Υπάρχουμε μόνο όταν ενδιαφερόμαστε για όλα

Παλιά ειπώθηκε το σαιξπηρικό ερωτηματικό δίλημμα: ύπαρξη ή ανυπαρξία; Το γνωστό σε όλους "να ζει κανείς ή να μη ζει;" Τώρα πηγαίνει αυτό: ενδιαφέρον ή αδιαφορία;  "Να νοιάζομαι ή να μη νοιάζομαι"; Η σύντομη μέχρι τώρα καταγεγραμμένη Ιστορία, δείχνει ότι η ύπαρξη και το ενδιαφέρον αλληλεπιδρούν μακροπρόθεσμα εξελικτικά παρ' όλα τα εμπόδια.Αν ήταν αλλιώς θα βρισκόμασταν ακόμη στην παλαιολιθική εποχή.Η αλήθεια όμως είναι ότι έχουμε καθυστερήσει σοβαρά εξαιτίας της υψηλής κομπλεξοκρατίας που δε λέει να ανοίξει το δρόμο στις υγιείς παραγωγικές δυνάμεις, με αποτέλεσμα, να έχει προκληθεί οικολογική ζημιά με απρόβλεπτες συνέπειες.Σε τελική ανάλυση στο λίκνο της ζωής.Εάν καταστραφεί το λίκνο; Υπάρχει ένα ωραίο ντοκιμαντέρ με τίτλο "η αναζήτηση της αιωνιότητας" από το National Geographic του 1982.Ο πρώτος μεγάλος πολιτισμός της αρχαίας Αιγύπτου, αναζητούσε την αιωνιότητα για την εξήγηση του φαινομένου της ζωής.Ήταν μια μορφή πρώιμης συνείδησης και μιας υπερανάγκης εξήγησης.Και 'μεις με τη σειρά μας τί πάθαμε ξεπερνώντας τον μυστικισμό των προηγούμενων; Επειδή ως σύγχρονοι "μάθαμε" ότι υπάρχουν γαλαξίες επί γαλαξιών ατέλειωτοι και αποστάσεις έτη φωτός άφταστες, σταματάμε την αναζήτηση και την εξέλιξη;... Κι άμα σταματούσαν και οι πρώτοι άνθρωποι να εξερευνούν; Και μόνο που το "μάθαμε" συνιστά μια αρχή για μια άλλη εποχή...!Ευτυχώς η εξελισσόμενη σοσιαλιστική θεωρία το συνοψίζει τέλεια: Σοσιαλισμός ή εξαφάνιση.