Πουθενά στην Ιστορία δεν κυριάρχησαν αληθινά οι λίγοι πονηροί

Δεν υπάρχει καμία δυνατότητα στην υπέρ βιομηχανική και ψηφιακή εποχή των μονοπωλίων και ολιγοπωλίων (όπως είναι καθορισμένη), μελλοντικής κοινωνικής βιωσιμότητας.Τα "υπερσύγχρονα" υλικά αγαθά δεν εξυπηρετούν ούτε στο ελάχιστο (ας δούμε το δυσβάστακτο κόστος τους οικονομικό και ηθικό), την κοινωνική τους αποστολή για τον λόγο τον οποίο εφευρέθηκαν.Επινοήθηκαν για την κάλυψη των αναγκών του ανθρώπου κάνοντας τη ζωή του ευκολότερη και κυρίως πολιτισμένη.Όμως μια τέτοια κατάσταση δεν υφίσταται.Τα αδιανόητα γεγονότα παγκοσμίως και η "πρόσφατη" Ιστορία των κοινωνιών το αποδεικνύουν.Αλλά το συγκεκριμένο αυτό καθ' αυτό θέμα, έχει πολλές φορές ειπωθεί από διαφορετικές ιδεολογικές αντιλήψεις και αφετηρίες χωρίς να καταλήγει κάπου αποφασιστικά.Δεν υπάρχει δηλαδή πραγματική προβληματική.Η ουσία δεν είναι απλώς να το διαπιστώνουμε ως τετελεσμένο αποτέλεσμα "κρύβοντας" παραλυτικά την αιτία του.Tο αποτέλεσμα μιας θεοποιημένης μετασχηματισμένης ύλης -με εσφαλμένο και ανήθικο τρόπο που συμπεραίνουν πάρα πολλοί ειδήμονες και μη- για το κέρδος των διαβόητων αγορών και την καλοπέρασή τους εις βάρος των κοινωνικών μαζών, πραγματοποιεί όλους τους διδακτικούς μύθους για τον γκρεμό της αλαζονείας και του κυνισμού της "ανθρώπινης" ματαιότητας και του αγριανθρωπισμού.Ο κοινωνικός ιδεολογικός-ταξικός συνειδησιακός αγώνας για την εξάλειψη της αιτίας της εποχής μας, είναι το θεμελιώδες νόημα, το νόημα των νοημάτων!"Η Ιστορία του κόσμου είναι το δικαστήριο του κόσμου" έλεγε ο Χέγκελ.