξουσιαστές για την παραβίαση των κανόνων του διεθνούς δικαίου; Θα κυβερνάται ο κόσμος από το κράτος της αδίστακτης εξουσίας και όχι από το κράτος δικαίου;
Ο πόλεμος που ξεκίνησε στις 7 Οκτωβρίου δεν είναι η αιτία της σημερινής πολιτικής κατάστασης, αλλά μάλλον το αποτέλεσμα 76 χρόνων εθνοκάθαρσης που υπέστη ο παλαιστινιακός λαός από το Ισραήλ από το 1948, όταν διαπράχθηκαν 52 σφαγές από ισραηλινές στρατιωτικές συμμορίες και 520 παλαιστινιακές πόλεις και χωριά μετατράπηκαν σε ερείπια. Στη Γάζα, το 70% του πληθυσμού προέρχεται από πρόσφυγες που εκδιώχθηκαν από το Ισραήλ το 1948. Και να πάλι εκτοπισμένοι το 2024. Έχουν εκτοπιστεί έξι έως δέκα φορές τον τελευταίο χρόνο.
Η 7η Οκτωβρίου ήταν επίσης το αποτέλεσμα 57 ετών ισραηλινής στρατιωτικής κατοχής της Δυτικής Όχθης, συμπεριλαμβανομένης της Ανατολικής Ιερουσαλήμ και της Γάζας, η οποία έχει εξελιχθεί στο χειρότερο σύστημα απαρτχάιντ στη σύγχρονη ιστορία. Ήταν το αποτέλεσμα 17 χρόνων ανελέητης ισραηλινής πολιορκίας της Γάζας, η οποία άφησε το 94% του νερού της μολυσμένο ή υφάλμυρο και μια οικονομία κατεστραμμένη, με το 80% των νέων πτυχιούχων να είναι άνεργοι. Είναι επίσης αποτέλεσμα μιας διακηρυγμένης ισραηλινής πολιτικής που οδήγησε στην εξαφάνιση της λύσης των δύο κρατών, σύμφωνα με την οποία οι Παλαιστίνιοι υποτίθεται ότι θα έχτιζαν ένα κράτος στο 22% του εδάφους τους, ενώ το ψήφισμα 181 του ΟΗΕ τους παραχωρούσε το 44%, σε μιαν εποχή που αυτοί κατείχαν το 82% της γης της ιστορικής Παλαιστίνης.
Ούτε καλύτεροι, ούτε χειρότεροι
Αυτή η πολιτική είναι αποτέλεσμα του νόμου του ισραηλινού κοινοβουλίου για το έθνος-κράτος (2018), που ορίζει ότι το δικαίωμα αυτοδιάθεσης της ιστορικής Παλαιστίνης -την οποία αποκαλούν «Eretz Israel»- ανήκει αποκλειστικά και μόνο στον εβραϊκό λαό, νόμου που ακολουθείται από τη δήλωση του ισραηλινού φασίστα υπουργού Bezalel Smotrich, ότι το Ισραήλ θα γεμίσει τη Δυτική Όχθη με ισραηλινούς οικισμούς μέχρι οι Παλαιστίνιοι να χάσουν κάθε ελπίδα να αποκτήσουν το δικό τους κράτος, οπότε θα πρέπει να επιλέξουν μεταξύ μετανάστευσης (δηλαδή εθνοκάθαρσης), υποταγής στους Ισραηλινούς (αιώνιο απαρτχάιντ) ή θανάτου (γενοκτονία).
Η 7η Οκτωβρίου ήταν το άμεσο αποτέλεσμα της διολίσθησης του Ισραήλ, όχι μόνο προς τον ρατσισμό και τον εξτρεμισμό, αλλά και προς τον θεοφασισμό, σκοτώνοντας κάθε ελπίδα ειρήνης ή δικαιοσύνης στην Παλαιστίνη. Πολλοί Παλαιστίνιοι εναπόθεταν ελπίδες στην ειρηνευτική διαδικασία, στο διεθνές δίκαιο και στα ψηφίσματα του ΟΗΕ. Αλλά είδαν την πατρίδα τους να κατακτάται σταδιακά και βίαια από εξτρεμιστές εποίκους. Ζουν κάτω από ένα καθεστώς συνεχούς απειλής, τα παιδιά τους βρίσκονται σε κίνδυνο και τα Ηνωμένα Έθνη και οι δυτικές κυβερνήσεις αδυνατούν να επιβάλουν την εφαρμογή τουλάχιστον 84 ψηφισμάτων του Συμβουλίου Ασφαλείας και περίπου 800 ψηφισμάτων της Γενικής Συνέλευσης, τα οποία υποστηρίζουν τα δικαιώματα των Παλαιστινίων.
Είναι σαφές ότι το ισραηλινό κατεστημένο προσπαθεί να προσαρτήσει τη Δυτική Όχθη, συμπεριλαμβανομένης της Ιερουσαλήμ, και τη Λωρίδα της Γάζας και να εκτοπίσει τους παλαιστινιακούς πληθυσμούς τους. Ο Νετανιάχου δεν άφησε καμία αμφιβολία για τις προθέσεις του όταν παρουσίασε στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ δύο εβδομάδες πριν από τις 7 Οκτωβρίου τον χάρτη του Ισραήλ, ο οποίος περιλάμβανε τη Δυτική Όχθη, τη Λωρίδα της Γάζας και τα Υψίπεδα του Γκολάν.
Καμία αθώα ζωή αμάχων δεν πρέπει να χαθεί ή να σκοτωθεί. Αυτό ισχύει και για τους Παλαιστίνιους. Ο διάσημος Παλαιστίνιος ποιητής Tawfiq Ziyad, που ήταν και δήμαρχος της Ναζαρέτ, είπε κάποτε: «Εμείς οι Παλαιστίνιοι δεν είμαστε καλύτεροι από οποιονδήποτε άλλο λαό, αλλά κανένας άλλος λαός δεν είναι καλύτερος από εμάς».
Θέλουμε να μας αντιμετωπίζουν ως ίσους, με τα δικαιώματά μας στην πλήρη ελευθερία, στην αξιοπρέπεια και στην αυτοδιάθεση. Όποιο κι αν είναι το κόστος, οι Παλαιστίνιοι δεν πρόκειται να υποκύψουν ούτε να παραιτηθούν μέχρι να γίνει πραγματικότητα το όνειρό τους και να ελευθερωθεί η Παλαιστίνη.
* Mustafa Barghouti, είναι γιατρός (καρδιολόγος), αγωνιστής, πολιτικός και ιδρυτής το 1979 του Palestinian Medical Relief Society (PMRS) που, με τους 380 γιατρούς και τους 38.000 εθελοντές του, προσφέρει υγειονομικές φροντίδες και περίθαλψη σε 1,3 εκατομμύρια Παλαιστινίους στα Κατεχόμενα. Ο Μουσταφά Μπαργκούτι είναι ιδρυτής (μαζί με τον Edward Said) και Γενικός Γραμματέας της Παλαιστινιακής Εθνικής Πρωτοβουλίας και ένας από τους πιο δημοφιλείς Παλαιστίνιους ηγέτες. Μπαινοβγαίνει εδώ και δεκαετίες στις ισραηλινές φυλακές και έχει συλληφθεί άπειρες φορές. Ασκεί δριμεία κριτική τόσο στη Χαμάς όσο και στην Παλαιστινιακή Αρχή που καταγγέλλει για διαφθορά και υποταγή στο Ισραήλ, και τάσσεται υπέρ της μαζικής αντίστασης των Παλαιστινίων που πρέπει να βασίζονται μόνο στις δικές τους δυνάμεις χωρίς αυταπάτες για βοήθεια από τα αραβικά καθεστώτα. Διετέλεσε Γενικός Γραμματέας του Παλαιστινιακού Κομμουνιστικού κόμματος μέχρι που παραιτήθηκε από το κόμμα το 2002. Τάχθηκε κατά των συμφωνιών του Όσλο και των παραχωρήσεων που έκαναν στο Ισραήλ, και είναι ένθερμος υποστηρικτής της ενότητας των παλαιστινιακών οργανώσεων.
