Στην ταξική κοινωνία εκτός από την γενική ταξική πάλη των φτωχών εναντίον των πλουσίων και το αντίστροφο, υπάρχουν και οι εσωτερικές αντιθέσεις και των δύο αντίπαλων τάξεων στις τάξεις τους.Με την ίδια ένταση, καθώς η υλική και πνευματική παραγωγή στον καπιταλισμό που λειτουργεί ανταγωνιστικά και ανελέητα, δεν μπορεί να μοιραστεί σε όλα τα κοινωνικά στρώματα βάσει του κανόνα κέρδους κι όχι του Πολιτισμού.Αποτέλεσμα αυτής της άλυτης και δομικής αντίθεσης είναι οι συγκρούσεις (υλικών συμφερόντων πρωτίστως και πάσης φύσεως συμπλεγμάτων λόγω άγνοιας και πειρασμών δευτερευόντως και με εξαιρέσεις ενίοτε για τη σειρά) ανάμεσα στα εργατολαϊκά στρώματα που είναι το ίδιο σκληρές όπως και στα μικρομεσαία και μεγαλοαστικά στρώματα.Αυτό το γεγονός έχει οξυνθεί τόσο πολύ και η Αριστερά του 21ου αιώνα το έχει υποτιμήσει εντελώς.Το κεφάλαιο καταφέρνει με την κυρίαρχη "αιώνια" αφήγησή του, αλλά και με τις βάρβαρες ιμπεριαλιστικές πράξεις του (θηριωδίες και ανέχεια από τη μια, επίδειξη ομορφιάς και πολυτέλειας από την άλλη), να προκαλεί μια άβυσσο στην εργατική τάξη και στα υπόλοιπα τμήματα της κοινωνίας από τα κάτω.Να είναι άραγε αυτή η άβυσσος σαν το λάκκο της σοφής παροιμίας; απορίας άξιο!...
