Το μέλλον της ελεύθερης ανάπτυξης του καθενός προς όφελος της ανθρωπότητας

Στην εποχή της Παρισινής Κομμούνας αν δεν κάνω λάθος ο Ζολά, είχε πει αρνητικά: "για να ηρεμήσουν κάποια πνεύματα επιτέλους".Κάπως έτσι είναι και σήμερα.Φτώχεια, ανισότητα, πόλεμοι, ασθένειες κ.α. σε ασύλληπτο βαθμό για την εποχή μας.Αλλά ηρεμεί ο άνθρωπος με την καταστολή και το φόβο; Ποτέ δε συνέβηκε, γιατί να συμβεί τώρα; Με τέτοιες πρωτοφανείς αντιθέσεις μόνο το αντίθετο μπορεί να γίνει.Θα μου πει κάποιος "γιατί τους νοιάζει;" και βέβαια όχι, απαντώ!Όμως τα γραφόμενα δεν απευθύνονται στους καταπιεστές μα στους καταπιεζόμενους.Γιατί οι τελευταίοι, όλοι εμείς δηλαδή, πρέπει να συνειδητοποιήσουμε πως ποτέ στα χρονικά της ανθρώπινης ύπαρξης, η αδικία δεν ηρέμησε τους ανθρώπους.Το δίκιο του ανθρώπου είναι το παν.Άσχετα αν με τα διαίρει και βασίλευε δε φαίνεται.Όλοι οι άνθρωποι αγωνίζονται στο τέλος για τα δίκαιά τους και το χάος δεν το δέχονται.Όταν απλώνεται η αδικία και τα κοινωνικά συμβόλαια παραβιάζονται, οι άνθρωποι αλλάζουν γοργά.Άλλοι στη σωστή κατεύθυνση και άλλοι στη λάθος, ναι, για συγκεκριμένους λόγους όμως αν το ψάξουμε.Παρ'όλα αυτά έτσι γεννιέται η πάλη, η ταξική πάλη.Η πάλη για το δίκιο, για την ελευθερία και τον αληθινό Πολιτισμό.Δεν είναι τυχαίο που ακόμη αυτές οι έννοιες ζουν στα όνειρα κάθε ανθρώπου που αδικείται.Και θα συνεχίσουν να ζουν μέχρι να εκπληρωθούν.Κι ας λέγονται όλα αυτά ονειροπολήσεις ονειροπαρμένων.Όλα αυτά ήταν, είναι και θα παραμείνουν το μέλλον της ανθρωπότητας.Μπορούμε να αμφιβάλλουμε για όλα, αλλά για τις πραγματικές δυνατότητες της ολοκλήρωσης του ανθρώπου που εναρμονίζεται με το μυστικό της ύπαρξης δεν μπορούμε και δεν πρέπει!Η βαρύτητα πάντως στη Φύση που τα κρατάει στη θέση τους όλα δεν έχει χαθεί...