Για την κοινωνική απελευθέρωση χρειαζόμαστε "ηγέτες" με καλή πρόθεση.Η ταξική αλληλεγγύη δεν μπορεί να βασίζεται στην προκατάληψη

Ο ταξικός αγώνας για την ανθρωπιά και την καλυτέρευση των εμεταλλευόμενων ανήκει σε όλους.Όποιος ακτιβιστής δεν το καταλαβαίνει αυτό, στην ουσία δεν αγωνίζεται σωστά, με αποτέλεσμα να προκαλεί τεράστια ζημιά σε όλο το εργατικό και κοινωνικό κίνημα.Στον αγώνα δεν χωράνε ελιτισμοί.Ο ελιτισμός των αγωνιστών ως μια μορφή ψώνιου, (πώς να το πούμε αλλιώς;) καταλήγει πάντα στο τέλος στην αντιδραστική πλευρά με πολλούς τρόπους.

Το έχουμε δει πολλές φορές το έργο...Η ίδια βλακεία και αλαζονεία υπήρχε πάντα και θα υπάρχει.Το θέμα είναι να αντιστεκόμαστε στους "εκλέκτορες"... Και λίγα γράφουμε γι' αυτό το θέμα που ταλαιπωρεί πάρα πολλούς που θέλουν να αγωνιστούν αλλά αυτή η απαράδεκτη στάση  δεν τους "αφήνει" γιατί ορθώνει ΤΕΙΧΗ!..

Τα τείχη της καχυποψίας και του σεχταρισμού.

Ζούμε όλοι μας σε μια κοινωνία 

χωρίς κοινωνική πραγματικότητα, 

αλλά εικονική και συνεχώς τρομοκρατική

και αβίωτη.Αρκετά δεν είναι αυτά σύντροφοι;

Η πραγματική Αριστερά πρέπει να μιλάει 

και να ενώνεται για τον κοινό σκοπό με όλες τις αποχρώσεις της.