Χειρότερο και από τα εγκλήματα του Ισραήλ είναι το γεγονός ότι ολόκληρος ο λεγόμενος «πολιτισμένος» κόσμος τα παρακολουθεί και τα σχολιάζει σαν να πρόκειται για ένα βιντεοπαιχνίδι. Όταν, βέβαια, δεν τα εγκωμιάζει εξοπλίζοντας τον εγκληματία. Ή δεν τα επικροτεί αφήνοντάς τα ατιμώρητα. Και όλα αυτά τα κάνει εδώ και δεκαετίες. Παρακολουθώντας τα μάλιστα τώρα σε ζωντανή μετάδοση στις οθόνες της τηλεόρασής του. Μέρα μπαίνει μέρα βγαίνει, συνεχώς και χωρίς σταματημό. Λες και αυτές οι καθημερινές σφαγές είναι μια ατελείωτη τηλεοπτική σειρά, διακοπτόμενες από διαφημίσεις, που μπορούμε να παρακολουθήσουμε ξαπλωμένοι στον καναπέ μας, τρώγοντας μια πίτσα ή πίνοντας ένα ποτό…
Σχεδόν πριν από ένα χρόνο γράφαμε ότι ένας από τους στόχους του Νετανιάχου και των συνεργατών του ήταν να μας εθίσουν «σε έναν κόσμο που μοιάζει όλο και περισσότερο με ζούγκλα όπου βασιλεύει μόνο το δίκαιο του ισχυρότερου και όπου "επιτρέπονται" οι χειρότερες θηριωδίες κατά των ασθενέστερων!». Σήμερα, λαμβάνοντας υπόψη δώδεκα μήνες θηριωδιών και εγκλημάτων που συχνά ξεπερνούν τη φαντασία, μπορούμε να πούμε ότι το σιωνιστικό κράτος προσπαθεί να μας εθίσει σε κάτι πολύ πιο αποτρόπαιο και επικίνδυνο: στη διαστροφή, στον μαζικό σαδισμό και στην τυφλή και απεριόριστη βία κατά των αμάχων, συμπεριφορές που είναι τελευταία ανεκτές, αναγνωρισμένες και γίνονται ακόμα και αποδεκτές ως «φυσιολογικές» από τα κατεστημένα! Το αποτέλεσμα είναι η αποκτήνωση όχι μόνο εκείνων που διαπράττουν αυτά τα ανείπωτα εγκλήματα, αλλά και όλων εκείνων που τα ανέχονται και τα ενθαρρύνουν, κάνοντας ότι τάχα δεν τα βλέπουν…
Βρισκόμαστε εδώ αντιμέτωποι με ένα «φαινόμενο » που δεν έχει ιστορικό προηγούμενο, που πρωτοεμφανίζεται στις μέρες μας. Και αυτό επειδή, ενώ στο παρελθόν υπήρξαν εγκλήματα εξίσου ή ίσως και περισσότερο αυτή απεχθή από αυτά που διαπράττει σήμερα το Ισραήλ, δεν υπήρξε ποτέ άλλοτε αυτή η αδιαφορία και η απάθεια, ή ακόμα και η ανοχή και η ευμένεια που επιδεικνύουν σήμερα απέναντί τους οι κυβερνήσεις, τα κέντρα λήψης αποφάσεων, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, ακόμα -δυστυχώς- και η πλειοψηφία της κοινής γνώμης σε όλο τον κόσμο! Δεν μπορεί λοιπόν να γίνει καμία σύγκριση με τις αντιδράσεις των συγχρόνων των Ναζί στα εγκλήματα που διέπραξε το Τρίτο Ράιχ. Ακόμη και αν η πλειοψηφία των αντιδράσεων τους δεν εμπνεόταν από τον αντιφασισμό αλλά από τον αντιγερμανικό πατριωτισμό, γεγονός είναι ότι, όταν έγιναν γνωστά, τα εγκλήματα των Ναζί καταδικάστηκαν σχεδόν ομόφωνα, όπως και εκείνα που διέπραξαν αργότερα οι Ηνωμένες Πολιτείες στο Βιετνάμ ή η Γαλλία στην Αλγερία.
Αλλά τι γίνεται τώρα; Πώς αντιδρά η λεγόμενη «διεθνής κοινότητα» στα κατά συρροή εγκλήματα του Ισραήλ; Στις περισσότερες περιπτώσεις, αντιδρά με εκκωφαντική σιωπή. Ούτε μια λέξη. Τα μέσα ενημέρωσης και οι αρχές της προτιμούν να μην λένε τίποτα. Έτσι, εντελώς συνειδητά μιλούν για τα πάντα εκτός από τις καθημερινές σφαγές στην Παλαιστίνη. Προβάλλουν και σχολιάζουν μέχρι σκασμού ασήμαντα γεγονότα, αγανακτούν για την τύχη των Ισραηλινών ομήρων και χύνουν ποτάμια δακρύων για το θύμα κάποιας πράξης βίας του αστυνομικού δελτίου, αλλά δεν κάνουν την παραμικρή αναφορά στους θανάτους δεκάδων, εκατοντάδων, χιλιάδων και δεκάδων χιλιάδων Παλαιστινίων στη Γάζα και στα Κατεχόμενα εδάφη. Και φυσικά, δεν δείχνουν αυτούς τους θανάτους και αυτές τις σφαγές, αποκρύπτουν επιμελώς τις απερίγραπτες καταστροφές των παλαιστινιακών πόλεων, των δρόμων και όλων των υποδομών τους από τις ισραηλινές μπουλντόζες, παρόλο που οι κανόνες της δημοσιογραφίας τους λένε πως « η τηλεόραση είναι πρωτίστως εικόνα ». Προφανώς, επειδή τέτοιου είδους καταστροφές δεν είναι...τηλεγενείς. Και επίσης προφανώς, επειδή κάποιοι θάνατοι μετράνε λιγότερο από άλλους... ή δεν μετράνε καθόλου…
Αλλά υπάρχουν και εκείνοι που μιλούν γι' αυτά. Μόνο που το κάνουν πολύ... περίεργα. Στην πραγματικότητα, μιλούν μάλιστα γι' αυτά... για να μην πουν τίποτα. Ακριβώς όπως οι πουτινικοί συνάδελφοί τους που μιλούν για τον ... «αμυντικό» πόλεμο που διεξάγει η Ρωσία εισβάλοντας στην Ουκρανία, διακρίνονται και αυτοί για τις “αναλύσεις” τους που είναι γεμάτες από βαρύγδουπες “γεωστρατηγικές” εκτιμήσεις της κακιάς ώρας για το υποτιθέμενο βαθύτερο νόημα των στρατιωτικών και άλλων επιχειρήσεων του Ισραήλ, αλλά αποφεύγουν επιμελώς να μιλήσουν για την ταμπακιέρα: τα ανθρώπινα θύματα και τους δημίους τους, τους αμάχους και ειδικά τα γυναικόπαιδα που βομβαρδίζονται και σφαγιάζονται κατά δεκάδες χιλιάδες εδώ και ένα χρόνο ! Με λίγα λόγια, θολώνουν τα νερά για να σπείρουν σύγχυση και να αποφύγουν να κατονομάσουν είτε τον εγκληματία και τα εγκλήματά του, είτε τα θύματά του και τα ανείπωτα δεινά τους. Επιδεικνύοντας απαράμιλλο κυνισμό και ανηθικότητα, αυτοί οι «αναλυτές» και λοιποί δημοσιογράφοι και «ειδικοί», που συνήθως γράφουν καθ’υπόδειξη ευρισκόμενοι... σε διατεταγμένη αποστολή, και που συχνά εκστασιάζονται μπροστά στα « τεχνολογικά θαύματα » της ισραηλινής δολοφονικής μηχανής, εγκαινιάζουν μια νέα εποχή: αυτή των τερατωδών κοινωνιών όπου η συμπόνια, η αδελφοσύνη και η αλληλεγγύη μεταξύ των ανθρώπων δενγίνονται ανεκτές, αν βέβαια δεν τίθενται εκτός νόμου και δεν ποινικοποιούνται. Με λίγα λόγια, κοινωνίες εντελώς απάνθρωπες καταδικασμένες να εξαφανιστούν αργά ή γρήγορα μέσα σε έναν παροξυσμό τυφλής βίας…
Με άλλα λόγια, βεβαιότητα ότι « μπορούμε να ζούμε αιώνια με αίμα ». Όμως, ο Gideon Levy σπεύδει να προειδοποιήσει : « το αίμα δεν μπορεί να είναι το καύσιμο της χώρας ». Ούτε βέβαια και της ανθρωπότητας...
