Είμαστε αυτοί που δουλεύουμε για να σβήνουμε κάθε στιγμή τη φθορά που αφήνουν οι υπερόπτες.Είμαστε οι πανόπτες του κόσμου τούτου που φτιαχτήκαμε από τη φύση μας να βάζουμε την ουσία κάθε φορά στη θέση της.Ξεθάβουμε το δίκιο.Υπάρχουμε από πάντα και δεν τελειώνουμε ποτέ.Είμαστε με δυο λέξεις ο πυρήνας της ζωής

Ο καπιταλισμός φτάνει ή έφτασε στο οριακό σημείο της αυτοκαταστροφής; Η αυτοκαταστροφή του πόσο μπορεί να διαρκέσει, για τον μισό ή για ολόκληρο τον αιώνα; Υπάρχει κάποια τυπική διακριτή εξουσία που να έχει απομείνει ώστε να τον αποτρέψει; Ο νόμος του ισχυρού άρα και του αδίστακτου, που συνεπάγεται φυσικά και του υπόλογου για τις φρικτές πράξεις του μπορεί να προβλεφθεί μέχρι πού μπορεί να πάει; Η εκστρατεία του χάους και του θανάτου που διεξάγει εναντίον της ανθρωπότητας, των ζώων και της φύσης πετυχαίνει ή όχι; Οι άνθρωποι θέλουν και επιδιώκουν να παραμείνουν άνθρωποι και αυτό τον έχει παρανοήσει γυρνώντας τον αιώνες πίσω στην εποχή μιας άλλης πάλι πτώσης της φεουδαρχίας που διαδέχτηκε σταδιακά; Μ' άλλα λόγια είναι αυτός ο καταφοβισμένος και κατά συνέπεια δεν ενεργεί σαν σύστημα υπό έλεγχο αλλά σαν ένα σύστημα υπό απειλή και πτώση ; Τέλος, είναι αρκετά επικίνδυνα όλα τα παραπάνω ερωτήματα για να κινητοποιήσουν τον σοκαρισμένο σύγχρονο άνθρωπο πάραυτα, γιατί ο Μεγάλος Αδερφός και οι αλγόριθμοί του έχουν την τιμητική τους (του προηγμένου καπιταλισμού ε;) και ξεσαλώνουν χωρίς μυαλό και αισθήματα, αυτόματα, για πράματα όλο και πιο αποτρόπαια;...