Εμείς οι απλοί άνθρωποι έχουμε την δυνατότητα να αλλάζουμε την κοινωνία.Γίνεται συνεχώς και πολλές φορές χωρίς να το συνειδητοποιούμε.Γι' αυτό το λόγο δεν την αλλάζουμε προς το καλύτερο.Χωρίς συνείδηση, δηλαδή την επίγνωση του εαυτού μας ως προς την κοινωνική ευημερία.Όπως έχουμε τονίσει με συνέπεια αμέτρητοι άνθρωποι απ' όλες τις εποχές και απ' όλα τα έθνη, η υλική ανάπτυξη χωρίς λογικό και συναισθηματικό σχέδιο καταπιέζει την κοινωνία και την καταστρέφει ολοσχερώς.Σήμερα βέβαια βρισκόμαστε επιπλέον και στην καταστροφή του λίκνου του μυαλού, της Γης αλλά και του όποιου Πολιτισμού.Δεν μπορεί να υπάρχει καμία "δικαιολογία" για τη σκληρότητα της φύσης της Φύσης πάνω στον άνθρωπο, τα ζώα και τα φυτά από καταβολής κόσμου.Το αντίθετο θα έπρεπε να πιστεύουμε, μιας και έχουμε αποδείξει πως οι άνθρωποι μπορούμε να καλυτερεύσουμε τις συνθήκες διαβίωσης, διαμέσου της κοινωνικής συνείδησης και του κοινωνικού ρόλου των μέσων παραγωγής των αναγκών μας, καταπολεμώντας την ατομικιστική αντίληψη του ενστίκτου της εκμετάλλευσης-πρωταρχικής αιτίας όλων των σύνθετων δεινών.Η λογική και το συναίσθημα (που πάνε μαζί και στην ουσία συμπληρώνονται δημιουργώντας την υψηλή νοημοσύνη) λένε πως η Φύση, έχει το σκοπό της με τη διαλεκτική της, έ λοιπόν και 'μεις το δικό μας, της ολοκλήρωσης(1).
1.Έλλειψη ειρωνείας και βολικού υποκειμενικού ρεαλισμού