Αισθάνομαι σαν τον φρέσκο θεωρητικό της ανάλυσης του ταξικού αγώνα και των τακτικών των αντιπάλων των κομμουνιστών και της μαχητικής κοινωνίας, που βλέπει τα κραυγαλέα κενά στη μαρξιστική μέθοδο, τη μετριότητα και την αλαζονεία των ειρωνικών αφ' υψηλού "δασκάλων", με τον πιο ψωνίστικο και εξουσιαστικό αέρα της παλιοσειράς.Να μην αναφερθώ και στην κακία που "φωλιάζει" στα εσώψυχα, διακρινόμενη στα αδηφάγα και αδιάκριτα κοιτάγματα, στα ξεκάρφωτα λεγόμενα -λες και σε ξέρουν κι από χτες ή τους έχεις βλάψει- και στη γλώσσα του σώματος που φανερώνει φθόνο.Άκου λοιπόν σύντροφε: Η παρεοκρατία (την συναντάμε και παλιά ως χούι), είναι το βασικό χαρακτηριστικό της φαιάς γραφειοκρατίας και αναδύεται σε κρίσιμες στιγμές της Ιστορίας των κοινωνικών αγώνων όπως και των σημερινών άκρως αρνητικών για το μαζικό κίνημα που πλήττεται από παντού.Το τί γίνεται τότε ... το έχουμε δει πολλές φορές !!!
Ο σεβασμός δυστυχώς, δεν κερδίζεται ανάμεσα στις κλίκες αλλά απαιτείται αναλόγως, όπως απαιτείται και στη σκληρή πάλη για την Ελευθερία και τη Δημοκρατία.
Πέρα από τα προσωπικά μας αδιέξοδα, οι οικονομικές συνθήκες διαμορφώνουν τα πάντα σε τελική ανάλυση.Όταν η ακρίβεια καλπάζει και η κοινωνική επιβίωση βρίσκεται σε μόνιμο κίνδυνο, δηλαδή μεγάλη ανασφάλεια, αντανακλάται άμεσα στη συμπεριφορά και στις διαθέσεις των ανθρώπων που αλλάζουν ανάλογα με την αγοραστική τους δύναμη προς το χειρότερο σενάριο.ΜΟΝΟ δυσάρεστες καταστάσεις θα συμβαίνουν.Στα μέσα του μήνα (και κάθε μήνα όλο και πιο λίγο) για τους περισσότερους ανθρώπους τα χρήματα για να καλύψουν τις ανάγκες τους τελειώνουν και αντίθετα τα κέρδη των κλεπτοκρατών γιγαντώνουν.Η ασταμάτητη αυτή φτωχοποίηση (που είναι η επίσημη αντιλαϊκή πολιτική του καπιταλισμού για να λύσει τις αντιφάσεις του σε συγκεκριμένες περιόδους, μ' άλλα λόγια για να σταματήσει την ταξική πάλη που διεξάγεται εναντίον του), συνιστά τη χειρότερη βία μετά τον πόλεμο για να μην αφήνει την κοινωνική συνείδηση να σταθεροποιηθεί.Αν η κοινωνική συνείδηση δεν αναπτύσσεται λόγω της καταστροφής της αγοραστικής δύναμης αλλά και γενικά του βιοτικού επιπέδου, τότε η κοινωνική συνοχή και οι κοινωνικές σχέσεις καταργούνται αυτομάτως εκ των πραγμάτων.Το ατομικό ένστικτο ως πρωταρχικό αντανακλαστικό και σύμφωνα με τις παραστάσεις του, αναλαμβάνει να κυριαρχήσει και το "όλοι εναντίον όλων " αντί του "ένας για όλους και όλοι για έναν" ως μάθημα στις "καλές" εποχές, εμφανίζεται και εκδηλώνεται σε όλες του τις μορφές.Αδιαφορία, πονηριά, ειρωνεία, φόβος και ενοχές, χαφιεδισμός, ξενοφοβία-ανθρωποφοβία, παραίτηση, νευρικός κλονισμός, ρατσισμός, επιθετικότητα μέσα στις γειτονιές-γκέτο κ.ο.κ.Συγκεκριμένα, ο εκφασισμός του ατόμου έρχεται από τα πάνω για να διαλύσει τα κοινωνικά οράματα -τις φαντασιώσεις όπως τις αποκαλούν οι απολογητές του συστήματος- και την αλληλεγγύη που ενώνουν την κοινωνία στα δύσκολα, επειδή απλά δε συμφέρουν στον δοσμένο χρόνο στη γεωπολιτική και ταξική σκακιέρα των κερδοσκόπων-κληρονόμων.Αιώνιο λοιπόν το φαινόμενο όπως αποδεικνύεται και πάλι.Μπορούμε επομένως να συμπεράνουμε αβίαστα στη σημερινή εποχή της απόλυτης ανόδου του Ανθρώπου σε σχέση και με την βέβαιη και λογική πια ακατανίκητη τάση του για την ενοποίησή του παγκοσμίως, ότι τα άπειρα προσωπικά δράματα που δημιουργήθηκαν εξαιτίας των ταξικών φραγμάτων, της τεράστιας φτώχειας για τους πολλούς και του τεράστιου πλούτου για τους λίγους, δεν πρέπει να αναδειχτούν σε καμία περίπτωση-τουλάχιστον σε ανεξέλεγκτη θέα.Γιατί; Μα οι πραγματικές ανθρώπινες ιστορίες, γεμάτες συγκίνηση και προβληματισμό, θα αλλάξουν ακόμη περισσότερο την κοινωνική συνείδηση προς την Κοινωνική Απελευθέρωση και τον Ανθρωπισμό.Μια κοινωνική- δραματική ταινία βλέπουμε και αλλάζουμε...τι λες και συ ΩΧαδερφέ;
Από την εποχή της επινόησης της δημοκρατίας στην αρχαία Ελλάδα, το κράτος του δήμου, δηλαδή του λαού, δεν έχει αλλάξει καθόλου.Η εξέλιξή της δεν έχει προχωρήσει ούτε χιλιοστό.Το αντίθετο μάλιστα, ακόμη και με την βρετανική επινόηση του κοινοβουλευτισμού, στην ουσία επανήλθε η μορφή της πανούργας ρωμαϊκής συγκλήτου ως φθηνό προκάλυμμα της απάτης των κυρίαρχων τάξεων που νέμονται τα μέσα παραγωγής, την αυτοοργάνωση και τις πολιτικές αποφάσεις του λαού.Δημοκρατία σημαίνει ισότητα χωρίς διακρίσεις, διαφάνεια και ελευθερία για όλους και όλες.Όλα αυτά όμως έμειναν στη θεωρία και αυτό συνεχίζεται μέχρι της τελικής πτώσης της παγκόσμιας χαοκρατίας.Τελικά δημοκρατία ΘΑ ΕΧΟΥΜΕ μόνο όταν γίνει και πράξη.Όταν οι σχέσεις για τις ανάγκες των ανθρώπων τελειοποιηθούν.Όταν το επίπεδο συνείδησης του κάθε ανθρώπου θα απορρίπτει κάθε ατομική συμπεριφορά που βλάπτει συνολικά την υπό εξέλιξη κοινωνία.
►Ενάντια στο Ισραηλινό απαρτχάιντ και την κατοχή της Παλαιστίνης
Το Tsedek! [=Δικαιοσύνη στα εβραϊκά] είναι μια συλλογικότητα, στη Γαλλία, Εβραίων decoloniales [“απο- αποικιοκρατών”, του νέου ρεύματος αντιπάλων του αποικισμού όλων των κοινωνικών σχέσεων και ταυτοτήτων από την ιμπεριαλιστική-αποικιοκρατική καπιταλιστική Δύση] οι οποίοι αγωνίζονται τόσο ενάντια στον κρατικό ρατσισμό στη Γαλλία όσο και για τον τερματισμό του απαρτχάιντ και της Κατοχής στο Ισραήλ / Κατεχόμενη Παλαιστίνη. Ξεφεύγουν από την συζήτηση που προωθείται από τους επίσημους εβραϊκούς θεσμούς στη Γαλλία που υποτίθεται ότι εκπροσωπούν όλους τους Εβραίους αλλά και από την πλειονότητα των γαλλοεβραϊκών αντιρατσιστικών ομάδων. Έχουν γίνει στόχος πολλών επιθέσεων από το κράτος, το καθεστώς Μακρόν, τους σοσιαλδημοκράτες (η δήμαρχος του Παρισιού Ινταλγό απαγόρευσε εκδήλωση του Τσέντεκ με ομιλήτρια την γνωστή Αμερικανοεβραία φιλόσοφο Τζούντιθ Μπάτλερ!)
