Μόλις αντιληφθείς το μέγεθος της καταστροφής που επιφέρουν οι άρχουσες τάξεις στην κοινωνία και στις σχέσεις μεταξύ των μελών της, θα υποστείς μια ισχυρή κρίση πανικού επειδή όλο και εμφανίζονται τεράστια προβλήματα (που δεν λύνονται στις παρούσες συνθήκες) από την αντιλαϊκή πολιτική της προνοιακής αποδιοργάνωσης.Όχι μόνο για τους ανθρώπους αλλά και για τα ζώα.Η αποδιοργάνωση προχωρά αργά, αθόρυβα, όπως η σήψη που δεν σταματά μέχρι να ολοκληρώσει την αποσύνθεση.Όπως όταν θα χρειαστούμε έναν γιατρό - ειδικά στην ιδιωτικοποιημένη κι ολιγοπωλιακή πλέον υγεία-παιδεία-στέγαση-ενέργεια- θα χρειαστούμε και τα ανάλογα χρήματα, (μια τρέλα), έτσι "πρέπει" να γίνει και για τα ζωάκια μας όπως γινόταν.Η σύγχρονη κτηνιατρική ανέκαθεν ήταν ιδιωτική υπόθεση, όπως για παράδειγμα και η οδοντιατρική εφόσον το σύστημα παραμένει καπιταλιστικό.Τι γίνεται όμως όταν μιλάμε για αδέσποτες γατούλες που πρέπει να στειρωθούν άμεσα γιατί κινδυνεύουν λόγω του οίστρου τους από τα αρσενικά; που κι αυτά χρειάζονται άμεση στείρωση για να μην γεννιούνται κι άλλα γατάκια που θα ζούνε αδέσποτα και ταλαιπωρημένα στην αφιλόξενη τσιμεντένια πολιτεία, χωρίς να βρίσκεται εύκολα μια οικογένεια για αυτά όπως παλαιότερα.Προσωπικά έπαθα μεγάλο σοκ και μια παρατεταμένη κρίση πανικού όταν μία από τις τρεις γάτες-αδερφάκια που φροντίζω έξω από την αυλή μου όπου και γεννήθηκαν (δύο θηλυκές και μια αρσενική), γύρισε τραυματισμένη βαριά πριν ακόμη κλείσει χρόνο*. Πάσχιζα να υπάρχει η ελάχιστη ασφάλεια, να μην γυρνάνε από δω κι από κει.Αλλά ποιός να νοιαστεί, νοιάζεται μήπως κανείς για τον ίδιο τον άνθρωπο όταν έχουν διαλύσει οι ιθύνοντες τα πάντα; Κι όταν δεν υπάρχει η οικονομική δυνατότητα τι κάνεις; Ούτε και "πρόθυμοι" γείτονες ώστε να βάλουμε όλοι μαζί από κάτι και να μαζευτούν χρήματα για τις ιατρικές υπηρεσίες του κτηνίατρου.Μας λένε κάποιοι να πάμε στον Δήμο, υπάρχει υπηρεσία για τα ζώα.Πολύ ωραία, αλλά όχι για τον οποιοδήποτε, αλλιώς δεν θα υπήρχαν τόσες αδέσποτες γάτες αστείρωτες.Είναι δηλαδή σαν να σου λένε πήγαινε στο δημόσιο νοσοκομείο, δέχονται και τους ανασφάλιστους.Τους λέω πήγα κάποτε, το τί πέρασα; ευχαριστώ αλλα δεν θα ξαναπάρω! Άστο καλύτερα,το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού.Όλοι στα λόγια μια χαρά και στην πράξη δύο τρομάρες.Αυτές οι δύστυχες γατούλες μεγαλώνουν σε ένα περιβάλλον που κανείς δεν ενδιαφέρεται, δεν είναι Ακρόπολη, εκεί οι κάτοικοι τις προστατεύουν εκ των πραγμάτων, εδώ στο κέντρο, είναι υποβαθμισμένη περιοχή με τεράστιες κοινωνικές-ταξικές και φυλετικές αντιθέσεις και φτώχεια ενδημική.Θέλω να πω ότι στις αστείρωτες γάτες δεν μπορείς να χειριστείς τις ανάγκες τους αν δεν είσαι ειδικός ακόμη και μετά την στείρωση παραμένει δύσκολο, ιδιαίτερα αν έχουν μείνει για μήνες έξω έχοντας πολλά αρνητικά βιώματα.Όμως οι ειδικοί ιδιωτεύουν και εργάζονται για το κέρδος όση ανθρωπιά κι αν έχουν κάποιοι.Το πρόβλημα είναι ότι το νεοφιλελεύθερο κράτος και η πολιτική του, υπάρχει κυρίως τα τελευταία 15 χρόνια για να μας δημιουργεί συνεχώς αξεπέραστα προβλήματα παρά να μας τα λύνει...
