Οι ιταλικές εκλογές θα επιταχύνουν τα δημοκρατικά αντανακλαστικά των πληττόμενων Ευρωπαίων

Επιβεβαιώνεται "πανηγυρικά" τι προκάλεσε η  Ευρωπαϊκή Ένωση των μονοπωλιακών ομίλων τα τελευταία 20 χρόνια ειδικά.Η ζώνη του ευρώ που δεν είναι και για όλα τα κράτη/μέλη και ούτε υπάρχει οικονομική ισότιμη ένωση των πολιτών της, άλλαξε τα κράτη της Ευρωπαϊκής ηπείρου  προς το χειρότερο.Η Ευρώπη έγινε μέσα σε δύο δεκαετίες αγνώριστη με την πιο κακή έννοια του όρου.Η ΕΟΚ πρώτα και η ΕΕ μετά υποσχόταν με τυμπανοκρουσίες ευημερία, ειρήνη και ασφάλεια για όλους τους Ευρωπαίους πολίτες.Ωστόσο κατέληξε όπως ακριβώς έλεγαν δεκαετίες πριν αλλά και πρόσφατα, ειδικοί αρθρογράφοι και οικονομολόγοι, πολιτικοί επιστήμονες και αγωνιστές της γνήσιας Αριστεράς: ο λάκκος των λεόντων.Να θυμηθούμε την τρόικα και τα εκβιαστικά ματωμένα μνημόνια, το χρέος που είναι το τρίτο κατά σειρά στον κόσμο και που ουδεμία σχέση έχει με τον πληθυσμό της χώρας, την καταβαράθρωση του βιοτικού επιπέδου του πληθυσμού με κόφτες σε μισθούς και συντάξεις και κουρέματα στα ασφαλιστικά ταμεία και στα ομόλογα που έγιναν καπνός, την αλλαγή και την υπαγόρευση των οικονομικών πολιτικών στις εθνικές κυβερνήσεις από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και την ΕΚΤ, το ΤΑΙΠΕΔ και την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας του λαού στο σφυρί, τις αναγκαστικές ανακεφαλαιοποιήσεις των τραπεζών από την κατάρρευσή τους με χρήματα των φορολογουμένων για να σωθούν οι τράπεζες των πιστωτών, Γερμανοί, Άγγλοι, Γάλλοι και ποιοί άλλοι, τα δημοψηφίσματα του Όχι σε Ναι, τις συμφωνίες του προσφυγικού/ μεταναστευτικού που μετατρέπουν τις χώρες της Ευρώπης και κυρίως την Ελλάδα σε φυλακές κατατρεγμένων από τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, Ή να πούμε για αυτό το τελευταίο, το πιο χαρακτηριστικό και εξωφρενικό που ετοιμαζόταν στην Ιταλία με μεθοδευμένη προπαγάνδα ετών εν μέσω δημοσιονομικής επίθεσης, απενεχοποίησης στα ιταλικά κρατικά μέσα για την μουσολινική περίοδο με αποτέλεσμα την άνοδο του μικροαστικού νεοφασισμού στη χώρα ...που  τον γέννησε και επεκτάθηκε σαν φωτιά προκαλώντας τον πιο καταστροφικό Παγκόσμιο Πόλεμο; Τι να πει κανείς από τούτο το βούρκο της βαρβαρότητας που δεν σταματάει ποτέ; 

Ξέρουμε τη μοίρα μας, έρχονται μεγάλοι αγώνες...