Η σπίθα του ανθρώπου

Οι Μαρξ και Ένγκελς τόνιζαν υπερεύστοχα ότι ο άνθρωπος για να ολοκληρωθεί και να αναπτύξει τις ικανότητές του προσφέροντάς τες σε όλους, θα πρέπει να έχει τα βασικά εφόδια που είναι η στέγαση, η τροφή, ο ρουχισμός και η μόρφωση.Αυτή η υπεραυτονόητη αλήθεια ακόμη κρύβεται επιμελώς αλλά όχι για τους λίγους και τους παρατρεχάμενούς τους.Και κοκορεύονται κιόλας: δε γίνεται -λένε- όλοι οι άνθρωποι να αναπτυχθούν αντίστοιχα. Άρα -λένε- η φύση λειτουργεί κατά αυτό τον τρόπο.Κατ' αρχάς έχουμε απομακρυνθεί από τη φύση και την εξωτερική και την εσωτερική μας εδώ και χιλιάδες χρόνια.Και μόνο αυτό το γεγονός φτάνει για να αγνοηθεί αυτό το απλοϊκό γεμάτο δόλο επιχείρημα. Κατά δεύτερο όταν μιλάμε για αντίστοιχη ανάπτυξη εννοούμε την αναλογία του καθένα και της καθεμιάς (επί του κοινωνικού σύνολου) στη διανοητική ή στη χειρωνακτική επιδεξιότητα ως ωφελιμιστικός συνδυασμός και όχι ως ατομικιστικός διχασμός.Τον περίφημο Πολιτισμό δηλαδή! Κατά το ρητό: "Η ανάπτυξη του καθενός είναι προϋπόθεση για την ανάπτυξη όλων" ή "Από τον καθένα ανάλογα με τις δυνατότητές του στον καθένα σύμφωνα με τις ανάγκες του".Υπάρχουν ωστόσο δύο ειδών αντιδράσεις από τα παραπάνω υπεραυτονόητα.Οι αντιδράσεις εκείνων που βαριούνται να συμβάλλουν για να καλυτερεύσουν τα πράγματα, επειδή έχει καταστεί παν-δύσκολο και εκείνων που δεν το θέλουν για τους πασίγνωστους λόγους. Αυτές οι δύο κατηγορίες αδικαιολόγητης και μοιραίας αντίδρασης, τελικά, συγκλίνουν και θολώνουν την πραγματική αλήθεια της ισότητας σε εφόδια και ευκαιρίες με το τεράστιο ψέμα της δήθεν χαοτικής διαφορετικότητας.Τόσο παν-δύσκολο έγινε πια το να πούμε πως η διαφορετικότητα είναι ένα και το αυτό με την ισότητα, που τελικά, χωρίς τη μια δεν υπάρχει και η άλλη; Ε, τότε βοήθειά μας...Από την διαφορετικότητα βγαίνουν άπειρα χρήσιμα πράγματα και μόνο η ισότητα μπορεί να τα βάζει στην τέλεια και σωστή σειρά!