“Είναι καιρός να ακουστούν οι φωνές μας – λέει το Τσέντεκ και να οικοδομήσουμε μαζί ένα εβραϊκό αντιρατσιστικό και αποαποικιακό μέτωπο. Αυτό το μανιφέστο είναι το πρώτο μας βήμα”.
ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ ΤΟΥ ΤΣΕΝΤΕΚ
Για μια αποαποικιακή εβραϊκή φωνή – Ως αποαποικιοκράτες Εβραίοι ακτιβιστές, κατανοούμε τον βαθμό στον οποίο η κοινωνία μας είναι δομημένη από την αποικιακή και φυλετική ιστορία της. Ως Εβραίοι, δεν ξεχνάμε ότι τα ευρωπαϊκά έθνη-κράτη είναι αυτά που ενορχήστρωσαν την καταστροφή μας, της ιστορίας και του πολιτισμού μας. Ότι ήταν αυτοί που μετέτρεψαν τον Εβραίο σε παράσιτο, ξένο εντός του κράτους, δικαιολογώντας έτσι τη δίωξη και την εξόντωση των Εβραίων της Ευρώπης. Ότι ήταν επίσης αυτοί που προκάλεσαν τον ξεριζωμό των Εβραίων από τις κοινωνίες τους στις αραβικές και μουσουλμανικές χώρες, βάζοντας τα θύματα της αποικιοκρατίας να πολεμούν οι μεν τους δε, και αυτοί επίσης είναι που υποστηρίζουν το σιωνιστικό εθνικιστικό και αποικιακό σχέδιο.
Σήμερα, το γαλλικό κράτος και η αφομοιωτική πολιτική του συνεχίζουν να βλάπτουν σοβαρά τους Εβραίους. Ούτε πολύ ορατοί ούτε πολύ βάρβαροι, είμαστε “αποδεκτοί” με την προϋπόθεση ότι θα παραμείνουμε αιώνια θύματα, ούτως ώστε να μπορέσει το κράτος να παριστάνει τον προστάτη μας. Στην πραγματικότητα, συνεχίζει να κατασκευάζει τις συνθήκες της εξαφάνισής μας μέσω της ταυτοτικής προσέγγισής του στην εκκοσμίκευση, της έμφασής του σε μια λεγόμενη «ιουδαιοχριστιανική» κουλτούρα και της συσχέτισης των Γάλλων Εβραίων με το κράτος του Ισραήλ – η οποία μας μετατρέπει σε διαχωρισμένους πολίτες.
Όντας και παραμένοντας Εβραίοι – Η ιστορία των εβραϊκών κοινοτήτων έχει διαμορφώσει μια πληθώρα σχέσεων με τον Ιουδαϊσμό, την Εβραϊκότητα και τους μη Εβραίους. Αυτή η πολλαπλότητα συγκρούστηκε με τα τείχη της λευκής ταυτότητας των ευρωπαϊκών εθνικών κρατών, γεγονός που έκανε τους Εβραίους μια από τις πρώτες φιγούρες της ετερότητας. Προϊόν αυτής της ευρωπαϊκής νεωτερικότητας, ο Σιωνισμός παρήγαγε μια αναγωγική, ανιστορική και εθνοτική-εθνικιστική εκδοχή της εβραϊκής ταυτότητας. Με την υποστήριξη των δυτικών χωρών, έχει γίνει ο σιωνισμός προέκταση του Ιουδαϊσμού, ακόμη και ενσάρκωσή του, και έχει διαστρεβλώσει ριζικά την εμπειρία μας για την Εβραϊκότητα στη Γαλλία. Μετατρέποντας τον θρησκευτικό λόγο σε εθνικιστικό λόγο, ο Σιωνισμός καταστρέφει και διαστρεβλώνει τα θεμέλια του Ιουδαϊσμού και υιοθετεί ακριβώς τις δομές από τις οποίες οι Εβραίοι έχουν ιστορικά αποκλειστεί από τη δυτική κοινωνία: έθνος-κράτος, αποικιοκρατία και φυλή.
Το Tsedek! συγκεντρώνει Εβραίους διαφορετικής προέλευσης και υπόβαθρου, πιστούς και άθεους. Για εμάς, η δημιουργία ενός έθνους-κράτους δεν αποτελεί προϋπόθεση για την εβραϊκή χειραφέτηση και αυτοδιάθεση. Διεκδικούμε εκ νέου μια εβραϊκή ταυτότητα συνδυάζοντάς την με έναν αντιρατσιστικό αγώνα και προτείνοντας μια πολιτιστική εναλλακτική που δίνει έμφαση στη διατήρηση των εβραϊκών πολιτισμών και στην αλληλεγγύη με άλλες ιστορικά καταπιεσμένες ομάδες και μειονότητες. Η Εβραϊκότητά μας είναι χτισμένη γύρω από κοινές παραδόσεις, τη χαρά, την επιδίωξη της κοινωνικής δικαιοσύνης και την αλλαγή του κόσμου, που στηρίζεται σε τρεις πυλώνες: δικαιοσύνη, ειρήνη και αλήθεια.
Για έναν διεθνιστικό ακτιβισμό ενάντια στην αποικιοκρατία, τον φασισμό και τον ιμπεριαλισμό – Θέλουμε να πολεμήσουμε δίπλα σε αυτούς που αμφισβητούν την οικονομική, πολιτική και συμβολική βία που συνεχίζει να ασκεί η νεοαποικιακή Γαλλία στον κόσμο, ιδιαίτερα στα υπερπόντια εδάφη της και στην Αφρική. Οι γαλλικές και ευρωπαϊκές μεταναστευτικές πολιτικές και η ξενοφοβική μεταχείριση των προσφύγων και των αιτούντων άσυλο, αποτελούν ακόμη ένα παράδειγμα της δυτικής αποικιοκρατίας. Από το Καλαί μέχρι τη Λέσβο, τα σύνορα, τα τείχη και τα συρματοπλέγματα σκοτώνουν και στεκόμαστε δίπλα σε μετανάστες και εργάτες χωρίς χαρτιά.
Ενάντια στον κρατικό ρατσισμό
Ο αγώνας ενάντια στον αντισημιτισμό είναι ένας αγώνας για ισότητα που πρέπει να σταθεί στο πλευρό των άλλων αντιρατσιστικών αγώνων – Είμαστε σε σύγκρουση με κρατικούς θεσμούς και οργανισμούς που ισχυρίζονται ότι καταπολεμούν τον αντισημιτισμό ορίζοντάς τον ως μια εξαιρετική και ξεχωριστή μορφή ρατσισμού και περιορίζοντάς τον σε ατομικές και ανιστορικές συμπεριφορές. Ο αγώνας κατά του αντισημτισμού που θα έπρεπε να είναι ένας αγώνας για έναν πιο δίκαιο κόσμο, παντού και για όλους, βρίσκεται εργαλειοποιημένος υπέρ μιας ηθικολογικής επιχείρησης, ενώ πολύ συχνά χρησιμοποιείται ως εργαλείο για ρατσιστική διακυβέρνηση και για την υπεράσπιση του σιωνιστικού αποικιακού σχεδίου.
Η άρνηση εντοπισμού των δομικών δυνάμεων που παράγουν ρατσισμό αποτρέπει τη σύγκλιση αντιρατσιστικών αγώνων, προστατεύει τα συμφέροντα του κράτους και ανοίγει το δρόμο προς τον αυταρχισμό. Όπως κάθε ρατσισμός, ο σύγχρονος αντισημιτισμός είναι ένα πολιτικό φαινόμενο. Αν και έχει τις δικές του ιστορικές ιδιαιτερότητες και διαμορφώνεται από διάφορες μεταλλάξεις, ο αντισημιτισμός παραμένει προϊόν του εθνικισμού και της λευκής υπεροχής, που τροφοδοτούν αντιδραστικές ιδεολογίες. Η απάντησή μας πρέπει επομένως να είναι και πολιτική. Αρνούμαστε να διαχωρίσουμε τον αγώνα κατά του αντισημιτισμού από άλλους αντιρατσιστικούς αγώνες και επιθυμούμε να συμμετάσχουμε στην οικοδόμηση ενός πολιτικού σχεδίου δικαιοσύνης για όλους.
