Όταν το οικοδόμημα καταρρέει, καταρρέουν κι όλα αυτά που αγαπήσαμε και εκτιμήσαμε από μικροί.Μουσική, συγκροτήματα, συναυλίες, ταινίες, εκπομπές, αθλήματα και πάει λέγοντας.Καλλιτέχνες που θαύμαζες απεριόριστα.Με το διαδίκτυο και τα κοινωνικά δίκτυα, φαίνεται καθαρά αυτή η πτώση για τους ανθρώπους της Τέχνης.Δυστυχώς είναι μια οδυνηρή αλήθεια που δύσκολα χωνεύεται.Τα πρότυπα που για δεκαετίες ολόκληρες έκαναν τη διαφορά και ομόρφαιναν την καταπιεσμένη ζωή των περισσότερων απλών ανθρώπων, δεν υπάρχουν πια.Όσοι Θρύλοι είναι ακόμη στη ζωή έχουν ενσωματωθεί σ' αυτή την πτώση.Δεν υπάρχει άλλη επιλογή γι' αυτούς.Η φτώχεια δεν παλεύεται, ειδικά μετά από τις μεγάλες επιτυχίες εκείνων των καιρών.Υποκρίνονται τελικά.Τα κοινωνικά δίκτυα, μας έφεραν τόσο κοντά που μπορούμε να τους μιλήσουμε και δεν τους αρέσει αυτό (!), γιατί δεν είναι όλοι οι άνθρωποι ίδιοι και για το γεγονός ότι έχουν καβαλήσει το καλάμι, άγνωστο το πότε ακριβώς.Πραγματικά δεν θέλουν να τους αγαπήσεις και να τους εκφράσεις τον θαυμασμό σου.Μιλάνε για την αγάπη, αλλά μόνο η ειρωνεία και η κακή πρόθεση να σου δείξουν ότι είσαι η πλέμπα (που υποτίθεται για τον κόσμο δημιουργούν), φαίνονται από την αρχή έως στο τέλος.Μη μιλάς και πολύ, μόνο ακολούθα αλλιώς ...τρέξε σαν την Κόλαση! Ολόκληρη η θρυλική περίοδος των σπουδαίων αυτών καλλιτεχνών μετατράπηκε στο αντίθετό της κι ας φαίνεται ότι βρίσκονται στη σωστή πλευρά της Ιστορίας...
