Αν δεν έχουμε λαχτάρα για ριζική αλλαγή του κόσμου μας (παρ' όλους τους φόβους μας διότι βλέπουμε και νιώθουμε τι γίνεται, τρόμος δίχως τέλος δηλαδή) δεν μπορεί να γίνει τίποτα.Και υπάρχουμε για να αλλάξουμε τα πράγματα προς το καλύτερο κι όχι να τα αφήσουμε ίδια και χειρότερα.Ντροπή μας αν δεν κάνουμε κάτι.Έκαστος εφ' ω ετάχθη και μακριά απ' το σεράι.Σιγά μη γεννηθήκαμε για να μην κάνουμε τίποτα..Αυτή η περίπτωση αποκλείεται με βάση τα ιστορικά γεγονότα.Και για να μην παρεξηγηθώ ως είθισται, σε μαζική κλίμακα εννοώ.Η δύναμη της συνήθειας ευθύνεται πρωτίστως και μετά χίλια ακόμη πράγματα ή και νήματα που έλεγε ο Μαρξ.Η κατανόηση ότι ζούμε σαν μικροί αστοί και ότι δεν είμαστε ο εαυτός μας αλλά ένας καθρέφτης του μοναρχοαστισμού, είναι το πρώτο βήμα για την πάλη εναντίον κάθε καταπίεσης και εγκλήματος...Βέβαια δε λέω θέλει τεράστια υπέρβαση μα αν θέλουμε να λεγόμαστε Άνθρωποι πρέπει να μας υπερβούμε!Να πούμε στο Εγώ μας, σσστ, αρκετά με ταλαιπώρησες και ταλαιπωρώ ακόμη τον Κόσμο μας...Έχει αποδειχτεί τα τελευταία 30 χρόνια ότι με τις μεμονωμένες και διασπασμένες διαμαρτυρίες και τα πολλά κινήματα που δεν ενώνονται τελικά με τίποτα, κυριαρχεί στο τέλος της μέρας, η ατομικιστική νοοτροπία που αντί να μειώνεται, αυξάνεται...Πείτε μου εσείς τι άλλο;
Αγγλική παροιμία: Βόλευε εκεί που ζεις και μη ζεις εκεί που βολεύεσαι...Ή αλλιώς κατά την άποψή μου, μην ξεμακραίνεις από τις αρχές σου ή τους προβληματισμούς σου για κανένα λόγο γιατί θα σπείρεις τη δυστυχία ακόμη περισσότερο.Κάνουμε τη διαφορά στα πάντα!
Οι μεταμοντερνιστές δεν είναι μόνο οι συντηρητικοί.Είναι και οι προοδευτικοί που προσπαθούν να αναδειχτούν μέσα από το σύστημα της εκμετάλλευσης νομίζοντας ότι θα το αλλάξουν με την όποια γοητεία τους...Αυτή η εγωκεντρική τάση είναι η πεμπτουσία για την εγκατάλειψη των οραμάτων.Ο νοών νοείτω...