Ξεπερνώντας την εργαλειοποίηση του αντισημιτισμού – Στη Γαλλία και αλλού, οι συντηρητικές φιλοϊσραηλινές οργανώσεις και κρατικοί θεσμοί που ισχυρίζονται ότι καταπολεμούν τον αντισημιτισμό συνεχίζουν να συγχέουν «Εβραίο» και «σιωνιστή» παρουσιάζοντας οποιαδήποτε κριτική στον σιωνισμό, την κατοχή ή το ισραηλινό απαρτχάιντ ως εγγενώς αντισημιτική. Αρνούμαστε να αφήσουμε την πάλη ενάντια στον αντισημιτισμό να εκτραπεί από τον στόχο της ισότητας και να γίνει εργαλείο αυταρχικής διακυβέρνησης που στοχεύει τους μουσουλμάνους, την αριστερά και ειδικότερα τις οργανώσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Αρνούμαστε να γίνουμε ηθικός εγγυητής ενός κράτους που καταδίωξε και εξολόθρευσε τους δικούς μας ανθρώπους. Η ασφάλεια ή τα δικαιώματα των Εβραίων δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται για να δικαιολογήσουν πολιτικές που εισάγουν διακρίσεις σε βάρος άλλων μειονοτήτων ή περιορίζουν την ελευθερία της έκφρασης, όπως είδαμε με την απαγόρευση διαδηλώσεων υπέρ του παλαιστινιακού λαού, την απαγόρευση συμμετοχής ακτιβιστών σε δημόσιες συνδιασκέψεις ή την απέλαση των ιμάμηδων.
Ενάντια στην κρατικά επιχορηγούμενη ισλαμοφοβία – Ο σύγχρονος ευρωπαϊκός εθνικισμός δομείται γύρω από την ισλαμοφοβία και είναι η φιγούρα τού μουσουλμάνου που αντιπροσωπεύει σήμερα την ετερότητα και τον εισβολέα. Η ολοένα και πιο κανονικοποιημένη θεωρία της μεγάλης αντικατάστασης νομιμοποιεί τη δίωξη μεταναστευτικών πληθυσμών, προσφύγων και μη λευκών αιτούντων άσυλο. Οι θεωρίες συνωμοσίας που χαρακτηρίζουν τον αντισημιτισμό κινητοποιούνται τώρα και εναντίον μουσουλμάνων, που τους κατηγορούν ότι θέλουν να αποσταθεροποιήσουν και να διχάσουν τις κοινωνίες μας. Η συλλογική μνήμη δεν πρέπει να κάνει τα στραβά μάτια στις αναλογίες μεταξύ της σημερινής ισλαμοφοβίας και του αντισημιτισμού του περασμένου αιώνα, ούτε στον τρόπο με τον οποίο η προσήλωση σε έναν φανταστικό «ισλαμοαριστερισμό» απηχεί τον “εβραιομπολσεβικισμό” του πρώτου μισού του 20ού αιώνα. Απέναντι στον κρατικό ρατσισμό, πολεμάμε μαζί με τους συντρόφους μας που στοχοποιούνται από την ισλαμοφοβία.
Για το τέλος του απαρτχάιντ και της κατοχής στο Ισραήλ-Παλαιστίνη
Το κράτος του Ισραήλ είναι ένα παρακλάδι της ευρωπαϊκής αποικιοκρατίας και οφείλει την ύπαρξή του στην εκδίωξη των Παλαιστινίων και στην άρνηση των δικαιωμάτων τους – Δεν πρόκειται ούτε για μια «θρησκευτική σύγκρουση» ούτε μια «πολιτιστική πάλη», η σχέση Ισραήλ-Παλαιστίνης αφορά μια εποικιστική αποικιοκρατική κατάσταση. Το οξύμωρο «εβραϊκή δημοκρατία» δεν ορίζει τίποτα περισσότερο από μια ψευδή δημοκρατία, η οποία προορίζεται αποκλειστικά για τους Εβραίους. Επομένως, μόνο μια γνήσια διαδικασία αποαποικιοποίησης θα επιτύχει δικαιοσύνη και ισότητα. Σήμερα, δύο μπλοκ με ριζικά άνιση δύναμη και μέσα έρχονται αντιμέτωπα μεταξύ τους: από τη μια πλευρά, ένα υπερισχύον, αποικιακό κράτος που αψηφά το διεθνές δίκαιο και επωφελείται από την υποστήριξη των δυτικών δυνάμεων˙ από την άλλη, ένας πληθυσμός αποικισμένος, καταπιεσμένος και διασκορπισμένος, του οποίου οι πράξεις αντίστασης θεωρούνται παράνομες. Στεκόμαστε δίπλα στους Παλαιστίνιους και τους Ισραηλινούς που αγωνίζονται για μια πραγματικά δημοκρατική εναλλακτική, η οποία θα παρέχει τα ίδια δικαιώματα σε όλους τους κατοίκους της περιοχής, από το ποτάμι μέχρι τη θάλασσα.
Ο αντιρατσιστικός αγώνας δεν μπορεί παρά να είναι αντισιωνιστικός – Ο Σιωνισμός ενσωματώνει και επεκτείνει τις φυλετικές λογικές της ευρωπαϊκής νεωτερικότητας. Επιδιώκει να κάνει τους Εβραίους λευκούς, να τους απελευθερώσει χρησιμοποιώντας τους ίδιους μηχανισμούς που χρησιμοποιήθηκαν ιστορικά για να τους καταπιέσουν. Σε αυτή τη διαδικασία, οι μη Ευρωπαίοι Εβραίοι είναι υποψήφιοι να γίνουν λευκοί και οι Παλαιστίνιοι αποτελούν ένα ξένο και μη αφομοιώσιμο σώμα. Δεν θα κλείσουμε τα μάτια στο ρατσισμό της σιωνιστικής επιχείρησης –η οποία έχει και εβραϊκά θύματα– γιατί πιστεύουμε ότι είναι σημαντικό να αντικατασταθεί η συζήτηση που εναντιώνει τους Εβραίους με τους μη Εβραίους, γεγονός που ωφελεί το ισραηλινό καθεστώς, με μια ανάλυση της πραγματικής σχέσης εποίκου/αυτόχθονα.
Πολλές εβραϊκές φωνές στους γαλλικούς αντιρατσιστικούς κύκλους επιδιώκουν να συμφιλιώσουν τον αντιρατσισμό και τον σιωνισμό, παρουσιάζοντάς τον ως ένα απελευθερωτικό κίνημα συμβατό με τις λεγόμενες «προοδευτικές» αξίες. Ο σιωνισμός είναι ένα ρατσιστικό αποικιακό και εθνοτικό-εθνικιστικό σχέδιο, του οποίου οι δομικοί δεσμοί με τον αντισημιτισμό γίνονται όλο και πιο εμφανείς. Το βλέπουμε αυτό ιδιαίτερα στην άνευ όρων υποστήριξη που παρέχουν τα ακροδεξιά κινήματα σε όλο τον κόσμο στην πολιτική του Ισραήλ για αποικισμό και απαρτχάιντ. Τα αποικιακά συστήματα παράγουν και ενισχύουν τον φασισμό, την φυλετική λευκή υπεροχή και τον ρατσισμό, συμπεριλαμβανομένου του αντισημιτισμού. Ο σιωνισμός δεν έχει θέση στους αντιρατσιστικούς και αντιαποικιακούς αγώνες, ούτε στον αγώνα για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Μια εβραϊκή αντιρατσιστική φωνή δεν μπορεί παρά να είναι αντισιωνιστική.
