Για να πάμε ένα βήμα εμπρός (θα το λέμε συνέχεια υπομονετικά, για το βήμα του μέλλοντος) θα πρέπει να ξεφύγουμε απ' το κατακερματισμένο παρελθόν μας, το ατομικό, το χιλιοπληγωμένο στην εικονική και ψευδαισθητική πραγματικότητα των γενεών.Γιατί στο παρελθόν είμαστε ακόμη και χωρίς ένα παρόν που να τείνει προς το μέλλον ενώνοντας τις συνειδήσεις μας σε μια κοινή πορεία, σ' αυτό θα παραμείνουμε κι ένας Θεός μόνο ξέρει το αποτέλεσμα.Όλοι περάσαμε και περνάμε διάφορα στο μικρόκοσμό μας, με απίστευτες καταστάσεις και σκαμπανεβάσματα στα λεγόμενα παράλληλα σύμπαντα του τίποτα.Έρχεται η ώρα όμως (άγνωστο και περίεργο το γιατί, ίσως και όχι) που βγαίνουμε και μπαίνουμε στον πραγματικό κόσμο.Και ποιος είναι αυτός ο πραγματικός κόσμος; ο μάταιος, που αργά ή γρήγορα φθίνει και αποκαλύπτει έναν άλλο ουσιαστικό. Και όταν μπούμε στ' αλήθεια και τον υπερασπιστούμε ολόκληρο, τότε θα έρθει το μέλλον...!
