Η αφορμή αυτή και μόνο φτάνει για την επανάσταση και τον μετασχηματισμό της κοινωνίας

Έχουμε αναρωτηθεί που διαμένουν οι περισσότεροι άνθρωποι "εργάζονται" ή όχι; Φιλοξενούμενοι "φυσικά"! Δηλαδή όμηροι μιας αναξιοπρεπούς κατάστασης που δεν αρέσει σε κανένα και πληγώνει ανεπανόρθωτα τις ανθρώπινες σχέσεις.Το να είναι κανείς ανεξάρτητος και να μην είναι βάρος -ειδικά στην εποχή που το κόστος ζωής δεν είναι βιώσιμο σε τίποτα και οι πάντες μαραζώνουν- σε άλλους αποτελεί το αρχικό ζητούμενο της ανθρώπινης εξέλιξης.Διότι η στέγη είναι το παν κι αν δεν υπάρχει,  δεν μπορεί τίποτα καλό να υπάρξει.Η αστεγία κρέμεται σαν την Δαμόκλεια σπάθη πάντα.Γι' αυτό ζούμε αυτόν τον κοινωνικό αυτοματισμό στην κοινωνία.Είναι τα επακόλουθα/απόνερα αυτής της ομηρίας των ανθρώπων από το μεγάλο κεφάλαιο, με το μικρό, να μην ξέρει τι κάνει.