Από τα καπιταλιστικά κράτη στη σοσιαλιστική ομοσπονδία των λαών

Από τα αποτελέσματα των γεωπολιτικοοικονομικών ανταγωνισμών μεταξύ των μεγάλων κρατών που παρατηρούμε, διακρίνεται καθαρά στους καταπιεσμένους λαούς τους, η ανησυχία τους για το τι μέλλει γενέσθαι.Και είναι η συγκεκριμένη ανησυχία που διαφέρει κατά πολύ από την ανησυχία των λαών των μικρών κρατών.Στα μικρά έθνη-κράτη, τα λαϊκά και μικρομεσαία κοινωνικά στρώματα και όχι μόνο, πάντα αναμένουν μουδιασμένα τις εξελίξεις των μεγάλων κρατών, διότι αποφασίζουν τις ντε φάκτο εξελίξεις.Εξ ου και οι δορυφόροι που λέγονται.Οι μάζες μιας μικρής χώρας εξαρτημένης από τις μεγάλες, ανησυχούν μεν αλλά μοιρολατρικά δε.Οι ίδιες κοινωνικές μάζες όμως στις μεγάλες ιμπεριαλιστικές χώρες, ανησυχούν ενεργητικά και απλά περιμένουν τις κατάλληλες συνθήκες για να ενεργοποιηθούν δυναμικά.Ο λόγος έγκειται στο ότι οι αντιθέσεις μιας επιθετικής μεγάλης χώρας, δημιουργούν μόνιμες εκρηκτικές καταστάσεις στα θεμέλιά της, λόγω του συσσωρευμένου άδικου στην εσωτερική και εξωτερική πολιτική της.Οι πολίτες μιας τέτοιας χώρας παρ όλη την κυβερνητική προπαγάνδα, νιώθουν ανυπόφορα εγκλωβισμένοι από την εσωτερική πολιτική καταπίεση, αλλά και από την εξωτερική επιθετική πολιτική που τους δυσφημεί στο σύνολό τους.Συνεπώς είναι θέμα χρόνου οι επαναστατικοί μετασχηματισμοί των καταπιεσμένων κοινωνιών, να προέλθουν ως κανόνας από τις χώρες αυτές.Οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ευρώπη κατά πάσα πιθανότητα κάποια στιγμή, θα φέρουν τεράστια ωστικά κύματα πραγματικής αλλαγής που θα κινήσουν την κολλημένη Ιστορική κίνηση.Από τη σκοπιά της σημαντικότερης και "πρόσφατης" προοδευτικής ταξικής κίνησης, μη ξεχνάμε την Παρισινή Κομμούνα, την Οκτωβριανή Επανάσταση και την Γερμανική των Σπαρτακιστών που απέτυχαν λόγω της νεότητάς τους.Επίσης η Κίνα, η Ρωσία αλλά και η Ινδία μπορεί να ξαφνιάσουν και πάλι τον κόσμο!