Εβραίοι ενάντια στο ισραηλινό απαρτχάιντ – Ανησυχούμε ότι για πολλούς Εβραίους, ο Ιουδαϊσμός και ο Σιωνισμός είναι ένα και το αυτό, ότι οι Εβραίοι και το κράτος του Ισραήλ ταυτίζονται. Αυτή η ταύτιση διατρέχει όλους τους χώρους μας, είτε είναι οικογενειακοί, κοινοτικοί ή θεσμικοί. Για πολλούς Εβραίους, οι εκκλήσεις για την απελευθέρωση της Παλαιστίνης εκλαμβάνονται ως απειλή για την ασφάλειά μας. Αρνούμαστε να αφήσουμε την οδυνηρή ιστορία του αντισημιτισμού να χρησιμοποιηθεί για να παίξει με τους φόβους του λαού μας και να νομιμοποιήσει μια αποικιακή επιχείρηση που αρνείται στους Παλαιστίνιους τα δικαιώματά τους. Αντίθετα, όπως και άλλοι Εβραίοι αντισιωνιστές ακτιβιστές –στο παρελθόν και το παρόν, από το Ισραήλ και αλλού– πιστεύουμε ότι η ασφάλεια των Εβραίων, συμπεριλαμβανομένων των Ισραηλινών, δεν μπορεί να επιτευχθεί μέσω του αποικισμού και της καταπίεσης του παλαιστινιακού λαού. Γνωρίζουμε επίσης ότι ο αποικισμός καταστρέφει τους αποίκους και την ανθρωπιά τους. Τους εκθέτει στην περιστασιακή βία των αποικισμένων, καθώς και στη βία του δικού τους συστήματος.
Το Tsedek! υποστηρίζει τους Παλαιστίνιους στον αγώνα τους για ελευθερία και δικαιώματα, μεταξύ άλλων μέσω της εκστρατείας BDS (Boycott, Divestment, Sanctions = Μποϊκοτάζ, Απόσυρση Επενδύσεων, Κυρώσεις). Όσο το «Εβραϊκό δικαίωμα στην αυτοδιάθεση» επιδιώκεται εις βάρος των συλλογικών δικαιωμάτων των Παλαιστινίων, δεν είναι νόμιμο και δεν θα είμαστε σε θέση να επιτύχουμε μια δίκαιη ειρήνη.
Ως Γάλλοι Εβραίοι, δεν είμαστε υπεύθυνοι για την ισραηλινή πολιτική, αλλά αυτή ασκείται στο όνομά μας. Ως εκ τούτου, έχουμε ευθύνη να την αλλάξουμε. Σε αλληλεγγύη με τις εβραϊκές αντιρατσιστικές, αντικατοχικές και αντισιωνιστικές συλλογικότητες σε όλο τον κόσμο, καθώς και με τις παλαιστινιακές και ισραηλινές ομάδες, ο αγώνας μας δεν είναι μοναχικός. Είναι μέρος μιας διεθνούς εξέγερσης.
Οι άνθρωποι που "ανεβαίνουν" κοινωνική τάξη δεν καταλαβαίνουν γιατί βλέπουν συνεχώς μπροστά τους την τάξη που πάτησαν για ν' ανέβουν.Τα πράγματα είναι απλούστατα: Νομίζουν ότι ανέβηκαν...
O Τόμας Χομπς ένας Άγγλος θεωρητικός της αστικής κοινωνίας από τους πρώτους στοχαστές και θεμελιωτές του αστικού κράτους και ένας από τους ιδρυτές της αστικής ιδεαλιστικής πολιτικής σχολής εκείνης της εποχής, έλεγε ότι ο άνθρωπος δεν έχει αγαθή φύση, αλλά είναι εκ φύσεως εγωιστής και ηδονιστής.Τα ανθρώπινα κίνητρα, σχηματίζονται εκ φύσεως από το προσωπικό του συμφέρον.Ανεξέλεγκτοι οι άνθρωποι και καθοδηγούμενοι από την εσωτερική δυναμική των παθών τους, το πιο πιθανό είναι πως θα αλληλοκαταστραφούν.Πω,τι στοχασμός! Το ότι η ευχαρίστηση μπορεί να είναι πηγή ευτυχίας και απελευθέρωσης των ενοχλητικών απωθήσεων αποφεύγοντας τα συμπλέγματά του ο άνθρωπος, “δεν περνούσε” καθόλου απ’ το πουριτανικό μυαλό του.Ταυτίζει τον κακώς εννοούμενο εγωισμό με τις ανάγκες/ επιθυμίες, αντί να ρίξει την ευθύνη στην καταπίεση και την υποκρισία της αστικής κοινωνίας αλλά και της προηγούμενης, για τα θέματα αυτά γνωστά ως …Ταμπού ή Τοτέμ για τις πρώιμες κοινωνίες.Για να διατηρηθεί η κοινωνική ειρήνη, ο Χομπς καταφεύγει σε κάποιο “τέχνασμα” και επινοεί τον Λεβιάθαν (τον πατέρα του σημερινού Μεγάλου Αδελφού κατά κάποιο τρόπο), το Πολιτικό Κράτος, είτε με τη μορφή της συνταγματικής “πεφωτισμένης” μοναρχίας είτε με την αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία.Το θεμελιώδες στοιχείο τού εν λόγω Κράτους είναι ότι αυτό το κράτος έχει το μονοπώλιο της βίας (“όποτε χρειάζεται”) και της απόλυτης εξουσίας σε όλη την κοινωνική και οικονομική οργάνωση της κοινωνίας.”Μήπως” εννοούσε εντελώς θεωρητικά για μια επιτήρηση, προστασία-διαιτησία μεταξύ των ανθρώπων αναρχο-ατομικιστών (κατά τον Άνταμ Σμιθ), και των “αγαθών", “αναμάρτητων”; Το μεγάλο ερώτημα όμως όλων των ερωτημάτων που τίθεται από παλιά, πέραν του γεγονότος αν είναι αδιαμφισβήτητο ή όχι το πρόβλημα έτσι όπως είναι διαμορφωμένες οι κοινωνικές νόρμες, “ιδιοκτήτες και ακτήμονες” πλούσιοι και φτωχοί δηλαδή, στο 24ωρο καταπιεστικό σύστημα, 365 μέρες το χρόνο × τους αιώνες, ο καταστροφικός εγωισμός του ανθρώπου/ατόμου -αφού έτσι εξελίχθηκε το ταξικό σύστημα από την αρχαιότητα, πάντα και παντού, φτώχεια, ανισότητα, σκλαβιά, μιζέρια, εγωισμός, βία, σφαγές, εκμετάλλευση, ψέμα, γενοκτονίες, αφανισμοί- και η επιδίωξη της “ευχαρίστησής του” που μετατρέπεται σε βία με διάφορες μορφές κάποιες φορές λόγω πολύ συγκεκριμένων ταξικών αιτιών, θα προστατευθούν από έναν άλλο “συγκεκαλυμμένο” πατερναλιστικό και άδικο ταξικό εγωισμό, αυτών των επαγγελματιών του Ολιγαρχικού Κράτους που ενδιαφέρονται για τον πλούτο και την υλική δύναμη μόνο; Μάλιστα…Το γιατί βρισκόμαστε ξανά στην άκρη της αβύσσου να την κοιτάμε έτοιμοι να βουτήξουμε ή να μας σπρώξουνε στο χάος της, θα μας πούνε πώς έγινε ξανά μιας και μας “προστάτευαν” εδώ και αιώνες από τα εγωιστικά και ηδονικά πάθη μας;...
Σε πολύ φορτισμένο κλίμα πραγματοποιήθηκε το απόγευμα της Τρίτης 20/8/2024, η συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από το παλιό Δημαρχείο Πεντέλης, στην οποία κάλεσαν παρατάξεις της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, καθώς επίσης τοπικές πολιτικές και περιβαλλοντικές οργανώσεις. Το κάλεσμα είχε σκοπό να μην επιτραπεί στον Πρωθυπουργό Μητσοτάκη και στους Υπουργούς του, να πραγματοποιήσουν ανενόχλητοι τη «θεατρική παράσταση», όπως παρομοίαζαν με ένα χαρακτηριστικό σύνθημα που φώναζαν οι διαδηλωτές, τον Πρωθυπουργό και την Κυβέρνησή του, οι οποίοι δήθεν ενδιαφέρονται για τους πολίτες και συντρέχουν, αφού έχουν επιτρέψει προηγουμένως την ολοσχερή καταστροφή τους.
«Να σε κάψω Γιάννη, να σ’ αλείψω λάδι» εν ολίγοις.
