Τον εαυτό μας θα τον βρούμε μόνο όταν φύγουν τα υλικά εμπόδια που βάζουν τα καθεστωτικά συστήματα

Για να βρεις τον εαυτό σου δεν φτάνει μόνο η εσωτερική αναζήτηση.Όταν τον βρεις με χίλιους κόπους, ο εαυτός σου θα σκοντάψει σε άλλους εαυτούς που δεν ασχολήθηκαν ή δεν τον βρήκαν ακόμη.Δεν υπάρχει πιο πονεμένη ιστορία.Όλοι μαζί, αυτοί οι εαυτοί, συνθέτουν το κοινωνικό και οικονομικό σύστημα το οποίο έχει μείνει στην εποχή της δουλοκτησίας και το λέμε σήμερα με άλλο όνομα, καπιταλισμό.Το να υπάρχουν πολίτες πρώτης, δεύτερης, τρίτης και ούτω καθεξής κατηγορίας, εξαρτημένοι από την ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής, διαβίωσης και ανταλλαγής/χρήμα, αποτελεί σήμερα απόδειξη ότι η δουλοκτησία και ο καπιταλισμός είναι το ίδιο πράγμα.Ο Μαρξ το είχε πει άλλωστε, η αστική επανάσταση μετέτρεψε τα παλιά φωτοστέφανα των ιδιοκτητών της φεουδαρχίας σε ψυχρά οικονομικά συμφέροντα.Ο καπιταλισμός όχι μόνο δεν αφήνει τους ανθρώπους να εξελιχθούν, αλλά συμβάλλει με τρόπο σαδιστικό στο να καταστρέφουν και να καταστρέφονται.Η δουλοκτησία είναι παγκόσμια σήμερα και οι άνθρωποι ξεμακραίνουν όσο ποτέ άλλοτε στο να βρουν τα ουσιώδη πράγματα που χρειάζονται ως γνήσιες προσωπικότητες σε αντίθεση με τον υποκριτικό σαδιστικό χαρακτήρα που διαμορφώνει η οικονομική επιφάνεια για την απόκτηση υλικών αγαθών.Δεν υπάρχει κανένα υλικό μέσο που μπορεί να αγοραστεί η ελευθερία και η ποιότητα της ζωής.Δεν υπάρχει εαυτός καν με τέτοια φανατική και βαθιά απελπισμένη αντίληψη.Και έχουν όλοι, υπό φυσιολογικές συνθήκες, έναν εαυτό καλό που μαθαίνει να κάνει πέρα τον κακό!...Για αυτό χρειαζόμαστε Στάση, Επανάσταση κι Ανάσταση Ανθρώπου...