Η θνησιγένεια των τάξεων Τέταρτο και τελευταίο μέρος

Ο καπιταλισμός λοιπόν ως "νέο" σύστημα οργάνωσης των ανθρώπων-παραγωγών που εξελίχθηκε μέσα από τα δύο προαναφερόμενα συστήματα με καθυστερήσεις πολλών χιλιετιών, πιο εξελιγμένο για την παραγωγή και τη διανομή των αγαθών, αρχικά απελευθέρωσε κάποιες παραγωγικές δυνάμεις με την ανάπτυξη καινούργιων εφευρέσεων-τεχνολογιών που βοήθησαν στην παραγωγή και στη διανομή των προϊόντων μέσα στην κοινωνία μ' έναν επαναστατικότερο τρόπο.Ο ευκολότερος τρόπος, αντικατέστησε σταδιακά τον σκληρό προαιώνιο κόπο.Ο υλικός και ο πνευματικός πολιτισμός δηλαδή, είχε κάνει άλματα για μια ευκολότερη κοινωνική οργάνωση.Οι επιστημονικές ανακαλύψεις (παρ' ότι λειψές και σχετικές), έδωσαν μια ώθηση στις παραγωγικές δυνατότητες μεταξύ των ανθρώπων άνευ προηγουμένου.Οι κοινωνικές τάξεις όμως και τα στρώματά τους, που αναδείχτηκαν από αυτή την ιδιόμορφη κοινωνική διαλεκτική σαν την κίνηση του μάγματος, έκαναν αγνώριστο τον παλιό κόσμο και η έκρηξη των ανισοτήτων πήρε πιο συγκεντρωτική και αδιέξοδη μορφή.Όσοι περισσότεροι προσχωρούσαν στην τάξη των εκμεταλλευτών, άλλοι τόσοι, αμέτρητοι, γίνονταν οι εκμεταλλευόμενοι.Η αστική τάξη όχι μόνο δεν εκπλήρωσε την υπόσχεσή της για ελευθερία και ευημερία της εργατικής τάξης, αλλά έπραξε το ακριβώς αντίθετο.Προσπάθησε και προσπαθεί να εκμηδενίσει την Ιστορική κίνηση του μάγματος των μαζών.Αλλά, δεν άργησε να φανεί τελικά πως αυτή η ώθηση ήταν ένα κάστρο χτισμένο στην άμμο! Όλα έγιναν και συνεχίζονται να γίνονται χωρίς σχεδιασμό και αλληλεγγύη.Ανεξέλεγκτα και ατομικά.Το περιττό -τις περισσότερες φορές- εμπορευματοποιημένο προϊόν και η ανταλλακτική του αξία το χρήμα, επανέλαβαν την παλιά Ιστορία.Είναι πασίγνωστο ότι από τις αρχές του 20ου αιώνα, κινδυνεύει πραγματικά η ανθρωπότητα μαζί με τον πλανήτη μας ατμοσφαιρικά στον 21ο.Όπως εύστοχα λέει ο Μαρξ, οι αστοί σαν μάγοι, κάλεσαν τις καταχθόνιες δυνάμεις τις οποίες δεν μπορούσαν και δεν μπορούν να ελέγξουν από την αρχή τους μέχρι και σήμερα.Έτσι, γεννήθηκε ο ιμπεριαλισμός (η επιβολή της δύναμης ενός καπιταλιστικού ανεπτυγμένου τεχνολογικά έθνους, πάνω σε άλλα μικρότερα και πιο αδύναμα έθνη είτε με την στρατιωτική δράση ή τη διπλωματία είτε με την πολυεθνική οικονομία της αγοράς) το ανώτερο στάδιο του καπιταλισμού που έλεγε ο Λένιν.Στο καπιταλιστικό σύστημα αυτό που μετράει, είναι το Ψυχρό Κέρδος -ΕΙΔΙΚΑ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΜΑΥΡΕΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ- για τη διαιώνιση-αύξηση των ποσοστών των οικονομικών και των πολιτικών κερδών και όχι για τις φυσικές ανάγκες και τη γενική δημιουργική διαιώνιση του ανθρώπου και της αρμονίας του με τη Φύση.Η εργατική τάξη (η σύγχρονη παραγωγική τάξη που εκπροσώπησε και συγχώνευσε τελικά όλες τις μέχρι τώρα παραγωγικές δυνάμεις), αφού πέρασε δια πυρός και σιδήρου από τους πολυδαίδαλους μετασχηματισμούς, έμαθε και μαθαίνει για μια άλλη κοινωνική οργάνωση όπου οι άνθρωποι θα είναι όλοι ίσοι σε όλο τον κόσμο (παγκόσμιος σοσιαλισμός) και συνάμα διαφορετικοί, προσφέροντας τις ικανότητές τους με κίνητρο μια πραγματική-βιώσιμη κοινωνία και με αμοιβή, την αναγνώριση και το σεβασμό όλων των μελών της.Ο στόχος είναι η κατάργηση του χάσματος της κοινωνικής διαίρεσης που υπάρχει απ' την αρχή της "γνωστής" κοινωνικής Ιστορίας.

Αφιερωμένο στους έξυπνους και ενσυνείδητους πολίτες-εργάτες!... 

Ο τίτλος της ανάλυσής μου με το δικό μου τρόπο, με τη μέθοδο του ιστορικού υλισμού του μαρξισμού, παραπέμπει στο γεγονός ότι οι κοινωνικές τάξεις δεν μπορούν στεριώσουν εκ των πραγμάτων λόγω των ανειρήνευτων συγκρούσεων και συνεπώς πεθαίνουν με το που γεννηθούν.Όλα τ' άλλα είναι απλά βαρβαρότητα.

Γραμμένο τον Σεπτέμβριο του 2018