Το πλήθος που συγκεντρώθηκε σταδιακά πρέπει να προσέγγισε κάποια στιγμή τα χίλια άτομα. Περιλάμβανε ανθρώπους όλου του κοινωνικού φάσματος και όλων των ηλικιών, οι οποίοι παρέμειναν επί τρεις και πλέον ώρες αμετακίνητοι από τις θέσεις τους, προκειμένου να μη διευκολύνουν στο παραμικρό την παράσταση του κυβερνητικού και αυτοδιοικητικού θιάσου στον τόπο του εγκλήματος που διαπράχθηκε, δια της σωρείας παραλείψεων του επιτελικού κράτους των α(χ)ρήστων στο καθήκον της πυροπροστασίας. (Στη σύσκεψη συμμετείχε και ο Περιφερειάρχης Αττικής, Χαρδαλιάς, ο οποίος τις ημέρες της καταστροφικής πυρκαγιάς φρόντισε επιμελώς να είναι εξαφανισμένος από το προσκήνιο).
«Κάθε χρόνο μία από τα ίδια – Γέμισε η ζωή μας αποκαΐδια»
Ο συγκεντρωμένος κόσμος και οι διαδηλωτές ήταν εμφανές ότι ήταν εξαιρετικά εξοργισμένοι. Τα συνθήματα φωνάζονταν δυνατά και με πάθος, κάνοντας την Πεντέλη να αντηχεί: «Δολοφόνοι», «Παραιτηθείτε», «Ο Λαός δεν Ξεχνά, Μητσοτάκη κάθαρμα» (σε ανάμνηση του ιστορικού συνθήματος του 1965, το οποίο αναβίωσε για ακόμα μία φορά στο στόμα του οργισμένου λαού) με αφορμή την ανείπωτη καταστροφή από τις πυρκαγιές για πολλοστή φορά, από την εγκληματική κυβέρνηση Μητσοτάκη.
«Έκαψες Χαλάνδρι, Βαρνάβα και Πεντέλη, Κικίλια δολοφόνε, ο κόσμος δεν σε θέλει» – «Πάρτε τώρα μέτρα αντιπυρικά, αλλιώς θα φτάσει Ομόνοια η φωτιά» – «Κάθε χρόνο μια από τα ίδια γέμισε η ζωή μας αποκαΐδια» – «Αυτοί μιλάνε για κέρδη και ζημιές, εμείς μιλάμε για ανθρώπινες ζωές», «Λαέ μην σκύβεις το κεφάλι ο μόνος δρόμος είναι αντίσταση και πάλη» ακούγονταν ασταμάτητα.
Τόσο κατά την είσοδο του Πρωθυπουργού, των Υπουργών και υπόλοιπων παρατρεχάμενων, όσο και κατά την έξοδό τους μετά από τρεις ώρες, η αντίδραση των διαδηλωτών ήταν ιδιαίτερα δυναμική. Ειδικά, όταν εμφανίστηκαν, ο Μητσοτάκης, ο Κικίλιας, ο Γεωργιάδης και ο Χαρδαλιάς, οπότε η λέξη «Δολοφόνοι» δονούσε τον αέρα επί πολλή ώρα. Πολλές αποδοκιμασίες δέχτηκε και η δημοτική αρχή του Δήμου Πεντέλης με επίκεντρο τη Δήμαρχο Κοσμοπούλου.
Οι διαδηλωτές δεν παρέλειψαν να καυτηριάσουν με συνθήματα, αλλά και να εκφράσουν την οργή τους απέναντι και στις δυνάμεις καταστολής, οι οποίες είχαν κατακλύσει την περιοχή για να κρατήσουν προφυλαγμένο τον εγκληματικό κρατικό εσμό. Πολλά συνθήματα έκαναν λόγο για το γεγονός ότι το Κράτος έχει προσλάβει χιλιάδες αστυνομικούς και έχει εγκαταλείψει τη στελέχωση των υπηρεσιών δασοπροστασίας και πυρόσβεσης.
Ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι μετά από πολύ καιρό, πολλά δημοσιογραφικά σάιτ μετέδωσαν την είδηση της συγκέντρωσης διαμαρτυρίας κατά του Πρωθυπουργού και της Κυβέρνησής του, αντίθετα προς την παγιωμένη πρακτική της αποσιώπησης και του θαψίματος τέτοιων γεγονότων. Δεν ακούγεται απίθανο οι πρόσφατες καταστροφές να επιφέρουν σημαντικές πολιτικές εξελίξεις.
Έχει το δικαίωμα ο κάθε άνθρωπος να ζει τη ζωή του όποια κι αν είναι κι όπως κι αν την βλέπει σε κάθε φάση της ζωής του; Ναι αλλά μόνο θεωρητικά, γιατί πρακτικά, συμβάλει στον Αρμαγεδδώνα του κοινωνικού αυτοματισμού των μικροσυμφερόντων της υλικής επιβίωσης στο πιο στενό ατομικό επίπεδο.Το αποτέλεσμα είναι αμείλικτο: Μια χαοτική και πυρηνική ανατίναξη της νοητικής και συναισθηματικής ανθρώπινης ευφυΐας μέσα στο κοινωνικό σύνολο με τις οδυνηρές συνέπειες που ζούμε ήδη.Δεν υπάρχει μεγαλύτερο εμπόδιο για την πρόοδο που έχουμε τόσο μεγάλη ανάγκη από αυτή την ψευδαίσθηση αλλά και από την ανεξέλεγκτη φοβία.Ό,τι κι αν μας έχει συμβεί πρέπει να ξεχωρίζουμε με συνέπεια την ατομική μας ιδιότητα που είναι άκρως υπεύθυνη όταν διαχωρίζεται από την κοινωνική, με την σκέψη του δεν γίνεται τίποτα ή ότι δεν υπάρχει τίποτα.Όταν μελετήσουμε την Ιστορία γενικά θα διαπιστώσουμε πως μόνο κάποιες λίγες ιδέες έχουν πραγματική δύναμη να εφαρμοστούν.Κι αυτές οι λίγες ιδέες χαρακτηρίζονται ως οι μεγάλες κατακτήσεις που θα σώσουν τον Ανθρώπινο Πολιτισμό από το μεθοδικό και μιθριδατικό πισωγύρισμα στη βαρβαρότητα από μια εξουσία που έχει ουσιαστικά και οριστικά κλείσει τον φαύλο κύκλο της.
Επείγει να περάσουμε από την Ιστορία του Πρώιμου ακόμη ανθρώπου, στον Άνθρωπο της Πραγματικής Ιστορίας ΟΛΩΝ ...! Κάποιοι άνθρωποι γεννιούνται για τον Γολγοθά για να μας διηγηθούν πώς να τον σταματήσουμε!
Η μεγάλη φωτιά που σάρωσε την βορειοανατολική Αττική πριν λίγες μέρες, κατάστρεψε ολοσχερώς το βιος και το έργο των βιοκαλλιεργητών Θοδωρή και Παναγιώτη Αρβανίτη. Δώστε λοιπόν κατεπειγόντως ό,τι και όσα μπορείτε για να σταθούν στά πόδια τους όχι μόνο τα δυό αδέλφια, αλλά και όλοι εμείς που τόσο ωφεληθήκαμε από το παράδειγμα και τους αγώνες τους. Και αυτό επειδή ο Θοδωρής και ο Παναγιώτης Αρβανίτης δεν είναι μόνο ούτε βιοκαλλιεργητές, ούτε απλοί οικολόγοι, ούτε συνεπείς αριστεροί. Ήταν και είναι κάτι πολύ παραπάνω : μπροστάρηδες στην Ελλάδα της μαχητικής και ριζοσπαστικής οικολογίας, φρόντισαν από την αρχή, δηλαδή πριν από καμιά τριανταριά χρόνια, να κάνουν την θεωρία πράξη, εισάγοντας στην χώρα μας και στην αριστερά της τα « καινά δαιμόνια » της σύγχρονης αντικαπιταλιστικής και οικοσοσιαλιστικής θεωρίας και πράξης. Και ίσως το κυριότερο, τα σημάδεψαν με το δικό τους παράδειγμα και τη δική τους ανιδιοτέλεια και αυταπάρνηση,που τους έκανε να δίνουν παρά να παίρνουν. Πάντα δίπλα στους κατατρεγμένους « από κάτω », μέσα στην Ελλάδα. Αλλά και έξω από αυτήν εκεί που τους έσπρωχνε ο « παλαιομοδίτικος » διεθνισμός τους, από την επαναστατημένη Νικαράγουα μέχρι την Παλαιστίνη της Ιντιφάντα…
Δώστε λοιπόν επειδή τα δέλφια Αρβανίτη πρέπει να συνεχίσουν το σπουδαίο κοινωνικό έργο τους, και επειδή τελικά τους το χρωστάμε: ό,τι μπορεί ο καθένας, στο λογαριασμό Τραπέζης Πειραιώς:
GR3001710370006037010237010 –Παναγιώτης Αρβανίτης
Στη συνέχεια, αναδημοσιεύουμε το γεμάτο πληροφορίες λαμπρό αφιέρωμα στο έργο των αδελφών Αρβανίτη και στην καταστροφή του από την μεγάλη πρόσφατη πυρκαγιά, που επιμελήθηκε ο φίλος Κώστας Φωτεινάκης των Φίλων της Φύσης.
