Προς τα που οδεύει ο κόσμος

Ποτέ άλλοτε δεν είχαν μαζευτεί τόσες πολλές αντιφάσεις μετά το "τέλος" του λεγόμενου Ψυχρού Πολέμου.Η διατήρηση των προνομίων των παλιών δυνάμεων αφενός και η επιδίωξη της αλλαγής των συσχετισμών υπέρ των αναδυόμενων πρώην κρατών του "υπαρκτού σοσιαλισμού" αφετέρου, στην παρτίδα της παγκόσμιας ολοκληρωτικής καπιταλιστικής σκακιέρας σήμερα, έχει διαμορφώσει μια πρωτόγνωρη και ανυπόφορη ρευστή κατάσταση, που και τα πιο ικανά λόγια δε φτάνουν για να την περιγράψουν.Η επικράτηση του καπιταλισμού σε όλα τα κράτη ως πρόβλεψη του Μαρξ, επιβεβαιώνεται περίτρανα στους χρόνους μας.Είχε σημειώσει πως η αστική ανερχόμενη τάξη, θα επιβάλλει στον κόσμο τον αστικό τρόπο ζωής, δηλαδή να γίνουν όλοι αστοί.Το βιώνουμε με τεράστιο τίμημα το χάσιμο του χρόνου, από τα απίστευτα γεγονότα που σταματημό δεν έχουν για την πίτα των μεγάλων συμφερόντων μιας αυξανόμενης δράκας υπερεκμεταλλευτών, που έχουν αποδράσει από καιρό από την κοινωνική πραγματικότητα, χαμένοι στα ατομικά τους πάθη μεταδίδοντάς τα στους απλούς ανθρώπους με τις μονομερείς αποφάσεις τους.Ο αιώνας μας αναφορικά με τα ιστορικά προηγούμενα και διδάγματα κι έτσι όπως εξελίσσονται τα πράγματα, μεγάλωσε τις άνισες κοινωνικές, οικονομικές και τοπικιστικές διαφορές (πολιτικά και εργασιακά δημιουργικά δικαιώματα με πολύπλοκες διακρίσεις ανάμεσα στη διανοητική εργασία και την χειρωνακτική, το βιοποριστικό αποκλεισμό και το υψηλό κόστος διαβίωσης και την κλιμακούμενη ανισότητα ποσοτικά και ποιοτικά, της πόλης με την ύπαιθρο).Η αιτία δεν είναι άλλη από την καπιταλιστική οργάνωση της υπερπαραγωγής χωρίς σχέδιο σε παγκόσμια κλίμακα.Τα πάντα δηλαδή κινούνται χωρίς καμιά λογική, αφού, η χρηματιστική ροή και τα αγαθά δεν ανταποκρίνονται σε πραγματικές αξίες.Η αξία παράγεται από την ζωντανή εργασία που έχει αφανιστεί.Τα χρέη των κρατών είναι το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα αυτής της χαοτικής παραγωγικής και διανεμητικής κίνησης.Οι κρίσεις μεταξύ εργασίας και κεφαλαίου, μεταξύ των ιδιοκτητών, του κράτους και της κοινωνίας δεν σταματούν, εξαιτίας της αντίθεσης της κερδοφορίας των λίγων και της χρεοκοπίας των πολλών σε ένα σύμπλεγμα μικρών και μεγάλων ταξικών συμφερόντων.Η καπιταλιστική οργάνωση είναι για πρώτη φορά τόσο πολύ εγκλωβισμένη, γιατί έγινε πλανητική και όπως είχε προβλεφθεί, αφόρητα ελεγχόμενη.Συνεπώς εξαιρετικά αδύναμη και αντιδραστική.Με λίγα λόγια θέλει κι άλλο πλανήτη.Τα κέρδη μετατρέπονται σε χρέη αργά ή γρήγορα, λόγω της αύξουσας κοινωνικής ανισότητας και του κόστους των βλαβερών συνεπειών πάνω στις κοινωνικές μάζες και στη Φύση.Άλλη λύση δεν υπάρχει εκτός από την αληθινή σοσιαλιστική στροφή, για την οικοδόμηση μιας κοινωνίας δυνατοτήτων και προστασίας για όλους τους ανθρώπους.