* Δεν μπορούσα να διανοηθώ ότι ένας γάτος σε μια μικρή γάτα που μόλις είχε αναπτυχθεί θα μπορούσε να της κάνει τόση μεγάλη ζημιά, κυρίως στο αυτί και λίγο στο λαιμό.Σχεδόν ένα χρόνο γυρνούσε στην αυλή και το μόνο που γινόταν ήταν οι γνωστές αψιμαχίες για την ιεραρχία και τα όρια.Δεν το ήξερα σε τόσο μεγάλο βαθμό ότι υπάρχουν ορισμένες φορές ακραίες καταστάσεις μεταξύ αρσενικού και θηλυκού και έβγαλα βιαστικά μέσα στον πανικό μου λάθος συμπέρασμα και δη ακράδαντο, ότι το έκανε κάποιος άνθρωπος που ίσως με μισούσε.Η αλήθεια είναι ότι δεν το έβγαλα από το πουθενά.Έχει προκληθεί μεγάλη ζημιά από τον ολοκληρωτισμό του καπιταλισμού ανάμεσα στους ανθρώπους, ντόπιους και ξένους,ο ρατσισμός κι η κοροϊδία βρίσκεται παντού ως πανδημία.Ήμουν και παραμένω ανήσυχος αφού η ανθρωπιά όλο και λιγοστεύει, πράγμα απαράδεκτο κι αβάσταχτο για κάθε σοβαρό άνθρωπο.Υπάρχει μια παγωνιά που σε τσακίζει.Αυτό το νιώθουν κι οι γατούλες.Πάντως η άτυχη γατούλα δεν με εμπιστεύεται όπως πριν την επίθεση.Προσπαθώ να την πάρω μέσα για να την φροντίσω και να την πάρω για πάντα, αλλά δεν ξέρει αν θέλει, ενώ όλο το σκέφτεται, προσπαθεί να αφεθεί, τα ματάκια της το λένε, μα στο τέλος μιλάει το βίωμά της.Το σοκ της δεν την αφήνει.Αυτή η κατάσταση με βασάνισε πάρα πολύ, γιατί όταν αγαπάω μια ψυχή παίρνω και τα βάσανά της.Είχε εξαφανιστεί όλον αυτό τον καιρό και δεν μπορούσα να την βρω για να την πάρω στο σπίτι να αναρρώσει σωστά και με κάποια αντιβίωση από τον κτηνίατρο.Γι' αυτό είχα πει ότι δεν θα είναι ποτέ ξανά η ίδια με τέτοια φρικτή εμπειρία στην τρυφερή της ηλικία.Επίσης οι άθλιες συνθήκες και το μίζερο περιβάλλον, παίζει κι αυτό το ρόλο του στις συχνές φασαρίες μεταξύ τους.Πέρα στην άλλη άκρη της αυλής, όταν σκοτεινιάσει επικρατεί το απόλυτο σκοτάδι και ο ορισμός της εγκατάλειψης και του τρόμου.Μια αξέχαστη δυσωδία αναδύεται από ένα κατεστραμμένο ολοσχερώς διαμερίσμα που έχει υποστεί διάβρωση για πάνω από 25-30 χρόνια παραμένοντας ανοιχτό μόνιμα από την αυλή υποτίθεται για να αερίζεται.Ουδείς ασχολείται αν υπάρχει κίνδυνος για την υγεία διότι έχει και ποντίκια...Ο απόλυτος παραλογισμός.Εκεί μέσα όποια γάτα βρίσκει καταφύγιο θα βγει θηρίο ή θα μπει κάποιο.Απίστευτη βρωμιά, τόσο χάλι.Υπάρχει μεγάλη πιθανότητα εκεί μέσα να της επιτέθηκε ο γάτος.Τώρα που μου έρχεται μετά την βασική ανάρρωση που χρειαζόταν στη μοναξιά της, μέχρι να γίνει εντελώς καλά, βγαίνω κάθε τόσο για να την βλέπω και να με βλέπει, να παίρνει κουράγιο πως έχει κάποιον.Να μην ξεχνιέται πάλι και φεύγει.
Και μου το δείχνει κάποιες στιγμές!
Η εν λόγω γατούλα πριν λίγο.Την ονόμασα Δώρα για το δώρο που μου έκανε με την ανάρρωσή της
Κι όλα αυτά γίνονται εξαιτίας της
κατάρρευσης του κράτους πρόνοιας
και της μεταμόρφωσής του σε ημικράτος
που παραπέμπει σε σκοτεινούς καιρούς,
με μοναδικο σκοπό την υπονόμευση
και την καθυπόταξη της ανθρωπιάς μας...