Πάλη κατά του κοινωνικού δαρβινισμού και σε αυτό το αισχρό ψέμα της επικράτησης του καλύτερου με τα κλεμμένα μέσα της επιβίωσης

Έχει το δικαίωμα ο κάθε άνθρωπος να ζει τη ζωή του όποια κι αν είναι κι όπως κι αν την βλέπει σε κάθε φάση της ζωής του; Ναι αλλά μόνο θεωρητικά, γιατί πρακτικά, συμβάλει στον Αρμαγεδδώνα του κοινωνικού αυτοματισμού των μικροσυμφερόντων της υλικής επιβίωσης στο πιο στενό ατομικό επίπεδο.Το αποτέλεσμα είναι αμείλικτο: Μια χαοτική και πυρηνική ανατίναξη της νοητικής και συναισθηματικής ανθρώπινης ευφυΐας μέσα στο κοινωνικό σύνολο με τις οδυνηρές συνέπειες που ζούμε ήδη.Δεν υπάρχει μεγαλύτερο εμπόδιο για την πρόοδο που έχουμε τόσο μεγάλη ανάγκη από αυτή την ψευδαίσθηση αλλά και από την ανεξέλεγκτη φοβία.Ό,τι κι αν μας έχει συμβεί πρέπει να ξεχωρίζουμε με συνέπεια την ατομική μας ιδιότητα που είναι άκρως υπεύθυνη όταν διαχωρίζεται από την κοινωνική, με την σκέψη του δεν γίνεται τίποτα ή ότι δεν υπάρχει τίποτα.Όταν μελετήσουμε την Ιστορία γενικά θα διαπιστώσουμε πως μόνο κάποιες λίγες ιδέες έχουν πραγματική δύναμη να εφαρμοστούν.Κι αυτές οι λίγες ιδέες χαρακτηρίζονται ως οι μεγάλες κατακτήσεις που θα σώσουν τον Ανθρώπινο Πολιτισμό από το μεθοδικό και μιθριδατικό πισωγύρισμα στην βαρβαρότητα από μια εξουσία που έχει ουσιαστικά και οριστικά  κλείσει τον φαύλο κύκλο της.

Επείγει να περάσουμε από την Ιστορία του ανθρώπου στον άνθρωπο της Ιστορίας...

Κάποιοι άνθρωποι γεννιούνται για τον Γολγοθά για να μας διηγηθούν πώς να τον σταματήσουμε!