Βασικό πράγμα για να κατανοήσουμε τη σοσιαλιστική μας προοπτική (το σίγουρο μέλλον όταν βέβαια κατανοηθεί) και να εμβαθύνουμε στα άγνωστα μέρη του εγωισμού, είναι να αποβάλλουμε ή να διαχειριζόμαστε την έμφυτη περιέργεια για τους άλλους εγωισμούς.Κοιτάμε το δικό μας εγώ και τις άγνωστες πτυχές του, αναλύοντάς το παράλληλα με την παρατήρηση του κοινωνικού εγώ και των συνθηκών, υλικών και πνευματικών, που, άδικα και ανυποψίαστα διαμορφώνουν εσφαλμένες ή ανεπαρκείς αντιλήψεις.Κανείς δεν κατέχει την απόλυτη αλήθεια παρά μόνο την κοινή-θνητή αλήθεια του ενιαίου όλου και γι' αυτό, κάθε κοινωνική επαφή καταδεικνύεται ως η πιο σοβαρή υπόθεση για να περάσει ο σημερινός άνθρωπος στην αναγκαία συνειδητότητα υπέρβασης των άγνωστων και ενοχλητικών παρορμήσεων.Είναι θέμα αντικειμενικής ατομικής και κοινωνικής ψυχανάλυσης του τρόπου ζωής μας.Όμως χωρίς ανεξάρτητη και σφαιρική γενική παιδεία (και όχι της κυρίαρχης) δε γίνεται.Θα χρειαστεί επομένως και ενδεχομένως, πολύ θάρρος και θυσίες για πραγματικές αναθεωρήσεις, μέσα από τις εμπειρίες μας ως κοινωνικά και πολιτικά όντα.Διαφορετικά, ο φορέας του καρκίνου και όλων των άλλων νόσων λόγω της θλίψης τού καταναγκασμού στο συναισθηματικό πεδίο από τη μια και η υπέρ-βιομηχανική-ανεξέλεγκτη τεχνολογία 1η,2η,3η και 4η δηλαδή ΝΕΑ ΑΛΧΗΜΕΙΑ από την άλλη, θα μεταφέρονται και θα καλπάζουν στον Αιώνα τον Άπαντα! Είμαστε ανθρώπινα όντα και όχι σκλάβοι...21ος αιώνας!
Πρώτη δημοσίευση τον Ιανουάριο του 2020 με λίγες προσθήκες και τροποποιήσεις
ΥΓ. Αν σε κάθε βάρβαρη ιστορική περίοδο φαίνεται ότι ο Θεός που "πλάσαμε" δεν υπάρχει και μας εγκατέλειψε στις ορέξεις των ακατονόμαστων εντολέων της σύγχρονης μαφίας, να μην ξεχνάμε ποτέ πως και ο Ύψιστος και ο Έκπτωτος είναι μια επιλογή: αγώνας/ενδιαφέρον ή αδιαφορία.Στην κοινωνική διαλεκτική, η σύγκρουση ανάμεσα στην αντίθεση του καλού με το κακό, ο κοινωνικός αγώνας του ανθρώπου ενάντια στον αγριάνθρωπο, αντικατοπτρίζει την σύνθεση της θέσης και της αντίθεσης.Η κοινωνική αδιαφορία -για πολλούς λόγους- το μόνο και βέβαιο αποτέλεσμα που δίνει είναι η αποσύνθεση...Στο κάτω κάτω της γραφής οι πράξεις μας μετράνε, ακόμη και ενός μόνο ατόμου !...