Συνοπτική παρουσίαση του κτήματος αδελφών Αρβανίτη στα Κιούρκα πριν και μετά την πυρκαγιά | Το Οικοσχολείο και η ιστορία των Βιολογικών αγροτικών αγορών | Το κτήμα μετά την πυρκαγιά – Αλληλεγγύη
[Φωτ.1 – Ο Κώστας Φωτεινάκης, από την επίσκεψη στο Κτήμα Αρβανίτη, την Κυριακή 2 Ιουνίου 2013, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος.]
Περισσότερε πληροφορίες: O Θοδωρής Αρβανίτης, χωρίς ποτέ να ζητήσει τίποτε- προμήθευε όλες τις κοινωνικές κουζίνες (κι όχι μόνο) με τα υπέροχα λαχανικά του. Ο Θοδωρής Αρβανίτης και ο αδελφός του Παναγιώτης έδωσαν το σπίτι τους στην Αθήνα για να στεγαστεί το Κυριακάτικο Σχολείο Μεταναστών. Αγρότες , αφιερωμένοι στη βιολογική γεωργία, καλλιεργούσαν στα Κιούρκα τα προϊόντα τους . Ο Θοδωρής ίδρυσε στο κτήμα το Οικολογικό Σχολείο και μεταλαμπάδευε την αγάπη του προς τη φύση και την προστασία της. Στο οικοσχολείο παρέδιδε σεμινάρια μελισσοκομίας και λαχανοκομίας. Μοίραζε καλάθια με βιολογικά προϊόντα σε πολύ χαμηλές τιμές, για να ωφεληθούν όσο το δυνατόν περισσότεροι άνθρωποι. Προχτές το κτήμα κάηκε στη διάρκεια της μεγάλης πυρκαγιάς στην Αττική. Κάηκαν όλα…
Περισσότερα για την πυρκαγιά στην Αττική και τις συνέπειες στην ποιότητα ζωής των κατοίκων ΕΔΩ.
[Φωτ.2 του Μάριου Λώλου – Τμήμα του αγροκτήματος μετά την πυρκαγιά]
[Φωτ. 3 Μάριος Λώλος – Ο Θοδωρής Αρβανίτης μετά την πυρκαγιά]
[Φωτογραφίες 4, 5,6 – από το κτήμα πριν την πυρκαγιά – Καλλιέργεια, Εκπαίδευση, Ψυχαγωγία…. Περισσότερες πληροφορίες στο Εναλλακτικό Σχολείο Οικολογικής Γεωργίας [ΕΔΩ]
[Φωτ. 7 – Ο Θοδωρής Αρβανίτης συμμετείχε ενεργά στο κίνημα για την καθιέρωση των Βιολογικών αγορών – Στη σελίδα του στο Facebook έχει καταγράψει 119 “επισόδεια” για τους αγώνες των παραγωγών. Στο 119ο επισόδειο με τίτλο “Η ΜΥΡΩΔΙΑ ΤΗΣ ΝΤΟΜΑΤΑΣ!” μεταξύ των άλλων γράφει (15 Ιουνίου 2024):
“…Ο ρόλος της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, στη φάση δημιουργίας του θεσμού αυτού, είναι αποφασιστικός. Οι προοδευτικοί Δήμαρχοι υποστήριξαν, όχι μόνο λειτουργικά -δίνοντας χώρο στους διοργανωτές των Αγορών αυτών- αλλά και πολιτικά: αρνούμενοι στον κάθε εισαγγελέα να δώσει εντολή επέμβασης στις κρατικές υπηρεσίες, οικονομικές και κατασταλτικές. Ο εισαγγελέας, αν δεν πάρει το πράσινο φως από τον Δήμαρχο της πόλης ΔΕΝ ΕΠΕΜΒΑΙΝΕΙ ΠΟΤΕ, όσο και αν η δραστηριότητα είναι μη νόμιμη. Αυτό το έζησα δεκάδες φορές και στις Βιολογικές Αγορές που, όπως είναι γνωστό, λειτουργούσαν με πολιτικές αποφάσεις των Δήμων, 25 χρόνια περίπου, πριν την πλήρη νομιμοποίησή τους, που έγινε τον Ιούνη του 2019. Όποτε είχαμε επέμβαση της Αστυνομίας, ήταν, τότε και μόνον τότενες, όταν ο εκάστοτε Δήμαρχος είχε άρει την υποστήριξή του απέναντί μας, για διάφορους λόγους. Οι 2 πιο σοβαροί λόγοι ήτανε, ο ένας η επιβολή χαρατσιού και, ο δεύτερος, εξυπηρέτηση ρουσφετιών στους εμπόρους των Συμβατικών Λαϊκών. Τότε η κόντρα ήταν μεγάλη…”]
[Φωτ. 8, 9 – Το “βιολογικό καλάθι” στο σπίτι σας – Αγροτικά προϊόντα εποχής στην πόρτα σας από το κτήμα Αρβανίτη]
[Φωτ.10 Μάριος Λώλος – Ο Θοδωρής Αρβανίτης “για την επόμενη μέρα μετά την πυρκαγιά”]
“…με την βοήθεια..φίλων..συντροφων..συνοδοιπόρων και γειτονων….πήραμε τα πρώτα λάστιχα να ποτίσουμε τα ήδη φυτεμένα καινά συνεχίσουμε την καλλιέργεια! Δουλεύουμε ασταμάτητα ! Στόχος είναι την Δευτέρα να ξεκινήσει πάλι η διανομή του “καλαθιού” (Φωτ.8,9)! ..η έμπρακτη αλληλεγγύη από τους φίλους και τις φίλες είναι τεράστια! Η συγκίνηση μεγάλη! Ευχαριστώ από καρδιάς!”
ΔΗΩ – ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΕΛΕΓΧΟΥ ΚΑΙ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΗΣ ΒΙΟΛΟΓΙΚΩΝ ΠΡΟΪΟΝΤΩΝ – ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ – ΚΑΛΕΣΜΑ ΓΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ
Κάηκε το κτήμα των αδελφών Αρβανίτη! Η φωτιά στην Βόρειο-Ανατολική Αττική κατέκαψε 100.000 στρέμματα δάσους και δασικών περιοχών, σπίτια, επιχειρήσεις ενώ κάηκε μια γυναίκα και τραυματίστηκαν πυροσβέστες. Όμως η κάθε περίπτωση είναι μοναδική. Με την πρόσφατη πυρκαγιά καταστράφηκε ολοσχερώς και το Οικολογικό Αγρόκτημα των αδελφών (και φίλων) Θοδωρή και Παναγιώτη Αρβανίτη, στα Κιούρκα Αττικής Θοδωρής Αρβανίτης Καταστράφηκαν θερμοκήπια, αποθηκευτικοί χώροι, ψυκτικός θάλαμος, αρδευτικό σύστημα, στάβλοι ζώων, καταλύματα εργατών, αγροτικά εξαρτήματα, το οικοσχολείο και ΟΛΕΣ οι καλλιέργειες. Είναι ανάγκη δείχνοντας την #αλληλεγγύη μας, να τους βοηθήσουμε να σταθούν στα πόδια τους, καταθέτοντας τον οβολό μας, ότι μπορεί ο καθένας ,στο λογαριασμό Τραπέζης Πειραιώς: GR3001710370006037010237010 – Παναγιώτης Αρβανίτης. Δ.Σ ΔΗΩ
Οι ΦΙΛΟΙ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ Ελλάδας συμπαραστέκονται σε όλους τους πληγέντες από την πυρκαγιά στην Αττική.
Ειδικότερα για τις καταστροφές στο “Κτήμα Αρβανίτη” στα Κιούρκα, σε συνεργασία με άλλους φορείς, οργανισμούς και πολίτες θα εκφράσοουμε την αλληλεγγύη μας εμπράκτως. Ένα πρώτο δείγμα της αλληλεγγύης είναι και η δημοσίευση που διαβάσατε.
